Job 19
1 Saa tog Job til Orde og svarede:
Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
2 Hvor længe vil I krænke min Sjæl og slaa mig sønder med Ord?
Hanggang kailan pahihirapan ninyo ang aking kaluluwa, at babagabagin ako ng mga salita?
3 I haaner mig nu for tiende Gang, mishandler mig uden Skam.
Ng makasangpung ito ay pinulaan ninyo ako: kayo'y hindi nangapapahiya na nangagpapahirap sa akin.
4 Har jeg da virkelig fejlet, hænger der Fejl ved mig?
At kahima't ako'y magkamali, ang aking kamalian ay maiwan sa aking sarili.
5 Eller gør I jer store imod mig og revser mig ved at smæde?
Kung tunay na kayo'y magpapakalaki laban sa akin, at ipakikipagtalo laban sa akin ang kakutyaan ko:
6 Saa vid da, at Gud har bøjet min Ret, omspændt mig med sit Net.
Talastasin ninyo ngayon na inilugmok ako ng Dios, at inikid ako ng kaniyang silo.
7 Se, jeg skriger: Vold! men faar ikke Svar, raaber om Hjælp, der er ingen Ret.
Narito, ako'y humihiyaw dahil sa kamalian, nguni't hindi ako dinidinig; ako'y humihiyaw ng tulong, nguni't walang kahatulan.
8 Han spærred min Vej, jeg kom ikke frem, han hylled mine Stier i Mørke;
Kaniyang pinadiran ang aking daan upang huwag akong makaraan, at naglagay ng kadiliman sa aking mga landas.
9 han klædte mig af for min Ære, berøved mit Hoved Kronen,
Hinubaran niya ako ng aking kaluwalhatian, at inalis ang putong sa aking ulo.
10 brød mig ned overalt, saa jeg maa bort, oprykked mit Haab som Træet;
Kaniyang inilugmok ako sa bawa't dako, at ako'y nananaw: at ang aking pagasa ay binunot niyang parang punong kahoy.
11 hans Vrede blussede mod mig, han regner mig for sin Fjende;
Kaniya rin namang pinapagalab ang kaniyang pagiinit laban sa akin, at ibinilang niya ako sa kaniya na gaya ng isa sa kaniyang mga kaaway,
12 samlede rykker hans Flokke frem og bryder sig Vej imod mig, de lejrer sig om mit Telt.
Ang kaniyang mga hukbo ay dumarating na magkakasama, at ipinagpatuloy ang kanilang lakad laban sa akin, at kinubkob ang palibot ng aking tolda.
13 Mine Brødre har fjernet sig fra mig, Venner er fremmede for mig,
Inilayo niya ang aking mga kapatid sa akin, at ang aking mga kakilala ay pawang nangiba sa akin.
14 mine nærmeste og Kendinge holder sig fra mig, de, der er i mit Hus, har glemt mig;
Ang aking mga kamaganak ay nangagsilayo, at nilimot ako ng aking mga kasamasamang kaibigan.
15 mine Piger regner mig for en fremmed, vildfremmed er jeg i deres Øjne;
Silang nagsisitahan sa aking bahay, at ang aking mga lingkod na babae, ay ibinibilang akong manunuluyan; ako'y naging kaiba sa kanilang paningin.
16 ej svarer min Træl, naar jeg kalder, jeg maa trygle ham med min Mund;
Aking tinatawag ang aking lingkod, at hindi ako sinasagot, bagaman sinasamo ko siya ng aking bibig.
17 ved min Aande væmmes min Hustru, mine egne Brødre er jeg en Stank;
Ang aking hininga ay iba sa aking asawa, at ang aking pamanhik sa mga anak ng tunay kong ina.
18 selv Drenge agter mig ringe, naar jeg rejser mig, taler de mod mig;
Pati ng mga bata ay humahamak sa akin; kung ako'y bumangon, sila'y nangagsasalita ng laban sa akin:
19 Standsfæller væmmes til Hobe ved mig, de, jeg elskede, vender sig mod mig.
Lahat ng aking mahal na kaibigan ay nangayayamot sa akin: at ang aking minamahal ay nagsipihit ng laban sa akin,
20 Benene hænger fast ved min Hud, med Kødet i Tænderne slap jeg bort.
Ang aking buto ay dumidikit sa aking balat at sa aking laman, at ako'y nakatanan ng sukat sa balat ng aking mga ngipin.
21 Naade, mine Venner, Naade, thi Guds Haand har rørt mig!
Mahabag kayo sa akin, mahabag kayo sa akin, Oh kayong mga kaibigan ko; sapagka't kinilos ako ng kamay ng Dios,
22 Hvi forfølger og I mig som Gud og mættes ej af mit Kød?
Bakit ninyo ako inuusig na gaya ng Dios. At hindi pa kayo nasisiyahan sa akin laman?
23 Ak, gid mine Ord blev skrevet op, blev tegnet op i en Bog,
Oh mangasulat nawa ngayon ang aking mga salita! Oh mangalagda nawa sa isang aklat!
24 med Griffel af Jern, med Bly indristet i Klippen for evigt!
Ng isa nawang panulat na bakal at tingga, na mangaukit nawa sa bato magpakailan man!
25 Men jeg ved, at min Løser lever, over Støvet vil en Forsvarer staa frem.
Nguni't talastas ko na manunubos sa akin ay buhay, at siya'y tatayo sa lupa sa kahulihulihan:
26 Naar min sønderslidte Hud er borte, skal jeg ud fra mit Kød skue Gud,
At pagkatapos na magibang ganito ang aking balat, gayon ma'y makikita ko ang Dios sa aking laman:
27 hvem jeg skal se paa min Side; ham skal mine Øjne se, ingen fremmed! Mine Nyrer forgaar i mit Indre!
Siyang makikita ko ng sarili, at mamamasdan ng aking mga mata, at hindi ng iba. Ang aking puso ay natutunaw sa loob ko.
28 Naar I siger: »Hor vi skal forfølge ham, Sagens Rod vil vi udfinde hos ham!«
Kung inyong sabihin: paanong aming pag-uusigin siya? Dangang ang kadahilanan ay nasusumpungan sa akin;
29 saa tag jer i Vare for Sværdet; thi Vrede rammer de lovløse, at I skal kende, der kommer en Dom!
Mangatakot kayo sa tabak: sapagka't ang kapootan ang nagdadala ng mga parusa ng tabak, upang inyong malaman na may kahatulan.
