Job 16

1 Saa tog Job til Orde og svarede:

Ale odpowiedział Ijob, i rzekł:

2 Nok har jeg hørt af sligt, besværlige Trøstere er I til Hobe!

Słyszałem takowych rzeczy wiele; przykrymi cieszycielami wy wszyscy jesteście.

3 Faar Mundsvejret aldrig Ende? Hvad ægged dig dog til at svare?

I kiedyż będzie koniec tym próżnym słowom? albo co cię przymusza, że tak odpowiadasz?

4 Ogsaa jeg kunde tale som I, hvis I kun var i mit Sted, føje mine Ord imod jer og ryste paa Hovedet ad jer,

Azażbym ja tak mówił, jako wy, gdybyście wy byli na miejscu mojem? azażbym zbierał przeciwko wam słowa, i kiwałlibym nad wami głową swoją?

5 styrke jer med min Mund, ej spare paa ynksomme Ord!

Owszembym was posilał ustami memi, a ruchanie warg moich ulżyłoby boleści waszych.

6 Taler jeg, mildnes min Smerte ikke og om jeg tier, hvad Lindring faar jeg?

Ale jeźli będę mówił, przecież się nie ukoi boleść moja; a jeźli też przestanę, izaż odejdzie odemnie?

7 Dog nu har han udtømt min Kraft, du har ødelagt hele min Kreds;

A teraz zemdlił mię; spustoszyłeś, o Boże! wszystko zgromadzenie moje.

8 at du greb mig, gælder som Vidnesbyrd mod mig, min Magerhed vidner imod mig.

Pomarszczyłeś mię na świadectwo, a znaczne na mnie schudzenie moje na twarzy mojej, jawnie świadczy przeciwko mnie.

9 Hans Vrede river og slider i mig, han skærer Tænder imod mig. Fjenderne hvæsser Blikket imod mig,

Popędliwość jego porwała mię, i wziął nienawiść przeciwko mnie; a zgrzytając na mię zębami swemi, jako nieprzyjaciel mój, bystremi oczyma swemi spojrzał na mię.

10 de opspiler Gabet imod mig, slaar mig med Haan paa Kind og flokkes til Hobe omkring mig;

Rozdzierają na mię usta swe, i sromotnie mię policzkowali, zebrawszy się społu przeciwko mnie.

11 Gud gav mig hen i Niddingers Vold, i gudløses Hænder kasted han mig.

Podał mię Bóg przewrotnemu, a w ręce niepobożnych wydał mię.

12 Jeg leved i Fred, saa knuste han mig, han greb mig i Nakken og sønderslog mig; han stilled mig op som Skive,

Byłem w pokoju, ale mię potarł; a uchwyciwszy mię za szyję moję, roztrzaskał mię, i wystawił mię sobie za cel.

13 hans Pile flyver omkring mig, han borer i Nyrerne uden Skaansel, udgyder min Galde paa Jorden;

Ogarnęli mię strzelcy jego; rozciął nerki moje, a nie przepuścił, i rozlał na ziemię żółć moję.

14 Revne paa Revne slaar han mig, stormer som Kriger imod mig.

Zranił mię, raną na ranę; rzucił się na mię, jako olbrzym.

15 Over min Hud har jeg syet Sæk og boret mit Horn i Støvet;

Uszyłem wór na zsiniałą skórę moję, a oszpeciłem prochem głowę moję.

16 mit Ansigt er rødt af Graad, mine Øjenlaag hyllet i Mørke,

Twarz moja płaczem oszpecona, a na powiekach moich jest cień śmierci.

17 skønt der ikke er Vold i min Haand, og skønt min Bøn er ren!

Chociaż żadnego łupiestwa niemasz w rękach moich, a modlitwa moja jest czysta. (a jeźli nie tak, )

18 Dølg ikke, Jord, mit Blod, mit Skrig komme ikke til Hvile!

O ziemio! nie zakrywajże krwi mojej, a niech nie ma miejsca wołanie moje!

19 Alt nu er mit Vidne i Himlen, min Talsmand er i det høje;

Otoć i teraz w niebie jest świadek mój, jest świadek mój na wysokości.

20 gid min Ven lod sig finde! Mit Øje vender sig med Taarer til Gud,

O krasomówcy moi, przyjaciele moi! wylewa łzy do Boga oko moje.

21 at han skifter Ret mellem Manden og Gud, mellem Mennesket og hans Ven!

Oby się godziło wieść spór człowiekowi z Bogiem, i jako synowi człowieczemu z bliźnim swym!

22 Thi talte er de kommende Aar, jeg skal ud paa en Færd, jeg ej vender hjem fra.

Bo lata zamierzone nadchodzą, a ścieszką, którą się nie wrócę, już idą.