Amos 5
1 Hør dette Ord, en Klagesang, som jeg istemmer over eder, Israels Hus:
I Israil jǝmǝti, bu sɵzni, Yǝni Mǝn sǝn toƣruluⱪ oⱪuydiƣan bir mǝrsiyǝni anglap ⱪoy: —
2 Hun er faldet og rejser sig ikke, Israels Jomfru, henstrakt paa sin Jord, og ingen rejser hende op.
«Pak ⱪiz Israil yiⱪildi; U ⱪaytidin ornidin turmaydu; U ɵz tupriⱪiƣa taxlanƣan, Uni turƣuzup yɵligüqi yoⱪtur».
3 Thi saa siger den Herre HERREN: Den By, som gaar i Leding med tusind, faar hundred tilbage, og den som gaar i Leding med hundred, faar ti tilbage i Israels Hus.
Qünki Rǝb Pǝrwǝrdigar mundaⱪ dǝydu: — [Israilning] ming [lǝxkǝr] qiⱪⱪan bir xǝⱨirining yüz [lǝxkirila] tirik ⱪalidu; Yüz lǝxkǝr qiⱪⱪan bir xǝⱨirining Israil jǝmǝti üqün on [lǝxkirila] tirik ⱪalidu;
4 Thi saa siger HERREN til Israels Hus: Søg mig, saa skal I leve!
Qünki Pǝrwǝrdigar Israil jǝmǝtigǝ mundaⱪ dǝydu: — Meni izdǝnglar, ⱨayatⱪa erixisilǝr;
5 Søg ikke til Betel, gaa ikke til Gilgal, drag ikke til Be'ersjeba! Thi Gilgal skal blive landflygtig, og Betel skal blive til intet.
Bǝyt-Əlni izdimǝnglar, Gilgalƣimu barmanglar, Bǝǝr-Xebaƣa sǝpǝr ⱪilmanglar; Qünki Gilgal ǝsirgǝ elinip sürgün ⱪilinmay ⱪalmaydu, Bǝyt-Əl yoⱪⱪa qiⱪidu.
6 Søg HERREN, saa skal I leve, at ikke en Lue slaar ud, en ædende Ild mod Josefs Hus, og Betel har ingen, som slukker.
Pǝrwǝrdigarni izdǝnglar, ⱨayatⱪa erixisilǝr; Bolmisa U Yüsüp jǝmǝti iqidǝ ot kǝbi partlap, uni yǝp ketidu, Ⱨǝm Bǝyt-Əldǝ otni ɵqürgüdǝk adǝm tepilmaydu.
7 Ve dem, som gør Ret til Malurt og kaster Retfærd i Støvet!
I adalǝtni ǝmǝngǝ aylandurƣuqi, Ⱨǝⱪⱪaniyliⱪni yǝrgǝ taxliƣuqilar,
8 Syvstjernens og Orions Skaber, han, som vender Mulm til Morgen og gør Dag til Nattemørke, som kalder ad Havets Vande og gyder dem ud over Jorden, HERREN er hans Navn!
Silǝr Orion yultuz türkümi wǝ Ⱪǝlb yultuz topini Yaratⱪuqi, Ɵlüm kɵlǝnggisini tang nuriƣa Aylandurƣuqi, Kündüzni ⱪarangƣuluⱪ bilǝn keqigǝ Aylandurƣuqi, Dengizdiki sularni qaⱪirip, ularni yǝr yüzigǝ Ⱪuyƣuqini izdǝnglar; Pǝrwǝrdigar Uning namidur.
9 Han lader Ødelæggelse bryde ind over Borge, Ødelæggelse komme over Fæstninger.
U baturlar üstigǝ tuyuⱪsiz ⱨalakǝtni partlitidu, Istiⱨkam üstigǝ ⱨalakǝt qüxüridu.
10 De hader Rettens Talsmand i Porten og afskyr den, som taler sandt.
Xu [Israillar] xǝⱨǝr dǝrwazisida tǝnbiⱨ beridiƣanlarƣa ɵq, Durus sɵzlǝydiƣanlardin yirginidu.
