Job 16
1 Saa tog Job til Orde og svarede:
Əyyub belə cavab verdi:
2 Nok har jeg hørt af sligt, besværlige Trøstere er I til Hobe!
«Bu cür sözləri çox eşitmişəm, Hamınız adamincidən təsəlliçilərsiniz.
3 Faar Mundsvejret aldrig Ende? Hvad ægged dig dog til at svare?
Bu boş söhbətləriniz qurtaracaqmı? Sizi nə vadar edir, belə danışırsınız?
4 Ogsaa jeg kunde tale som I, hvis I kun var i mit Sted, føje mine Ord imod jer og ryste paa Hovedet ad jer,
Siz mənim yerimdə olsaydınız, mən də belə deyərdim. Əleyhinizə yaxşı-yaxşı sözlər düzüb başımı yelləyərdim.
5 styrke jer med min Mund, ej spare paa ynksomme Ord!
Ağzım ürəkləndirici sözlər deyərdi, Dilimdən təsəlliverici sözlər çıxarardım, Mən sizi ovudardım.
6 Taler jeg, mildnes min Smerte ikke og om jeg tier, hvad Lindring faar jeg?
Danışmağımla dərdim azalmır, Susuram, nə dəyişir?
7 Dog nu har han udtømt min Kraft, du har ødelagt hele min Kreds;
Ay Allah, məni taqətdən saldın, Bütün külfətimi darmadağın etdin.
8 at du greb mig, gælder som Vidnesbyrd mod mig, min Magerhed vidner imod mig.
Sıxılıb əzilməyim buna şahiddir, Taqətsizliyim əleyhimə çıxıb şahidlik edir.
9 Hans Vrede river og slider i mig, han skærer Tænder imod mig. Fjenderne hvæsser Blikket imod mig,
Allah məni qəzəbi ilə parçalayır, Mənə nifrət edir, dişlərini qıcıdır, Düşmənim gözlərini mənə dikir.
10 de opspiler Gabet imod mig, slaar mig med Haan paa Kind og flokkes til Hobe omkring mig;
Mənə qarşı insanlar dodaq büzür, Həqarətlə üzümə şillə vurur, Mənə qarşı əlbir olur.
11 Gud gav mig hen i Niddingers Vold, i gudløses Hænder kasted han mig.
Allah məni haqsızlara təslim etdi, Pislərin əlinə verdi.
12 Jeg leved i Fred, saa knuste han mig, han greb mig i Nakken og sønderslog mig; han stilled mig op som Skive,
Rahat yaşayırdım, Allah məni pərən-pərən saldı, Boynumdan tutub yerə vurdu, məni Özünə hədəf etdi.
13 hans Pile flyver omkring mig, han borer i Nyrerne uden Skaansel, udgyder min Galde paa Jorden;
Onun oxçuları ətrafımı aldı, Aman vermədən böyrəklərimi deşdilər, Ödümü yerə tökdülər.
14 Revne paa Revne slaar han mig, stormer som Kriger imod mig.
Bədənimə yara üstündən yara vurulur, Cəngavər tək üzərimə yüyürürlər.
15 Over min Hud har jeg syet Sæk og boret mit Horn i Støvet;
Əynimə çul tikmişəm, Qürurumu yerə atmışam.
16 mit Ansigt er rødt af Graad, mine Øjenlaag hyllet i Mørke,
Ağlamaqdan üzüm qızardı, Kirpiklərimin altı-üstü kölgə saldı.
17 skønt der ikke er Vold i min Haand, og skønt min Bøn er ren!
Yenə də zalımlıq əlimdən gəlmir, Sənə səmimiyyətlə dua edirəm.
18 Dølg ikke, Jord, mit Blod, mit Skrig komme ikke til Hvile!
Ey torpaq, qanımın üstünü örtmə, Qoy heç nə mənim naləmi saxlamasın.
19 Alt nu er mit Vidne i Himlen, min Talsmand er i det høje;
Lap indidən şahidim göylərdədir, Himayədarım yüksəklərdədir.
20 gid min Ven lod sig finde! Mit Øje vender sig med Taarer til Gud,
Dostlarım məni ələ salır, Gözlərim Allaha baxıb ağlayır.
21 at han skifter Ret mellem Manden og Gud, mellem Mennesket og hans Ven!
Bəşər oğlu qonşusu üçün yalvardığı kimi Biri də mən insandan ötrü qoy Allaha yalvarsın.
22 Thi talte er de kommende Aar, jeg skal ud paa en Færd, jeg ej vender hjem fra.
Çünki bir neçə il keçəndən sonra Gedər-gəlməz yola gedəcəyəm.
