< Esajas 28 >

1 Ve Efraims berusedes stolte Krans og dets herlige Smykkes visnende Blomster paa Tindingen af de druknes fede Dal!
Malaʻia ki he tatā ʻoe laukau, ki he kau konā ʻo ʻIfalemi, ʻakinautolu ʻoku hangē ko e fisiʻiʻakau mae ʻa ʻenau toulekeleka ongoongolelei! Kiate kinautolu ʻoku nofo ʻi he ʻulu ʻoe vanu kelekele moʻui ʻonautolu ʻoku konā ʻi he uaine!
2 Se, Herren har en vældig Kæmpe til Rede; som Skybrud af Hagl, som hærgende Storm, som Skybrud af mægtige skyllende Vande slaar han til Jorden med Vælde.
Vakai, ʻoku ʻi he ʻEiki ha tokotaha māfimafi mo mālohi, ʻo hangē ko e taufa ʻuha maka, ʻo hangē ko e afā fulikele, ʻo hangē ko e tafe hifo ʻae ngaahi vai lahi ʻoku tafe mālohi, te ne tā hifo ki he kelekele ʻaki hono nima.
3 Med Fødderne trampes de ned, Efraims berusedes stolte Krans
Ko e tatā ʻoe laukau, ʻae kakai konā ʻo ʻIfalemi, ʻe molomoloki ʻi he lalo vaʻe:
4 og dets herlige Smykkes visnende Blomster paa Tindingen af den fede Dal; det gaar den som en tidligmoden Figen før Frugthøst: Hvo der faar Øje paa den, plukker den, og knap er den i Haanden, før han har slugt den.
Pea ko e toulekeleka ongoongolelei, ʻaia ʻoku ʻi he ʻulu ʻoe vanu kelekele moʻui, ʻe hoko ia ko e fisiʻiʻakau mae, pea hangē ko e fua tupu vave ʻi he teʻeki hoko ʻae faʻahitaʻu mafana: ʻaia ʻoku toli leva ʻe ia ʻoku mamata ki ai, pea ʻi heʻene ʻi hono nima ʻoku ne kai leva ia ʻo ʻosi.
5 Paa hin Dag bliver Hærskarers HERRE en smuk Krans og en herlig Krone for sit Folks Rest
ʻI he ʻaho ko ia ʻe hoko ʻa Sihova ʻoe ngaahi kautau ko e tatā ongoongolelei, pea ko e pale fakasanisani, ki hono toe ʻo hono kakai,
6 og en Rettens Aand for dem, som sidder til Doms, og Styrke for dem, der driver Krigen tilbage til Portene.
Pea ko e laumālie ʻoe fakamaau kiate ia ʻoku nofo ke fakamaau, pea ko e mālohi kiate kinautolu ʻoku fakafoki ʻae tau ki he matapā.
7 Ogsaa disse raver af Vin, er svimle af Drik, Præst og Profet, de raver af Drik, fra Samling af Vin og svimle af Drik; de raver under Syner, vakler, naar de dømmer.
Ka kuo nau hē ʻi he uaine, pea koeʻuhi ko e inu mālohi kuo nau hē mei he hala; kuo hē ʻae taulaʻeiki pea mo e palōfita ʻi he inu mālohi, ʻoku nau moʻua ki he uaine, kuo nau hē mei he hala ko e meʻa ʻi he inu mālohi; ʻoku ninimo honau mata, ʻoku nau humu ʻi he fakamaau.
8 Thi alle Borde er fulde af Spy, Uhumskhed flyder paa hver en Plet.
He ʻoku fonu ʻae ngaahi keinangaʻanga kotoa pē ʻi he lua mo e fakalielia, ko ia ʻoku ʻikai ha potu ʻoku maʻa.
9 »Hvem vil han belære, hvem tyder han Syner — mon afvante Børn, nys tagne fra Brystet?
Te ne ako kia hai ʻae ʻilo? Pea ko hai te ne akonakiʻi ke ne ʻilo ʻa ʻene akonaki? Ko kinautolu kuo fakamavae mei he huʻahuhu, pea kuo toʻo mei he huhu.
