Job 21
1 Saa tog Job til Orde og svarede:
Əyyub belə cavab verdi:
2 Hør dog, hør mine Ord, lad det være Trøsten, I giver!
«Sözlərimi diqqətlə dinləyin, Siz bununla mənə təsəlli verin.
3 Find jer nu i, at jeg taler, siden kan I jo haane!
Qoyun mən də bir şey deyim, Mən danışandan sonra lağ edin.
4 Gælder min Klage Mennesker? Hvi skulde jeg ej være utaalmodig?
Şikayətim insana qarşıdırmı? Mən necə səbir edim?
5 Vend jer til mig og stivn af Rædsel, læg Haand paa Mund!
Mənə baxıb mat qalın, Əlinizi ağzınızın üstünə qoyun.
6 Jeg gruer, naar jeg tænker derpaa, mit Legeme gribes af Skælven:
Bunu düşünəndə köksümü dəhşət bürüyür, Bədənimə titrətmə düşür.
7 De gudløse, hvorfor lever de, bliver gamle, ja vokser i Kraft?
Pislər nə üçün yaşayır? Yaşlandıqca niyə gücləri artır?
8 Deres Æt har de blivende hos sig, deres Afkom for deres Øjne;
Övladları ətrafında, Nəsilləri gözlərinin qarşısında sapsağlamdır.
9 deres Huse er sikre mod Rædsler, Guds Svøbe rammer dem ikke;
Evlərində əmin-amanlıqdır, qorxudan uzaqdır, Allahın dəyənəyi onlara dəymir.
10 ej springer deres Tyr forgæves, Koen kælver, den kaster ikke;
Öküzləri cütləşir, qarınları boş qalmır, Doğar inəkləri var, bala salmaz.
11 de slipper deres Drenge ud som Faar, deres Børneflok boltrer sig ret;
Övladlarını sürü tək yola salır, Uşaqları oynaşır.
12 de synger til Pauke og Citer, er glade til Fløjtens Toner;
Dəf və lira çalaraq nəğmə deyirlər, Tütək səsi ilə şənlənirlər.
Ömürlərini firavan keçirirlər, Ölülər diyarına rahat gedirlər. (Sheol h7585)
14 skønt de siger til Gud: »Gaa fra os, at kende dine Veje er ikke vor Lyst!
Allaha belə deyirlər: “Bizdən uzaq ol, Yolunu tanımaq istəmirik.
15 Den Almægtige? Hvad han? Skal vi tjene ham? Hvad Gavn at banke paa hos ham?«
Kimdir Külli-İxtiyar, biz Ona qulluq edək? Əgər Ona dua etsək, bizə nə fayda verər?”
16 Er ej deres Lykke i deres Haand og gudløses Raad ham fjernt?
Görürsən ki, xoşbəxtlikləri öz əllərində deyil, Pislərin nəsihəti qoy məndən uzaq olsun!
17 Naar gaar de gudløses Lampe ud og naar kommer Ulykken over dem? Naar deler han Loddet ud i sin Vrede,
Neçə dəfə pislərin çırağı söndü, Başlarına bəla gəldi. Allah qəzəblənəndə onlara kədəri pay verdimi?
18 saa de bliver som Straa for Vinden, som Avner, Storm fører bort?
Neçə dəfə yel sovuran saman kimi, Tufanın uçurduğu saman çöpü kimi oldular?
19 Gemmer Gud hans Ulykkeslod til hans Børn? Ham selv gengælde han, saa han mærker det,
Deyirsiniz ki, Allah Atanın cəzasını övladına çəkdirir. Bunun nə olduğunu bilsin deyə özünə çəkdirsin.
20 lad ham selv faa sit Vanheld at se, den Almægtiges Vrede at drikke!
Qoy öz həlakını gözləri görsün, Külli-İxtiyarın qəzəbini su kimi içsin.
21 Thi hvad bryder han sig siden om sit Hus, naar hans Maaneders Tal er udrundet?
Çünki ili, ayı qurtaranda, Arxada qalan külfətindən nə zövq ala bilər?
22 Kan man vel tage Gud i Skole, ham, som dømmer de højeste Væsner?
Yüksək mənsəb sahiblərinə hökm edən Allaha Kim bilik verə bilər?
23 En dør jo paa Lykkens Tinde, helt tryg og saa helt uden Sorger:
Biri tamam güclü, Tamam rahat və qayğısız,
24 hans Spande er fulde af Mælk, hans Knogler af saftig Marv;
Bədəni ətli-canlı, Sümükləri ilikli ölür.
25 med bitter Sjæl dør en anden og har aldrig nydt nogen Lykke;
O biri isə dərd içində, Həyatdan kam almamış ölür.
26 de lægger sig begge i Jorden, og begge dækkes af Orme!
İkisi də torpaqda yatır, İkisinin də bədənini qurd basır.
27 Se, jeg kender saa vel eders Tanker og de Rænker, I spinder imod mig,
Bilirəm nə fikirdəsiniz, Qəsdiniz mənə qarşı olmaqdır.
28 naar I siger: »Hvor er Stormandens Hus og det Telt, hvor de gudløse bor?«
Deyirsiniz: “Əsilzadələrin evi haradadır? Pislərin yaşadığı çadır haradadır?”
29 Har I aldrig spurgt de berejste og godkendt deres Beviser:
Yoldan keçənlərdən soruşmadınızmı? Söhbətlərinə qulaq asmadınızmı?
30 Den onde skaanes paa Ulykkens Dag og frelses paa Vredens Dag.
Pis insan fəlakət günündə sağ qalır, Qəzəb günü yol göstərilərək qurtulur.
31 Hvem foreholder ham vel hans Færd, gengælder ham, hvad han gør?
Kim davranışını onun üzünə vurur? Kim etdiklərinə görə onu cəzalandırır?
32 Til Graven bæres han hen, ved hans Gravhøj holdes der Vagt;
Qəbiristana aparılarkən Məzarı üstə qarovul çəkilir.
33 i Dalbunden hviler han sødt, Alverden følger saa efter, en Flok uden Tal gik forud for ham.
Vadinin torpağı ona şirin gəlir, Hamı onun ardınca düşür. Qarşısında gedənlərsə saysızdır.
34 Hvor tom er den Trøst, som I giver! Eders Svar — kun Svig er tilbage!
Məni necə boş sözlərlə ovuda bilərsiniz? Cavablarınız axıradək yalandır».
