Apostelenes gerninger 2
1 Og da Pinsefestens Dag kom, vare de alle endrægtigt forsamlede.
ಅಪರಞ್ಚ ನಿಸ್ತಾರೋತ್ಸವಾತ್ ಪರಂ ಪಞ್ಚಾಶತ್ತಮೇ ದಿನೇ ಸಮುಪಸ್ಥಿತೇ ಸತಿ ತೇ ಸರ್ವ್ವೇ ಏಕಾಚಿತ್ತೀಭೂಯ ಸ್ಥಾನ ಏಕಸ್ಮಿನ್ ಮಿಲಿತಾ ಆಸನ್|
2 Og der kom pludseligt fra Himmelen en Lyd som af et fremfarende vældigt Vejr og fyldte hele Huset, hvor de sade.
ಏತಸ್ಮಿನ್ನೇವ ಸಮಯೇಽಕಸ್ಮಾದ್ ಆಕಾಶಾತ್ ಪ್ರಚಣ್ಡಾತ್ಯುಗ್ರವಾಯೋಃ ಶಬ್ದವದ್ ಏಕಃ ಶಬ್ದ ಆಗತ್ಯ ಯಸ್ಮಿನ್ ಗೃಹೇ ತ ಉಪಾವಿಶನ್ ತದ್ ಗೃಹಂ ಸಮಸ್ತಂ ವ್ಯಾಪ್ನೋತ್|
3 Og der viste sig for dem Tunger som af Ild, der fordelte sig og satte sig paa hver enkelt af dem.
ತತಃ ಪರಂ ವಹ್ನಿಶಿಖಾಸ್ವರೂಪಾ ಜಿಹ್ವಾಃ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷೀಭೂಯ ವಿಭಕ್ತಾಃ ಸತ್ಯಃ ಪ್ರತಿಜನೋರ್ದ್ಧ್ವೇ ಸ್ಥಗಿತಾ ಅಭೂವನ್|
4 Og de bleve alle fyldte med den Helligaand, og de begyndte at tale i andre Tungemaal, efter hvad Aanden gav dem at udsige.
ತಸ್ಮಾತ್ ಸರ್ವ್ವೇ ಪವಿತ್ರೇಣಾತ್ಮನಾ ಪರಿಪೂರ್ಣಾಃ ಸನ್ತ ಆತ್ಮಾ ಯಥಾ ವಾಚಿತವಾನ್ ತದನುಸಾರೇಣಾನ್ಯದೇಶೀಯಾನಾಂ ಭಾಷಾ ಉಕ್ತವನ್ತಃ|
5 Men der var Jøder, bosiddende i Jerusalem, gudfrygtige Mænd af alle Folkeslag under Himmelen.
ತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ಪೃಥಿವೀಸ್ಥಸರ್ವ್ವದೇಶೇಭ್ಯೋ ಯಿಹೂದೀಯಮತಾವಲಮ್ಬಿನೋ ಭಕ್ತಲೋಕಾ ಯಿರೂಶಾಲಮಿ ಪ್ರಾವಸನ್;
6 Da denne Lyd kom, strømmede Mængden sammen og blev forvirret; thi hver enkelt hørte dem tale paa hans eget Maal.
ತಸ್ಯಾಃ ಕಥಾಯಾಃ ಕಿಂವದನ್ತ್ಯಾ ಜಾತತ್ವಾತ್ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾ ಮಿಲಿತ್ವಾ ನಿಜನಿಜಭಾಷಯಾ ಶಿಷ್ಯಾಣಾಂ ಕಥಾಕಥನಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಸಮುದ್ವಿಗ್ನಾ ಅಭವನ್|
7 Og de forbavsedes alle og undrede sig og sagde: „Se, ere ikke alle disse, som tale, Galilæere?
ಸರ್ವ್ವಏವ ವಿಸ್ಮಯಾಪನ್ನಾ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಾನ್ವಿತಾಶ್ಚ ಸನ್ತಃ ಪರಸ್ಪರಂ ಉಕ್ತವನ್ತಃ ಪಶ್ಯತ ಯೇ ಕಥಾಂ ಕಥಯನ್ತಿ ತೇ ಸರ್ವ್ವೇ ಗಾಲೀಲೀಯಲೋಕಾಃ ಕಿಂ ನ ಭವನ್ತಿ?
