Galaterne 2
1 Senere, efter fjorten Aars Forløb, drog jeg atter op til Jerusalem med Barnabas og tog ogsaa Titus med.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਚਤੁਰ੍ਦਸ਼ਸੁ ਵਤ੍ਸਰੇਸ਼਼ੁ ਗਤੇਸ਼਼੍ਵਹੰ ਬਰ੍ਣੱਬਾ ਸਹ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਨਗਰੰ ਪੁਨਰਗੱਛੰ, ਤਦਾਨੋਂ ਤੀਤਮਪਿ ਸ੍ਵਸਙ੍ਗਿਨਮ੍ ਅਕਰਵੰ|
2 Men jeg drog op ifølge en Aabenbaring og forelagde dem, men særskilt de ansete, det Evangelium, som jeg prædiker iblandt Hedningerne, — om jeg vel løber eller har løbet forgæves.
ਤਤ੍ਕਾਲੇ(ਅ)ਹਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਦਰ੍ਸ਼ਨਾਦ੍ ਯਾਤ੍ਰਾਮ੍ ਅਕਰਵੰ ਮਯਾ ਯਃ ਪਰਿਸ਼੍ਰਮੋ(ਅ)ਕਾਰਿ ਕਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਵਾ ਸ ਯੰਨਿਸ਼਼੍ਫਲੋ ਨ ਭਵੇਤ੍ ਤਦਰ੍ਥੰ ਭਿੰਨਜਾਤੀਯਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਮਯਾ ਘੋਸ਼਼੍ਯਮਾਣਃ ਸੁਸੰਵਾਦਸ੍ਤਤ੍ਰਤ੍ਯੇਭ੍ਯੋ ਲੋਕੇਭ੍ਯੋ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤੋ ਮਾਨ੍ਯੇਭ੍ਯੋ ਨਰੇਭ੍ਯੋ ਮਯਾ ਨ੍ਯਵੇਦ੍ਯਤ|
3 Men end ikke min Ledsager, Titus, som var en Græker, blev tvungen til at omskæres,
ਤਤੋ ਮਮ ਸਹਚਰਸ੍ਤੀਤੋ ਯਦ੍ਯਪਿ ਯੂਨਾਨੀਯ ਆਸੀਤ੍ ਤਥਾਪਿ ਤਸ੍ਯ ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦੋ(ਅ)ਪ੍ਯਾਵਸ਼੍ਯਕੋ ਨ ਬਭੂਵ|
4 nemlig for de indsnegne falske Brødres Skyld, som jo havde listet sig ind for at lure paa vor Frihed, som vi have i Kristus Jesus, for at de kunde gøre os til Trælle.
ਯਤਸ਼੍ਛਲੇਨਾਗਤਾ ਅਸ੍ਮਾਨ੍ ਦਾਸਾਨ੍ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਇੱਛਵਃ ਕਤਿਪਯਾ ਭਾਕ੍ਤਭ੍ਰਾਤਰਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਯੀਸ਼ੁਨਾਸ੍ਮਭ੍ਯੰ ਦੱਤੰ ਸ੍ਵਾਤਨ੍ਤ੍ਰ੍ਯਮ੍ ਅਨੁਸਨ੍ਧਾਤੁੰ ਚਾਰਾ ਇਵ ਸਮਾਜੰ ਪ੍ਰਾਵਿਸ਼ਨ੍|
5 For dem vege vi end ikke et Øjeblik i Eftergivenhed, for at Evangeliets Sandhed maatte blive varig hos eder.
ਅਤਃ ਪ੍ਰਕ੍ਰੁʼਤੇ ਸੁਸੰਵਾਦੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਅਧਿਕਾਰੋ ਯਤ੍ ਤਿਸ਼਼੍ਠੇਤ੍ ਤਦਰ੍ਥੰ ਵਯੰ ਦਣ੍ਡੈਕਮਪਿ ਯਾਵਦ੍ ਆਜ੍ਞਾਗ੍ਰਹਣੇਨ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵਸ਼੍ਯਾ ਨਾਭਵਾਮ|
6 Men fra deres Side, som ansaas for at være noget, (hvordanne de fordum vare, er mig uden Forskel; Gud ser ikke paa et Menneskes Person; ) — over for mig nemlig havde de ansete intet at tilføje.
