Esajas 32
1 Se, en Konge skal herske med Retfærd, Fyrster styre med Ret,
Мана, һәққанийлиқ билән һөкүмранлиқ қилғучи бир падиша чиқиду; Әмирләр болса тоғра һөкүм чиқирип идарә қилиду.
2 hver af dem som Læ imod Storm og Ly imod Regnskyl, som Bække i Ørk, som en vældig Klippes Skygge i tørstende Land.
Һәм шамалға далда болғидәк, Боранға панаһ болғидәк, Қағҗирақ җайға ериқ-сулардәк, Чаңқап кәткән зиминға қорам ташниң сайисидәк болған бир адәм чиқиду.
3 De seendes Øjne skal ej være blinde, de hørendes Ører skal lytte;
Шуниң билән көргүчиләрниң көзлири һеч торлашмайду, Аңлайдиғанларниң қулиқи ениқ тиңшайду;
4 letsindiges Hjerte skal nemme Kundskab, stammendes Tunge tale flydende, rent.
Бәңбашниң көңли билимни тонуп йетиду, Кекәчниң тили тез һәм ениқ сөзләйду.
5 Daaren skal ikke mer kaldes ædel, højsindet ikke Skalken.
Пәсәндиләр әнди пәзиләтлик дәп аталмайду, Пиқсиқ ипласлар әнди мәрт дәп аталмайду,
6 Thi Daaren taler kun Daarskab, hans Hjerte udtænker Uret for at øve Niddingsværk og prædike Frafald fra HERREN, lade den sultne være tom og den tørstige mangle Vand.
Чүнки пәсәндә адәм пәсликни сөзләйду, Униң көңли бузуқчилиқ тәйярлайду, Ипласлиқ қилишқа, Пәрвәрдигарға дағ кәлтүрүшкә, Ачларниң қосиғини ач қалдурушқа, Чаңқиғанларниң ичимлигини йоқитиветишкә нийәтлиниду.
7 Skalkens Midler er onde, han oplægger lumske Raad for at ødelægge arme med Løgn, skønt Fattigmand godtgør sin Ret.
Бәрһәқ, иплас адәмниң тәдбирлири қәбиһтур; У қәстләрни пәмләп олтириду, Мөминләрни ялған гәп билән, Йоқсулниң дәвасида гәп қилип уни вәйран қилишни пәмләп олтириду.
8 Men den ædle har ædelt for og staar fast i, hvad ædelt er.
Пәзиләтлик адәмниң қилған нийәтлири бәрһәқ пәзиләтликтур; У пәзиләттә муқим туриду.
9 Op, hør min Røst, I sorgløse Kvinder, I trygge Døtre, lyt til min Tale!
Орнуңлардин туруп, и хатирҗәм аяллар, авазимни аңлаңлар! И әндишисиз қизлар, сөзлиримгә қулақ селиңлар!
10 Om Aar og Dag skal I trygge skælve, thi med Vinhøst er det ude, der kommer ej Frugthøst.
Бир жил өтә-өтмәйла, и беғәм аяллар, Паракәндә қилинисиләр! Чүнки үзүм һосули бекарға кетиду, Мевә жиғиш йоқ болиду.
11 Bæv, I sorgløse, skælv, I trygge, klæd jer af og blot jer, bind Sæk om Lænd;
И хатирҗәм аяллар, титрәңлар! И әндишисиз қизлар, патипарақ болуңлар! Кийимиңларни селиветиңлар, өзүңларни ялаң қилиңлар, чатриқиңларға бөз бағлаңлар!
12 slaa jer for Brystet og klag over yndige Marker, frugtbare Vinstokke,
Гөзәл етиз-бағлар үчүн, Мевилик үзүм таллири үчүн мәйдәңларға уруп һәсрәт чекиңлар!
13 mit Folks med Tidseltorn dækkede Jord, ja, hvert Glædens Hus, den jublende By!
Үстидә тикән-янтақлар өсидиған өз хәлқимниң зимини үчүн, Шат-хурам өйләр, вараң-чуруң қилип ойнайдиған бу шәһәр үчүн қайғуруңлар!
14 Thi Paladset er øde, Bylarmen standset, Ofel med Taarnet en Grushob for evigt, Vildæslers Fryd, en Græsgang for Hjorde —
Чүнки орда ташлиниду, Адәмләр билән лиқ толған шәһәр адәмзатсиз болиду, Истиһкам вә күзәт мунарлири узун заманғичә пәқәтла явайи ешәкләр зоқ алидиған, Қой падилири озуқлинидиған боз йәрләр болиду.
15 til Aand fra det høje udgydes over os. Da bliver Ørkenen til Frugthave, Frugthaven regnes for Skov.
Таки Роһ бизгә жуқуридин төкүлгичә, Далалар мевилик бағ-етизлар болғичә, Мевилик бағ-етизлар орманзар дәп һесапланғичә шу пети болиду.
16 Ret fæster Bo i Ørkenen, i Frugthaven dvæler Retfærd;
Шу чағда адаләт далани, Һәққанийлиқ мевилик бағ-етизларни макан қилиду.
17 Retfærds Frugt bliver Fred og Rettens Vinding Tryghed for evigt.
Һәққанийлиқтин чиқидиғини хатирҗәмлик болиду, Хатирҗәмликниң нәтиҗиси болса мәңгүгә болидиған арам-течлиқ вә аман-есәнлик болиду.
18 Da bor mit Folk i Fredens Hjem, i trygge Boliger, sorgfri Pauluner.
Шуниң билән мениң хәлқим хатирҗәм маканларда, Ишәшлик туралғуларда вә тинич арамгаһларда туриду.
19 Skoven styrter helt, Byen bøjes dybt.
Орман кесилип жиқитилғанда мөлдүр яғсиму, Шәһәр пүтүнләй йәр билән йәксан қиливетилсиму,
20 Salige I, som saar ved alle Vande, lader Okse og Æsel frit løbe om!
Су бойида уруқ териғучилар, Кала вә ешәкләрни кәң далаға қоюветидиғанлар бәхитликтур!