10 Kun hakke og rakke, rakke og hakke, lidt i Vejen her og lidt i Vejen der!«
He kuo ʻai ʻae fekau ki he fekau, ʻae fekau ki he fekau; ʻae ʻotu lea ki he ʻotu lea, ʻae ʻotu lea ki he ʻotu lea; ko e siʻi ʻi heni pea siʻi ʻi hena:
11 Ja, med lallende Læber, med fremmed Maal vil han tale til dette Folk,
He te ne lea moʻoni ʻaki ki he kakai ni ʻae loungutu fakaleʻoleʻovale pea mo e ʻelelo kehe.
12 han, som dog sagde til dem: »Her er der Hvile, lad den trætte hvile, her er der Ro!« — men de vilde ej høre.
‌ʻAia naʻa ne pehē kiate kinautolu, Ko eni ʻae mālōlō te ke fakamālōlō ʻaki ʻae kakai ongosia; pea ko eni ʻae fakafiemālie; ka naʻa nau fakaongotuli.
13 Saa bliver for dem da HERRENS Ord: »Hakke og rakke, rakke og hakke, lidt i Vejen her og lidt i Vejen der!« saa de gaar hen og styrter bagover, sønderslaas, fanges og hildes.
Ka naʻe ʻiate kinautolu ʻae folofola ʻa Sihova ko e fekau ki he fekau, ko e fekau ki he fekau; ko e ʻotu lea ki he ʻotu lea, ko e ʻotu lea ki he ʻotu lea; ko e siʻi ʻi heni, pea siʻi ʻi hena; koeʻuhi ke nau ʻalu ai, pea hinga fakaholomui, pea mafesifesi pea tauheleʻi, pea moʻua ai ʻakinautolu.
14 Hør derfor HERRENS Ord, I spotske Mænd, I Nidvisens Mestre blandt dette Jerusalems Folk!
Ko ia mou fanongo ki he folofola ʻa Sihova, ʻakimoutolu ʻae kau tangata paetaku ʻoku pule ʻae kakai ni ʻoku ʻi Selūsalema.
15 Fordi I siger: »Vi slutted en Pagt med Døden, Dødsriget gjorde vi Aftale med; naar den susende Svøbe gaar frem, da naar den ej os, thi Løgn har vi gjort til vort Ly, vi har gemt os i Svig; « (Sheol h7585)
Koeʻuhi kuo mou pehē, “Kuo mau fuakava mo e mate, pea kuo mau feʻofoʻofani mo heli; ʻoka hā mai ʻae tautea fakaʻauha, ʻe ʻikai aʻu mai ia kiate kimautolu: he kuo mau hūfanga ʻaki ʻae loi, pea kuo mau fufū ʻakimautolu ʻi he kākā:” (Sheol h7585)
16 derfor, saa siger den Herre HERREN: Se, jeg lægger i Zion en prøvet Sten, en urokkelig, kostelig Hjørnesten; tror man, haster man ikke.
Ko ia ʻoku pehē ʻe he ʻEiki ko Sihova, “Vakai, ʻoku ou ʻai ʻi Saione ʻae maka tuʻunga; ʻae maka kuo ʻahiʻahiʻi, ko e fungani maka tuliki, ko e tuʻunga maʻu: ko ia ʻoku tui kiate ia ʻe ʻikai puputuʻu ia.
17 Og jeg gør Ret til Maalesnor, Retfærd til Blylod; Hagl skal slaa Løgnelyet ned, Vand skylle Gemmestedet bort.
Te u ʻai foki ʻae fakamaau ki he afo fua, mo e māʻoniʻoni ki he meʻa fakatotonu: pea ko e ʻuha maka te ne tafi ke mole ʻae hūfanga ʻoe loi, pea ʻe lōmakiʻi ʻe he ngaahi vai ʻae toitoiʻanga.
18 Eders Pagt med Døden skal brydes, Aftalen med Dødsriget glippe. Naar den susende Svøbe gaar frem, skal den slaa jer til Jorden, (Sheol h7585)
“Pea ʻe maumauʻi hoʻomou fuakava mo e mate, pea ʻe ʻikai tuʻu homou loto taha mo heli; ʻoka hā mai ʻae tautea fakaʻauha, ʻe toki malaki hifo ai ʻakimoutolu. (Sheol h7585)
19 jer skal den ramme, hver Gang den gaar frem; thi Morgen efter Morgen gaar den frem, ved Dag og ved Nat, idel Angst skal det blive at faa Syner tydet.
