Esajas 31
1 Ve dem, som gaar ned til Ægypten om Hjælp og slaar Lid til Heste, som stoler paa Vognenes Mængde, paa Rytternes store Tal, men ikke ser hen til Israels Hellige, ej raadspørger HERREN.
Hagi Isipi vahe'mo'za taza hugahaze hutma uneramita, hosi afumofo hankavegu'ene, Isipi vahe karisigu'ene, hosi afu agumpima mani'za nevaza hankave sondia vahe'ma mani'naza zanku'ma hutama nevaza vahera kva hiho. E'ina nehazanagi Israeli vahe'mofo Ruotage Ra Anumzamofona haketa nonketa, tamazama hanigura antahi nonkaze.
2 Men viis er og han, lader Ulykke komme og gaar ej fra sit Ord. Han staar op mod de ondes Hus og mod Udaadsmændenes Hjælp.
Hagi Ra Anumzamo'a agranena knare antahintahigu atupa osu'neankino, nazano hugahuema huno hu'nea ke'a amage anteno nehia nekino, havi zamavu zamava'ma nehaza vahe'mokizmi naga nofi'ene, ana havi zamavu'zmava'ma nehaza vahe'ma zamazama nehaza vahe'enena Agra zamazeri haviza hugahie.
3 Ægypterne er Mennesker, ikke Gud, deres Heste er Kød, ikke Aand. Naar HERREN udrækker Haanden, snubler Hjælperen, den hjulpne falder, de omkommer alle til Hobe.
Hagi Isipi vahera Anumzana omani'nazanki, ama mopafi vahetfa mani'naze. Hagi hosizmimo'a hosi mani'nazanki avamura omani'naze. Ana hu'neankino Ra Anumzamo'a azama erisga huno Isipi vahera zamazeri haviza nehuno, agripinti'ma zamazahu zama eneriza vahe'enena zamazeri haviza hanige'za haviza hugahaze. Ana hanigeke taregamokea omanike magoka fanane hugaha'e.
4 Thi saa sagde HERREN til mig: Som en Løve knurrer, en Ungløve over sit Rov, og ikke, naar Hyrdernes Flok kaldes hid imod den, skræmmes af Skriget eller viger for Larmen, saa stiger Hærskarers HERRE ned til Kamp paa Zions Bjerg og Høj.
Na'ankure Ra Anumzamo'a amanage huno nasami'ne, koro zama'a omane'nea laionimo takaureno sipisipi afu aheno azerino tapage huno nenenigeno, agu'vaziku sipisipi afute kva vahe'mo'za kezankege nehazageno korora osiaza huno, Saioni agonare'ene agri tvaonte'ma megagi'nea agonaramintera Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzamo'a eramino hara eme huzmantegahie.
5 Som svævende Fugle saa skærmer Hærskarers HERRE Jerusalem, skærmer og frier, skaaner og redder.
Hagi namamo'ma noma'amofo agofetuma hareno eme tafratafra'ma nehuno, noma'a avunteno kegavama nehiaza hu'na, Nagra hankavenentake Ra Anumzamo'na Jerusalemi kumara kegava huntegahue. Ana hu'ne'na maka zupa navunte'na nege'na, agu'vazigahue.
6 Vend om til ham, hvem Israels Børn faldt fra saa dybt!
Hagi tamagra Israeli vahe'mota Ra Anumzamofona ha' renenteta atreta vu'nazanki, ete rukrahe huta Agrite eho.
7 Thi paa hin Dag vrager enhver sine Guder af Sølv, sine Guder af Guld, eders Hænders syndige Værk.
Hagi mago kna ne-eankino ananknama esanigeta, kumike tamazanteti'ma avako huta, silvareti'ene golireti'ma havi anumzantamima tro'ma hu'naza zana, miko'mota matevu netretma tamefi humigahaze.
8 Assur falder for Sværd, men ikke en Mands, et Sværd fortærer det, ikke et Menneskes. Og han skal fly for Sværdet, til Hoveriarbejde tvinges hans Stridsmænd;
Asiria vahera mago bainati kazimo zamahe fanane hugahie. Ana bainati kazina mago vahe'mofo kazina omne'neanki, Nagra Ra Anumzamo'na atresanugeno egahie. Ana hanige'za ana bainati kazimofo koro hu'za nevnage'za, nehazave nagazamia zamavarenage'za kazokazo eri'za erigahaze.
9 hans Klippe viger bort af Rædsel, hans Fyrster skræmmes fra Fanen. Saa lyder det fra HERREN, hvis Ild er i Zion, som har sin Ovn i Jerusalem.
Zamagra tusi koro nehanageno hankave vihu zamimo'a, faragu vaziramigahie. Ana nehanige'za sondia vahe zamire'ma ugota hu'naza vahe'mo'zama ha'mofo avame'zama nege'za koro atre'za fregahaze. Saioni agonarema tevema neregeno Jerusalemi kumapima tevenefa'anema mani'nea Ra Anumzamo ama ana nanekea huama hu'ne.
