Habakkuk 3
1 En Bøn af Profeten Habakkuk. Al-sjigjonot.
Ti kararag ni Habakkuk a profeta: iti si-gionoth.
2 HERRE, jeg har hørt dit Ry, jeg har skuet din Gerning, HERRE. Fuldbyrd det i Aarenes Løb, aabenbar dig i Aarenes Løb, kom Barmhjertighed i Hu under Vreden!
O Yahweh, nangngegko ti padamagmo ket mabutengak! O Yahweh, aramidem koma manen dagiti aramidmo kadagitoy a tiempo; kadagitoy a tiempo, ipakaammom koma daytoy; lagipem a maasi iti pungtotmo!
3 Gud drager frem fra Teman, den Hellige fra Parans Bjerge. (Sela) Hans Højhed skjuler Himlen, hans Herlighed fylder Jorden.
Naggapu ti Dios iti Teman, ken ti Nasantoan manipud iti Bantay Paran! (Sela) Inabbongan ti dayagna dagiti langit, ket napno ti daga iti dayawna.
4 Under ham er Glans som Ild, fra hans Side udgaar Straaler; der er hans Vælde i Skjul.
Dagiti rayus ti imana ket agranraniag a kas iti lawag, ket sadiay ti pagtaltalinaedan ti pannakabalinna.
5 Foran ham vandrer Pest, og efter ham følger Sot.
Napan ti peste iti sangoananna, ken didigra kalpasan dagiti sakana.
6 Hans Fjed faar Jorden til at skælve, hans Blik faar Folk til at bæve. De ældgamle Bjerge brister, de evige Høje synker, ad evige Stier gaar han.
Timmakder isuna ket rinukodna ti daga; kimmita isuna ket ginungonna dagiti nasion! Uray dagiti agnanayon a bantay ket nargaay, ken nagkurno dagiti saan nga agpatingga a turturod! Saan nga agpatingga ti dalanna!
7 Kusjans Telte bæver, Telttæpperne i Midjans Land.
Nakitak dagiti tolda ti Cusan iti panagsagaba, ket agkinkintayeg ti lupot dagiti tolda iti daga ti Midian.
8 Er HERREN da vred paa Strømmene, gælder din Vrede Strømmene, gælder din Harme Havet, siden du farer frem paa dine Heste og dine Vogne drøner.
Kaunget kadi ni Yahweh dagiti karayan? Maibusor kadi ti pungtotmo kadagiti karayan, wenno maibusor kadi ti nakaro a pungtotmo iti baybay idi nagsakayka kadagiti kabaliom, ti karuahem a pannakaisalakan?
9 Din Bue kom blottet til Syne, din Buestreng mætter du med Pile. (Sela) Du kløver Jorden i Strømme,
Inruarmo ti baim nga awan ti abbongna; kinabilam kadagiti pana ti baim! (Sela) Ginuduam ti daga babaen kadagiti karayan.
10 Bjergene ser dig og skælver. Skyerne nedsender Regnskyl, og Afgrunden løfter sin Røst.
Nakitadaka dagiti bantay ket nagtiritirda gapu iti ut-ot! Naglabas kadakuada dagiti bayakabak ti danum; nagpukkaw ti nauneg a baybay! Impangatona dagiti dalluyonna!
11 Solen glemmer at staa op, Maanen bliver i sit Bo; de flygter for Skinnet af dine Pile, for Glansen af dit lynende Spyd.
Nagtalinaed ti init ken bulan kadagiti narimbaw a lugarda, ket pimmanaw gapu iti lawag dagiti panam ken ti sumilsileng a lawag ti gayangmo!
12 I Harme skrider du hen over Jorden, du nedtramper Folk i Vrede.
Nagpagnapagnaka iti entero a daga iti luksawmo. Rinidismo dagiti nasion gapu iti pungtotmo.
13 Du drager ud til Frelse for dit Folk, ud for at frelse din Salvede. Du knuser den gudløses Hustag, blotter Grunden til Klippen. (Sela)
Rimmuarka para iti pannakaisalakan dagiti tattaom, para iti pannakaisalakan ti pinulotam! Binurakburakmo ti ulo ti balay ti nadangkes tapno maiparang ti puon ti tengnged! (Sela)
14 Med dit Spyd gennemborer du hans Hoved, hans Høvdinger splittes.
Dinuyokmo ti ulo dagiti mannakigubatna babaen iti bukodna a pana agsipud ta immayda a kasla bagio a mangiwarawara kadakami, ti panagpasindayawda ket maiyarig iti maysa a mangal-alun-on iti nakurapay iti lugar a paglemmengan.
15 Du tramper hans Heste i Havet, i de mange Vandes Dynd.
Nagdaliasatka iti baybay agraman dagiti kabaliom, ket ginabsuonmo dagiti napegges a dandanum.
16 Jeg hørte det; da bæved min Krop, ved Braget skjalv mine Læber; Edder for i mine Ben, og under mig vakled mine Skridt. Jeg bier paa Trængselens Dag over Folket, som volder os Krig.
Nangngegko, ket nagtigerger ti kaunggak! Nagpigerger dagiti bibigko iti uni! Um-umay ti panagrupsa kadagiti tulangko, ken agtigtigergerak bayat iti naulimek a panagur-urayko iti aldaw ti tuok a dumteng kadagiti tattao a nangraut kadakami.
17 Thi Figentræet blomstrer ikke, Vinstokken giver intet, Olietræets Afgrøde svigter, Markerne giver ej Føde. Faarene svandt af Folden, i Staldene findes ej Okser.
Uray no saan nga agrusing ti kayo nga igos ken saan nga agbunga dagiti ubas; uray no agkurangto ti bunga ti kayo nga olibo, ken awan ti taraon nga ipaay dagiti taltalon; uray no maisina ti arban iti kulongan, ken awan ti baka kadagiti pagtaraknan—
18 Men jeg vil frydes i HERREN, juble i min Frelses Gud.
Agrag-oak latta kenni Yahweh! Agragsakakto gapu iti Dios ti pannakaisalakanko!
19 Den Herre HERREN er min Styrke, han gør mine Fødder som Hindens og lader mig gaa paa mine Høje. Til Sangmesteren. Med Strengespil.
Ti Apo a ni Yahweh ti pigsak, ket aramidenna ti sakak a kas saka ti ugsa ket iturongnak kadagiti nangangato a lugarko! — Para iti direktor ti musika, kadagiti adda kuerdasna nga instrumentok.
