Apostelenes gerninger 2
1 Og da Pinsefestens Dag kom, vare de alle endrægtigt forsamlede.
அபரஞ்ச நிஸ்தாரோத்ஸவாத் பரம்’ பஞ்சாஸ²த்தமே தி³நே ஸமுபஸ்தி²தே ஸதி தே ஸர்வ்வே ஏகாசித்தீபூ⁴ய ஸ்தா²ந ஏகஸ்மிந் மிலிதா ஆஸந்|
2 Og der kom pludseligt fra Himmelen en Lyd som af et fremfarende vældigt Vejr og fyldte hele Huset, hvor de sade.
ஏதஸ்மிந்நேவ ஸமயே(அ)கஸ்மாத்³ ஆகாஸா²த் ப்ரசண்டா³த்யுக்³ரவாயோ: ஸ²ப்³த³வத்³ ஏக: ஸ²ப்³த³ ஆக³த்ய யஸ்மிந் க்³ரு’ஹே த உபாவிஸ²ந் தத்³ க்³ரு’ஹம்’ ஸமஸ்தம்’ வ்யாப்நோத்|
3 Og der viste sig for dem Tunger som af Ild, der fordelte sig og satte sig paa hver enkelt af dem.
தத: பரம்’ வஹ்நிஸி²கா²ஸ்வரூபா ஜிஹ்வா: ப்ரத்யக்ஷீபூ⁴ய விப⁴க்தா: ஸத்ய: ப்ரதிஜநோர்த்³த்⁴வே ஸ்த²கி³தா அபூ⁴வந்|
4 Og de bleve alle fyldte med den Helligaand, og de begyndte at tale i andre Tungemaal, efter hvad Aanden gav dem at udsige.
தஸ்மாத் ஸர்வ்வே பவித்ரேணாத்மநா பரிபூர்ணா: ஸந்த ஆத்மா யதா² வாசிதவாந் தத³நுஸாரேணாந்யதே³ஸீ²யாநாம்’ பா⁴ஷா உக்தவந்த: |
5 Men der var Jøder, bosiddende i Jerusalem, gudfrygtige Mænd af alle Folkeslag under Himmelen.
தஸ்மிந் ஸமயே ப்ரு’தி²வீஸ்த²ஸர்வ்வதே³ஸே²ப்⁴யோ யிஹூதீ³யமதாவலம்பி³நோ ப⁴க்தலோகா யிரூஸா²லமி ப்ராவஸந்;
6 Da denne Lyd kom, strømmede Mængden sammen og blev forvirret; thi hver enkelt hørte dem tale paa hans eget Maal.
தஸ்யா: கதா²யா: கிம்’வத³ந்த்யா ஜாதத்வாத் ஸர்வ்வே லோகா மிலித்வா நிஜநிஜபா⁴ஷயா ஸி²ஷ்யாணாம்’ கதா²கத²நம்’ ஸ்²ருத்வா ஸமுத்³விக்³நா அப⁴வந்|
7 Og de forbavsedes alle og undrede sig og sagde: „Se, ere ikke alle disse, som tale, Galilæere?
ஸர்வ்வஏவ விஸ்மயாபந்நா ஆஸ்²சர்ய்யாந்விதாஸ்²ச ஸந்த: பரஸ்பரம்’ உக்தவந்த: பஸ்²யத யே கதா²ம்’ கத²யந்தி தே ஸர்வ்வே கா³லீலீயலோகா: கிம்’ ந ப⁴வந்தி?
8 Hvor kunne vi da høre dem tale, hver paa vort eget Maal, hvori vi ere fødte,
தர்ஹி வயம்’ ப்ரத்யேகஸ²: ஸ்வஸ்வஜந்மதே³ஸீ²யபா⁴ஷாபி⁴: கதா² ஏதேஷாம்’ ஸ்²ரு’ணும: கிமித³ம்’?