8 Hvor kunne vi da høre dem tale, hver paa vort eget Maal, hvori vi ere fødte,
ತರ್ಹಿ ವಯಂ ಪ್ರತ್ಯೇಕಶಃ ಸ್ವಸ್ವಜನ್ಮದೇಶೀಯಭಾಷಾಭಿಃ ಕಥಾ ಏತೇಷಾಂ ಶೃಣುಮಃ ಕಿಮಿದಂ?
9 Parthere og Medere og Elamiter, og vi, som høre hjemme i Mesopotamien, Judæa og Kappadokien, Pontus og Asien,
ಪಾರ್ಥೀ-ಮಾದೀ-ಅರಾಮ್ನಹರಯಿಮ್ದೇಶನಿವಾಸಿಮನೋ ಯಿಹೂದಾ-ಕಪ್ಪದಕಿಯಾ-ಪನ್ತ-ಆಶಿಯಾ-
10 i Frygien og Pamfylien, Ægypten og Libyens Egne ved Kyrene, og vi her boende Romere,
ಫ್ರುಗಿಯಾ-ಪಮ್ಫುಲಿಯಾ-ಮಿಸರನಿವಾಸಿನಃ ಕುರೀಣೀನಿಕಟವರ್ತ್ತಿಲೂಬೀಯಪ್ರದೇಶನಿವಾಸಿನೋ ರೋಮನಗರಾದ್ ಆಗತಾ ಯಿಹೂದೀಯಲೋಕಾ ಯಿಹೂದೀಯಮತಗ್ರಾಹಿಣಃ ಕ್ರೀತೀಯಾ ಅರಾಬೀಯಾದಯೋ ಲೋಕಾಶ್ಚ ಯೇ ವಯಮ್
11 Jøder og Proselyter, Kretere og Arabere, vi høre dem tale om Guds store Gerninger i vore Tungemaal?‟
ಅಸ್ಮಾಕಂ ನಿಜನಿಜಭಾಷಾಭಿರೇತೇಷಾಮ್ ಈಶ್ವರೀಯಮಹಾಕರ್ಮ್ಮವ್ಯಾಖ್ಯಾನಂ ಶೃಣುಮಃ|
12 Og de forbavsedes alle og vare tvivlraadige og sagde den ene til den anden: „Hvad kan dette være?‟
ಇತ್ಥಂ ತೇ ಸರ್ವ್ವಏವ ವಿಸ್ಮಯಾಪನ್ನಾಃ ಸನ್ದಿಗ್ಧಚಿತ್ತಾಃ ಸನ್ತಃ ಪರಸ್ಪರಮೂಚುಃ, ಅಸ್ಯ ಕೋ ಭಾವಃ?
13 Men andre sagde spottende: „De ere fulde af sød Vin.‟
ಅಪರೇ ಕೇಚಿತ್ ಪರಿಹಸ್ಯ ಕಥಿತವನ್ತ ಏತೇ ನವೀನದ್ರಾಕ್ಷಾರಸೇನ ಮತ್ತಾ ಅಭವನ್|
14 Da stod Peter frem med de elleve og opløftede sin Røst og talte til dem: „I jødiske Mænd og alle I, som bo i Jerusalem! dette være eder vitterligt, og laaner Øre til mine Ord!
ತದಾ ಪಿತರ ಏಕಾದಶಭಿ ರ್ಜನೈಃ ಸಾಕಂ ತಿಷ್ಠನ್ ತಾಲ್ಲೋಕಾನ್ ಉಚ್ಚೈಃಕಾರಮ್ ಅವದತ್, ಹೇ ಯಿಹೂದೀಯಾ ಹೇ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಿವಾಸಿನಃ ಸರ್ವ್ವೇ, ಅವಧಾನಂ ಕೃತ್ವಾ ಮದೀಯವಾಕ್ಯಂ ಬುಧ್ಯಧ್ವಂ|
15 Thi disse ere ikke drukne, som I mene; det er jo den tredje Time paa Dagen;
ಇದಾನೀಮ್ ಏಕಯಾಮಾದ್ ಅಧಿಕಾ ವೇಲಾ ನಾಸ್ತಿ ತಸ್ಮಾದ್ ಯೂಯಂ ಯದ್ ಅನುಮಾಥ ಮಾನವಾ ಇಮೇ ಮದ್ಯಪಾನೇನ ಮತ್ತಾಸ್ತನ್ನ|
16 men dette er, hvad der er sagt ved Profeten Joel:
ಕಿನ್ತು ಯೋಯೇಲ್ಭವಿಷ್ಯದ್ವಕ್ತ್ರೈತದ್ವಾಕ್ಯಮುಕ್ತಂ ಯಥಾ,
17 „Og det skal ske i de sidste Dage, siger Gud, da vil jeg udgyde af min Aand over alt Kød; og eders Sønner og eders Døtre skulle profetere, og de unge iblandt eder skulle se Syner, og de gamle iblandt eder skulle have Drømme.
