Esajas 61
1 Den Herre HERRENS Aand er over mig, fordi han salvede mig; han sendte mig med Glædesbud til ydmyge, med Lægedom for sønderbrudte Hjerter, for at udraabe Frihed for Fanger og Udgang for dem, som er bundet,
«Рәб Пәрвәрдигарниң Роһи мениң вуҗудумда, Чүнки Пәрвәрдигар мени аҗиз езилгәнләргә хуш хәвәрләр йәткүзүшкә мәсиһлигән. У мени сунуқ көңүлләрни ясап сақайтишқа, Тутқунларға азатлиқни, Чүшәп қоюлғанларға зинданниң ечиветилидиғанлиғини җакалашқа әвәтти;
2 udraabe et Naadeaar fra HERREN, en Hævnens Dag fra vor Gud, for at trøste alle, som sørger,
Пәрвәрдигарниң шапаәт көрситидиған жилини, Һәм Худайимизниң қисаслиқ күнини җакалашқа, Барлиқ қайғу-һәсрәт чәккәнләргә тәсәлли беришкә мени әвәтти.
3 give dem, som sørger i Zion, Højtidspragt for Sørgedragt, for Sørgeklædning Glædens Olie, Lovsang for modløst Sind. Man kalder dem Retfærds Ege, HERRENS Plantning til hans Ære.
Зиондики һәсрәт-қайғу чәккәнләргә, Күлләрниң орниға гөзәлликни, Һәсрәт-қайғуниң орниға сүркилидиған шат-хурамлиқ мейини, Ғәшлик-мәйүслүк роһиниң орниға, Мәдһийә тонини кийдүрүшкә мени әвәтти; Шундақ қилип улар «һәққанийлиқниң чоң дәрәқлири», «Пәрвәрдигарниң тиккән майсилири» дәп атилиду, Улар арқилиқ униң гөзәллик-җулалиғи аян қилиниду.
4 De skal bygge paa ældgamle Tomter, rejse Fortidsruiner, genopbygge nedbrudte Byer, der fra Slægt til Slægt laa i Grus.
Улар қедимки харапзарлиқларни қайтидин қуриду, Әслидә вәйран қилинған җайларни қайтидин тикләйду, Харабә шәһәрләрни, дәвирдин-дәвиргә вәйранлиқта ятқан җайларни йеңибаштин қуриду;
5 Fremmede skal staa og vogte eders Smaakvæg, Udlændinge slide paa Mark og i Vingaard.
Яқа жутлуқлар турғузулуп, падилириңни бақиду; Ятларниң балилири қошчилириңлар, үзүмчилириңлар болиду.
6 Men I skal kaldes HERRENS Præster, vor Guds Tjenere være eders Navn. Af Folkenes Gods skal I leve, deres Herlighed faar I til Eje.
Бирақ силәр болсаңлар, «Пәрвәрдигарниң каһинлири» дәп атилисиләр; Силәр тоғраңларда: «Улар Худайимизниң хизмәткарлири» дейилиду; Озуқлириңлар әлләрниң байлиқлири болиду, Силәр уларниң шан-шәрәплиригә ортақ болисиләр.
7 Fordi de fik tvefold Skændsel, og Spot og Spyt var deres Lod, faar de tvefold Arv i deres Land, dem tilfalder evig Glæde;
Хорлинип, шәрмәндиликтә қалғиниңларниң орниға икки һәссә несивәңләр берилиду; Рәсва қилинғанлиқниң орниға улар тәқсиматида шатлинип тәнтәнә қилиду; Шуниң билән улар зиминға икки һәссиләп егидарчилиқ қилиду; Мәңгүлүк шат-хурамлиқ уларниңки болиду.
8 thi jeg elsker Ret, jeg, HERREN, jeg hader forbryderisk Rov. Jeg giver dem Løn i Trofasthed og slutter med dem en evig Pagt.
Чүнки Мән Пәрвәрдигар тоғра һөкүм, һәқиқәтни әзизләймән; Көйдүрмә қурбанлиқ қилишта һәр қандақ булаңчилиқ вә алдамчилиққа нәпрәтлинимән; Мән уларға һәқиқәт билән тегишлигини қайтуруп беримән; Мән улар билән мәңгүлүк бир әһдини түзимән.
9 Deres Æt skal kendes blandt Folkene, deres Afkom ude blandt Folkeslag; alle, der ser dem, skal kende dem som Slægten, HERREN velsigner.
Шундақ қилип уларниң нәслиниң даңқи әлләр арисида, Пәрзәнтлириниң даңқи хәлқи-аләм арисида чиқиду; Уларни көргәнләрниң һәммиси уларни тонуп етирап қилидуки, «Улар болса Пәрвәрдигар бәхит ата қилған нәсилдур»».
10 Jeg vil glæde mig højlig i HERREN, min Sjæl skal juble i min Gud; thi han klædte mig i Frelsens Klæder, hylled mig i Retfærds Kappe, som en Brudgom, der binder sit Hovedbind, som Bruden, der fæster sine Smykker.
— «Мән Пәрвәрдигарни зор шат-хурамлиқ дәп билип шатлинимән, Җеним Худайим түпәйлидин хошаллиниду; Чүнки той қилидиған жигит өзигә «каһинлиқ сәллә» кийивалғандәк, Той қилидиған қиз ләәл-яқутлар билән өзини пәрдазлиғандәк, У ниҗатлиқниң кийим-кечигини маңа кийдүрди, Һәққанийлиқ тони билән мени пүркәндүрди.
11 Thi som Spiren gror af Jorden, som Sæd spirer frem i en Have, saa lader den Herre HERREN Retfærd gro og Lovsang for al Folkenes Øjne.
Чүнки зимин өзиниң бихини чиқарғинидәк, Бағ өзидә терилғанларни үндүргинидәк, Рәб Пәрвәрдигар охшашла барлиқ әлләрниң алдида һәққанийлиқни һәм мәдһийини үндүриду».
