Job 20
1 Saa tog Na'amatiten Zofar til Orde og sagde:
Pagkatapos sumagot si Zofar ang taga-Naaman,
2 Derfor bruser Tankerne i mig, og derfor stormer det i mig;
“Mabilis akong pinapasagot ng aking kaisipan dahil sa aking pag-aalala.
3 til min Skam maa jeg høre paa Tugt, faar tankeløst Mundsvejr til Svar!
Nakarinig ako mula sa iyo ng isang pagsaway na nagpahiya sa akin, pero tinutugon ako ng espiritu na higit sa aking pang-unawa.
4 Ved du da ikke fra Arilds Tid, fra Tiden, da Mennesket sattes paa Jorden,
Hindi mo ba alam ang katotohanan na ito noong sinaunang panahon, nang nilagay ng Diyos ang tao sa lupa:
5 at gudløses Jubel er kort og vanhelliges Glæde stakket?
saglit lang ang katagumpayan ng masama, at ang kagalakan ng taong hindi naniniwala diyos ay hindi nagtatagal?
6 Steg end hans Hovmod til Himlen, raged hans Hoved i Sky,
Bagaman umabot sa kalangitan ang tangkad niya, at umabot ang ulo niya sa kaulapan,
7 som sit Skarn forgaar han for evigt, de, der saa ham, siger: »Hvor er han?«
pero maglalaho ang taong iyon katulad ng kaniyang dumi; sasabihin ng mga nakakita sa kaniya, 'Nasaan siya?'
8 Han flyr som en Drøm, man finder ham ikke, som et Nattesyn jages han bort;
Lilipad siya palayo tulad ng panaginip at hindi na masusumpungan; itataboy siya palayo katulad ng pangitain sa gabi.
9 Øjet, der saa ham, ser ham ej mer, hans Sted faar ham aldrig at se igen.
Hindi na siya muling makikita ng mga mata na nakakita sa kaniya; hindi na siya muling makikita ng pinanggalingan niya.
10 Hans Sønner bejler til ringes Yndest, hans Hænder maa give hans Gods tilbage.
Hihingi ng kapatawaran ang mga anak niya sa mga dukha, ibabalik ng mga kamay niya ang kaniyang kayamanan.
11 Hans Ben var fulde af Ungdomskraft, men den lægger sig med ham i Støvet.
Puno ng kasiglahan ang kaniyang mga buto, pero kasama niya itong hihiga sa kaniya sa alabok.
12 Er det onde end sødt i hans Mund, naar han gemmer det under sin Tunge,
Bagaman matamis ang kasamaan sa kaniyang bibig, bagaman itinatago niya ito sa ilalim ng kaniyang dila,
13 sparer paa det og slipper det ikke, holder det fast til sin Gane,
bagaman pinipigilan niya ito at hindi pinapakawalan pero pinapanatili pa rin ito sa kaniyang bibig—
14 saa bliver dog Maden i hans Indre til Slangegift inden i ham;
magiging mapait ang pagkain sa kaniyang bituka, magiging kamandag ito ng mga ahas sa loob niya.
15 Godset, han slugte, maa han spy ud, Gud driver det ud af hans Bug,
Nilulunok niya ang kaniyang mga kayamanan, pero isusuka niya ulit ito; palalabasin ito ng Diyos mula sa kaniyang tiyan.
16 han indsuger Slangernes Gift, og Øgleungen slaar ham ihjel;
Sisipsipin niya ang kamandag ng mga ahas; papatayin siya ng dila ng ulupong.
17 han skuer ej Strømme af Olie, Bække af Honning og Fløde;
Hindi siya mabubuhay para magalak sa panonood ng mga ilog at dumadaloy na agos ng pulot at mantikilya.
18 han maa af med sin Vinding, svælger den ej, faar ingen Glæde af tilbyttet Gods.
Pagbabayaran niya ang kaniyang mga pinaghirapan; hindi niya ito lulunukin; hindi siya magagalak sa kayamanan na nakuha niya.
19 Thi han knuste de ringe og lod dem ligge, ranede Huse, han ej havde bygget.
Dahil inapi niya at pinabayaan ang mga dukha; sapilitan niyang inagaw ang mga bahay na hindi niya itinayo.
20 Thi han har ingen Hjælp af sin Rigdom, trods sine Skatte reddes han ikke;
Dahil hindi siya makahanap ng kasiyahan sa kaniyang sarili, hindi niya maliligtas ang kahit anong bagay na nagbibigay sa kaniya ng kaligayahan.
21 ingen gik fri for hans Glubskhed, derfor varer hans Lykke ikke;
Walang naiwang bagay ang hindi niya nilamon; kaya hindi magtatagal ang kaniyang kasaganaan.
22 midt i sin Overflod har han det trangt, al Slags Nød kommer over ham.
Sa kasaganaan ng kaniyang kayamanan siya ay mahuhulog sa kaguluhan; darating sa kaniya ang kamay ng lahat ng nasa kahirapan.
23 For at fylde hans Bug sender Gud sin Vredes Glød imod ham, lader sin Harme regne paa ham.
Kapag naghahanda na siyang magpakabusog, ibubuhos ng Diyos ang bagsik ng kaniyang poot sa taong iyon; papaulanin niya ito sa kaniya habang kumakain siya.
24 Flyr han for Brynje af Jern, saa gennemborer ham Kobberbuen;
Bagaman tatakas ang taong iyon sa bakal na sandata, patatamaan siya ng isang tanso na pana.
25 en Kniv kommer ud af hans Ryg, et lynende Staal af hans Galde; over ham falder Rædsler,
Tatagos ang palaso mula sa likod niya; tunay nga, lalabas mula sa atay niya ang kumikinang na dulo nito; katakot-takot na mga bagay ang darating sa kaniya.
26 idel Mørke er opsparet til ham; Ild, der ej blæses op, fortærer ham, æder Levningen i hans Telt.
Nakalaan ang ganap na kadiliman para sa kaniyang mga kayamanan; lalamunin siya ng apoy na hindi naapula; lalamunin nito kung ano ang nalabi sa kaniyang tolda.
27 Himlen bringer hans Brøde for Lyset, og Jorden rejser sig mod ham.
Ipapakita ng kalangitan ang kaniyang mga kasalanan, at babangon ang kalupaan laban sa kaniya bilang isang saksi.
28 Hans Huses Vinding maa bort, rives bort paa Guds Vredes Dag.
Maglalaho ang kayamanan ng kaniyang bahay; aanurin ang kaniyang mga kalakal sa araw ng poot ng Diyos.
29 Slig er den gudløses Lod fra Gud og Lønnen fra Gud for hans Brøde!
Ito ang bahagi ng masamang tao mula sa Diyos, ang pamana ng Diyos na nakalaan para sa kaniya.”