9 Parthere og Medere og Elamiter, og vi, som høre hjemme i Mesopotamien, Judæa og Kappadokien, Pontus og Asien,
பார்தீ²-மாதீ³-அராம்நஹரயிம்தே³ஸ²நிவாஸிமநோ யிஹூதா³-கப்பத³கியா-பந்த-ஆஸி²யா-
10 i Frygien og Pamfylien, Ægypten og Libyens Egne ved Kyrene, og vi her boende Romere,
ப்²ருகி³யா-பம்பு²லியா-மிஸரநிவாஸிந: குரீணீநிகடவர்த்திலூபீ³யப்ரதே³ஸ²நிவாஸிநோ ரோமநக³ராத்³ ஆக³தா யிஹூதீ³யலோகா யிஹூதீ³யமதக்³ராஹிண: க்ரீதீயா அராபீ³யாத³யோ லோகாஸ்²ச யே வயம்
11 Jøder og Proselyter, Kretere og Arabere, vi høre dem tale om Guds store Gerninger i vore Tungemaal?‟
அஸ்மாகம்’ நிஜநிஜபா⁴ஷாபி⁴ரேதேஷாம் ஈஸ்²வரீயமஹாகர்ம்மவ்யாக்²யாநம்’ ஸ்²ரு’ணும: |
12 Og de forbavsedes alle og vare tvivlraadige og sagde den ene til den anden: „Hvad kan dette være?‟
இத்த²ம்’ தே ஸர்வ்வஏவ விஸ்மயாபந்நா: ஸந்தி³க்³த⁴சித்தா: ஸந்த: பரஸ்பரமூசு: , அஸ்ய கோ பா⁴வ: ?
13 Men andre sagde spottende: „De ere fulde af sød Vin.‟
அபரே கேசித் பரிஹஸ்ய கதி²தவந்த ஏதே நவீநத்³ராக்ஷாரஸேந மத்தா அப⁴வந்|
14 Da stod Peter frem med de elleve og opløftede sin Røst og talte til dem: „I jødiske Mænd og alle I, som bo i Jerusalem! dette være eder vitterligt, og laaner Øre til mine Ord!
ததா³ பிதர ஏகாத³ஸ²பி⁴ ர்ஜநை: ஸாகம்’ திஷ்ட²ந் தால்லோகாந் உச்சை: காரம் அவத³த், ஹே யிஹூதீ³யா ஹே யிரூஸா²லம்நிவாஸிந: ஸர்வ்வே, அவதா⁴நம்’ க்ரு’த்வா மதீ³யவாக்யம்’ பு³த்⁴யத்⁴வம்’|
15 Thi disse ere ikke drukne, som I mene; det er jo den tredje Time paa Dagen;
இதா³நீம் ஏகயாமாத்³ அதி⁴கா வேலா நாஸ்தி தஸ்மாத்³ யூயம்’ யத்³ அநுமாத² மாநவா இமே மத்³யபாநேந மத்தாஸ்தந்ந|
16 men dette er, hvad der er sagt ved Profeten Joel:
கிந்து யோயேல்ப⁴விஷ்யத்³வக்த்ரைதத்³வாக்யமுக்தம்’ யதா²,
17 „Og det skal ske i de sidste Dage, siger Gud, da vil jeg udgyde af min Aand over alt Kød; og eders Sønner og eders Døtre skulle profetere, og de unge iblandt eder skulle se Syner, og de gamle iblandt eder skulle have Drømme.
ஈஸ்²வர: கத²யாமாஸ யுகா³ந்தஸமயே த்வஹம்| வர்ஷிஷ்யாமி ஸ்வமாத்மாநம்’ ஸர்வ்வப்ராண்யுபரி த்⁴ருவம்| பா⁴விவாக்யம்’ வதி³ஷ்யந்தி கந்யா: புத்ராஸ்²ச வஸ்துத: | ப்ரத்யாதே³ஸ²ஞ்ச ப்ராப்ஸ்யந்தி யுஷ்மாகம்’ யுவமாநவா: | ததா² ப்ராசீநலோகாஸ்து ஸ்வப்நாந் த்³ரக்ஷ்யந்தி நிஸ்²சிதம்’|