ಈಶ್ವರಃ ಕಥಯಾಮಾಸ ಯುಗಾನ್ತಸಮಯೇ ತ್ವಹಮ್| ವರ್ಷಿಷ್ಯಾಮಿ ಸ್ವಮಾತ್ಮಾನಂ ಸರ್ವ್ವಪ್ರಾಣ್ಯುಪರಿ ಧ್ರುವಮ್| ಭಾವಿವಾಕ್ಯಂ ವದಿಷ್ಯನ್ತಿ ಕನ್ಯಾಃ ಪುತ್ರಾಶ್ಚ ವಸ್ತುತಃ| ಪ್ರತ್ಯಾದೇಶಞ್ಚ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯನ್ತಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಯುವಮಾನವಾಃ| ತಥಾ ಪ್ರಾಚೀನಲೋಕಾಸ್ತು ಸ್ವಪ್ನಾನ್ ದ್ರಕ್ಷ್ಯನ್ತಿ ನಿಶ್ಚಿತಂ|
18 Ja, endog over mine Trælle og over mine Trælkvinder vil jeg i de Dage udgyde af min Aand, og de skulle profetere.
ವರ್ಷಿಷ್ಯಾಮಿ ತದಾತ್ಮಾನಂ ದಾಸದಾಸೀಜನೋಪಿರಿ| ತೇನೈವ ಭಾವಿವಾಕ್ಯಂ ತೇ ವದಿಷ್ಯನ್ತಿ ಹಿ ಸರ್ವ್ವಶಃ|
19 Og jeg vil lade ske Undere paa Himmelen oventil og Tegn paa Jorden nedentil, Blod og Ild og rygende Damp.
ಊರ್ದ್ಧ್ವಸ್ಥೇ ಗಗಣೇ ಚೈವ ನೀಚಸ್ಥೇ ಪೃಥಿವೀತಲೇ| ಶೋಣಿತಾನಿ ಬೃಹದ್ಭಾನೂನ್ ಘನಧೂಮಾದಿಕಾನಿ ಚ| ಚಿಹ್ನಾನಿ ದರ್ಶಯಿಷ್ಯಾಮಿ ಮಹಾಶ್ಚರ್ಯ್ಯಕ್ರಿಯಾಸ್ತಥಾ|
20 Solen skal forvandles til Mørke og Maanen til Blod, førend Herrens store og herlige Dag kommer.
ಮಹಾಭಯಾನಕಸ್ಯೈವ ತದ್ದಿನಸ್ಯ ಪರೇಶಿತುಃ| ಪುರಾಗಮಾದ್ ರವಿಃ ಕೃಷ್ಣೋ ರಕ್ತಶ್ಚನ್ದ್ರೋ ಭವಿಷ್ಯತಃ|
21 Og det skal ske, enhver, som paakalder Herrens Navn, skal frelses.‟ —
ಕಿನ್ತು ಯಃ ಪರಮೇಶಸ್ಯ ನಾಮ್ನಿ ಸಮ್ಪ್ರಾರ್ಥಯಿಷ್ಯತೇ| ಸಏವ ಮನುಜೋ ನೂನಂ ಪರಿತ್ರಾತೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ||
22 I israelitiske Mænd! hører disse Ord: Jesus af Nazareth, en Mand, som fra Gud var godtgjort for eder ved kraftige Gerninger og Undere og Tegn, hvilke Gud gjorde ved ham midt iblandt eder, som I jo selv vide,
ಅತೋ ಹೇ ಇಸ್ರಾಯೇಲ್ವಂಶೀಯಲೋಕಾಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಕಥಾಯಾಮೇತಸ್ಯಾಮ್ ಮನೋ ನಿಧದ್ಧ್ವಂ ನಾಸರತೀಯೋ ಯೀಶುರೀಶ್ವರಸ್ಯ ಮನೋನೀತಃ ಪುಮಾನ್ ಏತದ್ ಈಶ್ವರಸ್ತತ್ಕೃತೈರಾಶ್ಚರ್ಯ್ಯಾದ್ಭುತಕರ್ಮ್ಮಭಿ ರ್ಲಕ್ಷಣೈಶ್ಚ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸಾಕ್ಷಾದೇವ ಪ್ರತಿಪಾದಿತವಾನ್ ಇತಿ ಯೂಯಂ ಜಾನೀಥ|
23 ham, som efter Guds bestemte Raadslutning og Forudviden var bleven forraadt, ham have I ved lovløses Haand korsfæstet og ihjelslaaet.
