Job 17
1 Brudt er min Aand, mine Dage slukt, og Gravene venter mig;
Dech mój skażony jest; dni moje giną; groby mię czekają.
2 visselig, Spot er min Del, og bittert er, hvad mit Øje maa skue.
Zaiste naśmiewcy są przy mnie, a w ich draźnieniu mieszka oko moje.
3 Stil Sikkerhed for mig hos dig! Hvem anden giver mig Haandslag?
Staw mi, proszę, rękojmię za się. Któż jest ten? Niech mi na to da rękę.
4 Thi du lukked deres Hjerte for Indsigt, derfor vil du ikke ophøje dem;
Boś serce ich ukrył przed wyrozumieniem; przetoż ich nie wywyższysz.
5 den, der forraader Venner til Plyndring, hans Sønners Øjne hentæres.
Kto pochlebia przyjaciołom, oczy synów jego ustaną.
6 Til Mundheld har du gjort mig for Folk, jeg er blevet et Jærtegn for dem;
Wystawił mię zaiste na przypowieść ludziom, i jako śmiechowisko przed nimi.
7 mit Øje er sløvet af Kvide, som Skygger er mine Lemmer til Hobe;
Zaćmione jest dla żałości oko moje, a wszystkie myśli moje są jako cień.
8 retsindige stivner af Rædsel ved sligt, over vanhellig harmes den skyldfri,
Zdumieją się szczerzy nad tem; a niewinny przeciwko obłudnikowi powstanie.
9 men den retfærdige holder sin Vej, en renhaandet vokser i Kraft.
Będzie się trzymał sprawiedliwy drogi swojej; a kto ma czyste ręce, przyczyni mocy.
10 Men I, mød kun alle frem igen, en Vismand finder jeg ikke iblandt jer!
Wy tedy wszyscy nawróćcie się, a pójdźcie, proszę; bo nie znajduję między wami mądrego.
11 Mine Dage stunder mod Døden, brudt er mit Hjertes Ønsker;
Dni moje przeminęły; myśli moje rozerwane są, to jest, zamysły serca mego.
12 Natten gør jeg til Dag, Lyset for mig er Mørke;
Noc mi się w dzień obraca; a światłość skraca się dla ciemości.
Jeźlibym czego oczekiwał, grób będzie domem moim, a w ciemnościach uścielę łoże moje. (Sheol h7585)
14 Graven kalder jeg Fader, Forraadnelsen Moder og Søster.
Do dołu rzekę: Ojcem moim jesteś; a do robaków: Wy jesteście matką moją, i siostrą moją.
15 Hvor er da vel mit Haab, og hvo kan øjne min Lykke?
Bo gdzież teraz jest nadzieja moja? a oczekiwanie moje któż ogląda?
