Hebræerne 2

1 Derfor bør vi des mere agte paa det, vi have hørt, for at vi ikke skulle rives bort.

ਅਤੋ ਵਯੰ ਯਦ੍ ਭ੍ਰਮਸ੍ਰੋਤਸਾ ਨਾਪਨੀਯਾਮਹੇ ਤਦਰ੍ਥਮਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਯਦ੍ਯਦ੍ ਅਸ਼੍ਰਾਵਿ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਮਨਾਂਸਿ ਨਿਧਾਤਵ੍ਯਾਨਿ|

2 Thi naar det Ord, som taltes ved Engle, blev urokket, og hver Overtrædelse og Ulydighed fik velforskyldt Løn,

ਯਤੋ ਹੇਤੋ ਦੂਤੈਃ ਕਥਿਤੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਯਦ੍ਯਮੋਘਮ੍ ਅਭਵਦ੍ ਯਦਿ ਚ ਤੱਲਙ੍ਘਨਕਾਰਿਣੇ ਤਸ੍ਯਾਗ੍ਰਾਹਕਾਯ ਚ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਮੈ ਸਮੁਚਿਤੰ ਦਣ੍ਡਮ੍ ਅਦੀਯਤ,

3 hvorledes skulle da vi undfly, naar vi ikke bryde os om saa stor en Frelse, som jo efter først at være bleven forkyndt ved Herren er bleven stadfæstet for os af dem, som havde hørt ham,

ਤਰ੍ਹ੍ਯਸ੍ਮਾਭਿਸ੍ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਮਹਾਪਰਿਤ੍ਰਾਣਮ੍ ਅਵਜ੍ਞਾਯ ਕਥੰ ਰਕ੍ਸ਼਼ਾ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤੇ, ਯਤ੍ ਪ੍ਰਥਮਤਃ ਪ੍ਰਭੁਨਾ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤੰ ਤਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਨ੍ ਯਾਵਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਸ਼੍ਰੋਤ੍ਰੁʼਭਿਃ ਸ੍ਥਿਰੀਕ੍ਰੁʼਤੰ,

4 idet Gud vidnede med baade ved Tegn og Undere og mange Haande kraftige Gerninger og ved Meddelelse af den Helligaand efter sin Villie.

ਅਪਰੰ ਲਕ੍ਸ਼਼ਣੈਰਦ੍ਭੁਤਕਰ੍ੰਮਭਿ ਰ੍ਵਿਵਿਧਸ਼ਕ੍ਤਿਪ੍ਰਕਾਸ਼ੇਨ ਨਿਜੇੱਛਾਤਃ ਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਯਾਤ੍ਮਨੋ ਵਿਭਾਗੇਨ ਚ ਯਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਪ੍ਰਮਾਣੀਕ੍ਰੁʼਤਮ੍ ਅਭੂਤ੍|

5 Thi det var ikke Engle, han underlagde den kommende Verden, om hvilken vi tale.

ਵਯੰ ਤੁ ਯਸ੍ਯ ਭਾਵਿਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਕਥਾਂ ਕਥਯਾਮਃ, ਤਤ੍ ਤੇਨ੍ ਦਿਵ੍ਯਦੂਤਾਨਾਮ੍ ਅਧੀਨੀਕ੍ਰੁʼਤਮਿਤਿ ਨਹਿ|

6 Men en har vidnet et Sted og sagt: „Hvad er et Menneske, at du kommer ham i Hu? eller en Menneskesøn, at du ser til ham?

ਕਿਨ੍ਤੁ ਕੁਤ੍ਰਾਪਿ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਪ੍ਰਮਾਣਮ੍ ਈਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਦੱਤਵਾਨ੍, ਯਥਾ, "ਕਿੰ ਵਸ੍ਤੁ ਮਾਨਵੋ ਯਤ੍ ਸ ਨਿਤ੍ਯੰ ਸੰਸ੍ਮਰ੍ੱਯਤੇ ਤ੍ਵਯਾ| ਕਿੰ ਵਾ ਮਾਨਵਸਨ੍ਤਾਨੋ ਯਤ੍ ਸ ਆਲੋਚ੍ਯਤੇ ਤ੍ਵਯਾ|