ਪਰਨ੍ਤੁ ਯੇ ਲੋਕਾ ਮਾਨ੍ਯਾਸ੍ਤੇ ਯੇ ਕੇਚਿਦ੍ ਭਵੇਯੁਸ੍ਤਾਨਹੰ ਨ ਗਣਯਾਮਿ ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਕਸ੍ਯਾਪਿ ਮਾਨਵਸ੍ਯ ਪਕ੍ਸ਼਼ਪਾਤੰ ਨ ਕਰੋਤਿ, ਯੇ ਚ ਮਾਨ੍ਯਾਸ੍ਤੇ ਮਾਂ ਕਿਮਪਿ ਨਵੀਨੰ ਨਾਜ੍ਞਾਪਯਨ੍|
7 Men tværtimod, da de saa, at jeg har faaet Evangeliet til de uomskaarne betroet, ligesom Peter til de omskaarne,
ਕਿਨ੍ਤੁ ਛਿੰਨਤ੍ਵਚਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਸੁਸੰਵਾਦਪ੍ਰਚਾਰਣਸ੍ਯ ਭਾਰਃ ਪਿਤਰਿ ਯਥਾ ਸਮਰ੍ਪਿਤਸ੍ਤਥੈਵਾੱਛਿੰਨਤ੍ਵਚਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਸੁਸੰਵਾਦਪ੍ਰਚਾਰਣਸ੍ਯ ਭਾਰੋ ਮਯਿ ਸਮਰ੍ਪਿਤ ਇਤਿ ਤੈ ਰ੍ਬੁਬੁਧੇ|
8 (thi han, som gav Peter Kraft til Apostelgerning for de omskaarne, gav ogsaa mig Kraft dertil for Hedningerne; )
ਯਤਸ਼੍ਛਿੰਨਤ੍ਵਚਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਪ੍ਰੇਰਿਤਤ੍ਵਕਰ੍ੰਮਣੇ ਯਸ੍ਯ ਯਾ ਸ਼ਕ੍ਤਿਃ ਪਿਤਰਮਾਸ਼੍ਰਿਤਵਤੀ ਤਸ੍ਯੈਵ ਸਾ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਰ੍ਭਿੰਨਜਾਤੀਯਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਤਸ੍ਮੈ ਕਰ੍ੰਮਣੇ ਮਾਮਪ੍ਯਾਸ਼੍ਰਿਤਵਤੀ|
9 og da de lærte den mig givne Naade at kende, gave Jakob og Kefas og Johannes, som ansaas for at være Søjler, mig og Barnabas Samfundshaand for at vi skulde gaa til Hedningerne og de til de omskaarne;
ਅਤੋ ਮਹ੍ਯੰ ਦੱਤਮ੍ ਅਨੁਗ੍ਰਹੰ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾਯ ਸ੍ਤਮ੍ਭਾ ਇਵ ਗਣਿਤਾ ਯੇ ਯਾਕੂਬ੍ ਕੈਫਾ ਯੋਹਨ੍ ਚੈਤੇ ਸਹਾਯਤਾਸੂਚਕੰ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਹਸ੍ਤਗ੍ਰਹੰਣ ਵਿਧਾਯ ਮਾਂ ਬਰ੍ਣੱਬਾਞ੍ਚ ਜਗਦੁਃ, ਯੁਵਾਂ ਭਿੰਨਜਾਤੀਯਾਨਾਂ ਸੰਨਿਧਿੰ ਗੱਛਤੰ ਵਯੰ ਛਿੰਨਤ੍ਵਚਾ ਸੰਨਿਧਿੰ ਗੱਛਾਮਃ,
10 kun at vi skulde komme de fattige i Hu, hvad jeg ogsaa just har bestræbt mig for at gøre.
