Hebræerne 10
1 Thi da Loven kun har en Skygge af de kommende Goder og ikke Tingenes Skikkelse selv, kan den aldrig ved de samme aarlige Ofre, som de bestandig frembære, fuldkomme dem, som træde frem dermed.
ව්‍යවස්ථා භවිෂ්‍යන්මඞ්ගලානාං ඡායාස්වරූපා න ච වස්තූනාං මූර්ත්තිස්වරූපා තතෝ හේතෝ ර්නිත්‍යං දීයමානෛරේකවිධෛ ර්වාර්ෂිකබලිභිඃ ශරණාගතලෝකාන් සිද්ධාන් කර්ත්තුං කදාපි න ශක්නෝති|
2 Vilde man ikke ellers have ophørt at frembære dem, fordi de ofrende ikke mere havde nogen Bevidsthed om Synder, naar de een Gang vare rensede?
යද්‍යශක්‍ෂ්‍යත් තර්හි තේෂාං බලීනාං දානං කිං න න්‍යවර්ත්තිෂ්‍යත? යතඃ සේවාකාරිෂ්වේකකෘත්වඃ පවිත්‍රීභූතේෂු තේෂාං කෝ(අ)පි පාපබෝධඃ පුන ර්නාභවිෂ්‍යත්|
3 Men ved Ofrene sker Aar for Aar Ihukommelse af Synder.
කින්තු තෛ ර්බලිදානෛඃ ප්‍රතිවත්සරං පාපානාං ස්මාරණං ජායතේ|
4 Thi det er umuligt, at Blod af Tyre og Bukke kan borttage Synder.
යතෝ වෘෂාණාං ඡාගානාං වා රුධිරේණ පාපමෝචනං න සම්භවති|
5 Derfor siger han, idet han indtræder i Verden: „Slagtoffer og Madoffer havde du ikke Lyst til; men et Legeme beredte du mig;
ඒතත්කාරණාත් ඛ්‍රීෂ්ටේන ජගත් ප්‍රවිශ්‍යේදම් උච්‍යතේ, යථා, "නේෂ්ට්වා බලිං න නෛවේද්‍යං දේහෝ මේ නිර්ම්මිතස්ත්වයා|
6 Brændofre og Syndofre havde du ikke Behag i.
න ච ත්වං බලිභි ර්හව්‍යෛඃ පාපඝ්නෛ ර්වා ප්‍රතුෂ්‍යසි|
7 Da sagde jeg: Se, jeg er kommen (i Bogrullen er der skrevet om mig) for at gøre, Gud! din Villie.”
අවාදිෂං තදෛවාහං පශ්‍ය කුර්ව්වේ සමාගමං| ධර්ම්මග්‍රන්ථස්‍ය සර්ගේ මේ විද්‍යතේ ලිඛිතා කථා| ඊශ මනෝ(අ)භිලාෂස්තේ මයා සම්පූරයිෂ්‍යතේ| "
8 Medens han først siger: „Slagtofre og Madofre og Brændofre og Syndofre havde du ikke Lyst til og ej heller Behag i” (og disse frembæres dog efter Loven),
ඉත්‍යස්මින් ප්‍රථමතෝ යේෂාං දානං ව්‍යවස්ථානුසාරාද් භවති තාන්‍යධි තේනේදමුක්තං යථා, බලිනෛවේද්‍යහව්‍යානි පාපඝ්නඤ්චෝපචාරකං, නේමානි වාඤ්ඡසි ත්වං හි න චෛතේෂු ප්‍රතුෂ්‍යසීති|
9 saa har han derefter sagt: „Se, jeg er kommen for at gøre din Villie.” Han ophæver det første for at fastsætte det andet.
