2 Samuel 22
1 David sang HERREN denne Sang, dengang HERREN havde frelst ham af alle hans Fjenders og af Sauls Haand.
Пәрвәрдигар уни барлиқ дүшмәнлиридин һәм Саул падишаниң қолидин қутқузған күни, у Пәрвәрдигарға бу күйни ейтти: —
2 Han sang: »HERRE, min Klippe, min Borg, min Befrier,
У мундақ деди: — Пәрвәрдигар мениң хада теғим, мениң қорғиним, мениң ниҗаткаримдур!
3 min Gud, mit Bjerg, hvortil jeg tyr, mit Skjold, mit Frelseshorn, mit Værn, min Tilflugt, min Frelser, som frelser mig fra Vold!
Худа мениң қорам тешимдур, мән Униңға тайинимән — У мениң қалқиним, мениң қутқузғучи мүңгүзүм, Мениң егиз мунарим вә башпанаһим, мениң қутқузғучимдур; Сән мени зораванлардин қутқузисән!
4 Jeg paakalder HERREN, den Højlovede, og frelses fra mine Fjender.
Мәдһийиләргә лайиқ Пәрвәрдигарға мән нида қилимән, Шундақ қилип, мән дүшмәнлиримдин қутқузулимән;
5 Dødens Brændinger omsluttede mig, Ødelæggelsens Strømme forfærdede mig,
Чүнки өлүмниң асарәтлири мени қоршивалди, Ихлассизларниң ямрап кетиши мени қорқитивәтти;
Тәһтисараниң танилири мени чирмивалди, Өлүм сиртмақлири алдимға кәлди. (Sheol h7585)
7 i min Vaande paakaldte jeg HERREN og raabte til min Gud. Han hørte min Røst fra sin Helligdom, mit Raab fandt ind til hans Ører!
Қийналғинимда мән Пәрвәрдигарға нида қилдим, Худайимға пәряд көтәрдим; У ибадәтханисидин авазимни аңлиди, Мениң пәрядим Униң қулиқиға кирди.
8 Da rystede Jorden og skjalv, Himlens Grundvolde bæved og rysted, thi hans Vrede blussede op.
Андин йәр-зимин тәврәп силкинип кәтти, Асманларниң һуллири дәһшәтлик тәврәнди, силкинип кәтти; Чүнки У ғәзәпләнди.
9 Røg for ud af hans Næse, fortærende Ild af hans Mund, Gløder gnistrede fra ham.
Униң димиғидин ис өрләп туратти, Ағзидин чиққан от һәммисини жутувәтти; Униңдин көмүр чоғлири чиқти;
10 Han sænkede Himlen, steg ned med Skymulm under sine Fødder;
У асманларни еңиштүрүп егип чүшти, Пути астида тум қараңғулуқ еди.
11 baaret af Keruber fløj han, svæved paa Vindens Vinger;
У бир керуб үстидә пәрваз қилди, У шамалниң қанатлирида көрүнди.
12 han omgav sig med Mulm som en Bolig, mørke Vandmasser, vandfyldte Skyer.
У қараңғулуқни, шундақла жиғилған суларни, Асманларниң қоюқ булутлирини, Өз әтрапида чедири қилди.
13 Fra Glansen foran ham for der Hagl og Ildgløder ud.
Униң алдида турған йоруқлуқтин, Отлуқ чоғлар чиқип өтти;
14 HERREN tordned fra Himlen, den Højeste lod høre sin Røst;
Пәрвәрдигар асманда гүлдүрлиди; Һәммидин алий Болғучи авазини яңратти;
15 han udslynged Pile, adsplittede dem, lod Lynene funkle og skræmmede dem.
Бәрһәқ, У оқлирини етип, [дүшмәнлиримни] тарқитивәтти; Чақмақларни чақтуруп, уларни қийқас-сүрәнгә салди;
16 Havets Bund kom til Syne, Jordens Grundvolde blottedes ved HERRENS Trusel, for hans Vredes Pust.
Шуниң билән деңизниң тәкти көрүнүп қалди, Аләмниң һуллири ашкариланди, Пәрвәрдигарниң тәнбиһи билән, Димиғиниң нәпәсиниң зәрбиси билән.
