Job 19

1 Saa tog Job til Orde og svarede:

Ijob respondis kaj diris:

2 Hvor længe vil I krænke min Sjæl og slaa mig sønder med Ord?

Ĝis kiam vi afliktados mian animon Kaj turmentados min per paroloj?

3 I haaner mig nu for tiende Gang, mishandler mig uden Skam.

Jen jam dek fojojn vi malhonoras min; Vi ne hontas premi min.

4 Har jeg da virkelig fejlet, hænger der Fejl ved mig?

Se mi efektive eraris, Mia eraro restos ĉe mi.

5 Eller gør I jer store imod mig og revser mig ved at smæde?

Se efektive vi volas montri vin pli grandaj ol mi, Kaj vi riproĉas al mi hontindaĵon,

6 Saa vid da, at Gud har bøjet min Ret, omspændt mig med sit Net.

Tiam sciu, ke Dio faris al mi maljustaĵon, Kaj ĉirkaŭis min per Sia reto.

7 Se, jeg skriger: Vold! men faar ikke Svar, raaber om Hjælp, der er ingen Ret.

Jen mi krias pri maljusteco, sed mi ne ricevas respondon; Mi vokas, sed mi ne ricevas juĝon.

8 Han spærred min Vej, jeg kom ikke frem, han hylled mine Stier i Mørke;

Mian vojon Li baris, ke mi ne povas transiri, Kaj sur mian irejon Li metis mallumon.

9 han klædte mig af for min Ære, berøved mit Hoved Kronen,

Mian honoron Li detiris de mi, Kaj deprenis la kronon de mia kapo.

10 brød mig ned overalt, saa jeg maa bort, oprykked mit Haab som Træet;

Li disbatis min ĉirkaŭe tiel, ke mi pereas; Mian esperon Li elŝiris kiel arbon.

11 hans Vrede blussede mod mig, han regner mig for sin Fjende;

Ekflamis kontraŭ mi Lia kolero, Kaj Li rigardas min kiel Lian malamikon.

12 samlede rykker hans Flokke frem og bryder sig Vej imod mig, de lejrer sig om mit Telt.

Kune venis Liaj taĉmentoj, kaj ebenigis kontraŭ mi sian vojon Kaj stariĝis sieĝe ĉirkaŭ mia tendo.

13 Mine Brødre har fjernet sig fra mig, Venner er fremmede for mig,

Miajn fratojn Li malproksimigis de mi, Kaj miaj konatoj forfremdiĝis de mi.

14 mine nærmeste og Kendinge holder sig fra mig, de, der er i mit Hus, har glemt mig;

Miaj parencoj fortiriĝis, Kaj miaj konantoj forgesis min.

15 mine Piger regner mig for en fremmed, vildfremmed er jeg i deres Øjne;

La loĝantoj de mia domo kaj miaj servistinoj rigardas min kiel fremdulon; En iliaj okuloj mi fariĝis aligentulo.

16 ej svarer min Træl, naar jeg kalder, jeg maa trygle ham med min Mund;

Mian sklavon mi vokas, kaj li ne respondas; Per mia buŝo mi devas petegi lin.

17 ved min Aande væmmes min Hustru, mine egne Brødre er jeg en Stank;

Mia spiro fariĝis abomenata por mia edzino, Kaj mia petado por la filoj de mia ventro.

18 selv Drenge agter mig ringe, naar jeg rejser mig, taler de mod mig;

Eĉ la malgrandaj infanoj malestimas min; Kiam mi leviĝas, ili parolas kontraŭ mi.

19 Standsfæller væmmes til Hobe ved mig, de, jeg elskede, vender sig mod mig.

Abomenas min ĉiuj miaj intimuloj; Kaj tiuj, kiujn mi amis, turnis sin kontraŭ mi.

20 Benene hænger fast ved min Hud, med Kødet i Tænderne slap jeg bort.

Kun mia haŭto kaj kun mia karno kunkreskis miaj ostoj, Mi restis nur kun haŭto sur miaj dentoj.

21 Naade, mine Venner, Naade, thi Guds Haand har rørt mig!

Kompatu min, kompatu min, miaj amikoj; Ĉar la mano de Dio frapis min.

22 Hvi forfølger og I mig som Gud og mættes ej af mit Kød?

Kial vi persekutas min, kiel Dio, Kaj ne povas satiĝi de mia karno?

23 Ak, gid mine Ord blev skrevet op, blev tegnet op i en Bog,

Ho, se miaj vortoj estus enskribitaj, Ho, se ili estus gravuritaj en libro,

24 med Griffel af Jern, med Bly indristet i Klippen for evigt!

Per fera skribilo kun plumbo, Gravuritaj por eterne sur roko!

25 Men jeg ved, at min Løser lever, over Støvet vil en Forsvarer staa frem.

Sed mi scias, ke mia Liberigonto vivas, Kaj fine Li leviĝos super la polvo.

26 Naar min sønderslidte Hud er borte, skal jeg ud fra mit Kød skue Gud,

Kaj post kiam mia haŭto estos tiel detruita Kaj mi estos senkorpa, mi vidos Dion;

27 hvem jeg skal se paa min Side; ham skal mine Øjne se, ingen fremmed! Mine Nyrer forgaar i mit Indre!

Lin vidos mi, kaj miaj okuloj vidos, ne fremdaj; Pri tio sopiregas mia interno en mia brusto.

28 Naar I siger: »Hor vi skal forfølge ham, Sagens Rod vil vi udfinde hos ham!«

Se vi diros: Kiel ni lin persekutu, Kaj ni trovu kontraŭ li la radikon de la afero,

29 saa tag jer i Vare for Sværdet; thi Vrede rammer de lovløse, at I skal kende, der kommer en Dom!

Tiam timu glavon; Ĉar furioza estas la glavo kontraŭ malbonagoj, Por ke vi sciu, ke ekzistas juĝo.