< Apostelenes gerninger 25 >
1 Da Festus nu havde tiltraadt sit Landshøvdingembede, drog han efter tre Dages Forløb fra Kæsarea op til Jerusalem.
អនន្តរំ ផីឞ្ដោ និជរាជ្យម៑ អាគត្យ ទិនត្រយាត៑ បរំ កៃសរិយាតោ យិរូឝាលម្នគរម៑ អាគមត៑។
2 Da førte Ypperstepræsterne og de fornemste af Jøderne Klage hos ham imod Paulus og henvendte sig til ham,
តទា មហាយាជកោ យិហូទីយានាំ ប្រធានលោកាឝ្ច តស្យ សមក្ឞំ បៅលម៑ អបាវទន្ត។
3 idet de med ondt i Sinde imod Paulus bade ham om at bevise dem den Gunst, at han vilde lade ham hente til Jerusalem; thi de lurede paa at slaa ham ihjel paa Vejen.
ភវាន៑ តំ យិរូឝាលមម៑ អានេតុម៑ អាជ្ញាបយត្វិតិ វិនីយ តេ តស្មាទ៑ អនុគ្រហំ វាញ្ឆិតវន្តះ។
4 Da svarede Festus, at Paulus blev holdt bevogtet i Kæsarea, men at han selv snart vilde drage derned.
យតះ បថិមធ្យេ គោបនេន បៅលំ ហន្តុំ តៃ រ្ឃាតកា និយុក្តាះ។ ផីឞ្ដ ឧត្តរំ ទត្តវាន៑ បៅលះ កៃសរិយាយាំ ស្ថាស្យតិ បុនរល្បទិនាត៑ បរម៑ អហំ តត្រ យាស្យាមិ។
5 „Lad altsaa, “sagde han, „dem iblandt eder, der have Myndighed dertil, drage med ned og anklage ham, dersom der er noget uskikkeligt ved Manden.“
តតស្តស្យ មានុឞស្យ យទិ កឝ្ចិទ៑ អបរាធស្តិឞ្ឋតិ តហ៌ិ យុឞ្មាកំ យេ ឝក្នុវន្តិ តេ មយា សហ តត្រ គត្វា តមបវទន្តុ ស ឯតាំ កថាំ កថិតវាន៑។
6 Og da han havde opholdt sig hos dem ikke mere end otte eller ti Dage, drog han ned til Kæsarea, og den næste Dag satte han sig paa Dommersædet og befalede, at Paulus skulde føres frem.
ទឝទិវសេភ្យោៜធិកំ វិលម្ព្យ ផីឞ្ដស្តស្មាត៑ កៃសរិយានគរំ គត្វា បរស្មិន៑ ទិវសេ វិចារាសន ឧបទិឝ្យ បៅលម៑ អានេតុម៑ អាជ្ញាបយត៑។
7 Men da han kom til Stede, stillede de Jøder, som vare komne ned fra Jerusalem, sig omkring ham og fremførte mange og svare Klagemaal, som de ikke kunde bevise,
បៅលេ សមុបស្ថិតេ សតិ យិរូឝាលម្នគរាទ៑ អាគតា យិហូទីយលោកាស្តំ ចតុទ៌ិឝិ សំវេឞ្ដ្យ តស្យ វិរុទ្ធំ ពហូន៑ មហាទោឞាន៑ ឧត្ថាបិតវន្តះ កិន្តុ តេឞាំ កិមបិ ប្រមាណំ ទាតុំ ន ឝក្នុវន្តះ។
8 efterdi Paulus forsvarede sig og sagde: „Hverken imod Jødernes Lov eller imod Helligdommen eller imod Kejseren har jeg syndet i noget Stykke.“
តតះ បៅលះ ស្វស្មិន៑ ឧត្តរមិទម៑ ឧទិតវាន៑, យិហូទីយានាំ វ្យវស្ថាយា មន្ទិរស្យ កៃសរស្យ វា ប្រតិកូលំ កិមបិ កម៌្ម នាហំ ក្ឫតវាន៑។
9 Men Festus, som vilde fortjene sig Tak af Jøderne, svarede Paulus og sagde: „Er du villig til at drage op til Jerusalem og der staa for min Domstol i denne Sag?“
កិន្តុ ផីឞ្ដោ យិហូទីយាន៑ សន្តុឞ្ដាន៑ កត៌្តុម៑ អភិលឞន៑ បៅលម៑ អភាឞត ត្វំ កិំ យិរូឝាលមំ គត្វាស្មិន៑ អភិយោគេ មម សាក្ឞាទ៑ វិចារិតោ ភវិឞ្យសិ?
10 Men Paulus sagde: „Jeg staar for Kejserens Domstol, og der bør jeg dømmes. Jøderne har jeg ingen Uret gjort, som ogsaa du ved helt vel.