18 Ja, endog over mine Trælle og over mine Trælkvinder vil jeg i de Dage udgyde af min Aand, og de skulle profetere.
வர்ஷிஷ்யாமி ததா³த்மாநம்’ தா³ஸதா³ஸீஜநோபிரி| தேநைவ பா⁴விவாக்யம்’ தே வதி³ஷ்யந்தி ஹி ஸர்வ்வஸ²: |
19 Og jeg vil lade ske Undere paa Himmelen oventil og Tegn paa Jorden nedentil, Blod og Ild og rygende Damp.
ஊர்த்³த்⁴வஸ்தே² க³க³ணே சைவ நீசஸ்தே² ப்ரு’தி²வீதலே| ஸோ²ணிதாநி ப்³ரு’ஹத்³பா⁴நூந் க⁴நதூ⁴மாதி³காநி ச| சிஹ்நாநி த³ர்ஸ²யிஷ்யாமி மஹாஸ்²சர்ய்யக்ரியாஸ்ததா²|
20 Solen skal forvandles til Mørke og Maanen til Blod, førend Herrens store og herlige Dag kommer.
மஹாப⁴யாநகஸ்யைவ தத்³தி³நஸ்ய பரேஸி²து: | புராக³மாத்³ ரவி: க்ரு’ஷ்ணோ ரக்தஸ்²சந்த்³ரோ ப⁴விஷ்யத: |
21 Og det skal ske, enhver, som paakalder Herrens Navn, skal frelses.‟ —
கிந்து ய: பரமேஸ²ஸ்ய நாம்நி ஸம்ப்ரார்த²யிஷ்யதே| ஸஏவ மநுஜோ நூநம்’ பரித்ராதோ ப⁴விஷ்யதி||
22 I israelitiske Mænd! hører disse Ord: Jesus af Nazareth, en Mand, som fra Gud var godtgjort for eder ved kraftige Gerninger og Undere og Tegn, hvilke Gud gjorde ved ham midt iblandt eder, som I jo selv vide,
அதோ ஹே இஸ்ராயேல்வம்’ஸீ²யலோகா: ஸர்வ்வே கதா²யாமேதஸ்யாம் மநோ நித⁴த்³த்⁴வம்’ நாஸரதீயோ யீஸு²ரீஸ்²வரஸ்ய மநோநீத: புமாந் ஏதத்³ ஈஸ்²வரஸ்தத்க்ரு’தைராஸ்²சர்ய்யாத்³பு⁴தகர்ம்மபி⁴ ர்லக்ஷணைஸ்²ச யுஷ்மாகம்’ ஸாக்ஷாதே³வ ப்ரதிபாதி³தவாந் இதி யூயம்’ ஜாநீத²|
23 ham, som efter Guds bestemte Raadslutning og Forudviden var bleven forraadt, ham have I ved lovløses Haand korsfæstet og ihjelslaaet.
தஸ்மிந் யீஸௌ² ஈஸ்²வரஸ்ய பூர்வ்வநிஸ்²சிதமந்த்ரணாநிரூபணாநுஸாரேண ம்ரு’த்யௌ ஸமர்பிதே ஸதி யூயம்’ தம்’ த்⁴ரு’த்வா து³ஷ்டலோகாநாம்’ ஹஸ்தை: க்ருஸே² விதி⁴த்வாஹத|
24 Men Gud oprejste ham, idet han gjorde Ende paa Dødens Veer, eftersom det ikke var muligt, at han kunde fastholdes af den.
கிந்த்வீஸ்²வரஸ்தம்’ நித⁴நஸ்ய ப³ந்த⁴நாந்மோசயித்வா உத³ஸ்தா²பயத் யத: ஸ ம்ரு’த்யுநா ப³த்³த⁴ஸ்திஷ்ட²தீதி ந ஸம்ப⁴வதி|
25 Thi David siger med Henblik paa ham: „Jeg havde altid Herren for mine Øjne; thi han er ved min højre Haand, for at jeg ikke skal rokkes.