17 Han udrakte Haanden fra det høje og greb mig, drog mig op af de vældige Vande,
У жуқуридин қолини узитип, мени тутти; Мени улуқ сулардин тартип алди.
18 frelste mig fra mine mægtige Fjender, fra mine Avindsmænd; de var mig for stærke.
У мени күчлүк дүшминимдин, Маңа өчмәнләрдин қутқузди; Чүнки улар мәндин күчлүк еди.
19 Paa min Ulykkes Dag faldt de over mig, men HERREN blev mig et Værn.
Күлпәткә учриған күнүмдә, улар маңа қарши һуҗумға өтти; Бирақ Пәрвәрдигар мениң таянчим еди.
20 Han førte mig ud i aabent Land, han frelste mig, thi han havde Behag i mig.
У мени кәңри-азатә бир җайға елип чиқарди; У мени қутқузди, чүнки У мәндин хурсән болди.
21 HERREN gengældte mig efter min Retfærd, lønned mig efter mine Hænders Uskyld;
Пәрвәрдигар һәққанийлиғимға қарап маңа илтипат көрсәтти; Қолумниң һалаллиғини У маңа қайтурди;
22 thi jeg holdt mig til HERRENS Veje, svigted i Gudløshed ikke min Gud;
Чүнки Пәрвәрдигарниң йоллирини тутуп кәлдим; Рәзиллик қилип Худайимдин айрилип кәтмидим;
23 hans Bud stod mig alle for Øje, jeg veg ikke fra hans Love.
Чүнки униң барлиқ һөкүмлири алдимдидур; Мән Униң бәлгүлимилиридин чәтнәп кәтмидим;
24 Ustraffelig var jeg for ham og vogtede mig for Brøde.
Мән Униң билән ғубарсиз жүрдум, Өзүмни гунадин нери қилдим.
25 HERREN lønned mig efter min Retfærd, mine Hænders Uskyld, som var ham for Øje!
Вә Пәрвәрдигар һәққанийлиғимға қарап, Көз алдида болған һалаллиғим бойичә қилғанлиримни қайтурди.
26 Du viser dig from mod den fromme, retsindig mod den retsindige,
Вападар-меһриванларға Өзүңни вападар-меһриван көрситисән; Ғубарсизларға Өзүңни ғубарсиз көрситисән;
27 du viser dig ren mod den rene og vrang mod den svigefulde.
Сап диллиқларға Өзүңни сап диллиқ көрситисән; Тәтүрләргә Өзүңни тәтүр көрситисән;
28 De arme giver du Frelse, hovmodiges Øjne Skam!
Чүнки Сән аҗиз мөмин хәлиқни қутқузисән; Бирақ көзлириңни тәкәббур үстигә тикип, Уларни шәрмәндә қилисән;
29 Ja, du er min Lampe, HERRE! HERREN opklarer mit Mørke.
Чүнки Сән Пәрвәрдигар мениң чирақимдурсән; Пәрвәрдигар мени басқан қараңғулуқни нурландуриду;
30 Thi ved din Hjælp søndrer jeg Mure, ved min Guds Hjælp springer jeg over Volde.
Чүнки Сән арқилиқ дүшмән қошуни арисидин жүгүрүп өттүм; Сән Худайим арқилиқ мән сепилдин атлап өттүм.
31 Fuldkommen er Guds Vej, lutret er HERRENS Ord. Han er et Skjold for alle, der sætter deres Lid til ham.
Тәңрим — Униң йоли мукәммәлдур; Пәрвәрдигарниң сөзи синап испатланғандур; У Өзигә таянғанларниң һәммисигә қалқандур.
32 Ja, hvem er Gud uden HERREN, hvem er en Klippe uden vor Gud,
Чүнки Пәрвәрдигардин башқа йәнә ким илаһтур? Бизниң Худайимиздин башқа ким қорам таштур?
33 den Gud, der omgjorded mig med Kraft, jævnede Vejen for mig,
Тәңри мениң мустәһкәм қорғинимдур; У йолумни мукәммәл, түп-түз қилиду;
34 gjorde mine Fødder som Hindens og gav mig Fodfæste paa Højne,
У мениң путлиримни кейикниңкидәк қилиду; У мени жуқури җайлиримға турғузиду;
35 oplærte min Haand til Krig, saa mine Arme spændte Kobberbuen?
