Job 15
1 Saa tog Temaniten Elifaz til Orde og sagde:
Mgbe ahụ, Elifaz onye Teman zara sị:
2 Mon Vismand svarer med Mundsvejr og fylder sit Indre med Østenvind
“Onye maara ihe ọ ga-eji okwu na-abaghị uru zaghachi? Ọ ga-emeju afọ ya nʼifufe na-ekpo ọkụ nke si nʼọwụwa anyanwụ?
3 for at hævde sin Ret med gavnløs Tale, med Ord, som intet baader?
Ọ ga-eji okwu na-abaghị uru rụọ ụka, maọbụ kwuo okwu na-enweghị isi?
4 Desuden nedbryder du Gudsfrygt og krænker den Stilhed, som tilkommer Gud.
Ma ị na-eleda ezi omume anya na-egbochikwa ịsọpụrụ Chineke.
5 Din Skyld oplærer din Mund, du vælger de listiges Sprog.
Mmehie gị na-eme ka ọnụ gị kwuo okwu ngwangwa; ọ bụkwa ire ndị aghụghọ ka i nwere.
6 Din Mund domfælder dig, ikke jeg, dine Læber vidner imod dig!
Ọnụ gị na-ama gị ikpe, ọ bụghị mụ onwe m, egbugbere ọnụ gị na-ekwu okwu megide gị.
7 Var du den første, der fødtes, kom du til Verden, før Højene var?
“Ị bụ mmadụ mbụ a mụrụ? A mụọla gị tupu e kee ugwu niile?
8 Mon du lytted til, da Gud holdt Raad, og mon du rev Visdommen til dig?
Ọ getụla ntị nʼizu nzuzo nke Chineke? Amamihe niile ọ bụ nʼime gị ka ha juru?
9 Hvad ved du, som vi ikke ved, hvad forstaar du, som vi ikke kender?
Gịnị ka ị maara nke anyị na-amaghị? Ụdị nghọta dị aṅaa ka i nwere nke anyị na-enweghị?
10 Ogsaa vi har en gammel iblandt os, en Olding, hvis Dage er fler end din Faders!
Ndịisi awọ na ndị kara nka nọ nʼetiti anyị, ndị ikom mere agadi karịa nna mụrụ gị.
11 Er Guds Trøst dig for lidt, det Ord, han mildelig talede til dig?
Ọ ga-abụ na nkasiobi Chineke bụrụ gị ihe nta, ka ọ bụ okwu dị nro nke ọ gwara gị?
12 Hvi river dit Hjerte dig hen, hvi ruller dit Øje vildt?
Gịnị mere obi gị ji duhie gị, gịnị mekwara anya gị abụọ ji chagharịa,
13 Thi du vender din Harme mod Gud og udstøder Ord af din Mund.
nke mere iwe gị jiri dị ọkụ megide Chineke, meekwa ka okwu ọjọọ ndị a niile si nʼọnụ gị pụta?
14 Hvor kan et Menneske være rent, en kvindefødt have Ret?
“Gịnị ka mmadụ efu bụ, ọ ga-eji dị ọcha nʼobi, gịnị ka mmadụ nwanyị mụrụ bụ, na ha nwere ike ị bụ ndị ezi omume?
15 End ikke sine Hellige tror han, og Himlen er ikke ren i hans Øjne,
Ọ bụrụ na Chineke atụkwasịghị ndị nsọ ya obi, ọ bụrụkwa na eluigwe adịghị ọcha nʼanya ya,
16 hvad da den stygge, den onde, Manden, der drikker Uret som Vand!
ọ ga-esi aṅaa tụkwasị mmadụ efu onye rụrụ arụ obi, bụ onye na-aṅụ ajọ omume dịka mmiri.
17 Jeg vil sige dig noget, hør mig, jeg fortæller, hvad jeg har set,
“Gee m ntị ka m kọwaara gị; kwerekwa ka m gwa gị ihe m hụrụ,
18 hvad vise Mænd har forkyndt, deres Fædre ikke dulgt,
bụ ihe ndị amamihe kwuru, ndị na-ezobeghị ihe ha natara nʼaka nna nna ha,
19 dem alene var Landet givet, ingen fremmed færdedes blandt dem:
bụ ndị e nyefere ala ndị a nʼaka ha mgbe ọ dịghị onye ọbịa gabigara nʼetiti ha.
