Apostelenes gerninger 11
1 Men Apostlene og de Brødre, som vare rundt om i Judæa, hørte, at ogsaa Hedningerne havde modtaget Guds Ord.
ఇత్థం భిన్నదేశీయలోకా అపీశ్వరస్య వాక్యమ్ అగృహ్లన్ ఇమాం వార్త్తాం యిహూదీయదేశస్థప్రేరితా భ్రాతృగణశ్చ శ్రుతవన్తః|
2 Og da Peter kom op til Jerusalem, tvistedes de af Omskærelsen med ham og sagde:
తతః పితరే యిరూశాలమ్నగరం గతవతి త్వక్ఛేదినో లోకాస్తేన సహ వివదమానా అవదన్,
3 „Du er gaaet ind til uomskaarne Mænd og har spist med dem.‟
త్వమ్ అత్వక్ఛేదిలోకానాం గృహం గత్వా తైః సార్ద్ధం భుక్తవాన్|
4 Men Peter begyndte og forklarede dem det i Sammenhæng og sagde:
తతః పితర ఆదితః క్రమశస్తత్కార్య్యస్య సర్వ్వవృత్తాన్తమాఖ్యాతుమ్ ఆరబ్ధవాన్|
5 „Jeg var i Byen Joppe og bad; og jeg saa i en Henrykkelse et Syn, noget, der dalede ned, ligesom en stor Dug, der ved de fire Hjørner sænkedes ned fra Himmelen, og den kom lige hen til mig.
యాఫోనగర ఏకదాహం ప్రార్థయమానో మూర్చ్ఛితః సన్ దర్శనేన చతుర్షు కోణేషు లమ్బనమానం వృహద్వస్త్రమివ పాత్రమేకమ్ ఆకాశదవరుహ్య మన్నికటమ్ ఆగచ్ఛద్ అపశ్యమ్|
6 Jeg stirrede paa den og betragtede den og saa da Jordens firføddede Dyr og vilde Dyr og krybende Dyr og Himmelens Fugle.
పశ్చాత్ తద్ అనన్యదృష్ట్యా దృష్ట్వా వివిచ్య తస్య మధ్యే నానాప్రకారాన్ గ్రామ్యవన్యపశూన్ ఉరోగామిఖేచరాంశ్చ దృష్టవాన్;
7 Og jeg hørte ogsaa en Røst, som sagde til mig: Staa op, Peter, slagt og spis!
హే పితర త్వముత్థాయ గత్వా భుంక్ష్వ మాం సమ్బోధ్య కథయన్తం శబ్దమేకం శ్రుతవాంశ్చ|
8 Men jeg sagde: Ingenlunde, Herre! thi aldrig kom noget vanhelligt eller urent i min Mund.
తతోహం ప్రత్యవదం, హే ప్రభో నేత్థం భవతు, యతః కిఞ్చన నిషిద్ధమ్ అశుచి ద్రవ్యం వా మమ ముఖమధ్యం కదాపి న ప్రావిశత్|
9 Men en Røst svarede anden Gang fra Himmelen: Hvad Gud har renset, holde du ikke for vanhelligt!
అపరమ్ ఈశ్వరో యత్ శుచి కృతవాన్ తన్నిషిద్ధం న జానీహి ద్వి ర్మామ్ప్రతీదృశీ విహాయసీయా వాణీ జాతా|
10 Og dette skete tre Gange; saa blev det igen alt sammen draget op til Himmelen.
త్రిరిత్థం సతి తత్ సర్వ్వం పునరాకాశమ్ ఆకృష్టం|
11 Og se, i det samme stode tre Mænd ved det Hus, i hvilket jeg var, som vare udsendte til mig fra Kæsarea.
పశ్చాత్ కైసరియానగరాత్ త్రయో జనా మన్నికటం ప్రేషితా యత్ర నివేశనే స్థితోహం తస్మిన్ సమయే తత్రోపాతిష్ఠన్|
12 Men Aanden sagde til mig, at jeg skulde gaa med dem uden at gøre Forskel. Men ogsaa disse seks Brødre droge med mig, og vi gik ind i Mandens Hus.
