Job 17

1 Brudt er min Aand, mine Dage slukt, og Gravene venter mig;

۱ «روح من تلف شده، و روزهایم تمام گردیده، و قبر برای من حاضر است.

2 visselig, Spot er min Del, og bittert er, hvad mit Øje maa skue.

۲ به درستی که استهزاکنندگان نزد منند، و چشم من در منازعت ایشان دائم می‌ماند.

3 Stil Sikkerhed for mig hos dig! Hvem anden giver mig Haandslag?

۳ الان گرو بده و به جهت من نزد خود ضامن باش. والا کیست که به من دست دهد؟

4 Thi du lukked deres Hjerte for Indsigt, derfor vil du ikke ophøje dem;

۴ چونکه دل ایشان را از حکمت منع کرده‌ای، بنابراین ایشان را بلند نخواهی ساخت.

5 den, der forraader Venner til Plyndring, hans Sønners Øjne hentæres.

۵ کسی‌که دوستان خود را به تاراج تسلیم کند، چشمان فرزندانش تار خواهد شد.

6 Til Mundheld har du gjort mig for Folk, jeg er blevet et Jærtegn for dem;

۶ مرا نزدامت‌ها مثل ساخته است، و مثل کسی‌که بر رویش آب دهان اندازند شده‌ام.

7 mit Øje er sløvet af Kvide, som Skygger er mine Lemmer til Hobe;

۷ چشم من از غصه کاهیده شده است، و تمامی اعضایم مثل سایه گردیده.

8 retsindige stivner af Rædsel ved sligt, over vanhellig harmes den skyldfri,

۸ راستان به‌سبب این، حیران می‌مانند وصالحان خویشتن را بر ریاکاران برمی انگیزانند.

9 men den retfærdige holder sin Vej, en renhaandet vokser i Kraft.

۹ لیکن مرد عادل به طریق خود متمسک می‌شود، و کسی‌که دست پاک دارد، در قوت ترقی خواهدنمود.

10 Men I, mød kun alle frem igen, en Vismand finder jeg ikke iblandt jer!

۱۰ «اما همه شما برگشته، الان بیایید و در میان شما حکیمی نخواهم یافت.

11 Mine Dage stunder mod Døden, brudt er mit Hjertes Ønsker;

۱۱ روزهای من گذشته، و قصدهای من و فکرهای دلم منقطع شده است.

12 Natten gør jeg til Dag, Lyset for mig er Mørke;

۱۲ شب را به روز تبدیل می‌کنند و باوجود تاریکی می‌گویند روشنایی نزدیک است.

13 vil jeg haabe, faar jeg dog Bolig i Døden, jeg reder i Mørket mit Leje, (Sheol h7585)

۱۳ وقتی که امید دارم هاویه خانه من می‌باشد، وبستر خود را در تاریکی می‌گسترانم، (Sheol h7585)

14 Graven kalder jeg Fader, Forraadnelsen Moder og Søster.

۱۴ و به هلاکت می‌گویم تو پدر من هستی و به کرم که تومادر و خواهر من می‌باشی.

15 Hvor er da vel mit Haab, og hvo kan øjne min Lykke?

۱۵ پس امید من کجااست؟ و کیست که امید مرا خواهد دید؟

16 Mon de vil følge mig ned i Dødsriget, skal sammen vi synke i Støvet? (Sheol h7585)

۱۶ تابندهای هاویه فرو می‌رود، هنگامی که با هم درخاک نزول (نماییم ).» (Sheol h7585)