Қоллиримни уруш қилишқа үгитиду, Шуңлашқа биләклирим мис каманни керәләйду;
36 Du gav mig din Frelses Skjold, din Nedladelse gjorde mig stor;
Сән маңа ниҗатиңдики қалқанни бәрдиң, Сениң мулайим кәмтәрлигиң мени улуқ қилди.
37 du skaffede Plads for mine Skridt, mine Ankler vaklede ikke.
Сән қәдәмлирим астидики җайни кәң қилдиң, Мениң путлирим тейилип кәтмиди.
38 Jeg jog mine Fjender, indhentede dem, vendte først om, da de var gjort til intet,
Мән дүшмәнлиримни қоғлап йоқаттим, Улар һалак болмиғичә һеч янмидим.
39 slog dem ned, saa de ej kunde rejse sig, men laa faldne under min Fod.
Қайта туралмиғидәк қилип, Уларни һалак қилип янҗидим, Улар путлирим астида жиқилди.
40 Du omgjorded mig med Kraft til Kampen, mine Modstandere tvang du i Knæ for mig;
Сән җәң қилишқа күч билән белимни бағлидиң; Сән маңа һуҗум қилғанларни путум астида егилдүрдүң;
41 du slog mine Fjender paa Flugt mine Avindsmænd ryddede jeg af Vejen.
Дүшмәнлиримни маңа арқини қилип қачқуздуң, Шуниң билән мән маңа өчмәнләрни йоқаттим.
42 De raabte, men ingen hjalp, til HERREN, han svared dem ikke.
Улар тәлмүрди, бирақ қутқузидиған һеч ким йоқ еди; Һәтта Пәрвәрдигарға қаривиди, Уму уларға җавап бәрмиди.
43 Jeg knuste dem som Jordens Støv, som Gadeskarn tramped jeg paa dem.
Мән уларни соқуп йәрдики топидәк қиливәттим; Кочидики патқақтәк мән уларни чәйливәттим; Уларниң үстидин петиқдивәттим.
44 Du friede mig af Folkekampe, du satte mig til Folkeslags Høvding; nu tjener mig ukendte Folk;
Сән мени хәлқимниң низалиридин қутқузғансән; Сән мени әлләрниң беши болушқа сақлидиң; Маңа ят болған бир хәлиқ хизмитимдә болмақта.
45 Udlandets Sønner kryber for mig; blot de hører om mig, lyder de mig:
Ят әлдикиләр маңа зәиплишип тәслим болиду; Аңлиши биләнла улар маңа итаәт қилиду;
46 Udlandets Sønner vansmægter, kommer skælvende frem af deres Skjul.
Ят әлдикиләр чүшкүнлишип кетиду; Улар өз истиһкамлиридин титригән һалда чиқип келиду;
47 HERREN lever, højlovet min Klippe, ophøjet være min Frelses Gud,
Пәрвәрдигар һаяттур! Мениң Қорам Тешим мубарәкләнсун; Ниҗатим болған қорам таш Худа алийдур, дәп мәдһийиләнсун!
48 den Gud, som giver mig Hævn, lægger Folkeslag under min Fod
У, йәни мән үчүн толуқ қисас алғучи Тәңри, Хәлиқләрни маңа бойсундурғучидур;
49 og frier mig fra mine Fjender! Du ophøjer mig over mine Modstandere, fra Voldsmænd frelser du mig.
У мени дүшмәнлирим арисидин чиқарған; Бәрһәқ, Сән мени маңа һуҗум қилғанлардин жуқури көтәрдиң; Зораван адәмдин Сән мени қутулдурдуң.
50 HERRE, derfor priser jeg dig blandt Folkene og lovsynger dit Navn,
Мошу сәвәплик мән әлләр арисида саңа тәшәккүр ейтимән, и Пәрвәрдигар; Намиңни улуқлап күйләрни ейтимән;
51 du, som kraftig hjælper din Konge og viser din Salvede Miskundhed. David og hans Æt evindelig.«
У болса Өзи тиклигән падишаға зор қутқузушларни беғишлайду; Өзи мәсиһ қилғиниға, Йәни Давутқа һәм униң нәслигә мәңгүгә өзгәрмәс муһәббәтни көрситиду.