තතඃ පරං තේනෝක්තං යථා, "පශ්‍ය මනෝ(අ)භිලාෂං තේ කර්ත්තුං කුර්ව්වේ සමාගමං;" ද්විතීයම් ඒතද් වාක්‍යං ස්ථිරීකර්ත්තුං ස ප්‍රථමං ලුම්පති|
10 Og ved denne Villie ere vi helligede ved Ofringen af Jesu Kristi Legeme een Gang for alle.
තේන මනෝ(අ)භිලාෂේණ ච වයං යීශුඛ්‍රීෂ්ටස්‍යෛකකෘත්වඃ ස්වශරීරෝත්සර්ගාත් පවිත්‍රීකෘතා අභවාම|
11 Og hver Præst staar daglig og tjener og ofrer mange Gange de samme Ofre, som dog aldrig kunne borttage Synder.
අපරම් ඒකෛකෝ යාජකඃ ප්‍රතිදිනම් උපාසනාං කුර්ව්වන් යෛශ්ච පාපානි නාශයිතුං කදාපි න ශක්‍යන්තේ තාදෘශාන් ඒකරූපාන් බලීන් පුනඃ පුනරුත්සෘජන් තිෂ්ඨති|
12 Men denne har efter at have ofret eet Offer for Synderne sat sig for bestandig ved Guds højre Haand,
කින්ත්වසෞ පාපනාශකම් ඒකං බලිං දත්වානන්තකාලාර්ථම් ඊශ්වරස්‍ය දක්‍ෂිණ උපවිශ්‍ය
13 idet han forøvrigt venter paa, at hans Fjender skulle lægges som en Skammel for hans Fødder.
යාවත් තස්‍ය ශත්‍රවස්තස්‍ය පාදපීඨං න භවන්ති තාවත් ප්‍රතීක්‍ෂමාණස්තිෂ්ඨති|
14 Thi med et eneste Offer har han for bestandig fuldkommet dem, som helliges.
යත ඒකේන බලිදානේන සෝ(අ)නන්තකාලාර්ථං පූයමානාන් ලෝකාන් සාධිතවාන්|
15 Men ogsaa den Helligaand giver os Vidnesbyrd; thi efter at have sagt:
ඒතස්මින් පවිත්‍ර ආත්මාප්‍යස්මාකං පක්‍ෂේ ප්‍රමාණයති
16 „Dette er den Pagt, som jeg vil oprette med dem efter de Dage,” siger Herren: „Jeg vil give mine Love i deres Hjerter, og jeg vil indskrive dem i deres Sind,
"යතෝ හේතෝස්තද්දිනාත් පරම් අහං තෛඃ සාර්ද්ධම් ඉමං නියමං ස්ථිරීකරිෂ්‍යාමීති ප්‍රථමත උක්ත්වා පරමේශ්වරේණේදං කථිතං, තේෂාං චිත්තේ මම විධීන් ස්ථාපයිෂ්‍යාමි තේෂාං මනඃසු ච තාන් ලේඛිෂ්‍යාමි ච,
17 og deres Synder og deres Overtrædelser vil jeg ikke mere ihukomme.”
අපරඤ්ච තේෂාං පාපාන්‍යපරාධාංශ්ච පුනඃ කදාපි න ස්මාරිෂ්‍යාමි| "
