< Job 17 >
1 Brudt er min Aand, mine Dage slukt, og Gravene venter mig;
Мениң роһум сунуқ, Күнлирим түгәй дәйду, Гөрләр мени күтмәктә.
2 visselig, Spot er min Del, og bittert er, hvad mit Øje maa skue.
Әтрапимда алдамчи мазақ қилғучилар бар әмәсму? Көзүмниң уларниң ечитқулуғиға тикилип туруштин башқа амали йоқтур.
3 Stil Sikkerhed for mig hos dig! Hvem anden giver mig Haandslag?
Аһ, җеним үчүн Өзүң халиған капаләтни елип Өзүңниң алдида маңа борун болғайсән; Сәндин башқа ким мени қоллап борун болсун?
4 Thi du lukked deres Hjerte for Indsigt, derfor vil du ikke ophøje dem;
Чүнки Сән [достлиримниң] көңлини йоруқлуқтин қалдурғансән; Шуңа Сән уларни ғәлибидинму мәһрум қилисән!
5 den, der forraader Venner til Plyndring, hans Sønners Øjne hentæres.
Ғәниймәт алай дәп достлириға пәшва атқан кишиниң болса, Һәтта балилириниң көзлириму кор болиду.
6 Til Mundheld har du gjort mig for Folk, jeg er blevet et Jærtegn for dem;
У мени әл-жутларниң алдида сөз-чөчәккә қойди; Мән кишиләр йүзүмгә түкүридиған адәм болуп қалдим.
7 mit Øje er sløvet af Kvide, som Skygger er mine Lemmer til Hobe;
Дәрд-әләмдин көзүм торлишип кәтти, Барлиқ әзалирим көләңгидәк болуп қалди.
8 retsindige stivner af Rædsel ved sligt, over vanhellig harmes den skyldfri,
Бу ишларни көрүп дуруслар һәйрануһәс болиду; Бигуналар ипласларға қарши турушқа қозғилиду.
9 men den retfærdige holder sin Vej, en renhaandet vokser i Kraft.
Бирақ һәққаний адәм өз йолида чиң туриду, Қоли пак жүридиған адәмниң күчи тохтавсиз улғийиду.
10 Men I, mød kun alle frem igen, en Vismand finder jeg ikke iblandt jer!
Әнди қени, һәммиңлар, йәнә келиңлар; Араңлардин бирму дана адәм тапалмаймән.
11 Mine Dage stunder mod Døden, brudt er mit Hjertes Ønsker;
Күнлирим ахирлишай дәп қапту, Муддиалирим, көңлүмдики интизарлар үзүлди.
12 Natten gør jeg til Dag, Lyset for mig er Mørke;
Бу адәмләр кечини күндүзгә айландурмақчи; Улар қараңғулуққа қарап: «Нур йеқинлишиватиду» дейишиватиду.
13 vil jeg haabe, faar jeg dog Bolig i Døden, jeg reder i Mørket mit Leje, (Sheol )
Әгәр күтсәм, өйүм тәһтисара болиду; Мән қараңғулуққа орнумни раслаймән. (Sheol )
14 Graven kalder jeg Fader, Forraadnelsen Moder og Søster.
«Чирип кетишни: «Сән мениң атам!», Қурутларни: «Апа! Ача!» дәп чақиримән!
15 Hvor er da vel mit Haab, og hvo kan øjne min Lykke?
Ундақта үмүтүм нәдә? Шундақ, үмүтүмни ким көрәлисун?
16 Mon de vil følge mig ned i Dødsriget, skal sammen vi synke i Støvet? (Sheol )
Үмүтүм тәһтисараниң төмүр пәнҗирилири ичигә чүшүп кетиду! Биз бирликтә топиға кирип кетимиз! (Sheol )