1 Mosebog 11
1 Hele Menneskeheden havde eet Tungemaal og samme Sprog.
Pea naʻe ngutu taha pe ʻa māmani kotoa, mo lea taha pe.
2 Da de nu drog østerpaa, traf de paa en Dal i Sinear, og der slog de sig ned.
Pea naʻe hoko, ʻi heʻenau fononga mei hahake, naʻa nau ʻilo ai ʻae toafa ʻi he fonua ko Saina; pea nau nofo ai.
3 Da sagde de til hverandre: »Kom, lad os stryge Teglsten og brænde dem godt!« De brugte nemlig Tegl som Sten og Jordbeg som Kalk.
Pea naʻa nau fepehēʻaki, “Vakai, ke tau ngaohi ʻae makaʻumea, pea taʻo ia ke vela ʻaupito. Pea naʻa nau maka ʻaki ʻae makaʻumea, mo nau lahe ʻaki ʻae kelepulu.”
4 Derpaa sagde de: »Kom, lad os bygge os en By og et Taarn, hvis Top naar til Himmelen, og skabe os et Navn, for at vi ikke skal spredes ud over hele Jorden!«
Pea naʻa nau pehē, “Vakai, ke tau langa moʻotautolu ha kolo mo e fale māʻolunga, kae aʻu hono tuʻa fale ki langi; pea tau fakaongoongoa ʻa hotau hingoa, telia naʻa fakamovetevete ʻakitautolu ki he funga ʻo māmani kotoa.”
5 Men HERREN steg ned for at se Byen og Taarnet, som Menneskebørnene byggede,
Pea naʻe hāʻele hifo ʻa Sihova, ke ʻafio ki he kolo mo e fale māʻolunga, ʻaia naʻe langa ʻe he fānau ʻae tangata.
6 og han sagde: »Se, de er eet Folk og har alle eet Tungemaal; og naar de nu først er begyndt saaledes, er intet, som de sætter sig for, umuligt for dem;
Pea naʻe pehē ʻe Sihova, “Vakai, ʻoku taha pe ʻae kakai, pea ʻoku nau lea taha pe; pea kuo nau kamata fai eni: pea ko eni, ʻe ʻikai taʻofia ʻakinautolu, ʻi ha meʻa kuo nau fakakaukau ke fai.
7 lad os derfor stige ned og forvirre deres Tungemaal der, saa de ikke forstaar hverandres Tungemaal!«
Vakai, ke tau ʻalu hifo, pea veuveuki ʻenau lea, koeʻuhi ke ʻoua naʻa nau feʻiloaki lea.”
8 Da spredte HERREN dem fra det Sted ud over hele Jorden, og de opgav at bygge Byen.
Ko ia naʻe fakamovetevete ai ʻakinautolu ʻe Sihova ki he funga ʻo māmani kotoa pē: pea naʻa nau tuku ʻae langa kolo.
9 Derfor kaldte man den Babel, thi der forvirrede HERREN al Jordens Tungemaal, og derfra spredte HERREN dem ud over hele Jorden.
Ko ia ʻoku ui ai hono hingoa ko Pepeli; koeʻuhi naʻe veuveuki ʻi ai ʻe Sihova ʻae lea ʻa māmani kotoa pē: pea naʻe fakamovetevete ʻakinautolu mei ai, ʻe Sihova, ki he funga ʻo māmani kotoa pē.
10 Dette er Sems Slægtebog. Da Sem var 100 Aar gammel, avlede han Arpaksjad, to Aar efter Vandfloden;
Ko eni ʻae ngaahi toʻutangata ʻo Semi naʻe teau taʻu ʻae motuʻa ʻo Semi, pea fānau kiate ia ʻa ʻAfakisati ʻi hono ua taʻu hili ʻae lōmaki:
11 og efter at Sem havde avlet Arpaksjad, levede han 500 Aar og avlede Sønner og Døtre.
Pea naʻe moʻui ʻa Semi hili ʻae fanauʻi ʻa ʻAfakisati ʻi he taʻu ʻe nimangeau, pea naʻe fānau kiate ia ʻae ngaahi foha mo e ngaahi ʻofefine.
12 Da Arpaksjad havde levet 35 Aar, avlede han Sjela;
Pea naʻe moʻui ʻa ʻAfakisati ʻi he taʻu ʻe tolungofulu ma nima, pea fānau kiate ia ʻa Sela:
13 og efter at Arpaksjad havde avlet Sjela, levede han 403 Aar og avlede Sønner og Døtre.
Pea naʻe moʻui ʻa ʻAfakisati, hili ʻae fanauʻi ʻa Sela, ʻi he taʻu ʻe fāngeau ma tolu, pea fānau kiate ia ʻae ngaahi foha mo e ngaahi ʻofefine.
14 Da Sjela havde levet 30 Aar, avlede han Eber;
Pea naʻe moʻui ʻa Sela ʻi he taʻu ʻe tolungofulu, pea naʻe fānau kiate ia ʻa ʻIpela.
15 og efter at Sjela havde avlet Eber, levede han 403 Aar og avlede Sønner og Døtre.
Pea naʻe moʻui ʻa Sela hili ʻae fanauʻi ʻa ʻIpela ʻi he taʻu ʻe fāngeau ma tolu, pea naʻe fānau kiate ia ʻae ngaahi foha mo e ngaahi ʻofefine.