តតះ បៅល ឧត្តរំ ប្រោក្តវាន៑, យត្រ មម វិចារោ ភវិតុំ យោគ្យះ កៃសរស្យ តត្រ វិចារាសន ឯវ សមុបស្ថិតោស្មិ; អហំ យិហូទីយានាំ កាមបិ ហានិំ នាកាឞ៌ម៑ ឥតិ ភវាន៑ យថាត៌្ហតោ វិជានាតិ។
11 Dersom jeg saa har Uret og har gjort noget, som fortjener Døden, vægrer jeg mig ikke ved at dø; men hvis det, hvorfor disse anklage mig, intet har paa sig, da kan ingen prisgive mig til dem. Jeg skyder mig ind under Kejseren.“
កញ្ចិទបរាធំ កិញ្ចន វធាហ៌ំ កម៌្ម វា យទ្យហម៑ អករិឞ្យំ តហ៌ិ ប្រាណហននទណ្ឌមបិ ភោក្តុម៑ ឧទ្យតោៜភវិឞ្យំ, កិន្តុ តេ មម សមបវាទំ កុវ៌្វន្តិ ស យទិ កល្បិតមាត្រោ ភវតិ តហ៌ិ តេឞាំ ករេឞុ មាំ សមប៌យិតុំ កស្យាប្យធិការោ នាស្តិ, កៃសរស្យ និកដេ មម វិចារោ ភវតុ។
12 Da talte Festus med sit Raad og svarede: „Du har skudt dig ind under Kejseren; du skal rejse til Kejseren.“
តទា ផីឞ្ដោ មន្ត្រិភិះ សាទ៌្ធំ សំមន្ត្រ្យ បៅលាយ កថិតវាន៑, កៃសរស្យ និកដេ កិំ តវ វិចារោ ភវិឞ្យតិ? កៃសរស្យ សមីបំ គមិឞ្យសិ។
13 Men da nogle Dage vare forløbne, kom Kong Agrippa og Berenike til Kæsarea og hilste paa Festus.
កិយទ្ទិនេភ្យះ បរម៑ អាគ្រិប្បរាជា ពណ៌ីកី ច ផីឞ្ដំ សាក្ឞាត៑ កត៌្តុំ កៃសរិយានគរម៑ អាគតវន្តៅ។
14 Og da de opholdt sig der i flere Dage, forelagde Festus Kongen Paulus's Sag og sagde: „Der er en Mand efterladt af Feliks som Fange;
តទា តៅ ពហុទិនានិ តត្រ ស្ថិតៅ តតះ ផីឞ្ដស្តំ រាជានំ បៅលស្យ កថាំ វិជ្ញាប្យ កថយិតុម៑ អារភត បៅលនាមានម៑ ឯកំ ពន្ទិ ផីលិក្ឞោ ពទ្ធំ សំស្ថាប្យ គតវាន៑។
15 imod ham førte Jødernes Ypperstepræster og Ældste Klage, da jeg var i Jerusalem, og bade om Dom over ham.
យិរូឝាលមិ មម ស្ថិតិកាលេ មហាយាជកោ យិហូទីយានាំ ប្រាចីនលោកាឝ្ច តម៑ អបោទ្យ តម្ប្រតិ ទណ្ឌាជ្ញាំ ប្រាត៌្ហយន្ត។
16 Dem svarede jeg, at Romere ikke have for Skik at prisgive noget Menneske, førend den anklagede har Anklagerne personligt til Stede og faar Lejlighed til at forsvare sig imod Beskyldningen.
តតោហម៑ ឥត្យុត្តរម៑ អវទំ យាវទ៑ អបោទិតោ ជនះ ស្វាបវាទកាន៑ សាក្ឞាត៑ ក្ឫត្វា ស្វស្មិន៑ យោៜបរាធ អារោបិតស្តស្យ ប្រត្យុត្តរំ ទាតុំ សុយោគំ ន ប្រាប្នោតិ, តាវត្កាលំ កស្យាបិ មានុឞស្យ ប្រាណនាឝាជ្ញាបនំ រោមិលោកានាំ រីតិ រ្នហិ។
17 Da de altsaa kom sammen her, tøvede jeg ikke, men satte mig den næste Dag paa Dommersædet og bød, at Manden skulde føres frem.
តតស្តេឞ្វត្រាគតេឞុ បរស្មិន៑ ទិវសេៜហម៑ អវិលម្ពំ វិចារាសន ឧបវិឝ្យ តំ មានុឞម៑ អានេតុម៑ អាជ្ញាបយម៑។
18 Men da Anklagerne stode omkring ham, fremførte de ingen saadan Beskyldning, som jeg havde formodet;
តទនន្តរំ តស្យាបវាទកា ឧបស្ថាយ យាទ្ឫឝម៑ អហំ ចិន្តិតវាន៑ តាទ្ឫឝំ កញ្ចន មហាបវាទំ នោត្ថាប្យ
19 men de havde nogle Stridsspørgsmaal med ham om deres egen Gudsdyrkelse og om en Jesus, som er død, men som Paulus paastod er i Live.