ತಸ್ಮಿನ್ ಯೀಶೌ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಪೂರ್ವ್ವನಿಶ್ಚಿತಮನ್ತ್ರಣಾನಿರೂಪಣಾನುಸಾರೇಣ ಮೃತ್ಯೌ ಸಮರ್ಪಿತೇ ಸತಿ ಯೂಯಂ ತಂ ಧೃತ್ವಾ ದುಷ್ಟಲೋಕಾನಾಂ ಹಸ್ತೈಃ ಕ್ರುಶೇ ವಿಧಿತ್ವಾಹತ|
24 Men Gud oprejste ham, idet han gjorde Ende paa Dødens Veer, eftersom det ikke var muligt, at han kunde fastholdes af den.
ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರಸ್ತಂ ನಿಧನಸ್ಯ ಬನ್ಧನಾನ್ಮೋಚಯಿತ್ವಾ ಉದಸ್ಥಾಪಯತ್ ಯತಃ ಸ ಮೃತ್ಯುನಾ ಬದ್ಧಸ್ತಿಷ್ಠತೀತಿ ನ ಸಮ್ಭವತಿ|
25 Thi David siger med Henblik paa ham: „Jeg havde altid Herren for mine Øjne; thi han er ved min højre Haand, for at jeg ikke skal rokkes.
ಏತಸ್ತಿನ್ ದಾಯೂದಪಿ ಕಥಿತವಾನ್ ಯಥಾ, ಸರ್ವ್ವದಾ ಮಮ ಸಾಕ್ಷಾತ್ತಂ ಸ್ಥಾಪಯ ಪರಮೇಶ್ವರಂ| ಸ್ಥಿತೇ ಮದ್ದಕ್ಷಿಣೇ ತಸ್ಮಿನ್ ಸ್ಖಲಿಷ್ಯಾಮಿ ತ್ವಹಂ ನಹಿ|
26 Derfor glædede mit Hjerte sig, og min Tunge jublede, ja, ogsaa mit Kød skal bo i Haab;
ಆನನ್ದಿಷ್ಯತಿ ತದ್ಧೇತೋ ರ್ಮಾಮಕೀನಂ ಮನಸ್ತು ವೈ| ಆಹ್ಲಾದಿಷ್ಯತಿ ಜಿಹ್ವಾಪಿ ಮದೀಯಾ ತು ತಥೈವ ಚ| ಪ್ರತ್ಯಾಶಯಾ ಶರೀರನ್ತು ಮದೀಯಂ ವೈಶಯಿಷ್ಯತೇ|
27 thi du skal ikke lade min Sjæl tilbage i Dødsriget, ikke heller tilstede din hellige at se Forraadnelse. (Hadēs g86)
ಪರಲೋಕೇ ಯತೋ ಹೇತೋಸ್ತ್ವಂ ಮಾಂ ನೈವ ಹಿ ತ್ಯಕ್ಷ್ಯಸಿ| ಸ್ವಕೀಯಂ ಪುಣ್ಯವನ್ತಂ ತ್ವಂ ಕ್ಷಯಿತುಂ ನೈವ ದಾಸ್ಯಸಿ| ಏವಂ ಜೀವನಮಾರ್ಗಂ ತ್ವಂ ಮಾಮೇವ ದರ್ಶಯಿಷ್ಯಸಿ| (Hadēs g86)
28 Du har kundgjort mig Livets Veje; du skal fylde mig med Glæde for dit Aasyn.‟
ಸ್ವಸಮ್ಮುಖೇ ಯ ಆನನ್ದೋ ದಕ್ಷಿಣೇ ಸ್ವಸ್ಯ ಯತ್ ಸುಖಂ| ಅನನ್ತಂ ತೇನ ಮಾಂ ಪೂರ್ಣಂ ಕರಿಷ್ಯಸಿ ನ ಸಂಶಯಃ||
29 I Mænd, Brødre! Jeg kan sige med Frimodighed til eder om Patriarken David, at han er baade død og begraven, og hans Grav er hos os indtil denne Dag.