ਕੇਵਲੰ ਦਰਿਦ੍ਰਾ ਯੁਵਾਭ੍ਯਾਂ ਸ੍ਮਰਣੀਯਾ ਇਤਿ| ਅਤਸ੍ਤਦੇਵ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਅਹੰ ਯਤੇ ਸ੍ਮ|
11 Men da Kefas kom til Antiokia, traadte jeg op imod ham for hans aabne Øjne, thi domfældt var han.
ਅਪਰਮ੍ ਆਨ੍ਤਿਯਖਿਯਾਨਗਰੰ ਪਿਤਰ ਆਗਤੇ(ਅ)ਹੰ ਤਸ੍ਯ ਦੋਸ਼਼ਿਤ੍ਵਾਤ੍ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ੰ ਤਮ੍ ਅਭਰ੍ਤ੍ਸਯੰ|
12 Thi førend der kom nogle fra Jakob, spiste han sammen med Hedningerne; men da de kom, trak han sig tilbage og skilte sig fra dem af Frygt for dem af Omskærelsen.
ਯਤਃ ਸ ਪੂਰ੍ੱਵਮ੍ ਅਨ੍ਯਜਾਤੀਯੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਆਹਾਰਮਕਰੋਤ੍ ਤਤਃ ਪਰੰ ਯਾਕੂਬਃ ਸਮੀਪਾਤ੍ ਕਤਿਪਯਜਨੇਸ਼਼੍ਵਾਗਤੇਸ਼਼ੁ ਸ ਛਿੰਨਤ੍ਵਙ੍ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੇਭ੍ਯੋ ਭਯੇਨ ਨਿਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਪ੍ਰੁʼਥਗ੍ ਅਭਵਤ੍|
13 Og med ham hyklede ogsaa de øvrige Jøder, saa at endog Barnabas blev dragen med af deres Hykleri.
ਤਤੋ(ਅ)ਪਰੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਯਿਹੂਦਿਨੋ(ਅ)ਪਿ ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਕਪਟਾਚਾਰਮ੍ ਅਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਬਰ੍ਣੱਬਾ ਅਪਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਾਪਟ੍ਯੇਨ ਵਿਪਥਗਾਮ੍ਯਭਵਤ੍|
14 Men da jeg saa, at de ikke vandrede rettelig efter Evangeliets Sandhed, sagde jeg til Kefas i alles Paahør: Naar du, som er en Jøde, lever paa hedensk og ikke paa jødisk Vis, hvor kan du da tvinge Hedningerne til at opføre sig som Jøder?
ਤਤਸ੍ਤੇ ਪ੍ਰਕ੍ਰੁʼਤਸੁਸੰਵਾਦਰੂਪੇ ਸਰਲਪਥੇ ਨ ਚਰਨ੍ਤੀਤਿ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾਹੰ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਪਿਤਰਮ੍ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਯਿਹੂਦੀ ਸਨ੍ ਯਦਿ ਯਿਹੂਦਿਮਤੰ ਵਿਹਾਯ ਭਿੰਨਜਾਤੀਯ ਇਵਾਚਰਸਿ ਤਰ੍ਹਿ ਯਿਹੂਦਿਮਤਾਚਰਣਾਯ ਭਿੰਨਜਾਤੀਯਾਨ੍ ਕੁਤਃ ਪ੍ਰਵਰ੍ੱਤਯਸਿ?