ஏதஸ்திந் தா³யூத³பி கதி²தவாந் யதா², ஸர்வ்வதா³ மம ஸாக்ஷாத்தம்’ ஸ்தா²பய பரமேஸ்²வரம்’| ஸ்தி²தே மத்³த³க்ஷிணே தஸ்மிந் ஸ்க²லிஷ்யாமி த்வஹம்’ நஹி|
26 Derfor glædede mit Hjerte sig, og min Tunge jublede, ja, ogsaa mit Kød skal bo i Haab;
ஆநந்தி³ஷ்யதி தத்³தே⁴தோ ர்மாமகீநம்’ மநஸ்து வை| ஆஹ்லாதி³ஷ்யதி ஜிஹ்வாபி மதீ³யா து ததை²வ ச| ப்ரத்யாஸ²யா ஸ²ரீரந்து மதீ³யம்’ வைஸ²யிஷ்யதே|
27 thi du skal ikke lade min Sjæl tilbage i Dødsriget, ikke heller tilstede din hellige at se Forraadnelse. (Hadēs g86)
பரலோகே யதோ ஹேதோஸ்த்வம்’ மாம்’ நைவ ஹி த்யக்ஷ்யஸி| ஸ்வகீயம்’ புண்யவந்தம்’ த்வம்’ க்ஷயிதும்’ நைவ தா³ஸ்யஸி| ஏவம்’ ஜீவநமார்க³ம்’ த்வம்’ மாமேவ த³ர்ஸ²யிஷ்யஸி| (Hadēs g86)
28 Du har kundgjort mig Livets Veje; du skal fylde mig med Glæde for dit Aasyn.‟
ஸ்வஸம்முகே² ய ஆநந்தோ³ த³க்ஷிணே ஸ்வஸ்ய யத் ஸுக²ம்’| அநந்தம்’ தேந மாம்’ பூர்ணம்’ கரிஷ்யஸி ந ஸம்’ஸ²ய: ||
29 I Mænd, Brødre! Jeg kan sige med Frimodighed til eder om Patriarken David, at han er baade død og begraven, og hans Grav er hos os indtil denne Dag.
ஹே ப்⁴ராதரோ(அ)ஸ்மாகம்’ தஸ்ய பூர்வ்வபுருஷஸ்ய தா³யூத³: கதா²ம்’ ஸ்பஷ்டம்’ கத²யிதும்’ மாம் அநுமந்யத்⁴வம்’, ஸ ப்ராணாந் த்யக்த்வா ஸ்²மஸா²நே ஸ்தா²பிதோப⁴வத்³ அத்³யாபி தத் ஸ்²மஸா²நம் அஸ்மாகம்’ ஸந்நிதௌ⁴ வித்³யதே|
30 Da han nu var en Profet og vidste, at Gud med Ed havde tilsvoret ham, at af hans Lænds Frugt skulde en sidde paa hans Trone,
ப²லதோ லௌகிகபா⁴வேந தா³யூதோ³ வம்’ஸே² க்²ரீஷ்டம்’ ஜந்ம க்³ராஹயித்வா தஸ்யைவ ஸிம்’ஹாஸநே ஸமுவேஷ்டும்’ தமுத்தா²பயிஷ்யதி பரமேஸ்²வர: ஸ²பத²ம்’ குத்வா தா³யூத³: ஸமீப இமம் அங்கீ³காரம்’ க்ரு’தவாந்,
31 talte han, forudseende, om Kristi Opstandelse, at hverken blev han ladt tilbage i Dødsriget, ej heller saa hans Kød Forraadnelse. (Hadēs g86)
இதி ஜ்ஞாத்வா தா³யூத்³ ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³ ஸந் ப⁴விஷ்யத்காலீயஜ்ஞாநேந க்²ரீஷ்டோத்தா²நே கதா²மிமாம்’ கத²யாமாஸ யதா² தஸ்யாத்மா பரலோகே ந த்யக்ஷ்யதே தஸ்ய ஸ²ரீரஞ்ச ந க்ஷேஷ்யதி; (Hadēs g86)
