Hoseas 9

1 Israel, glæd dig ikke med Folkenes Jubel, ved Hor veg du bort fra din Gud, paa hver en Tærskeplads elsker du Skøgens Løn.

Hai bangsa Israel, janganlah merayakan lagi hari-hari rayamu seperti bangsa-bangsa lain. Kamu telah meninggalkan Allahmu dan tidak setia kepada-Nya. Di tiap pengirikan gandum, kamu menjual diri sebagai pelacur kepada Dewa Baal, dan senang menerima gandum yang kamu anggap sebagai upah dewa itu kepadamu!

2 Tærskeplads og Perse skal ej kendes ved dem, og Mosten slaar fejl for dem.

Tapi tak lama lagi kamu akan kekurangan gandum serta minyak zaitun, dan anggur pun akan habis.

3 Ej skal de blive i HERRENS Land; til Ægypten skal Efraim tilbage, spise uren Føde i Assur.

Kamu, hai bangsa Israel, tidak akan tetap tinggal di tanah yang diberikan TUHAN kepadamu. Kamu harus kembali ke Mesir, dan harus makan makanan haram di Asyur.

4 Ej skal de udgyde Vin for HERREN, ej heller gøre Slagtoffer rede. Som Sørgebrød er deres Brød, det gør hver, som spiser det, uren; thi Hungeren kræver alt Brødet, i HERRENS Hus kommer intet.

Di negeri-negeri itu kamu tidak akan dapat mempersembahkan anggur dan kurban binatang untuk menyenangkan hati TUHAN. Makananmu akan membuat setiap orang yang memakannya menjadi najis, seperti makanan yang dimakan pada upacara penguburan. Makanan itu hanya berguna untuk mengenyangkan perutmu; sedikit pun tidak akan dibawa ke Rumah TUHAN untuk dipersembahkan di sana.

5 Hvad gør I paa Højtidsdagen, paa HERRENS Festdag?

Pada hari-hari raya agama untuk menghormati TUHAN, kamu tak akan dapat melakukan apa-apa untuk merayakannya.

6 Slipper de bort fra Vold, skal Ægypten sanke dem op og Memfis jorde dem; deres kostbare Sølvtøj skal Tidsler arve, Nælder skal bo i deres Telte.

Apabila bencana tiba, dan kamu dibawa ke negeri lain, maka yang tertinggal di antara kamu akan dikumpulkan oleh orang-orang Mesir untuk dibunuh dan dikubur di Memfis! Rumput dan duri akan tumbuh menutupi tempat-tempat bekas rumahmu dan barang-barang perakmu yang berharga.

7 Hjemsøgelsens Dage kommer, Gengældelsens Dage, det skal Israel mærke. »Afsindig er Profeten, forrykt den af Aanden grebne« — fordi din Brøde er stor og Fjendskabet stort!

Sudah tiba waktu penghukuman, waktu untuk menerima pembalasan atas segala perbuatan. Israel akan merasakannya! Kamu berkata, "Nabi yang dikuasai roh ini tolol! Gila dia!" Kamu berkata begitu karena kamu benci sekali kepadaku dan dosamu sangat besar.

8 I sin Guds Hus lurer Efraim paa Profeten; der er Snarer paa alle hans Veje, man gør Faldgruben dyb.

Allah mengutus aku sebagai nabi untuk memperingatkan kamu umat-Nya, tapi ke mana pun aku pergi, kamu berusaha menjerat aku seperti burung. Di negeri milik Allah sendiri, kami nabi-nabi dimusuhi rakyat.

9 Det er som i Gibeas Dage, han mindes deres Skyld og straffer deres Synder.

Sangat jahat perbuatanmu seperti yang pernah dilakukan orang di Gibea. Allah akan mengingat kesalahanmu, dan menghukum kamu karena dosamu.

10 Som Druer i Ørkenen fandt jeg Israel, som tidligmodne Figner paa Træet saa jeg eders Fædre. De kom til Ba'al-Peor, til Skændselen viede de sig, som Efraims Elskere blev de en væmmelig Hob.

Tuhan berkata, "Ketika Aku mula-mula menemukan Israel, Aku gembira seperti orang menemukan buah anggur di padang gurun. Ketika Aku mula-mula melihat leluhurmu, Aku senang seperti orang melihat hasil pertama buah ara. Tapi, ketika mereka pergi ke Gunung Peor, mereka mulai menyembah Baal, sehingga mereka menjadi najis seperti dewa yang mereka cintai itu.

11 Deres Herlighed flyver som Fugle, Fødsel, Svangerskab, Undfangelse — forbi!

Kebesaran Israel akan terbang menghilang seperti burung; tak akan ada yang mengandung, dan tak ada anak-anak yang dilahirkan.

12 Ja, selv om de opfostrer Sønner, jeg lader dem dø ud uden Børn. Ja, ve ogsaa dem, naar jeg viger fra dem!

Tapi sekalipun ada anak-anak yang lahir dan dibesarkan, mereka akan Kuambil; tak seorang pun akan Kubiarkan hidup. Celakalah kamu, hai bangsa Israel, apabila Aku meninggalkan kamu!"

13 Efraim saa jeg som en Mand, der gør Jagt paa sine Børn; thi Efraim selv fører Sønnerne ud til Bøddelen.

TUHAN, aku melihat anak-anak mereka dikejar-kejar dan dibunuh.

14 Giv dem, HERRE — ja hvad skal du give? Du give dem barnløst Skød og golde Bryster!

Apakah yang harus kuminta kepada-Mu untuk orang-orang itu? Jadikanlah wanita-wanita mereka mandul! Buatlah mereka tak dapat menyusui bayi mereka!

15 I Gilgal er al deres Ondskab, der fik jeg Had til dem; for deres onde Gerninger driver jeg dem ud af mit Hus; jeg elsker dem ikke mer, genstridige er alle deres Fyrster.

TUHAN berkata, "Semua kejahatan mereka mulai di Gilgal. Di situlah Aku mulai membenci mereka. Karena perbuatan mereka yang jahat, Aku akan mengusir mereka dari negeri-Ku ini. Aku tidak akan mengasihi mereka lagi; semua pemimpin mereka telah melawan Aku.

16 Efraim er ramt, dets Rod er vissen, de bærer slet ingen Frugt; og faar de end Børn, jeg dræber den dyre Livsfrugt.

Orang Israel akan Kuhukum. Mereka akan menjadi seperti tanaman yang tidak berbuah, dan yang akar-akarnya sudah kering. Mereka tidak akan mempunyai anak; tapi sekalipun mereka mempunyai anak, akan Kubunuh anak-anak yang mereka kasihi itu."

17 Deres Gud vil forkaste dem, fordi de ej adlød ham; hjemløse bliver de blandt Folkene.

Allah yang kulayani itu akan menolak umat-Nya, karena mereka tidak mau mendengarkan Dia. Mereka akan mengembara di antara bangsa-bangsa.