Job 16

1 Saa tog Job til Orde og svarede:

Wtedy Hiob odpowiedział:

2 Nok har jeg hørt af sligt, besværlige Trøstere er I til Hobe!

Słyszałem wiele takich rzeczy; wy wszyscy jesteście przykrymi pocieszycielami.

3 Faar Mundsvejret aldrig Ende? Hvad ægged dig dog til at svare?

Kiedy [będzie] koniec tych próżnych słów? Albo co cię skłania do tego, że tak odpowiadasz?

4 Ogsaa jeg kunde tale som I, hvis I kun var i mit Sted, føje mine Ord imod jer og ryste paa Hovedet ad jer,

Ja także mógłbym mówić jak wy; gdybyście byli w moim położeniu, mógłbym nagromadzić słów przeciwko wam i potrząsać głową nad wami.

5 styrke jer med min Mund, ej spare paa ynksomme Ord!

Ja jednak pokrzepiałbym was swoimi ustami i poruszanie moich warg ulżyłoby [waszym cierpieniom].

6 Taler jeg, mildnes min Smerte ikke og om jeg tier, hvad Lindring faar jeg?

[Ale] jeśli będę mówił, mojemu bólowi to nie ulży, a jeśli przestanę, czyż opuści mnie?

7 Dog nu har han udtømt min Kraft, du har ødelagt hele min Kreds;

A teraz zmęczył mnie. Spustoszyłeś całe moje zgromadzenie.

8 at du greb mig, gælder som Vidnesbyrd mod mig, min Magerhed vidner imod mig.

Pomarszczyłeś mnie na świadectwo, a moje wychudzenie powstaje i świadczy przeciwko mnie w twarz.

9 Hans Vrede river og slider i mig, han skærer Tænder imod mig. Fjenderne hvæsser Blikket imod mig,

Jego gniew [mnie] porwał, nienawidzi mnie; zgrzyta na mnie zębami. Mój wróg przeszywa mnie wzrokiem.

10 de opspiler Gabet imod mig, slaar mig med Haan paa Kind og flokkes til Hobe omkring mig;

Otworzyli na mnie swe usta; znieważając, bili mnie po policzkach; zebrali się razem przeciwko mnie.

11 Gud gav mig hen i Niddingers Vold, i gudløses Hænder kasted han mig.

Bóg wydał mnie przewrotnemu, oddał mnie w ręce niegodziwych.

12 Jeg leved i Fred, saa knuste han mig, han greb mig i Nakken og sønderslog mig; han stilled mig op som Skive,

Żyłem w spokoju, ale on mnie pokruszył; chwycił mnie za kark, roztrzaskał i postawił sobie za cel.

13 hans Pile flyver omkring mig, han borer i Nyrerne uden Skaansel, udgyder min Galde paa Jorden;

Otoczyli mnie jego strzelcy; przeszywa moje nerki, a nie oszczędził; wylał na ziemię moją żółć.

14 Revne paa Revne slaar han mig, stormer som Kriger imod mig.

Rozbija mnie, ranę za raną; naciera na mnie jak olbrzym.

15 Over min Hud har jeg syet Sæk og boret mit Horn i Støvet;

Uszyłem wór na swoją skórę i prochem zbezcześciłem swój róg.

16 mit Ansigt er rødt af Graad, mine Øjenlaag hyllet i Mørke,

Moja twarz jest czerwona od płaczu i na moich powiekach [jest] cień śmierci.

17 skønt der ikke er Vold i min Haand, og skønt min Bøn er ren!

Chociaż nie ma żadnej krzywdy na moich rękach, a moja modlitwa jest czysta.

18 Dølg ikke, Jord, mit Blod, mit Skrig komme ikke til Hvile!

Ziemio, nie zakrywaj mojej krwi i niech moje wołanie nie znajdzie miejsca!

19 Alt nu er mit Vidne i Himlen, min Talsmand er i det høje;

Oto teraz mój świadek jest w niebie, mój obrońca na wysokości.

20 gid min Ven lod sig finde! Mit Øje vender sig med Taarer til Gud,

Moi przyjaciele szydzą ze mnie, ale moje oko wylewa łzy ku Bogu.

21 at han skifter Ret mellem Manden og Gud, mellem Mennesket og hans Ven!

Oby ktoś spierał się z Bogiem o człowieka jak człowiek [spiera się] o swego bliźniego!

22 Thi talte er de kommende Aar, jeg skal ud paa en Færd, jeg ej vender hjem fra.

Upłynie bowiem niewiele lat, a pójdę ścieżką, skąd nie powrócę.