32 Denne Jesus oprejste Gud, hvorom vi alle ere Vidner.
அத: பரமேஸ்²வர ஏநம்’ யீஸு²ம்’ ஸ்²மஸா²நாத்³ உத³ஸ்தா²பயத் தத்ர வயம்’ ஸர்வ்வே ஸாக்ஷிண ஆஸ்மஹே|
33 Efter at nu han ved Guds højre Haand er ophøjet og af Faderen har faaet den Helligaands Forjættelse, har han udgydt denne, hvilket I baade se og høre.
ஸ ஈஸ்²வரஸ்ய த³க்ஷிணகரேணோந்நதிம்’ ப்ராப்ய பவித்ர ஆத்மிந பிதா யமங்கீ³காரம்’ க்ரு’தவாந் தஸ்ய ப²லம்’ ப்ராப்ய யத் பஸ்²யத² ஸ்²ரு’ணுத² ச தத³வர்ஷத்|
34 Thi David for ikke op til Himmelen; men han siger selv: „Herren sagde til min Herre: Sæt dig ved min højre Haand,
யதோ தா³யூத்³ ஸ்வர்க³ம்’ நாருரோஹ கிந்து ஸ்வயம் இமாம்’ கதா²ம் அகத²யத்³ யதா², மம ப்ரபு⁴மித³ம்’ வாக்யமவத³த் பரமேஸ்²வர: |
35 indtil jeg faar lagt dine Fjender som en Skammel for dine Fødder.‟
தவ ஸ²த்ரூநஹம்’ யாவத் பாத³பீட²ம்’ கரோமி ந| தாவத் காலம்’ மதீ³யே த்வம்’ த³க்ஷவார்ஸ்²வ உபாவிஸ²|
36 Derfor skal hele Israels Hus vide for vist, at denne Jesus, hvem I korsfæstede, har Gud gjort baade til Herre og til Kristus.‟
அதோ யம்’ யீஸு²ம்’ யூயம்’ க்ருஸே²(அ)ஹத பரமேஸ்²வரஸ்தம்’ ப்ரபு⁴த்வாபி⁴ஷிக்தத்வபதே³ ந்யயும்’க்தேதி இஸ்ராயேலீயா லோகா நிஸ்²சிதம்’ ஜாநந்து|
37 Men da de hørte dette, stak det dem i Hjertet, og de sagde til Peter og de øvrige Apostle: „I Mænd, Brødre! hvad skulle vi gøre?‟
ஏதாத்³ரு’ஸீ²ம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா தேஷாம்’ ஹ்ரு’த³யாநாம்’ விதீ³ர்ணத்வாத் தே பிதராய தத³ந்யப்ரேரிதேப்⁴யஸ்²ச கதி²தவந்த: , ஹே ப்⁴ராத்ரு’க³ண வயம்’ கிம்’ கரிஷ்யாம: ?
38 Men Peter sagde til dem: „Omvender eder, og hver af eder lade sig døbe paa Jesu Kristi Navn til eders Synders Forladelse; og I skulle faa den Helligaands Gave.