తదా నిఃసన్దేహం తైః సార్ద్ధం యాతుమ్ ఆత్మా మామాదిష్టవాన్; తతః పరం మయా సహైతేషు షడ్భ్రాతృషు గతేషు వయం తస్య మనుజస్య గృహం ప్రావిశామ|
13 Og han fortalte os, hvorledes han havde set Engelen staa i hans Hus og sige: Send Bud til Joppe og lad Simon med Tilnavn Peter hente!
సోస్మాకం నికటే కథామేతామ్ అకథయత్ ఏకదా దూత ఏకః ప్రత్యక్షీభూయ మమ గృహమధ్యే తిష్టన్ మామిత్యాజ్ఞాపితవాన్, యాఫోనగరం ప్రతి లోకాన్ ప్రహిత్య పితరనామ్నా విఖ్యాతం శిమోనమ్ ఆహూయయ;
14 Han skal tale Ord til dig, ved hvilke du og hele dit Hus skal frelses.
తతస్తవ త్వదీయపరివారాణాఞ్చ యేన పరిత్రాణం భవిష్యతి తత్ స ఉపదేక్ష్యతి|
15 Men idet jeg begyndte at tale, faldt den Helligaand paa dem ligesom ogsaa paa os i Begyndelsen.
అహం తాం కథాముత్థాప్య కథితవాన్ తేన ప్రథమమ్ అస్మాకమ్ ఉపరి యథా పవిత్ర ఆత్మావరూఢవాన్ తథా తేషామప్యుపరి సమవరూఢవాన్|
16 Og jeg kom Herrens Ord i Hu, hvorledes han sagde: Johannes døbte med Vand, men I skulle døbes med den Helligaand.
తేన యోహన్ జలే మజ్జితవాన్ ఇతి సత్యం కిన్తు యూయం పవిత్ర ఆత్మని మజ్జితా భవిష్యథ, ఇతి యద్వాక్యం ప్రభురుదితవాన్ తత్ తదా మయా స్మృతమ్|
17 Naar altsaa Gud gav dem lige Gave med os, da de troede paa den Herre Jesus Kristus, hvem var da jeg, at jeg skulde kunne hindre Gud?‟
అతః ప్రభా యీశుఖ్రీష్టే ప్రత్యయకారిణో యే వయమ్ అస్మభ్యమ్ ఈశ్వరో యద్ దత్తవాన్ తత్ తేభ్యో లోకేభ్యోపి దత్తవాన్ తతః కోహం? కిమహమ్ ఈశ్వరం వారయితుం శక్నోమి?
18 Men da de hørte dette, bleve de rolige, og de priste Gud og sagde: „Saa har Gud ogsaa givet Hedningerne Omvendelsen til Liv.‟
కథామేతాం శ్రువా తే క్షాన్తా ఈశ్వరస్య గుణాన్ అనుకీర్త్త్య కథితవన్తః, తర్హి పరమాయుఃప్రాప్తినిమిత్తమ్ ఈశ్వరోన్యదేశీయలోకేభ్యోపి మనఃపరివర్త్తనరూపం దానమ్ అదాత్|
19 De, som nu vare blevne adspredte paa Grund af den Trængsel, som opstod i Anledning af Stefanus, vandrede om lige til Fønikien og Kypern og Antiokia, og de talte ikke Ordet til nogen uden til Jøder alene.
స్తిఫానం ప్రతి ఉపద్రవే ఘటితే యే వికీర్ణా అభవన్ తై ఫైనీకీకుప్రాన్తియఖియాసు భ్రమిత్వా కేవలయిహూదీయలోకాన్ వినా కస్యాప్యన్యస్య సమీప ఈశ్వరస్య కథాం న ప్రాచారయన్|
20 Men iblandt dem var der nogle Mænd fra Kypern og Kyrene, som kom til Antiokia og talte ogsaa til Grækerne og forkyndte Evangeliet om den Herre Jesus.