7 Du gjorde ham en kort Tid ringere end Engle; med Herlighed og Ære kronede du ham;

ਦਿਵ੍ਯਦਤਗਣੇਭ੍ਯਃ ਸ ਕਿਞ੍ਚਿਨ੍ ਨ੍ਯੂਨਃ ਕ੍ਰੁʼਤਸ੍ਤ੍ਵਯਾ| ਤੇਜੋਗੌਰਵਰੂਪੇਣ ਕਿਰੀਟੇਨ ਵਿਭੂਸ਼਼ਿਤਃ| ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੰ ਯਤ੍ ਤੇ ਕਰਾਭ੍ਯਾਂ ਸ ਤਤ੍ਪ੍ਰਭੁਤ੍ਵੇ ਨਿਯੋਜਿਤਃ|

8 alle Ting lagde du under hans Fødder.‟ — Idet han nemlig underlagde ham alle Ting, undtog han intet fra at være ham underlagt. Nu se vi imidlertid endnu ikke alle Ting underlagte ham;

ਚਰਣਾਧਸ਼੍ਚ ਤਸ੍ਯੈਵ ਤ੍ਵਯਾ ਸਰ੍ੱਵੰ ਵਸ਼ੀਕ੍ਰੁʼਤੰ|| " ਤੇਨ ਸਰ੍ੱਵੰ ਯਸ੍ਯ ਵਸ਼ੀਕ੍ਰੁʼਤੰ ਤਸ੍ਯਾਵਸ਼ੀਭੂਤੰ ਕਿਮਪਿ ਨਾਵਸ਼ੇਸ਼਼ਿਤੰ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਧੁਨਾਪਿ ਵਯੰ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਤਸ੍ਯ ਵਸ਼ੀਭੂਤਾਨਿ ਨ ਪਸ਼੍ਯਾਮਃ|

9 men ham, som en kort Tid var bleven gjort ringere end Engle, Jesus, se vi paa Grund af Dødens Lidelse kronet med Herlighed og Ære, for at han ved Guds Naade maa have smagt Døden for alle.

ਤਥਾਪਿ ਦਿਵ੍ਯਦੂਤਗਣੇਭ੍ਯੋ ਯਃ ਕਿਞ੍ਚਿਨ੍ ਨ੍ਯੂਨੀਕ੍ਰੁʼਤੋ(ਅ)ਭਵਤ੍ ਤੰ ਯੀਸ਼ੁੰ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਭੋਗਹੇਤੋਸ੍ਤੇਜੋਗੌਰਵਰੂਪੇਣ ਕਿਰੀਟੇਨ ਵਿਭੂਸ਼਼ਿਤੰ ਪਸ਼੍ਯਾਮਃ, ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਨੁਗ੍ਰਹਾਤ੍ ਸ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਮ੍ ਅਸ੍ਵਦਤ|

10 Thi det sømmede sig ham, for hvis Skyld alle Ting ere, og ved hvem alle Ting ere, naar han førte mange Sønner til Herlighed, da at fuldkomme deres Frelses Ophavsmand igennem Lidelser.

ਅਪਰਞ੍ਚ ਯਸ੍ਮੈ ਯੇਨ ਚ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਸ੍ਨੰ ਵਸ੍ਤੁ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੰ ਵਿਦ੍ਯਤੇ ਬਹੁਸਨ੍ਤਾਨਾਨਾਂ ਵਿਭਵਾਯਾਨਯਨਕਾਲੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣਾਗ੍ਰਸਰਸ੍ਯ ਦੁਃਖਭੋਗੇਨ ਸਿੱਧੀਕਰਣਮਪਿ ਤਸ੍ਯੋਪਯੁਕ੍ਤਮ੍ ਅਭਵਤ੍|

11 Thi baade den, som helliger, og de, som helliges, ere alle af een; hvorfor han ikke skammer sig ved at kalde dem Brødre,

ਯਤਃ ਪਾਵਕਃ ਪੂਯਮਾਨਾਸ਼੍ਚ ਸਰ੍ੱਵੇ ਏਕਸ੍ਮਾਦੇਵੋਤ੍ਪੰਨਾ ਭਵਨ੍ਤਿ, ਇਤਿ ਹੇਤੋਃ ਸ ਤਾਨ੍ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਨ੍ ਵਦਿਤੁੰ ਨ ਲੱਜਤੇ|