16 Da Eber havde levet 34 Aar, avlede han Peleg;
Pea naʻe moʻui ʻa ʻIpela ʻi he taʻu ʻe tolungofulu ma fā, pea naʻe fānau kiate ia ʻa Peleki:
17 og efter at Eber havde avlet Peleg, levede han 430 Aar og avlede Sønner og Døtre.
Pea naʻe moʻui ʻa ʻIpela hili ʻae fanauʻi ʻo Peleki, ʻi he taʻu ʻe fāngeau ma tolungofulu, pea naʻe fānau kiate ia ʻae ngaahi foha mo e ngaahi ʻofefine.
18 Da Peleg havde levet 30 Aar, avlede han Re'u;
Pea naʻe moʻui ʻa Peleki ʻi he taʻu ʻe tolungofulu, pea naʻe fānau kiate ia ʻa Liu:
19 og efter at Peleg havde avlet Re'u, levede han 209 Aar og avlede Sønner og Døtre.
Pea naʻe moʻui ʻa Peleki hili ʻae fanauʻi ʻa Liu, ʻi he taʻu ʻe uangeau ma hiva, pea naʻe fānau kiate ia ʻae ngaahi foha mo e ngaahi ʻofefine.
20 Da Re'u havde levet 32 Aar, avlede han Serug;
Pea naʻe moʻui ʻa Liu ʻi he taʻu ʻe tolungofulu ma ua, pea naʻe fānau kiate ia ʻa Seluke:
21 og efter at Re'u havde avlet Serug, levede han 207 Aar og avlede Sønner og Døtre.
Pea naʻe moʻui ʻa Liu hili ʻae fanauʻi ʻa Seluke, ʻi he taʻu ʻe uangeau ma fitu, pea naʻe fānau kiate ia ʻae ngaahi foha mo e ngaahi ʻofefine.
22 Da Serug havde levet 30 Aar, avlede han Nakor;
Pea naʻe moʻui ʻa Seluke ʻi he taʻu ʻe tolungofulu, pea naʻe fānau kiate ia ʻa Nehoa;
23 og efter at Serug havde avlet Nakor, levede han 200 Aar og avlede Sønner og Døtre.
Pea naʻe moʻui ʻa Seluke hili ʻae fanauʻi ʻa Nehoa ʻi he taʻu ʻe uangeau, pea naʻe fānau kiate ia ʻae ngaahi foha mo e ngaahi ʻofefine.
24 Da Nakor havde levet 29 Aar, avlede han Tara;
Pea naʻe moʻui ʻa Nehoa ʻi he taʻu ʻe uofulu ma hiva, pea naʻe fānau kiate ia ʻa Tela:
25 og efter at Nakor havde avlet Tara, levede han 119 Aar og avlede Sønner og Døtre.
Pea naʻe moʻui ʻa Nehoa hili ʻae fanauʻi ʻa Tela ʻi he taʻu ʻe teau ma hongofulu ma hiva, pea naʻe fānau kiate ia ʻae ngaahi foha mo e ngaahi ʻofefine.
26 Da Tara havde levet 70 Aar, avlede han Abram, Nakor og Haran.
Pea naʻe moʻui ʻa Tela ʻi he taʻu ʻe fitungofulu, pea naʻe fānau kiate ia ʻa ʻEpalame, mo Nehoa, mo Halani.
27 Dette er Taras Slægtebog. Tara avlede Abram, Nakor og Haran. Haran avlede Lot.
Pea ko eni ʻae hako ʻo Tela: naʻe fānau kia Tela ʻa ʻEpalame, mo Nehoa, mo Halani; pea naʻe fānau kia Halani ʻa Lote.
28 Haran døde i sin Fader Taras Levetid i sin Hjemstavn i Ur Kasdim.
Pea naʻe tomuʻa pekia ʻa Halani ʻi heʻene tamai ko Tela, ʻi he fonua naʻe fanauʻi ai ia, ko Ua ʻi Kalitia.
29 Abram og Nakor tog sig Hustruer; Abrams Hustru hed Saraj, Nakors Milka, en Datter af Haran, Milkas og Jiskas Fader.
Pea naʻe maʻu uaifi ʻa ʻEpalame mo Nehoa: ko e hingoa ʻoe uaifi ʻo ʻEpalame ko Selai, pea ko e hingoa ʻoe uaifi ʻo Nehoa ko Milika, ko e ʻofefine ʻo Halani, ko e tamai ʻa Milika, mo e tamai ʻa Isika.
30 Men Saraj var ufrugtbar og havde ingen Børn.
Ka naʻe paʻa ʻa Selai; naʻe ʻikai haʻa ne tama.
31 Tara tog sin Søn Abram, sin Sønnesøn Lot, Harans Søn, og sin Sønnekone Saraj, hans Søn Abrams Hustru, og førte dem fra Ur Kasdim for at begive sig til Kana'ans Land; men da de kom til Karan, slog de sig ned der.
Pea naʻe ʻave ʻe Tela ʻa hono foha ko ʻEpalame, mo Lote ko e foha ʻo hono foha ko Halani, mo Selai ko hono ʻofefine ʻi he fono, ko e uaifi ʻo hono foha ko ʻEpalame; pea naʻa nau ʻalu atu mei Ua ʻi Kalitia, ke fononga ki he fonua ko Kēnani; pea naʻa nau hoko ki Halani, ʻo nofo ai.
32 Taras Levetid var 205 Aar; og Tara døde i Karan.
Pea ko e ngaahi ʻaho ʻo Tela ko e taʻu ʻe uangeau ma nima; pea naʻe pekia ʻa Tela ʻi Halani.
