Esajas 4

1 Syv Kvinder skal paa hin Dag gribe fat i een Mand og sige: »Vi vil æde vort eget Brød og holde os selv med Klæder, blot vi maa bære dit Navn. Tag Vanæren fra os!«

Nianang adlawa pito ka babaye ang mogunit sa usa ka lalaki ug moingon, “Ang among kaugalingong pagkaon ang among kan-on, ang among kaugalingong bisti ang among sul-obon. Apan tugoti kami nga mobaton sa imong ngalan aron pagkuha sa among kaulawan.”

2 Paa hin Dag Bliver HERRENS Spire til Fryd og Ære og Landets Frugt til Stolthed og Smykke for de undslupne i Israel.

Nianang adlawa mahimong nindot ug mahimayaon ang sanga ni Yahweh, ug mahimong lamian ug makapahimuot ang abot sa yuta alang niadtong mga nahibilin sa Israel.

3 Den, som er levnet i Zion og blevet tilovers i Jerusalem, skal kaldes hellig, enhver, der er indskrevet til Livet i Jerusalem,

Mahitabo kini nga ang mahibilin sa Zion ug ang magpabilin sa Jerusalem pagatawagon nga balaan, ang matag usa nga nahisulat ingon nga nagpuyo sa Jerusalem.

4 naar Herren faar aftvættet Zions Døtres Smuds og bortskyllet Jerusalems Blodskyld fra dets Midte med Doms og Udrensnings Aand.

Mahitabo kini sa dihang banlason sa Ginoo ang ikalima nga anak nga babaye sa Zion, ug hinloan ang mga mansa nga dugo gikan sa taliwala sa Jerusalem, pinaagi sa espiritu sa paghukom ug sa espiritu sa nagdilaab nga kalayo.

5 Da skaber Herren over hvert et Sted paa Zions Bjerg og over dets Festforsamlinger en Sky om Dagen og Røg med luende Ildskær om Natten; thi over alt, hvad herligt er, skal der være et Dække

Unya magbuhat ug panganod ug aso si Yahweh sa tibuok dapit sa Bukid sa Zion ug ibabaw sa dapit sa iyang tigomanan, maghimo si Yahweh ug panganod ug aso panahon sa adlaw, ug masiga nga dilaab sa kalayo panahon sa kagabhion; mahimo kining silonganan labaw sa tanang himaya.

6 og Ly til Skygge mod Hede og til Skærm og Skjul mod Skybrud og Regn.

Mahimo kining silonganan ang landong gikan sa kainit panahon sa adlaw, ug usa ka dalangpanan ug usa ka salipdanan gikan sa unos ug ulan.