ಹೇ ಭ್ರಾತರೋಽಸ್ಮಾಕಂ ತಸ್ಯ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಸ್ಯ ದಾಯೂದಃ ಕಥಾಂ ಸ್ಪಷ್ಟಂ ಕಥಯಿತುಂ ಮಾಮ್ ಅನುಮನ್ಯಧ್ವಂ, ಸ ಪ್ರಾಣಾನ್ ತ್ಯಕ್ತ್ವಾ ಶ್ಮಶಾನೇ ಸ್ಥಾಪಿತೋಭವದ್ ಅದ್ಯಾಪಿ ತತ್ ಶ್ಮಶಾನಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಸನ್ನಿಧೌ ವಿದ್ಯತೇ|
30 Da han nu var en Profet og vidste, at Gud med Ed havde tilsvoret ham, at af hans Lænds Frugt skulde en sidde paa hans Trone,
ಫಲತೋ ಲೌಕಿಕಭಾವೇನ ದಾಯೂದೋ ವಂಶೇ ಖ್ರೀಷ್ಟಂ ಜನ್ಮ ಗ್ರಾಹಯಿತ್ವಾ ತಸ್ಯೈವ ಸಿಂಹಾಸನೇ ಸಮುವೇಷ್ಟುಂ ತಮುತ್ಥಾಪಯಿಷ್ಯತಿ ಪರಮೇಶ್ವರಃ ಶಪಥಂ ಕುತ್ವಾ ದಾಯೂದಃ ಸಮೀಪ ಇಮಮ್ ಅಙ್ಗೀಕಾರಂ ಕೃತವಾನ್,
31 talte han, forudseende, om Kristi Opstandelse, at hverken blev han ladt tilbage i Dødsriget, ej heller saa hans Kød Forraadnelse. (Hadēs g86)
ಇತಿ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ದಾಯೂದ್ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದೀ ಸನ್ ಭವಿಷ್ಯತ್ಕಾಲೀಯಜ್ಞಾನೇನ ಖ್ರೀಷ್ಟೋತ್ಥಾನೇ ಕಥಾಮಿಮಾಂ ಕಥಯಾಮಾಸ ಯಥಾ ತಸ್ಯಾತ್ಮಾ ಪರಲೋಕೇ ನ ತ್ಯಕ್ಷ್ಯತೇ ತಸ್ಯ ಶರೀರಞ್ಚ ನ ಕ್ಷೇಷ್ಯತಿ; (Hadēs g86)
32 Denne Jesus oprejste Gud, hvorom vi alle ere Vidner.
ಅತಃ ಪರಮೇಶ್ವರ ಏನಂ ಯೀಶುಂ ಶ್ಮಶಾನಾದ್ ಉದಸ್ಥಾಪಯತ್ ತತ್ರ ವಯಂ ಸರ್ವ್ವೇ ಸಾಕ್ಷಿಣ ಆಸ್ಮಹೇ|
33 Efter at nu han ved Guds højre Haand er ophøjet og af Faderen har faaet den Helligaands Forjættelse, har han udgydt denne, hvilket I baade se og høre.