11 Derfor, da I træder paa den ringe og tager Afgift af hans Korn, skal I vel bygge Kvaderstenshuse, men ikke bo deri; I skal vel plante yndige Vingaarde, men Vinen skal I ikke drikke.
Əmdi silǝr namratlarni ezip, Ulardin buƣday «ⱨǝdiyǝ»lǝrni aldinglar! Oyulƣan taxlardin ɵylǝrni saldinglar, Biraⱪ ularda turmaysilǝr; Silǝr güzǝl üzümzarlarni bǝrpa ⱪilƣansilǝr, Biraⱪ ularning xarabini iqǝlmǝysilǝr.
12 Jeg ved, eders Overtrædelser er mange og uden Tal eders Synder, I Rettens Fjender, som tager mod Bøde og bortviser fattige i Porten.
Qünki silǝrning asiyliⱪliringlarning ⱪanqilik kɵplükini, Silǝrning gunaⱨinglarning ⱪanqilik zor ikǝnlikini obdan bilimǝn; Ular ⱨǝⱪⱪaniy adǝmni ezidu, Ular para yǝydu, Xǝⱨǝr dǝrwazisida miskinlǝrning ⱨǝⱪⱪini ⱪayriwalidu.
13 Derfor tier den kloge i denne Tid, thi det er onde Tider.
Xunga bundaⱪ dǝwrdǝ «pǝmlik adǝm» süküt ⱪilidu; Qünki u rǝzil bir dǝwrdur.
14 Søg det gode, ej det onde, for at I maa leve, og HERREN, Hærskarers Gud, maa være med eder, som I siger, han er.
Ⱨayat yaxax üqün yamanliⱪni ǝmǝs, meⱨribanliⱪ-yahxiliⱪni izdǝnglar; Xundaⱪ bolƣanda silǝr degininglardǝk, Samawi ⱪoxunlarning Sǝrdari bolƣan Pǝrwǝrdigar ⱨǝⱪiⱪǝtǝn silǝr bilǝn billǝ bolidu.
15 Had det onde og elsk det gode, hold Retten i Hævd i Porten! Maaske vil da HERREN, Hærskarers Gud, være naadig mod Josefs Rest.
Yamanliⱪtin nǝprǝtlininglar, meⱨribanliⱪ-yahxiliⱪni sɵyünglar, Xǝⱨǝr dǝrwazisida adalǝtni ornitinglar; Xundaⱪ ⱪilƣanda Pǝrwǝrdigar, samawi ⱪoxunlarning Sǝrdari bolƣan Huda bǝlkim Yüsüpning ⱪaldisiƣa xapaǝt kɵrsitǝr.
16 Derfor, saa siger HERREN, Herren, Hærskarers Gud: Paa alle Torve skal klages, i alle Gader raabes: »Ve! Ve!« Bonden kalder til Sorg, til Ligklage Klagemænd;
Xunga Pǝrwǝrdigar, samawi ⱪoxunlarning Sǝrdari bolƣan Huda Rǝb mundaⱪ dǝydu: — «Barliⱪ kǝng rǝstǝ-bazarlarda aⱨ-zarlar anglinidu; Ular ⱨǝmmǝ koqilarda «Way... way!...» dǝp awazini kɵtüridu; Ular deⱨⱪanlarnimu matǝm tutuxⱪa, Aⱨ-zarlar kɵtürgüqi «ustilar»ni yiƣlaxⱪa qaⱪiridu.
17 i hver en Vingaard skal klages, naar jeg drager igennem din Midte, siger HERREN.
Ⱨǝm barliⱪ üzümzarlardimu aⱨ-zarlar kɵtürülidu; Qünki Mǝn Ɵzüm aranglardin ɵtüp ketimǝn» — dǝydu Pǝrwǝrdigar.