18 Men hvor der er Forladelse for disse, er der ikke mere Offer for Synd.
කින්තු යත්‍ර පාපමෝචනං භවති තත්‍ර පාපාර්ථකබලිදානං පුන ර්න භවති|
19 Efterdi vi da, Brødre! have Frimodighed til den Indgang i Helligdommen ved Jesu Blod,
අතෝ හේ භ්‍රාතරඃ, යීශෝ රුධිරේණ පවිත්‍රස්ථානප්‍රවේශායාස්මාකම් උත්සාහෝ භවති,
20 som han indviede os som en ny og levende Vej igennem Forhænget, det er hans Kød,
යතඃ සෝ(අ)ස්මදර්ථං තිරස්කරිණ්‍යාර්ථතඃ ස්වශරීරේණ නවීනං ජීවනයුක්තඤ්චෛකං පන්ථානං නිර්ම්මිතවාන්,
21 og efterdi vi have en stor Præst over Guds Hus:
අපරඤ්චේශ්වරීයපරිවාරස්‍යාධ්‍යක්‍ෂ ඒකෝ මහායාජකෝ(අ)ස්මාකමස්ති|
22 Saa lader os træde frem med et sandt Hjerte, i Troens fulde Forvisning, med Hjerterne ved Bestænkelsen rensede fra en ond Samvittighed, og Legemet tvættet med rent Vand;
අතෝ හේතෝරස්මාභිඃ සරලාන්තඃකරණෛ ර්දෘඪවිශ්වාසෛඃ පාපබෝධාත් ප්‍රක්‍ෂාලිතමනෝභි ර්නිර්ම්මලජලේ ස්නාතශරීරෛශ්චේශ්වරම් උපාගත්‍ය ප්‍රත්‍යාශායාඃ ප්‍රතිඥා නිශ්චලා ධාරයිතව්‍යා|
23 lader os fastholde Haabets Bekendelse urokket; thi trofast er han, som gav Forjættelsen;
යතෝ යස්තාම් අඞ්ගීකෘතවාන් ස විශ්වසනීයඃ|
24 og lader os give Agt paa hverandre, saa vi opflamme hverandre til Kærlighed og gode Gerninger
අපරං ප්‍රේම්නි සත්ක්‍රියාසු චෛකෛකස්‍යෝත්සාහවෘද්ධ්‍යර්ථම් අස්මාභිඃ පරස්පරං මන්ත්‍රයිතව්‍යං|
25 og ikke forlade vor egen Forsamling, som nogle have for Skik, men formane hverandre, og det saa meget mere, som I se, at Dagen nærmer sig.
අපරං කතිපයලෝකා යථා කුර්ව්වන්ති තථාස්මාභිඃ සභාකරණං න පරිත්‍යක්තව්‍යං පරස්පරම් උපදේෂ්ටව්‍යඤ්ච යතස්තත් මහාදිනම් උත්තරෝත්තරං නිකටවර්ත්ති භවතීති යුෂ්මාභි ර්දෘශ්‍යතේ|
26 Thi synde vi med Villie, efter at have modtaget Sandhedens Erkendelse, er der intet Offer mere tilbage for Synder,
සත්‍යමතස්‍ය ඥානප්‍රාප්තේඃ පරං යදි වයං ස්වංච්ඡයා පාපාචාරං කුර්ම්මස්තර්හි පාපානාං කෘතේ (අ)න්‍යත් කිමපි බලිදානං නාවශිෂ්‍යතේ
27 men en frygtelig Forventelse af Dom og en brændende Nidkærhed, som skal fortære de genstridige.
කින්තු විචාරස්‍ය භයානකා ප්‍රතීක්‍ෂා රිපුනාශකානලස්‍ය තාපශ්චාවශිෂ්‍යතේ|
28 Naar en har brudt med Mose Lov, dør han uden Barmhjertighed paa to eller tre Vidners Udsagn;
යඃ කශ්චිත් මූසසෝ ව්‍යවස්ථාම් අවමන්‍යතේ ස දයාං විනා ද්වයෝස්තිසෘණාං වා සාක්‍ෂිණාං ප්‍රමාණේන හන්‍යතේ,
29 hvor meget værre Straf mene I da, at den skal agtes værd, som træder Guds Søn under Fod og agter Pagtens Blod, hvormed han blev helliget, for urent og forhaaner Naadens Aand?
තස්මාත් කිං බුධ්‍යධ්වේ යෝ ජන ඊශ්වරස්‍ය පුත්‍රම් අවජානාති යේන ච පවිත්‍රීකෘතෝ (අ)භවත් තත් නියමස්‍ය රුධිරම් අපවිත්‍රං ජානාති, අනුග්‍රහකරම් ආත්මානම් අපමන්‍යතේ ච, ස කියන්මහාඝෝරතරදණ්ඩස්‍ය යෝග්‍යෝ භවිෂ්‍යති?
