< Esajas 32 >
1 Se, en Konge skal herske med Retfærd, Fyrster styre med Ret,
Ania karon, ang usa ka hari magahari diha sa pagkamatarung, ug ang mga principe magadumala diha sa justicia.
2 hver af dem som Læ imod Storm og Ly imod Regnskyl, som Bække i Ørk, som en vældig Klippes Skygge i tørstende Land.
Ug ang usa ka tawo mahimong ingon sa usa ka tagoanan gikan sa hangin, ug usa ka tabon batok sa bagyo ingon sa mga sapa sa tubig sa usa ka dapit nga mamala, ingon sa usa ka landong sa usa ka dakung pangpang nga bato sa yuta sa kahago.
3 De seendes Øjne skal ej være blinde, de hørendes Ører skal lytte;
Ug ang mga mata niadtong managpakakita dili mohanap, ug ang mga igdulungog niadtong managpakadungog magpatalinghug.
4 letsindiges Hjerte skal nemme Kundskab, stammendes Tunge tale flydende, rent.
Ug ang kasingkasing sa madali-dalion makasabut sa kahibalo, ug ang dila sa mga tawong tona-tona maandam sa pagsulti sa matin-aw.
5 Daaren skal ikke mer kaldes ædel, højsindet ikke Skalken.
Ang tawong buang dili na pagataw-gon nga halangdon, ni ang hakog pagaingnon nga mahinatagon.
6 Thi Daaren taler kun Daarskab, hans Hjerte udtænker Uret for at øve Niddingsværk og prædike Frafald fra HERREN, lade den sultne være tom og den tørstige mangle Vand.
Kay ang tawong buang mosulti sa binuang, ug ang iyang kasingkasing magamugna ug kasal-anan, aron bansayon ang pagkamapasipalahon, ug isulti ang sayup batok kang Jehova, aron himoon nga walay sulod ang kalag nga gigutom, ug aron pahubason ang ilimnon sa giuhaw.
7 Skalkens Midler er onde, han oplægger lumske Raad for at ødelægge arme med Løgn, skønt Fattigmand godtgør sin Ret.
Ug ang mga galamiton sa hakog mga dautan man: siya magalalang ug dautan nga mga buhat aron sa paglaglag sa maaghop pinaagi sa bakakong mga pulong, bisan pa sa diha nga ang hangul magasulti sa matarung.
8 Men den ædle har ædelt for og staar fast i, hvad ædelt er.
Apan ang tawong maligdong magalalang ug mga butang nga Pmaligdong; ug diha sa mga butang maligdong siya magapadayon.
9 Op, hør min Røst, I sorgløse Kvinder, I trygge Døtre, lyt til min Tale!
Panindog, kamong mga babaye nga anaa sa kasayon, ug patalinghugi ang akong tingog; kamong mga anak nga babaye nga danghag, patalinghugi ang akong pakigpulong.
10 Om Aar og Dag skal I trygge skælve, thi med Vinhøst er det ude, der kommer ej Frugthøst.
Kay sa tapus ang usa ka tuig ug pila ka adlaw kamo pagagul-on, kamong mga babaye nga danghag; kay ang tingparras makabsan, ang ting-ani dili moabut.
11 Bæv, I sorgløse, skælv, I trygge, klæd jer af og blot jer, bind Sæk om Lænd;
Pangurog kamo, kamong mga babaye nga anaa sa kasayon; panagkaguol kamo, kamong mga danghag; panaghubo kamo, ug panaghukas kamo, ug baksi ang inyong hawak sa sako.
12 slaa jer for Brystet og klag over yndige Marker, frugtbare Vinstokke,
Sila managtampok sa ilang mga dughan tungod sa makapahimuot nga mga uma, tungod sa mabungaon nga parras.
13 mit Folks med Tidseltorn dækkede Jord, ja, hvert Glædens Hus, den jublende By!
Sa ibabaw sa yuta sa akong katawohan motubo ang mga tunok ug mga sampinit; oo, sa ibabaw sa tanan nga balay sa kalipay diha sa malipayon nga ciudad.
14 Thi Paladset er øde, Bylarmen standset, Ofel med Taarnet en Grushob for evigt, Vildæslers Fryd, en Græsgang for Hjorde —
Kay ang palacio pagabiyaan, ang ciudad nga adunay daghang mga pumoluyo pagatalikdan; ang bungtod ug ang torre mahimong mga langub sa walay katapusan, usa ka kalipay sa mga asno nga ihalas, usa ka sibsibanan sa panon sa carnero;
15 til Aand fra det høje udgydes over os. Da bliver Ørkenen til Frugthave, Frugthaven regnes for Skov.
Hangtud nga ang Espiritu ikabubo ibabaw kanato gikan sa kahitas-an, ug ang kamingawan mahimong uma nga mabungaon, ug ang kapatagan nga mabungaon pagailhon nga usa ka lasang.
16 Ret fæster Bo i Ørkenen, i Frugthaven dvæler Retfærd;
Unya ang justicia magapuyo diha sa kamingawan; ug ang pagkamatarung magapuyo diha sa uma nga mabungaon.
17 Retfærds Frugt bliver Fred og Rettens Vinding Tryghed for evigt.
Ug ang buhat sa pagkamatarung mahimo nga pakigdait; ug ang sangputanan sa pagkamatarung, sa kalinaw ug sa pagsalig sa walay katapusan.
18 Da bor mit Folk i Fredens Hjem, i trygge Boliger, sorgfri Pauluner.
Ug ang akong katawohan magapuyo sa usa ka makigdaiton nga puloy-anan, ug sa mga puloy-anan nga gawas sa katalagman, sa mga pahulayan nga malinawon.
19 Skoven styrter helt, Byen bøjes dybt.
Apan sa pagkapuril sa lasang magaulan ug ulan-nga-yelo; ug ang ciudad pagalumpagon gayud.
20 Salige I, som saar ved alle Vande, lader Okse og Æsel frit løbe om!
Bulahan kamo nga nanagpugas sa daplin sa tanan nga mga tubig, nga nanagpalakaw sa mga tiil sa vaca ug asno.