15 Vi ere af Natur Jøder og ikke Syndere af hedensk Byrd;
ਆਵਾਂ ਜਨ੍ਮਨਾ ਯਿਹੂਦਿਨੌ ਭਵਾਵੋ ਭਿੰਨਜਾਤੀਯੌ ਪਾਪਿਨੌ ਨ ਭਵਾਵਃ
16 men da vi vide, at et Menneske ikke bliver retfærdiggjort af Lovens Gerninger, men kun ved Tro paa Jesus Kristus, saa have ogsaa vi troet paa Kristus Jesus, for at vi maatte blive retfærdiggjorte af Tro paa Kristus og ikke af Lovens Gerninger; thi af Lovens Gerninger skal intet Kød blive retfærdiggjort.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪਾਲਨੇਨ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਃ ਸਪੁਣ੍ਯੋ ਨ ਭਵਤਿ ਕੇਵਲੰ ਯੀਸ਼ੌ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇ ਯੋ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਸ੍ਤੇਨੈਵ ਸਪੁਣ੍ਯੋ ਭਵਤੀਤਿ ਬੁੱਧ੍ਵਾਵਾਮਪਿ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪਾਲਨੰ ਵਿਨਾ ਕੇਵਲੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਪੁਣ੍ਯਪ੍ਰਾਪ੍ਤਯੇ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇ ਯੀਸ਼ੌ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਿਵ ਯਤੋ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪਾਲਨੇਨ ਕੋ(ਅ)ਪਿ ਮਾਨਵਃ ਪੁਣ੍ਯੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
17 Men naar vi, idet vi søgte at blive retfærdiggjorte i Kristus, ogsaa selv fandtes at være Syndere, saa er jo Kristus en Tjener for Synd? Det være langtfra!
ਪਰਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਪੁਣ੍ਯਪ੍ਰਾਪ੍ਤਯੇ ਯਤਮਾਨਾਵਪ੍ਯਾਵਾਂ ਯਦਿ ਪਾਪਿਨੌ ਭਵਾਵਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਕਿੰ ਵਕ੍ਤਵ੍ਯੰ? ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਃ ਪਾਪਸ੍ਯ ਪਰਿਚਾਰਕ ਇਤਿ? ਤੰਨ ਭਵਤੁ|
18 naar jeg nemlig igen bygger det op, som jeg nedbrød, da viser jeg mig selv som Overtræder.
ਮਯਾ ਯਦ੍ ਭਗ੍ਨੰ ਤਦ੍ ਯਦਿ ਮਯਾ ਪੁਨਰ੍ਨਿਰ੍ੰਮੀਯਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਮਯੈਵਾਤ੍ਮਦੋਸ਼਼ਃ ਪ੍ਰਕਾਸ਼੍ਯਤੇ|
19 Thi jeg er ved Loven død fra Loven, for at jeg skal leve for Gud.
ਅਹੰ ਯਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਯ ਜੀਵਾਮਿ ਤਦਰ੍ਥੰ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਯਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯੈ ਅਮ੍ਰਿਯੇ|
20 Med Kristus er jeg korsfæstet, og det er ikke mere mig, der lever, men Kristus lever i mig; men hvad jeg nu lever i Kødet, det lever jeg i Troen paa Guds Søn, som elskede mig og gav sig selv hen for mig.
ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਹਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਿ ਤਥਾਪਿ ਜੀਵਾਮਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਹੰ ਜੀਵਾਮੀਤਿ ਨਹਿ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟ ਏਵ ਮਦਨ੍ਤ ਰ੍ਜੀਵਤਿ| ਸਾਮ੍ਪ੍ਰਤੰ ਸਸ਼ਰੀਰੇਣ ਮਯਾ ਯੱਜੀਵਿਤੰ ਧਾਰ੍ੱਯਤੇ ਤਤ੍ ਮਮ ਦਯਾਕਾਰਿਣਿ ਮਦਰ੍ਥੰ ਸ੍ਵੀਯਪ੍ਰਾਣਤ੍ਯਾਗਿਨਿ ਚੇਸ਼੍ਵਰਪੁਤ੍ਰੇ ਵਿਸ਼੍ਵਸਤਾ ਮਯਾ ਧਾਰ੍ੱਯਤੇ|
21 Jeg ophæver ikke Guds Naade; thi er der Retfærdighed ved Loven, da er jo Kristus død forgæves.
ਅਹਮੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਨੁਗ੍ਰਹੰ ਨਾਵਜਾਨਾਮਿ ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਯਾ ਯਦਿ ਪੁਣ੍ਯੰ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ ਨਿਰਰ੍ਥਕਮਮ੍ਰਿਯਤ|
