Job 18

1 Saa tog Sjuhiten Bildad til Orde og sagde:

Wtedy Bildad z Szuach odpowiedział:

2 Saa gør dog en Ende paa dine Ord, kom til Fornuft og lad os tale!

Kiedy wreszcie położycie kres tym słowom? Pomyślcie, potem będziemy mówić.

3 Hvi skal vi regnes for Kvæg og staa som umælende i dine Øjne?

Czemu uważacie nas za bydło? Czemu jesteśmy obrzydliwi w waszych oczach?

4 Du, som i Vrede sønderslider din Sjæl, skal for din Skyld Jorden blive øde og Klippen flyttes fra sit Sted?

Ty, który szarpiesz gniewem swą duszę – czy z twojego powodu będzie opuszczona ziemia i skały będą przesunięte ze swego miejsca?

5 Nej, den gudløses Lys bliver slukt, hans Ildslue giver ej Lys;

Tak, światło niegodziwych zgaśnie, a iskra jego ognia już nie zaświeci.

6 Lyset i hans Telt gaar ud, og hans Lampe slukkes for ham;

Światło jego przybytku się zaćmi i jego pochodnia nad nim zagaśnie.

7 hans kraftige Skridt bliver korte, han falder for eget Raad;

Kroki jego siły będą skrępowane, jego własna rada powali go.

8 thi hans Fod drives ind i Nettet, paa Fletværk vandrer han frem,

Jego nogi bowiem zawiodą go w sieć, chodzi po sidłach.

9 Fælden griber om Hælen, Garnet holder ham fast;

Sidło uchwyci go za piętę i przemoże go łupieżca.

10 Snaren er skjult i Jorden for ham og Saksen paa hans Sti;

Sidło dla niego ukryte jest w ziemi, a pułapka na niego – na drodze.

11 Rædsler skræmmer ham alle Vegne og kyser ham Skridt for Skridt:

Zewsząd będą go przerażać strachy, ścigają go na każdym kroku.

12 Ulykken hungrer efter ham, Undergang lurer paa hans Fald:

Głód osłabi jego siły i zniszczenie [będzie] czyhało u jego boku.

13 Dødens førstefødte æder hans Lemmer, æder hans Legemes Lemmer;

Pożre żyły jego skóry, pierworodny śmierci pożre jego członki.

14 han rives bort fra sit Telt, sin Fortrøstning; den styrer hans Skridt til Rædslernes Konge;

Jego ufność będzie wykorzeniona z jego namiotu i zostanie on przyprowadzony do króla strachów.

15 i hans Telt har Undergang hjemme, Svovl strøs ud paa hans Bolig;

[Strach] będzie mieszkał w jego namiocie, bo [ten] nie należy do niego; jego mieszkanie będzie posypane siarką.

16 nedentil tørrer hans Rødder, oventil visner hans Grene;

Od spodu uschną jego korzenie, a z wierzchu będzie obcięta jego gałąź.

17 hans Minde svinder fra Jord, paa Gaden nævnes ikke hans Navn;

Pamięć o nim zginie z ziemi, a jego imienia nie [wspomną] na ulicach.

18 man støder ham ud fra Lys i Mørket og driver ham bort fra Jorderig;

Wypędzą go ze światła do ciemności i wyrzucą go z okręgu świata.

19 i sit Folk har han ikke Afkom og Æt, i hans Hjem er der ingen tilbage;

Nie będzie miał syna ani wnuka pośród swego ludu i nikt nie pozostanie w jego mieszkaniach.

20 de i Vester stivner ved hans Skæbnedag, de i Øst bliver slagne af Rædsel.

Ci, którzy przyjdą po nim, osłupieją na jego dzień, tak jak poprzednich ogarnął strach.

21 Ja, saaledes gaar det den lovløses Bolig, dens Hjem, der ej kender Gud!

Takie są mieszkania niegodziwych i takie jest miejsce tego, który nie zna Boga.