30 Thi vi kende den, som har sagt: „Mig hører Hævnen til, jeg vil betale, siger Herren;” og fremdeles: „Herren skal dømme sit Folk.”
යතඃ පරමේශ්වරඃ කථයති, "දානං ඵලස්‍ය මත්කර්ම්ම සූචිතං ප්‍රදදාම්‍යහං| " පුනරපි, "තදා විචාරයිෂ්‍යන්තේ පරේශේන නිජාඃ ප්‍රජාඃ| " ඉදං යඃ කථිතවාන් තං වයං ජානීමඃ|
31 Det er frygteligt at falde i den levende Guds Hænder.
අමරේශ්වරස්‍ය කරයෝඃ පතනං මහාභයානකං|
32 Men kommer de forrige Dage i Hu, i hvilke I, efter at I vare blevne oplyste, udholdt megen Kamp i Lidelser,
හේ භ්‍රාතරඃ, පූර්ව්වදිනානි ස්මරත යතස්තදානීං යූයං දීප්තිං ප්‍රාප්‍ය බහුදුර්ගතිරූපං සංග්‍රාමං සහමානා ඒකතෝ නින්දාක්ලේශෛඃ කෞතුකීකෘතා අභවත,
33 idet I dels selv ved Forhaanelser og Trængsler bleve et Skuespil, dels gjorde fælles Sag med dem, som fristede saadanne Kaar.
අන්‍යතශ්ච තද්භෝගිනාං සමාංශිනෝ (අ)භවත|
34 Thi baade havde I Medlidenhed med de fangne, og I fandt eder med Glæde i, at man røvede, hvad I ejede, vidende, at I selv have en bedre og blivende Ejendom.
යූයං මම බන්ධනස්‍ය දුඃඛේන දුඃඛිනෝ (අ)භවත, යුෂ්මාකම් උත්තමා නිත්‍යා ච සම්පත්තිඃ ස්වර්ගේ විද්‍යත ඉති ඥාත්වා සානන්දං සර්ව්වස්වස්‍යාපහරණම් අසහධ්වඤ්ච|
35 Kaster altsaa ikke eders Frimodighed bort, hvilken jo har stor Belønning;
අතඒව මහාපුරස්කාරයුක්තං යුෂ්මාකම් උත්සාහං න පරිත්‍යජත|
36 thi I have Udholdenhed nødig, for at I, naar I have gjort Guds Villie, kunne opnaa Forjættelsen.
යතෝ යූයං යේනේශ්වරස්‍යේච්ඡාං පාලයිත්වා ප්‍රතිඥායාඃ ඵලං ලභධ්වං තදර්ථං යුෂ්මාභි ර්ධෛර‍්‍ය්‍යාවලම්බනං කර්ත්තව්‍යං|
37 Thi „der er endnu kun en saare liden Stund, saa kommer han, der skal komme, og han vil ikke tøve.
යේනාගන්තව්‍යං ස ස්වල්පකාලාත් පරම් ආගමිෂ්‍යති න ච විලම්බිෂ්‍යතේ|
38 Men min retfærdige skal leve af Tro; og dersom han unddrager sig, har min Sjæl ikke Behag i ham.”
"පුණ්‍යවාන් ජනෝ විශ්වාසේන ජීවිෂ්‍යති කින්තු යදි නිවර්ත්තතේ තර්හි මම මනස්තස්මින් න තෝෂං යාස්‍යති| "
39 Men vi ere ikke af dem, som unddrage sig, til Fortabelse, men af dem, som tro, til Sjælens Frelse.
කින්තු වයං විනාශජනිකාං ධර්ම්මාත් නිවෘත්තිං න කුර්ව්වාණා ආත්මනඃ පරිත්‍රාණාය විශ්වාසං කුර්ව්වාමහේ|