தத: பிதர: ப்ரத்யவத³த்³ யூயம்’ ஸர்வ்வே ஸ்வம்’ ஸ்வம்’ மந: பரிவர்த்தயத்⁴வம்’ ததா² பாபமோசநார்த²ம்’ யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய நாம்நா மஜ்ஜிதாஸ்²ச ப⁴வத, தஸ்மாத்³ தா³நரூபம்’ பரித்ரம் ஆத்மாநம்’ லப்ஸ்யத²|
39 Thi for eder er Forjættelsen og for eders Børn og for alle dem, som ere langt borte, saa mange som Herren vor Gud vil tilkalde.‟
யதோ யுஷ்மாகம்’ யுஷ்மத்ஸந்தாநாநாஞ்ச தூ³ரஸ்த²ஸர்வ்வலோகாநாஞ்ச நிமித்தம் அர்தா²த்³ அஸ்மாகம்’ ப்ரபு⁴: பரமேஸ்²வரோ யாவதோ லாகாந் ஆஹ்வாஸ்யதி தேஷாம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ நிமித்தம் அயமங்கீ³கார ஆஸ்தே|
40 Ogsaa med mange andre Ord vidnede han for dem og formanede dem, idet han sagde: „Lader eder frelse fra denne vanartede Slægt!‟
ஏதத³ந்யாபி⁴ ர்ப³ஹுகதா²பி⁴: ப்ரமாணம்’ த³த்வாகத²யத் ஏதேப்⁴யோ விபத²கா³மிப்⁴யோ வர்த்தமாநலோகேப்⁴ய: ஸ்வாந் ரக்ஷத|
41 De, som nu toge imod hans Ord, bleve døbte; og der føjedes samme Dag omtrent tre Tusinde Sjæle til.
தத: பரம்’ யே ஸாநந்தா³ஸ்தாம்’ கதா²ம் அக்³ரு’ஹ்லந் தே மஜ்ஜிதா அப⁴வந்| தஸ்மிந் தி³வஸே ப்ராயேண த்ரீணி ஸஹஸ்ராணி லோகாஸ்தேஷாம்’ ஸபக்ஷா: ஸந்த:
42 Og de holdt fast ved Apostlenes Lære og Samfundet, Brødets Brydelse og Bønnerne.
ப்ரேரிதாநாம் உபதே³ஸே² ஸங்க³தௌ பூபப⁴ஞ்ஜநே ப்ரார்த²நாஸு ச மந: ஸம்’யோக³ம்’ க்ரு’த்வாதிஷ்ட²ந்|
43 Men der kom Frygt over enhver Sjæl, og der skete mange Undere og Tegn ved Apostlene.
ப்ரேரிதை ர்நாநாப்ரகாரலக்ஷணேஷு மஹாஸ்²சர்ய்யகர்மமஸு ச த³ர்ஸி²தேஷு ஸர்வ்வலோகாநாம்’ ப⁴யமுபஸ்தி²தம்’|
44 Og alle de troende holdt sig sammen og havde alle Ting fælles.
விஸ்²வாஸகாரிண: ஸர்வ்வ ச ஸஹ திஷ்ட²நத: | ஸ்வேஷாம்’ ஸர்வ்வா: ஸம்பத்தீ: ஸாதா⁴ரண்யேந ஸ்தா²பயித்வாபு⁴ஞ்ஜத|
45 Og de solgte deres Ejendom og Gods og delte det ud iblandt alle, efter hvad enhver havde Trang til.
ப²லதோ க்³ரு’ஹாணி த்³ரவ்யாணி ச ஸர்வ்வாணி விக்ரீய ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸ்வஸ்வப்ரயோஜநாநுஸாரேண விப⁴ஜ்ய ஸர்வ்வேப்⁴யோ(அ)த³த³ந்|
46 Og idet de hver Dag vedholdende og endrægtigt kom i Helligdommen og brød Brødet hjemme, fik de deres Føde med Fryd og i Hjertets Enfold,
ஸர்வ்வ ஏகசித்தீபூ⁴ய தி³நே தி³நே மந்தி³ரே ஸந்திஷ்ட²மாநா க்³ரு’ஹே க்³ரு’ஹே ச பூபாநப⁴ஞ்ஜந்த ஈஸ்²வரஸ்ய த⁴ந்யவாத³ம்’ குர்வ்வந்தோ லோகை: ஸமாத்³ரு’தா: பரமாநந்தே³ந ஸரலாந்த: கரணேந போ⁴ஜநம்’ பாநஞ்சகுர்வ்வந்|
47 idet de lovede Gud og havde Yndest hos hele Folket. Men Herren føjede daglig til dem nogle, som lode sig frelse.
பரமேஸ்²வரோ தி³நே தி³நே பரித்ராணபா⁴ஜநை ர்மண்ட³லீம் அவர்த்³த⁴யத்|