Pea ʻi heʻene hā atu te mou moʻua ai; he te ne ʻalu atu ʻi he pongipongi mo e pongipongi, ʻio, ʻi he ʻaho mo e pō: pea naʻa mo ʻene ʻuʻulu mai pe ʻe tupu ai ʻae ilifia.
20 Vil man strække sig, er Lejet for kort; vil man dække sig, er Tæppet for smalt.
He ʻoku nounou ʻae mohenga ki he tokoto ʻi ai: pea ʻoku lausiʻi ʻae kafu ke ne fakakafu ʻaki ia.
21 Thi som paa Perazims Bjerg vil HERREN staa op, som i Gibeons Dal vil han vise sin Vrede for at gøre sin Gerning — en underlig Gerning, og øve sit Værk — et sælsomt Værk.
‌ʻE tuʻu hake ʻa Sihova ʻo hangē ko ʻene ʻi he moʻunga ko Pilasimi, te ne houhau ʻo hangē ko ia ʻi he teleʻa ʻo Kipione, koeʻuhi ke ne fai ʻene ngāue, ʻa ʻene ngāue fakaofo; ke ne fakahoko ʻa ʻene ngāue, ko ʻene ngāue foʻou.
22 Derfor hold inde med Spot, at ej eders Baand skal snære; thi om hele Landets visse Undergang hørte jeg fra Herren, Hærskarers HERRE.
Ko ia ke ʻoua naʻa mou manuki, telia naʻa ngaohi homou haʻi ke mālohi: he kuo u fanongo ʻi he ʻEiki ko Sihova ʻoe ngaahi kautau, ʻe fai ʻae fakaʻauha, ʻio, kuo tuʻutuʻuni ki māmani kotoa pē.
23 Lyt til og hør min Røst, laan Øre og hør mit Ord!
“Mou fakatokanga, pea fanongo ki hoku leʻo; fanongo, pea fakaongo ki heʻeku lea.
24 Bliver Plovmanden ved med at pløje til Sæd, med at bryde og harve sin Jord?
He ʻoku fakahinohino ʻae huo toho ʻe he tangata kelingoue ʻi he ʻaho kotoa pē ke tūtuuʻi? ʻOku ne langaʻi pea fakamolū ʻae ngaahi konga ʻoe kelekele?
25 Mon han ikke, naar den er jævnet, saar Dild og udstrør Kommen, lægger Hvede, Hirse og Byg paa det udsete Sted og Spelt i Kanten deraf?
‌ʻOka fakamolemole ʻae funga ʻo ia, ʻikai ʻoku ne tūtuuʻi mamaʻo ʻae ngaahi tili, pea tūtuuʻi ʻae kumino, pea ai mo e uite lelei, mo e paʻale kuo tuʻutuʻuni, pea mo e lae ʻi honau potu?
26 Hans Gud vejleder ham, lærer ham det rette.
He ʻoku ako ia ke poto ʻe hono ʻOtua, pea ʻoku ne akonakiʻi ia.
27 Thi med Tærskeslæde knuser man ikke Dild, lader ikke Vognhjul gaa over Kommen; nej, Dilden tærskes med Stok og Kommen med Kæp.
He ʻoku ʻikai haha ʻae tili ʻaki ʻae meʻa haha, pea ʻoku ʻikai fakatakamilo ʻae saliote ki he kumino; ka ʻoku tā ke ngangana ʻae tili ʻaki ʻae ʻakau, pea mo e kumino ʻaki ʻae tokotoko.
28 Mon Brødkorn knuses? Nej, det bliver ingen ved med at tærske; Vognhjul og Heste drives derover, man knuser det ikke.
‌ʻOku fakavolu ʻae uite ki he mā koeʻuhi ʻoku ʻikai te ne fie haha maʻuaipē ia, pe momosi ia ʻaki ʻae teka ʻo hono saliote, pe fakavolu ia ʻaki hono kau tangata heka hoosi.
29 Ogsaa dette kommer fra Hærskarers HERRE, underfuld i Raad og stor i Visdom.
‌ʻOku haʻu foki eni meia Sihova ʻoe ngaahi kautau, ʻaia ʻoku fakamanavahē ʻi he fakahinohino, pea lelei lahi ʻi he ngāue.”

< Esajas 28 >