ಸ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ದಕ್ಷಿಣಕರೇಣೋನ್ನತಿಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಪವಿತ್ರ ಆತ್ಮಿನ ಪಿತಾ ಯಮಙ್ಗೀಕಾರಂ ಕೃತವಾನ್ ತಸ್ಯ ಫಲಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಯತ್ ಪಶ್ಯಥ ಶೃಣುಥ ಚ ತದವರ್ಷತ್|
34 Thi David for ikke op til Himmelen; men han siger selv: „Herren sagde til min Herre: Sæt dig ved min højre Haand,
ಯತೋ ದಾಯೂದ್ ಸ್ವರ್ಗಂ ನಾರುರೋಹ ಕಿನ್ತು ಸ್ವಯಮ್ ಇಮಾಂ ಕಥಾಮ್ ಅಕಥಯದ್ ಯಥಾ, ಮಮ ಪ್ರಭುಮಿದಂ ವಾಕ್ಯಮವದತ್ ಪರಮೇಶ್ವರಃ|
35 indtil jeg faar lagt dine Fjender som en Skammel for dine Fødder.‟
ತವ ಶತ್ರೂನಹಂ ಯಾವತ್ ಪಾದಪೀಠಂ ಕರೋಮಿ ನ| ತಾವತ್ ಕಾಲಂ ಮದೀಯೇ ತ್ವಂ ದಕ್ಷವಾರ್ಶ್ವ ಉಪಾವಿಶ|
36 Derfor skal hele Israels Hus vide for vist, at denne Jesus, hvem I korsfæstede, har Gud gjort baade til Herre og til Kristus.‟
ಅತೋ ಯಂ ಯೀಶುಂ ಯೂಯಂ ಕ್ರುಶೇಽಹತ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ತಂ ಪ್ರಭುತ್ವಾಭಿಷಿಕ್ತತ್ವಪದೇ ನ್ಯಯುಂಕ್ತೇತಿ ಇಸ್ರಾಯೇಲೀಯಾ ಲೋಕಾ ನಿಶ್ಚಿತಂ ಜಾನನ್ತು|
37 Men da de hørte dette, stak det dem i Hjertet, og de sagde til Peter og de øvrige Apostle: „I Mænd, Brødre! hvad skulle vi gøre?‟
ಏತಾದೃಶೀಂ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ತೇಷಾಂ ಹೃದಯಾನಾಂ ವಿದೀರ್ಣತ್ವಾತ್ ತೇ ಪಿತರಾಯ ತದನ್ಯಪ್ರೇರಿತೇಭ್ಯಶ್ಚ ಕಥಿತವನ್ತಃ, ಹೇ ಭ್ರಾತೃಗಣ ವಯಂ ಕಿಂ ಕರಿಷ್ಯಾಮಃ?
38 Men Peter sagde til dem: „Omvender eder, og hver af eder lade sig døbe paa Jesu Kristi Navn til eders Synders Forladelse; og I skulle faa den Helligaands Gave.
ತತಃ ಪಿತರಃ ಪ್ರತ್ಯವದದ್ ಯೂಯಂ ಸರ್ವ್ವೇ ಸ್ವಂ ಸ್ವಂ ಮನಃ ಪರಿವರ್ತ್ತಯಧ್ವಂ ತಥಾ ಪಾಪಮೋಚನಾರ್ಥಂ ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ನಾಮ್ನಾ ಮಜ್ಜಿತಾಶ್ಚ ಭವತ, ತಸ್ಮಾದ್ ದಾನರೂಪಂ ಪರಿತ್ರಮ್ ಆತ್ಮಾನಂ ಲಪ್ಸ್ಯಥ|
39 Thi for eder er Forjættelsen og for eders Børn og for alle dem, som ere langt borte, saa mange som Herren vor Gud vil tilkalde.‟
ಯತೋ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಯುಷ್ಮತ್ಸನ್ತಾನಾನಾಞ್ಚ ದೂರಸ್ಥಸರ್ವ್ವಲೋಕಾನಾಞ್ಚ ನಿಮಿತ್ತಮ್ ಅರ್ಥಾದ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪ್ರಭುಃ ಪರಮೇಶ್ವರೋ ಯಾವತೋ ಲಾಕಾನ್ ಆಹ್ವಾಸ್ಯತಿ ತೇಷಾಂ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ನಿಮಿತ್ತಮ್ ಅಯಮಙ್ಗೀಕಾರ ಆಸ್ತೇ|
40 Ogsaa med mange andre Ord vidnede han for dem og formanede dem, idet han sagde: „Lader eder frelse fra denne vanartede Slægt!‟
ಏತದನ್ಯಾಭಿ ರ್ಬಹುಕಥಾಭಿಃ ಪ್ರಮಾಣಂ ದತ್ವಾಕಥಯತ್ ಏತೇಭ್ಯೋ ವಿಪಥಗಾಮಿಭ್ಯೋ ವರ್ತ್ತಮಾನಲೋಕೇಭ್ಯಃ ಸ್ವಾನ್ ರಕ್ಷತ|
