Job 20

1 Saa tog Na'amatiten Zofar til Orde og sagde:

چۆفەری نەعماتیش وەڵامی دایەوە:

2 Derfor bruser Tankerne i mig, og derfor stormer det i mig;

«لەبەر جۆشانی ناخم، بیرکردنەوەکانم هانم دەدەن وەڵام بدەمەوە.

3 til min Skam maa jeg høre paa Tugt, faar tankeløst Mundsvejr til Svar!

گوێم لە سەرزەنشتەکانی تۆ دەبێت کە سووکایەتیم پێ دەکەیت، ڕۆحی تێگەیشتنم وام لێ دەکات وەڵام بدەمەوە.

4 Ved du da ikke fra Arilds Tid, fra Tiden, da Mennesket sattes paa Jorden,

«ئایا لە کۆنەوە ئەمەت نەزانیوە، لەو کاتەوەی مرۆڤ لەسەر زەوی دانراوە؟

5 at gudløses Jubel er kort og vanhelliges Glæde stakket?

هاواری خۆشی خراپەکاران کورتە و خۆشی خوانەناس بۆ ساتێکە.

6 Steg end hans Hovmod til Himlen, raged hans Hoved i Sky,

هەرچەندە لووتبەرزی خوانەناس بگاتە ئاسمان و سەریشی لە هەور بدات،

7 som sit Skarn forgaar han for evigt, de, der saa ham, siger: »Hvor er han?«

بەڵام وەک تەپاڵە خۆی بۆ هەتاهەتایە لەناودەچێت و ئەوانەی بینیویانە دەڵێن:”کوا؟“

8 Han flyr som en Drøm, man finder ham ikke, som et Nattesyn jages han bort;

وەک خەون دەفڕێت و ئیتر نامێنێت، وەک مۆتەکەیەک دەردەکرێت.

9 Øjet, der saa ham, ser ham ej mer, hans Sted faar ham aldrig at se igen.

چاوێک کە بینیویەتی دیسان نایبینێتەوە، جارێکی دیکە شوێنەکەشی نابینرێت.

10 Hans Sønner bejler til ringes Yndest, hans Hænder maa give hans Gods tilbage.

کوڕەکانی هەوڵ دەدەن هەژاران ڕازی بکەن؛ دەستەکانی سامانەکەی دەدەنەوە.

11 Hans Ben var fulde af Ungdomskraft, men den lægger sig med ham i Støvet.

ئێسکەکانی پڕ لە گەنجیێتین، بەڵام ئەو گەنجیێتییە لەگەڵیدا لەناو خاک ڕادەکشێت.

12 Er det onde end sødt i hans Mund, naar han gemmer det under sin Tunge,

«کە خراپە لەناو دەمی شیرین بێت و لەژێر زمانی بیشارێتەوە،

13 sparer paa det og slipper det ikke, holder det fast til sin Gane,

دڵی پێی سووتاو و بەجێی نەهێشت، بەڵکو لەناو گەرویدا بەندی کرد،

14 saa bliver dog Maden i hans Indre til Slangegift inden i ham;

بەڵام نانەکەی لەناو ڕیخۆڵەکانی دەگۆڕێت، دەبێتە تاڵی ژەهری مار لەناو سکی.

15 Godset, han slugte, maa han spy ud, Gud driver det ud af hans Bug,

سامانێکی قووت دا و دەیڕشێنێتەوە؛ خودا لەناو سکی وەدەری دەنێت.

16 han indsuger Slangernes Gift, og Øgleungen slaar ham ihjel;

ژەهری مار دەمژێت؛ زمانی مار دەیکوژێت.

17 han skuer ej Strømme af Olie, Bække af Honning og Fløde;

جۆگەکان نابینێت، ڕووبارە ڕۆیشتووەکانی هەنگوین و قەیماغ.

18 han maa af med sin Vinding, svælger den ej, faar ingen Glæde af tilbyttet Gods.

بەری ماندووبوونەکەی دێنێتەوە و قووتی نادات، لە قازانجی بازرگانییەکەی خۆشی نابینێت.

19 Thi han knuste de ringe og lod dem ligge, ranede Huse, han ej havde bygget.

لەبەر ئەوەی هەژارانی وردوخاش کرد و بەجێی هێشتن؛ دەستی بەسەر ماڵێکدا گرت کە بنیادی نەنابوو.

20 Thi han har ingen Hjælp af sin Rigdom, trods sine Skatte reddes han ikke;

«بێگومان لە ناخیدا نەیزانی بەس چییە؛ ئەوەی ئارەزووی دەکات دەربازی ناکات.

21 ingen gik fri for hans Glubskhed, derfor varer hans Lykke ikke;

خواردنەکەی پاشماوەی نییە؛ ئیتر خێروخۆشییەکەی بەردەوام نابێت.

22 midt i sin Overflod har han det trangt, al Slags Nød kommer over ham.

لەوپەڕی سەڵتەنەتیدا تووشی تەنگانە دەبێت، دەستی هەموو ڕەنجدەرێکی دێتە سەر.

23 For at fylde hans Bug sender Gud sin Vredes Glød imod ham, lader sin Harme regne paa ham.

لە کاتێکدا سکی خۆی پڕ دەکات، خودا گڕی تووڕەیی خۆی بۆ دەنێرێت و وەکو باران بەسەریدا دەیبارێنێت.

24 Flyr han for Brynje af Jern, saa gennemborer ham Kobberbuen;

لە چەکی ئاسنەوە ڕادەکات و تیری بڕۆنز دەیبڕێت.

25 en Kniv kommer ud af hans Ryg, et lynende Staal af hans Galde; over ham falder Rædsler,

تیرەکەی ڕاکێشا و لە پشتییەوە هاتە دەرەوە، نووکی بریسکەدار زراوی بڕی. ترسی بەسەرەوەیە؛

26 idel Mørke er opsparet til ham; Ild, der ej blæses op, fortærer ham, æder Levningen i hans Telt.

هەموو تاریکییەک بۆ گەنجینەکانی شاردراوەتەوە. ئاگرێک دەیخوات فووی لێ نەکراوە، ئەوەی لە چادرەکەی مابێتەوە لووشی دەدات.

27 Himlen bringer hans Brøde for Lyset, og Jorden rejser sig mod ham.

ئاسمان تاوانەکەی ئاشکرا دەکات، زەوی لێی ڕادەپەڕێت.

28 Hans Huses Vinding maa bort, rives bort paa Guds Vredes Dag.

لەو ڕۆژەی کە خودا تووڕەییەکەی دەبارێنێت، لافاوێک ماڵەکەی دەبات.

29 Slig er den gudløses Lod fra Gud og Lønnen fra Gud for hans Brøde!

ئەمە بەشی کەسی خراپە لە خوداوە، میراتی دیاریکراوە لە خوداوە.»