ស្វេឞាំ មតេ តថា បៅលោ យំ សជីវំ វទតិ តស្មិន៑ យីឝុនាមនិ ម្ឫតជនេ ច តស្យ វិរុទ្ធំ កថិតវន្តះ។
20 Men da jeg var tvivlraadig angaaende Undersøgelsen heraf, sagde jeg, om han vilde rejse til Jerusalem og der lade denne Sag paadømme.
តតោហំ តាទ្ឫគ្វិចារេ សំឝយានះ សន៑ កថិតវាន៑ ត្វំ យិរូឝាលមំ គត្វា កិំ តត្រ វិចារិតោ ភវិតុម៑ ឥច្ឆសិ?
21 Men da Paulus gjorde Paastand paa at holdes bevogtet til Kejserens Kendelse, befalede jeg, at han skulde holdes bevogtet, indtil jeg kan sende ham til Kejseren.“
តទា បៅលោ មហារាជស្យ និកដេ វិចារិតោ ភវិតុំ ប្រាត៌្ហយត, តស្មាទ៑ យាវត្កាលំ តំ កៃសរស្យ សមីបំ ប្រេឞយិតុំ ន ឝក្នោមិ តាវត្កាលំ តមត្រ ស្ថាបយិតុម៑ អាទិឞ្ដវាន៑។
22 Da sagde Agrippa til Festus: „Jeg kunde ogsaa selv ønske at høre den Mand.“Men han sagde: „I Morgen skal du faa ham at høre.“
តត អាគ្រិប្បះ ផីឞ្ដម៑ ឧក្តវាន៑, អហមបិ តស្យ មានុឞស្យ កថាំ ឝ្រោតុម៑ អភិលឞាមិ។ តទា ផីឞ្ដោ វ្យាហរត៑ ឝ្វស្តទីយាំ កថាំ ត្វំ ឝ្រោឞ្យសិ។
23 Næste Dag altsaa, da Agrippa og Berenike kom med stor Pragt og gik ind i Forhørssalen tillige med Krigsøversterne og Byens ypperste Mænd, blev paa Festus's Befaling Paulus ført frem.
បរស្មិន៑ ទិវសេ អាគ្រិប្បោ ពណ៌ីកី ច មហាសមាគមំ ក្ឫត្វា ប្រធានវាហិនីបតិភិ រ្នគរស្ថប្រធានលោកៃឝ្ច សហ មិលិត្វា រាជគ្ឫហមាគត្យ សមុបស្ថិតៅ តទា ផីឞ្ដស្យាជ្ញយា បៅល អានីតោៜភវត៑។
24 Og Festus siger: „Kong Agrippa, og alle I Mænd, som ere med os til Stede! her se I ham, om hvem hele Jødernes Mængde har henvendt sig til mig, baade i Jerusalem og her, raabende paa, at han ikke længer bør leve.
តទា ផីឞ្ដះ កថិតវាន៑ ហេ រាជន៑ អាគ្រិប្ប ហេ ឧបស្ថិតាះ សវ៌្វេ លោកា យិរូឝាលម្នគរេ យិហូទីយលោកសមូហោ យស្មិន៑ មានុឞេ មម សមីបេ និវេទនំ ក្ឫត្វា ប្រោច្ចៃះ កថាមិមាំ កថិតវាន៑ បុនរល្បកាលមបិ តស្យ ជីវនំ នោចិតំ តមេតំ មានុឞំ បឝ្យត។
25 Men jeg indsaa, at han intet havde gjort, som fortjente Døden, og da han selv skød sig ind under Kejseren, besluttede jeg at sende ham derhen.
កិន្ត្វេឞ ជនះ ប្រាណនាឝហ៌ំ កិមបិ កម៌្ម ន ក្ឫតវាន៑ ឥត្យជានាំ តថាបិ ស មហារាជស្យ សន្និធៅ វិចារិតោ ភវិតុំ ប្រាត៌្ហយត តស្មាត៑ តស្យ សមីបំ តំ ប្រេឞយិតុំ មតិមករវម៑។
26 Dog har jeg intet sikkert at skrive om ham til min Herre. Derfor lod jeg ham føre frem for eder og især for dig, Kong Agrippa! for at jeg kan have noget at skrive, naar Undersøgelsen er sket.
កិន្តុ ឝ្រីយុក្តស្យ សមីបម៑ ឯតស្មិន៑ កិំ លេខនីយម៑ ឥត្យស្យ កស្យចិន៑ និណ៌យស្យ ន ជាតត្វាទ៑ ឯតស្យ វិចារេ សតិ យថាហំ លេខិតុំ កិញ្ចន និឝ្ចិតំ ប្រាប្នោមិ តទត៌្ហំ យុឞ្មាកំ សមក្ឞំ វិឝេឞតោ ហេ អាគ្រិប្បរាជ ភវតះ សមក្ឞម៑ ឯតម៑ អានយេ។
27 Thi det synes mig urimeligt at sende en Fange uden ogsaa at angive Beskyldningerne imod ham.“
យតោ ពន្ទិប្រេឞណសមយេ តស្យាភិយោគស្យ កិញ្ចិទលេខនម៑ អហម៑ អយុក្តំ ជានាមិ។