41 De, som nu toge imod hans Ord, bleve døbte; og der føjedes samme Dag omtrent tre Tusinde Sjæle til.
ತತಃ ಪರಂ ಯೇ ಸಾನನ್ದಾಸ್ತಾಂ ಕಥಾಮ್ ಅಗೃಹ್ಲನ್ ತೇ ಮಜ್ಜಿತಾ ಅಭವನ್| ತಸ್ಮಿನ್ ದಿವಸೇ ಪ್ರಾಯೇಣ ತ್ರೀಣಿ ಸಹಸ್ರಾಣಿ ಲೋಕಾಸ್ತೇಷಾಂ ಸಪಕ್ಷಾಃ ಸನ್ತಃ
42 Og de holdt fast ved Apostlenes Lære og Samfundet, Brødets Brydelse og Bønnerne.
ಪ್ರೇರಿತಾನಾಮ್ ಉಪದೇಶೇ ಸಙ್ಗತೌ ಪೂಪಭಞ್ಜನೇ ಪ್ರಾರ್ಥನಾಸು ಚ ಮನಃಸಂಯೋಗಂ ಕೃತ್ವಾತಿಷ್ಠನ್|
43 Men der kom Frygt over enhver Sjæl, og der skete mange Undere og Tegn ved Apostlene.
ಪ್ರೇರಿತೈ ರ್ನಾನಾಪ್ರಕಾರಲಕ್ಷಣೇಷು ಮಹಾಶ್ಚರ್ಯ್ಯಕರ್ಮಮಸು ಚ ದರ್ಶಿತೇಷು ಸರ್ವ್ವಲೋಕಾನಾಂ ಭಯಮುಪಸ್ಥಿತಂ|
44 Og alle de troende holdt sig sammen og havde alle Ting fælles.
ವಿಶ್ವಾಸಕಾರಿಣಃ ಸರ್ವ್ವ ಚ ಸಹ ತಿಷ್ಠನತಃ| ಸ್ವೇಷಾಂ ಸರ್ವ್ವಾಃ ಸಮ್ಪತ್ತೀಃ ಸಾಧಾರಣ್ಯೇನ ಸ್ಥಾಪಯಿತ್ವಾಭುಞ್ಜತ|
45 Og de solgte deres Ejendom og Gods og delte det ud iblandt alle, efter hvad enhver havde Trang til.
ಫಲತೋ ಗೃಹಾಣಿ ದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಚ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ವಿಕ್ರೀಯ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಸ್ವಸ್ವಪ್ರಯೋಜನಾನುಸಾರೇಣ ವಿಭಜ್ಯ ಸರ್ವ್ವೇಭ್ಯೋಽದದನ್|
46 Og idet de hver Dag vedholdende og endrægtigt kom i Helligdommen og brød Brødet hjemme, fik de deres Føde med Fryd og i Hjertets Enfold,
ಸರ್ವ್ವ ಏಕಚಿತ್ತೀಭೂಯ ದಿನೇ ದಿನೇ ಮನ್ದಿರೇ ಸನ್ತಿಷ್ಠಮಾನಾ ಗೃಹೇ ಗೃಹೇ ಚ ಪೂಪಾನಭಞ್ಜನ್ತ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಧನ್ಯವಾದಂ ಕುರ್ವ್ವನ್ತೋ ಲೋಕೈಃ ಸಮಾದೃತಾಃ ಪರಮಾನನ್ದೇನ ಸರಲಾನ್ತಃಕರಣೇನ ಭೋಜನಂ ಪಾನಞ್ಚಕುರ್ವ್ವನ್|
47 idet de lovede Gud og havde Yndest hos hele Folket. Men Herren føjede daglig til dem nogle, som lode sig frelse.
ಪರಮೇಶ್ವರೋ ದಿನೇ ದಿನೇ ಪರಿತ್ರಾಣಭಾಜನೈ ರ್ಮಣ್ಡಲೀಮ್ ಅವರ್ದ್ಧಯತ್|