అపరం తేషాం కుప్రీయాః కురీనీయాశ్చ కియన్తో జనా ఆన్తియఖియానగరం గత్వా యూనానీయలోకానాం సమీపేపి ప్రభోర్యీశోః కథాం ప్రాచారయన్|
21 Og Herrens Haand var med dem, og et stort Antal blev troende og omvendte sig til Herren.
ప్రభోః కరస్తేషాం సహాయ ఆసీత్ తస్మాద్ అనేకే లోకా విశ్వస్య ప్రభుం ప్రతి పరావర్త్తన్త|
22 Men Rygtet om dem kom Menigheden i Jerusalem for Øre, og de sendte Barnabas ud til Antiokia.
ఇతి వార్త్తాయాం యిరూశాలమస్థమణ్డలీయలోకానాం కర్ణగోచరీభూతాయామ్ ఆన్తియఖియానగరం గన్తు తే బర్ణబ్బాం ప్రైరయన్|
23 Da han nu kom derhen og saa Guds Naade, glædede han sig og formanede alle til med Hjertets Forsæt at blive ved Herren.
తతో బర్ణబ్బాస్తత్ర ఉపస్థితః సన్ ఈశ్వరస్యానుగ్రహస్య ఫలం దృష్ట్వా సానన్దో జాతః,
24 Thi han var en god Mand og fuld af den Helligaand og Tro. Og en stor Skare blev ført til Herren.
స స్వయం సాధు ర్విశ్వాసేన పవిత్రేణాత్మనా చ పరిపూర్ణః సన్ గనోనిష్టయా ప్రభావాస్థాం కర్త్తుం సర్వ్వాన్ ఉపదిష్టవాన్ తేన ప్రభోః శిష్యా అనేకే బభూవుః|
25 Men han drog ud til Tarsus for at opsøge Saulus; og da han fandt ham, førte han ham til Antiokia.
శేషే శౌలం మృగయితుం బర్ణబ్బాస్తార్షనగరం ప్రస్థితవాన్| తత్ర తస్యోద్దేశం ప్రాప్య తమ్ ఆన్తియఖియానగరమ్ ఆనయత్;
26 Og det skete, at de endog et helt Aar igennem færdedes sammen i Menigheden og lærte en stor Skare, og at Disciplene først i Antiokia bleve kaldte Kristne.
తతస్తౌ మణ్డలీస్థలోకైః సభాం కృత్వా సంవత్సరమేకం యావద్ బహులోకాన్ ఉపాదిశతాం; తస్మిన్ ఆన్తియఖియానగరే శిష్యాః ప్రథమం ఖ్రీష్టీయనామ్నా విఖ్యాతా అభవన్|
27 Men i disse Dage kom der Profeter ned fra Jerusalem til Antiokia.
తతః పరం భవిష్యద్వాదిగణే యిరూశాలమ ఆన్తియఖియానగరమ్ ఆగతే సతి
28 Og en af dem, ved Navn Agabus, stod op og tilkendegav ved Aanden, at der skulde komme en stor Hungersnød over hele Verden, hvilken ogsaa kom under Klaudius.
ఆగాబనామా తేషామేక ఉత్థాయ ఆత్మనః శిక్షయా సర్వ్వదేశే దుర్భిక్షం భవిష్యతీతి జ్ఞాపితవాన్; తతః క్లౌదియకైసరస్యాధికారే సతి తత్ ప్రత్యక్షమ్ అభవత్|
29 Men Disciplene besluttede at sende, hver efter sin Evne, noget til Hjælp for Brødrene, som boede i Judæa;
తస్మాత్ శిష్యా ఏకైకశః స్వస్వశక్త్యనుసారతో యిహూదీయదేశనివాసినాం భ్రతృణాం దినయాపనార్థం ధనం ప్రేషయితుం నిశ్చిత్య
30 hvilket de ogsaa gjorde, og de sendte det til de Ældste ved Barnabas's og Saulus's Haand.
బర్ణబ్బాశౌలయో ర్ద్వారా ప్రాచీనలోకానాం సమీపం తత్ ప్రేషితవన్తః|
