Job 18
1 Saa tog Sjuhiten Bildad til Orde og sagde:
Unya si Bildad ang Suhitanhon, mitubag ug miingon:
2 Saa gør dog en Ende paa dine Ord, kom til Fornuft og lad os tale!
Hangtud anus-a ang pangayam ninyo sa mga pulong? Palandunga, ug sa human magasulti kita.
3 Hvi skal vi regnes for Kvæg og staa som umælende i dine Øjne?
Ngano bang imong giisip kami nga mga mananap, Ug nahimong mahugaw sa imong mga mata?
4 Du, som i Vrede sønderslider din Sjæl, skal for din Skyld Jorden blive øde og Klippen flyttes fra sit Sted?
Ikaw nga tungod sa imong kapungot nagabitas sa imong kaugalingon, Pagabiyaan ba ang kalibutan tungod kanimo? Kun pagabalhinon ba ang bato gikan sa iyang nahamutangan?
5 Nej, den gudløses Lys bliver slukt, hans Ildslue giver ej Lys;
Oo, ang suga sa mga dautan pagapalungon, Ug ang aligato sa iyang kalayo dili modan-ag.
6 Lyset i hans Telt gaar ud, og hans Lampe slukkes for ham;
Ang kahayag mongitngit sa sulod sa iyang balong-balong, Ug ang lamparahan sa ibabaw niya pagapalongon.
7 hans kraftige Skridt bliver korte, han falder for eget Raad;
Ang mga lakang sa iyang pagkamakusganon pagatul-iron, Ug ang iyang kaugalingong salabutan magahulog kaniya.
8 thi hans Fod drives ind i Nettet, paa Fletværk vandrer han frem,
Kay pinaagi sa iyang kaugalingong mga tiil nahulog siya sa pukot, Ug siya naglakaw sa mga mata sa pukot.
9 Fælden griber om Hælen, Garnet holder ham fast;
Usa ka bitik magasakmit kaniya sa iyang tikod, Ug usa ka laang magagapus kaniya.
10 Snaren er skjult i Jorden for ham og Saksen paa hans Sti;
Anaay usa ka balatik nga gitago diha sa yuta alang kaniya, Ug usa ka balag-ong giandam kaniya sa iyang agianan.
11 Rædsler skræmmer ham alle Vegne og kyser ham Skridt for Skridt:
May kahadlok makapalisang kaniya sa luyo ug luyo, Ug magagukod kaniya sa iyang mga tikod.
12 Ulykken hungrer efter ham, Undergang lurer paa hans Fald:
Ang iyang kusog mahuyang sa kagutom, Ang kadaut ginaandam sa iyang luyo.
13 Dødens førstefødte æder hans Lemmer, æder hans Legemes Lemmer;
Ang mga bahin sa iyang lawas pagatunlon, Oo, ang iyang mga bahin igatulon sa anak nga panganay sa kamatayon.
14 han rives bort fra sit Telt, sin Fortrøstning; den styrer hans Skridt til Rædslernes Konge;
Pagalangkaton siya gikan sa balong-balong diin atua ang iyang pagsalig: Ug siya pagadad-on ngadto sa hari sa mga kahadlok.
15 i hans Telt har Undergang hjemme, Svovl strøs ud paa hans Bolig;
Ang butang nga dili iya mahamutang sa iyang balong-balong; Sa iyang pinuy-anan igasabulak ang azufre.
16 nedentil tørrer hans Rødder, oventil visner hans Grene;
Ang iyang mga gamut sa ilalum magamala, Ug sa ibabaw ang iyang mga sanga mangalaya.
17 hans Minde svinder fra Jord, paa Gaden nævnes ikke hans Navn;
Ang iyang handumanan mapala sa ibabaw sa yuta, Ug sa dalan ang iyang ngalan dili mahamutang.
18 man støder ham ud fra Lys i Mørket og driver ham bort fra Jorderig;
Siya papahawaon gikan sa kahayag ngadto sa kangitngitan, Ug siya igasalikway gikan sa kalibutan.
19 i sit Folk har han ikke Afkom og Æt, i hans Hjem er der ingen tilbage;
Dili siya makabaton ug mga anak, ni mga anak sa iyang mga anak sa taliwala sa iyang katawohan, Ni makabaton usab siya ug kabilin sa iyang ginapuy-an.
20 de i Vester stivner ved hans Skæbnedag, de i Øst bliver slagne af Rædsel.
Kadtong tanan nga magasunod kaniya manghitingala sa iyang adlaw, Ingon nga kadtong tanan nga nanghiuna nangalisang.
21 Ja, saaledes gaar det den lovløses Bolig, dens Hjem, der ej kender Gud!
Sa pagkamatuod mao kana ang mga pinuy-anan sa mga dili matarung, Ug kini mao ang himutangan niadtong dili moila sa Dios.
