Job 18

1 Saa tog Sjuhiten Bildad til Orde og sagde:

آنگاه بلدد شوحی پاسخ داد:

2 Saa gør dog en Ende paa dine Ord, kom til Fornuft og lad os tale!

تا کی می‌خواهی به این حرفها ادامه دهی؟ اگر می‌خواهی ما هم سخن بگوییم قدری عاقلانه‌تر صحبت کن.

3 Hvi skal vi regnes for Kvæg og staa som umælende i dine Øjne?

آیا تو فکر می‌کنی ما مثل حیوان بی‌شعور هستیم؟

4 Du, som i Vrede sønderslider din Sjæl, skal for din Skyld Jorden blive øde og Klippen flyttes fra sit Sted?

چرا بی‌جهت خشمگین می‌شوی و به خود صدمه می‌زنی؟ آیا انتظار داری به خاطر تو زمین بلرزد و صخره‌ها واژگون شوند.

5 Nej, den gudløses Lys bliver slukt, hans Ildslue giver ej Lys;

چراغ مرد بدکار خاموش خواهد شد و شعله‌اش نوری نخواهد داد.

6 Lyset i hans Telt gaar ud, og hans Lampe slukkes for ham;

در هر خانه‌ای که شرارت وجود داشته باشد، تاریکی حکمفرما خواهد بود.

7 hans kraftige Skridt bliver korte, han falder for eget Raad;

قدمهای شرور سست می‌شوند و او قربانی نقشه‌های خود می‌گردد.

8 thi hans Fod drives ind i Nettet, paa Fletværk vandrer han frem,

او با پای خود به دام می‌افتد و تله پاشنهٔ پای او را می‌گیرد و او را رها نمی‌کند.

9 Fælden griber om Hælen, Garnet holder ham fast;

10 Snaren er skjult i Jorden for ham og Saksen paa hans Sti;

سر راه او تله‌ها پنهان شده است.

11 Rædsler skræmmer ham alle Vegne og kyser ham Skridt for Skridt:

ترسها از هر طرف به او هجوم می‌آورند و او را قدم به قدم تعقیب می‌کنند.

12 Ulykken hungrer efter ham, Undergang lurer paa hans Fald:

مصیبت دهان خود را برای او باز کرده و فلاکت آماده است تا او را به کام خود فرو برد.

13 Dødens førstefødte æder hans Lemmer, æder hans Legemes Lemmer;

مرض مهلک به جان او می‌افتد و او را به کام مرگ می‌کشاند.

14 han rives bort fra sit Telt, sin Fortrøstning; den styrer hans Skridt til Rædslernes Konge;

از خانهٔ امن خود جدا شده، نزد پادشاه مرگ برده می‌شود.

15 i hans Telt har Undergang hjemme, Svovl strøs ud paa hans Bolig;

خانه‌اش در زیر آتش گوگرد نابود می‌گردد.

16 nedentil tørrer hans Rødder, oventil visner hans Grene;

ریشه و شاخه‌هایش می‌خشکند و از بین می‌روند.

17 hans Minde svinder fra Jord, paa Gaden nævnes ikke hans Navn;

خاطرهٔ وجود او تمام از روی زمین محو می‌گردد و هیچ‌کس او را به یاد نمی‌آورد.

18 man støder ham ud fra Lys i Mørket og driver ham bort fra Jorderig;

از دنیای زندگان بیرون انداخته شده، از نور به تاریکی رانده می‌شود.

19 i sit Folk har han ikke Afkom og Æt, i hans Hjem er der ingen tilbage;

در میان قومش نسلی از او باقی نمی‌ماند.

20 de i Vester stivner ved hans Skæbnedag, de i Øst bliver slagne af Rædsel.

قومهای مغرب و مشرق از سرنوشت او حیران و هراسان می‌شوند.

21 Ja, saaledes gaar det den lovløses Bolig, dens Hjem, der ej kender Gud!

آری، این بلایی است که بر سر گناهکاران می‌آید، بر سر آنانی که خدا را نمی‌شناسند.