Esajas 4

1 Syv Kvinder skal paa hin Dag gribe fat i een Mand og sige: »Vi vil æde vort eget Brød og holde os selv med Klæder, blot vi maa bære dit Navn. Tag Vanæren fra os!«

Ug ang pito ka babaye mopugong sa usa ka lalake niadtong adlawa, nga magaingon: Magakaon kami sa among kaugalingong tinapay, ug magasul-ob sa among kaugalingong bisti: hinganli lamang kami sa imong ngalan; kuhaon mo kanamo ang among kaulawan.

2 Paa hin Dag Bliver HERRENS Spire til Fryd og Ære og Landets Frugt til Stolthed og Smykke for de undslupne i Israel.

Niadtong adlawa ang sanga ni Jehova mahimong matahum ug mahimayaon, ug ang bunga sa yuta mahimong halangdon uyamut ug madanihon alang kanila nga naluwas gikan sa Israel.

3 Den, som er levnet i Zion og blevet tilovers i Jerusalem, skal kaldes hellig, enhver, der er indskrevet til Livet i Jerusalem,

Ug mahinabo nga kadtong mabiyaan didto sa Sion, ug kadtong mahibilin sa Jerusalem, pagatawgon nga balaan, bisan ang tagsatagsa nga mahasulat uban sa mga buhi didto sa Jerusalem;

4 naar Herren faar aftvættet Zions Døtres Smuds og bortskyllet Jerusalems Blodskyld fra dets Midte med Doms og Udrensnings Aand.

Sa diha nga mahugasan na sa Ginoo ang kahugawan sa mga anak nga babaye sa Sion, ug malinisan na ang dugo sa Jerusalem gikan sa taliwala niini, pinaagi sa espiritu sa justicia, ug pinaagi sa espiritu sa kainit.

5 Da skaber Herren over hvert et Sted paa Zions Bjerg og over dets Festforsamlinger en Sky om Dagen og Røg med luende Ildskær om Natten; thi over alt, hvad herligt er, skal der være et Dække

Ug buhaton ni Jehova sa ibabaw sa tibook nga puloy-anan sa bukid sa Sion, ug sa ibabaw sa iyang tigumanan, ang usa ka panganod ug aso sa maadlaw, ug ang kasidlak sa masigang kalayo sa magabii; kay sa ibabaw sa tibook himaya igabuklad ang usa ka tabon.

6 og Ly til Skygge mod Hede og til Skærm og Skjul mod Skybrud og Regn.

Ug adunay usa ka balongbalong nga mahimong landong sa maadlaw tungod sa kainit, ug mahimong usa ka dalangpanan ug usa ka salipdanan gikan sa bagyo ug gikan sa ulan.