20 Den gudløse ængstes hele sit Liv, de stakkede Aar, en Voldsmand lever;
Ụbọchị ndụ ya niile, onye ajọ omume na-ata ahụhụ mmekpa ahụ, bụ nke e debere ogologo afọ nye nwoke ahụ na-eme ihe ike.
21 Rædselslyde fylder hans Ører, midt under Fred er Hærgeren over ham;
Ụzụ na-eweta oke egwu na-eju ya ntị, mgbe ọ dị ka ihe niile na-aga nke ọma, ndị na-apụnara mmadụ ihe na-abịakwasị ya.
22 han undkommer ikke fra Mørket, opsparet er han for Sværdet,
O nweghị olileanya ịgbanarị ọchịchịrị; mma agha nọ na-echere ya.
23 udset til Føde for Gribbe, han ved, at han staar for Fald;
Ọ na-akpagharị na-achọ ebe nri dịka udele; ọ makwara na ụbọchị ọchịchịrị nọ nso.
24 Mørkets Dag vil skræmme ham. Trængsel og Angst overvælde ham som en Konge, rustet til Strid.
Ahụhụ na mkpagbu na-eme ka ọ tụọ oke egwu, nsogbu na-abịakwasị ya dịka eze nke nọ na njikere ibuso ndị iro ya agha.
25 Thi Haanden rakte han ud mod Gud og bød den Almægtige Trods,
Nʼihi na ọ na-atụ Chineke aka nʼihu, dokwaa onwe ya imegide Onye pụrụ ime ihe niile.
26 stormed haardnakket mod ham med sine tykke, buede Skjolde.
O ji ikwesi olu ike, dịka ọta siri ike, na-emegide Chineke.
27 Thi han dækked sit Ansigt med Fedt og samlede Huld paa sin Lænd.
“Ọ bụ ezie na abụba kpuchiri ihu ya, abụba nke dị nʼukwu ya na-eme ka anụ ahụ nupụtakwa,
28 tog Bolig i Byer, der øde laa hen, i Huse, man ikke maa bo i, bestemt til at ligge i Grus.
ọ ga-ebi nʼobodo e bibiri ebibi, nʼụlọ nke mmadụ na-ekwesighị ibi nʼime ha, ụlọ nke na-adakasị adakasị.
29 Han bliver ej rig, hans Velstand forgaar, til Jorden bøjer sig ikke hans Aks;
Ma ọ gaghị aga nʼihu ị bụ ọgaranya, akụ ya agaghị adịgidekwa. Ihe o nwere agakwaghị agbasapụ nʼala niile ahụ.
30 han undkommer ikke fra Mørket. Solglød udtørrer hans Spire, hans Blomst rives bort af Vinden.
Ọ gaghị agbanarị ọchịchịrị, ire ọkụ ga-eme ka ome ya kpọnwụọ, iku ume nke ọnụ Chineke ga-ebufu ya.
31 Han stole ikke paa Tomhed — han farer vild — thi Tomhed skal være hans Løn!
Ka onye dị otu a hapụ ịghọgbu onwe ya site nʼịtụkwasị uche nʼihe efu, nʼihi na ọ dịghị ụgwọ ọrụ ọbụla ọ ga-enweta.
32 I Utide visner hans Stamme, hans Palmegren skal ikke grønnes;
Tụpụ oge ya eruo, ọ ga-anata ụgwọ ọrụ ya nʼuju, ọzọ, alaka ya ga-akpọnwụ
33 han ryster som Ranken sin Drue af og kaster som Olietræet sin Blomst.
Ọ ga-adị ka osisi vaịnị nke mkpụrụ ya dapụsịrị na-achaghị acha, dịka osisi oliv nke akwụkwọ ya kpọnwụrụ akpọnwụ.
34 Thi vanhelliges Samfund er goldt, og Ild fortærer Bestikkelsens Telte;
Nʼihi na ndị na-amaghị Chineke ga-adị ka nwanyị aga, ọkụ ga-erepịa ụlọ ikwu niile nke ndị hụrụ iri ngarị nʼanya.
35 svangre med Kvide, føder de Uret, og deres Moderskød fostrer Svig!
Ha na-atụrụ ihe ọjọọ dịka ime, ma mụọkwa ajọọ omume; naanị aghụghọ ka akpanwa ha na-arụpụta.”
