Job 13
1 Se, mit Øje har skuet alt dette, mit Øre har hørt og mærket sig det;
| من آنچه را که شما می‌گویید به چشم خود دیده و به گوش خود شنیده‌ام. من حرفهای شما را می‌فهمم. آنچه را که شما می‌دانید من نیز می‌دانم و کمتر از شما نیستم. |
2 hvad I ved, ved ogsaa jeg, jeg falder ikke igennem for jer.
3 Men til den Almægtige vil jeg tale, med Gud er jeg sindet at gaa i Rette,
| ای کاش می‌توانستم مستقیم با خدای قادر مطلق سخن گویم و با خود او بحث کنم. |
4 mens I smører paa med Løgn; usle Læger er I til Hobe.
| و اما شما، درد مرا با دروغهایتان می‌پوشانید. شما طبیبان کاذب هستید. |
5 Om I dog vilde tie stille, saa kunde I regnes for vise!
| اگر حکمت داشتید حرف نمی‌زدید. |
6 Hør dog mit Klagemaal, mærk mine Læbers Anklage!
| حال به من گوش بدهید و به دلایلم توجه نمایید. |
7 Forsvarer I Gud med Uret, forsvarer I ham med Svig?
| آیا مجبورید به جای خدا حرف بزنید و چیزهایی را که او هرگز نگفته است از قول او بیان کنید؟ |
8 Vil I tage Parti for ham, vil I træde i Skranken for Gud?
| می‌خواهید به طرفداری از او حقیقت را وارونه جلوه دهید؟ آیا فکر می‌کنید او نمی‌داند شما چه می‌کنید؟ خیال می‌کنید می‌توانید خدا را هم مثل انسان گول بزنید؟ |
9 Gaar det godt, naar han ransager eder, kan I narre ham, som man narrer et Menneske?
10 Revse jer vil han alvorligt, om I lader som intet og dog er partiske.
| بدانید شما را توبیخ خواهد کرد، اگر پنهانی طرفداری کنید. |
11 Vil ikke hans Højhed skræmme jer og hans Rædsel falde paa eder?
| آیا عظمت و هیبت خدا، ترسی به دل شما نمی‌اندازد؟ |
12 Eders Tankesprog bliver til Askesprog, som Skjolde af Ler eders Skjolde.
| بیانات شما پشیزی ارزش ندارد. استدلال‌هایتان چون دیوار گلی، سست و بی‌پایه است. |
13 Ti stille, at jeg kan tale, saa overgaa mig, hvad der vil!
| حال ساکت باشید و بگذارید من سخن بگویم. هر چه می‌خواهد بشود! |
14 Jeg vil bære mit Kød i Tænderne og tage mit Liv i min Haand;
| بله، جانم را در کف می‌نهم و هر چه در دل دارم می‌گویم. |
15 se, han slaar mig ihjel, jeg har intet Haab, dog lægger jeg for ham min Færd.
| اگر خدا برای این کار مرا بکشد، باز به او امیدوار خواهم بود و حرفهای خود را به او خواهم زد. |
16 Det er i sig selv en Sejr for mig, thi en vanhellig vover sig ikke til ham!
| من آدم شروری نیستم، پس با جرأت به حضور خدا می‌روم شاید این باعث نجاتم گردد. |
17 Hør nu ret paa mit Ord, lad mig tale for eders Ører!
| حال به دقت به آنچه که می‌گویم گوش دهید و حرفهایم را بشنوید. |
18 Se, til Rettergang er jeg rede, jeg ved, at Retten er min!
| دعوی من این است: «من می‌دانم که بی‌تقصیرم.» |
19 Hvem kan vel trætte med mig? Da skulde jeg tie og opgive Aanden!
| کیست که در این مورد بتواند با من بحث کند؟ اگر بتوانید ثابت نمایید که من اشتباه می‌کنم، آنگاه از دفاع خود دست می‌کشم و می‌میرم. |
20 Kun for to Ting skaane du mig, saa kryber jeg ikke i Skjul for dig:
| ای خدا، اگر این دو درخواست مرا اجابت فرمایی در آن صورت خواهم توانست با تو روبرو شوم: |
21 Din Haand maa du tage fra mig, din Rædsel skræmme mig ikke!
| مرا تنبیه نکن و مرا با حضور مهیب خود به وحشت نیانداز. |
22 Saa stævn mig, og jeg skal svare, eller jeg vil tale, og du skal svare!
| آنگاه وقتی مرا بخوانی جواب خواهم داد و با هم گفتگو خواهیم نمود. |
23 Hvor stor er min Skyld og Synd? Lad mig vide min Brøde og Synd!
| حال، به من بگو که چه خطایی کرده‌ام؟ گناهم را به من نشان بده. |
24 Hvi skjuler du dog dit Aasyn og regner mig for din Fjende?
| چرا روی خود را از من برمی‌گردانی و مرا دشمن خود می‌شماری؟ |
25 Vil du skræmme et henvejret Blad, forfølge et vissent Straa,
| آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌ترسانی؟ آیا پر کاه را مورد هجوم قرار می‌دهی؟ |
26 at du skriver mig saa bitter en Dom og lader mig arve min Ungdoms Skyld,
| تو اتهامات تلخی بر من وارد می‌آوری و حماقت‌های جوانی‌ام را به رخ من می‌کشی. |
27 lægger mine Fødder i Blokken, vogter paa alle mine Veje, indkredser mine Fødders Trin!
| مرا محبوس می‌کنی و تمام درها را به رویم می‌بندی. در نتیجه مانند درختی افتاده و لباسی بید خورده، می‌پوسم و از بین می‌روم. |
28 Og saa er han dog som smuldrende Trøske, som Klæder, der ædes op af Møl,
