Job 15
1 Saa tog Temaniten Elifaz til Orde og sagde:
Temanlı Elifaz belə cavab verdi:
2 Mon Vismand svarer med Mundsvejr og fylder sit Indre med Østenvind
«Müdrik insan boş sözlərlə cavab verərmi? Köksünü şərq küləyi ilə doldurarmı?
3 for at hævde sin Ret med gavnløs Tale, med Ord, som intet baader?
Faydasız sözlərlə, dəyərsiz nitqlərlə Mübahisə etmək olarmı?
4 Desuden nedbryder du Gudsfrygt og krænker den Stilhed, som tilkommer Gud.
Amma sən Allah qorxusunu bir kənara qoyursan, Allah hüzurunda düşünməyə mane olursan.
5 Din Skyld oplærer din Mund, du vælger de listiges Sprog.
Çünki sənin ağzın günahdan dərs alıb, Hiyləgərlərin dili ilə danışırsan.
6 Din Mund domfælder dig, ikke jeg, dine Læber vidner imod dig!
Səni məhkum edən mən deyiləm, öz dilindir. Dodaqların öz əleyhinə şəhadət edir.
7 Var du den første, der fødtes, kom du til Verden, før Højene var?
İlk doğulan insan sənsənmi? Yoxsa dağlardan da əvvəl sən var olmusan?
8 Mon du lytted til, da Gud holdt Raad, og mon du rev Visdommen til dig?
Allahın sirrinəmi qulaq asmısan? Təkcə özünümü müdrik sayırsan?
9 Hvad ved du, som vi ikke ved, hvad forstaar du, som vi ikke kender?
Sən nəyi bilirsən ki, biz onu bilmirik? Sənin dərk etdiyin nədir ki, biz onu dərk etmirik?
10 Ogsaa vi har en gammel iblandt os, en Olding, hvis Dage er fler end din Faders!
Bizdə ağsaçlı da, yaşlı da var, Onlar atandan da yaşlı olar.
11 Er Guds Trøst dig for lidt, det Ord, han mildelig talede til dig?
Sənə Allahın təsəllisi, Söylədiyi xoş sözlər kifayət deyilmi?
12 Hvi river dit Hjerte dig hen, hvi ruller dit Øje vildt?
Niyə qəlbin səni belə çaşdırır, Gözlərindən od çıxır?
13 Thi du vender din Harme mod Gud og udstøder Ord af din Mund.
Niyə Allaha qəzəbini göstərirsən, Dilindən belə sözlər çıxır?
14 Hvor kan et Menneske være rent, en kvindefødt have Ret?
İnsan, həqiqətən, təmiz ola bilərmi? Qadından doğulan insan saleh ola bilərmi?
15 End ikke sine Hellige tror han, og Himlen er ikke ren i hans Øjne,
Allah müqəddəslərinə belə, etibar etmirsə, Göylər belə, Onun gözündə təmiz deyilsə,
16 hvad da den stygge, den onde, Manden, der drikker Uret som Vand!
Haqsızlığı su kimi içən, İyrənc, korlanmış insana O etibar edərmi?
17 Jeg vil sige dig noget, hør mig, jeg fortæller, hvad jeg har set,
Dinlə məni, sənə deyim, Gördüyümü bəyan edim –
18 hvad vise Mænd har forkyndt, deres Fædre ikke dulgt,
Hikmətli adamların dediklərini, Atalarından alıb gizlətmədiyi şeyləri.
19 dem alene var Landet givet, ingen fremmed færdedes blandt dem:
O atalar ki ölkə yalnız onlara verilmişdi, Aralarına yadelli girməmişdi.
20 Den gudløse ængstes hele sit Liv, de stakkede Aar, en Voldsmand lever;
Pis insan həyatı boyu əzab çəkir, Zorakı adama ayrılan illərin sayı bilinir.
21 Rædselslyde fylder hans Ører, midt under Fred er Hærgeren over ham;
Qulağından dəhşətli səslər əskilmir, Dinc oturanda soyğunçular ona hücum edir.
22 han undkommer ikke fra Mørket, opsparet er han for Sværdet,
İnana bilməz ki, qaranlıqdan qurtara bilər, Onu qılınc gözlər.
23 udset til Føde for Gribbe, han ved, at han staar for Fald;
“Haradadır?” deyib çörək üçün avara gəzər, Qara günlərinin yanında olduğunu bilər.
24 Mørkets Dag vil skræmme ham. Trængsel og Angst overvælde ham som en Konge, rustet til Strid.
Ağrı və sıxıntı onu qorxudar, Zəfər çalan padşah kimi onu məğlubiyyətə uğradar.
25 Thi Haanden rakte han ud mod Gud og bød den Almægtige Trods,
Çünki Allaha belə, əl uzadıb, Külli-İxtiyara meydan oxuyub.
26 stormed haardnakket mod ham med sine tykke, buede Skjolde.
Dikbaşlıq edib, dəyirmi sipərini tutub, Allahın üstünə hücum çəkir.
27 Thi han dækked sit Ansigt med Fedt og samlede Huld paa sin Lænd.
Onun üzü tosqunluqdan şişər, Qarnı nə qədər piyləşər,
28 tog Bolig i Byer, der øde laa hen, i Huse, man ikke maa bo i, bestemt til at ligge i Grus.
O, dağılmış şəhərlərdə, Kimsəsiz, yerlə yeksan olan viranələrdə, Aqibəti dağılmaq olan evlərdə yaşayacaq.
29 Han bliver ej rig, hans Velstand forgaar, til Jorden bøjer sig ikke hans Aks;
Varlı olmayacaq, sərvətləri tükənəcək, Malları ölkəni bürüməyəcək.
30 han undkommer ikke fra Mørket. Solglød udtørrer hans Spire, hans Blomst rives bort af Vinden.
Qaranlıqdan qurtulmayacaq, Pöhrələrini alov tutacaq, Allahın ağzının nəfəsi ilə yox olacaq.
31 Han stole ikke paa Tomhed — han farer vild — thi Tomhed skal være hans Løn!
Qoy boş şeyə güvənərək özünü aldatmasın, Çünki əvəzində nəsibi boşluq olacaq.
32 I Utide visner hans Stamme, hans Palmegren skal ikke grønnes;
İşi vaxtsız bitəcək, Budağı göyərməyəcək.
33 han ryster som Ranken sin Drue af og kaster som Olietræet sin Blomst.
Qorası tökülən üzüm ağacı kimi, Çiçəyi tökülən zeytun ağacı kimi olacaq.
34 Thi vanhelliges Samfund er goldt, og Ild fortærer Bestikkelsens Telte;
Çünki allahsız icma qısır olar, Rüşvətxorların çadırı od tutub yanar.
35 svangre med Kvide, føder de Uret, og deres Moderskød fostrer Svig!
Onlar bəlaya hamilə olub şər doğar, Bətnləri hiylə ilə dolar».