12 naar han siger: „Jeg vil forkynde dit Navn for mine Brødre, midt i en Menighed vil jeg lovsynge dig.‟

ਤੇਨ ਸ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਯਥਾ, "ਦ੍ਯੋਤਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਤੇ ਨਾਮ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਣਾਂ ਮਧ੍ਯਤੋ ਮਮ| ਪਰਨ੍ਤੁ ਸਮਿਤੇ ਰ੍ਮਧ੍ਯੇ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯੇ ਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਨੰ|| "

13 Og fremdeles: „Jeg vil forlade mig paa ham.‟ Og fremdeles: „Se, her er jeg og de Børn, som Gud har givet mig.‟

ਪੁਨਰਪਿ, ਯਥਾ, "ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਸ੍ਯ ਸ੍ਥਾਤਾਹੰ| " ਪੁਨਰਪਿ, ਯਥਾ, "ਪਸ਼੍ਯਾਹਮ੍ ਅਪਤ੍ਯਾਨਿ ਚ ਦੱਤਾਨਿ ਮਹ੍ਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਤ੍| "

14 Efterdi da Børnene ere delagtige i Blod og Kød, blev ogsaa han i lige Maade delagtig deri, for at han ved Døden skulde gøre den magtesløs, som har Dødens Vælde, det er Djævelen,

ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਪਤ੍ਯਾਨਾਂ ਰੁਧਿਰਪਲਲਵਿਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟਤ੍ਵਾਤ੍ ਸੋ(ਅ)ਪਿ ਤਦ੍ਵਤ੍ ਤਦ੍ਵਿਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟੋ(ਅ)ਭੂਤ੍ ਤਸ੍ਯਾਭਿਪ੍ਰਾਯੋ(ਅ)ਯੰ ਯਤ੍ ਸ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਬਲਾਧਿਕਾਰਿਣੰ ਸ਼ਯਤਾਨੰ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਨਾ ਬਲਹੀਨੰ ਕੁਰ੍ੱਯਾਤ੍

15 og befri alle dem, som paa Grund af Dødsfrygt vare under Trældom al deres Livs Tid.

ਯੇ ਚ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਭਯਾਦ੍ ਯਾਵੱਜੀਵਨੰ ਦਾਸਤ੍ਵਸ੍ਯ ਨਿਘ੍ਨਾ ਆਸਨ੍ ਤਾਨ੍ ਉੱਧਾਰਯੇਤ੍|

16 Thi det er jo dog ikke Engle, han tager sig af, men Abrahams Sæd tager han sig af.

ਸ ਦੂਤਾਨਾਮ੍ ਉਪਕਾਰੀ ਨ ਭਵਤਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਿਬ੍ਰਾਹੀਮੋ ਵੰਸ਼ਸ੍ਯੈਵੋਪਕਾਰੀ ਭਵਤੀ|

17 Derfor maatte han blive sine Brødre lig i alle Ting, for ‟at han kunde blive en barmhjertig og trofast Ypperstepræst over for Gud til at sone Folkets Synder.

ਅਤੋ ਹੇਤੋਃ ਸ ਯਥਾ ਕ੍ਰੁʼਪਾਵਾਨ੍ ਪ੍ਰਜਾਨਾਂ ਪਾਪਸ਼ੋਧਨਾਰ੍ਥਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋੱਦੇਸ਼੍ਯਵਿਸ਼਼ਯੇ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ੍ਯੋ ਮਹਾਯਾਜਕੋ ਭਵੇਤ੍ ਤਦਰ੍ਥੰ ਸਰ੍ੱਵਵਿਸ਼਼ਯੇ ਸ੍ਵਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਣਾਂ ਸਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀਭਵਨੰ ਤਸ੍ਯੋਚਿਤਮ੍ ਆਸੀਤ੍|

18 Thi idet han har lidt, kan han som den, der selv er fristet, komme dem til Hjælp, som fristes.

ਯਤਃ ਸ ਸ੍ਵਯੰ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾਂ ਗਤ੍ਵਾ ਯੰ ਦੁਃਖਭੋਗਮ੍ ਅਵਗਤਸ੍ਤੇਨ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾਕ੍ਰਾਨ੍ਤਾਨ੍ ਉਪਕਰ੍ੱਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|