< Job 17 >
1 Brudt er min Aand, mine Dage slukt, og Gravene venter mig;
Ang akong espiritu maluya na, nahurot na ang akong mga adlaw, Ang lubnganan andam na alang kanako.
2 visselig, Spot er min Del, og bittert er, hvad mit Øje maa skue.
Sa pagkamatuod adunay nga yubitan uban kanako, Ug ang akong mata nagasud-ong sa ilang mga hagit.
3 Stil Sikkerhed for mig hos dig! Hvem anden giver mig Haandslag?
Ibutang karon ang pagsalig, ug pangakohon mo ako uban kanimo; Kinsa karon ang buot makigsangka kanako?
4 Thi du lukked deres Hjerte for Indsigt, derfor vil du ikke ophøje dem;
Kay gitagoan mo ang ilang mga kasingkasing gikan sa salabutan: Busa ikaw dili motuboy kanila sa itaas.
5 den, der forraader Venner til Plyndring, hans Sønners Øjne hentæres.
Ang tawo nga nagadumili sa iyang mga higala mahitungod sa ilang bahin, Bisan ang mga mata sa iyang mga anak mangalubog.
6 Til Mundheld har du gjort mig for Folk, jeg er blevet et Jærtegn for dem;
Apan ako gihimo niya nga pagya sa mga tawo; Ug ilang ginalud-an ang akong nawong.
7 mit Øje er sløvet af Kvide, som Skygger er mine Lemmer til Hobe;
Ang akong mata usab malubog tungod sa kasubo, Ug ang akong mga panumduman ang tanan ingon sa usa ka landong.
8 retsindige stivner af Rædsel ved sligt, over vanhellig harmes den skyldfri,
Ang mga tawong matarung nahitingala niini, Ug ang walay sala moasdang batok sa mga walay Dios.
9 men den retfærdige holder sin Vej, en renhaandet vokser i Kraft.
Apan ang mga matarung magapadayon sa iyang ginalaktan, Ug ang mahinlo ug mga kamot magatubo sa kalig-on.
10 Men I, mød kun alle frem igen, en Vismand finder jeg ikke iblandt jer!
Apan mahitungod kaninyong tanan, dumuol kamo karon pag-usab; Kay wala pa ing mausa ka maalam nga akong hingkit-an.
11 Mine Dage stunder mod Døden, brudt er mit Hjertes Ønsker;
Ang akong mga adlaw nangagi na, ang akong mga tuyo nangakawang, Bisan ang mga hunahuna sa akong kasingkasing.
12 Natten gør jeg til Dag, Lyset for mig er Mørke;
Ang gabii ilang gihimong adlaw; Ang kahayag, matud pa nila, haduol sa kangitngitan.
13 vil jeg haabe, faar jeg dog Bolig i Døden, jeg reder i Mørket mit Leje, (Sheol )
Kong sa Sheol ako magapangita ingon nga akong pinuy-anan; Kong sa kangitngitan anaa ko ibuklad ang akong higdaanan; (Sheol )
14 Graven kalder jeg Fader, Forraadnelsen Moder og Søster.
Kong sa kadunotan ako nagaingon: Ikaw maoy akong amahan; Sa sulod: Ikaw ang akong inahan, ug ang akong igsoong babaye;
15 Hvor er da vel mit Haab, og hvo kan øjne min Lykke?
Nan, hain man ang akong kalauman? Ug mahitungod sa akong paglaum, kinsa ang makakita niana?
16 Mon de vil følge mig ned i Dødsriget, skal sammen vi synke i Støvet? (Sheol )
Kini mopadulong ngadto sa mga trangka sa Sheol, Kay didto lamang sa abug adunay pahulay. (Sheol )