18 Ve eder, som længes efter HERRENS Dag! Hvad vil I med HERRENS Dag? Mørke er den, ej Lys.
Pǝrwǝrdigarning künigǝ tǝⱪǝzzar bolƣan silǝrgǝ way! Pǝrwǝrdigarning küni silǝrgǝ ⱪandaⱪ aⱪiwǝtlǝrni kǝltürǝr? U yoruⱪluⱪ ǝmǝs, bǝlki ⱪarangƣuluⱪ elip kelidu.
19 Da gaar det, som naar en Mand flyr for en Løve og møder en Bjørn og, naar han tyr ind i Huset og støtter sin Haand til Væggen, bides af en Slange.
U küni birsi xirdin ⱪeqip, eyiⱪⱪa uqrap, Andin ɵyigǝ kirip, ⱪoli bilǝn tamƣa yɵlǝngǝndǝ, Yilan uni qaⱪⱪandǝk bir ix bolidu!
20 Ja, HERRENS Dag er Mørke, ej Lys, Bælgmørke uden Solskin.
Pǝrwǝrdigarning küni yoruⱪluⱪ ǝmǝs, bǝlki ⱪarangƣuluⱪla elip kelidu ǝmǝsmu? Uningda pǝⱪǝt ⱪarangƣuluⱪla bolup, yoruⱪluⱪ ⱨeq bolmaydiƣu?!
21 Jeg hader, forsmaar eders Fester, er led ved eders festlige Samlinger,
Ⱨeytliringlarƣa nǝprǝtlinimǝn, ulardin bizar boldum, Ibadǝt sorunliringlarning puriⱪini puriƣum yoⱪ.
22 om ogsaa I bringer mig Brændofre. Eders Afgrødeofre behager mig ej, eders Fedekvægs-Takofre ser jeg ej til.
Qünki silǝr Manga «kɵydürmǝ ⱪurbanliⱪ»lar ⱨǝm «ax ⱨǝdiyǝ»liringlarni sunup atisanglarmu, Mǝn ularni ⱪobul ⱪilmaymǝn; Silǝrning bordaⱪ malliringlar bilǝn ⱪilƣan «inaⱪliⱪ ⱪurbanliⱪliringlar»ƣa ⱪarimaymǝn.
23 Spar mig dog for eders larmende Sang, eders Harpeklang hører jeg ikke.
Mǝndin munajatliringlarning sadalirini epketinglar, Qiltarliringlarning küylirini anglimaymǝn;
24 Nej, Ret skal vælde frem som Vand og Retfærd som svulmende Bæk.
Buning ornida adalǝt huddi xarⱪiratmidǝk, Ⱨǝⱪⱪaniyliⱪ ǝbǝdiy aⱪidiƣan eⱪimdǝk dolⱪunlisun!
25 Bragte I mig Slagtoffer og Afgrødeoffer de fyrretyve Ørkenaar, Israels Hus?
Silǝr qɵl-bayawandiki ⱪiriⱪ yilda ⱪilƣan ⱪurbanliⱪ-ⱨǝdiyilǝrni Manga elip kǝldinglarmu, i Israil jǝmǝti?!
26 Saa skal I da bære Sakkut, eders Konge, og Kevan, eders Gudestjerne, Billeder, som I har lavet eder.
Bǝrⱨǝⱪ, silǝr «Sukkot» degǝn padixaⱨinglar, ⱨǝm «Ⱪiun» degǝn butliringlarni, yǝni «Yultuz ilaⱨi»nglarni kɵtürüp mangdinglar!
27 I Landflygtighed jager jeg eder hinsides Damaskus, siger HERREN; Hærskarers Gud er hans Navn.
Əmdi Mǝn silǝrni ǝsir ⱪilip, Dǝmǝxⱪtin yiraⱪlarƣa sürgün ⱪildurimǝn, — dǝydu «Samawi ⱪoxunlarning Sǝrdari bolƣan Huda» degǝn nam bilǝn atalƣan Pǝrwǝrdigar.
