Job 17
1 Brudt er min Aand, mine Dage slukt, og Gravene venter mig;
Méning rohim sunuq, Künlirim tügey deydu, Görler méni kütmekte.
2 visselig, Spot er min Del, og bittert er, hvad mit Øje maa skue.
Etrapimda aldamchi mazaq qilghuchilar bar emesmu? Közümning ularning échitquluqigha tikilip turushtin bashqa amali yoqtur.
3 Stil Sikkerhed for mig hos dig! Hvem anden giver mig Haandslag?
Ah, jénim üchün Özüng xalighan kapaletni élip Özüngning aldida manga borun bolghaysen; Sendin bashqa kim méni qollap borun bolsun?
4 Thi du lukked deres Hjerte for Indsigt, derfor vil du ikke ophøje dem;
Chünki Sen [dostlirimning] könglini yoruqluqtin qaldurghansen; Shunga Sen ularni ghelibidinmu mehrum qilisen!
5 den, der forraader Venner til Plyndring, hans Sønners Øjne hentæres.
Gheniymet alay dep dostlirigha peshwa atqan kishining bolsa, Hetta balilirining közlirimu kor bolidu.
6 Til Mundheld har du gjort mig for Folk, jeg er blevet et Jærtegn for dem;
U méni el-yurtlarning aldida söz-chöchekke qoydi; Men kishiler yüzümge tüküridighan adem bolup qaldim.
7 mit Øje er sløvet af Kvide, som Skygger er mine Lemmer til Hobe;
Derd-elemdin közüm torliship ketti, Barliq ezalirim kölenggidek bolup qaldi.
8 retsindige stivner af Rædsel ved sligt, over vanhellig harmes den skyldfri,
Bu ishlarni körüp duruslar heyranuhes bolidu; Bigunahlar iplaslargha qarshi turushqa qozghilidu.
9 men den retfærdige holder sin Vej, en renhaandet vokser i Kraft.
Biraq heqqaniy adem öz yolida ching turidu, Qoli pak yüridighan ademning küchi toxtawsiz ulghiyidu.
10 Men I, mød kun alle frem igen, en Vismand finder jeg ikke iblandt jer!
Emdi qéni, hemminglar, yene kélinglar; Aranglardin birmu dana adem tapalmaymen.
11 Mine Dage stunder mod Døden, brudt er mit Hjertes Ønsker;
Künlirim axirlishay dep qaptu, Muddialirim, könglümdiki intizarlar üzüldi.
12 Natten gør jeg til Dag, Lyset for mig er Mørke;
Bu ademler kéchini kündüzge aylandurmaqchi; Ular qarangghuluqqa qarap: «Nur yéqinlishiwatidu» déyishiwatidu.
Eger kütsem, öyüm tehtisara bolidu; Men qarangghuluqqa ornumni raslaymen. (Sheol h7585)
14 Graven kalder jeg Fader, Forraadnelsen Moder og Søster.
«Chirip kétishni: «Sen méning atam!», Qurtlarni: «Apa! Acha!» dep chaqirimen!
15 Hvor er da vel mit Haab, og hvo kan øjne min Lykke?
Undaqta ümidim nede? Shundaq, ümidimni kim körelisun?
