2 Samuel 22
1 David sang HERREN denne Sang, dengang HERREN havde frelst ham af alle hans Fjenders og af Sauls Haand.
Dawid wypowiedział PANU słowa tej pieśni w dniu, gdy PAN go wybawił z rąk wszystkich jego wrogów i z ręki Saula;
2 Han sang: »HERRE, min Klippe, min Borg, min Befrier,
Powiedział: PAN jest moją skałą, moją twierdzą i moim wybawicielem.
3 min Gud, mit Bjerg, hvortil jeg tyr, mit Skjold, mit Frelseshorn, mit Værn, min Tilflugt, min Frelser, som frelser mig fra Vold!
Bóg moją opoką, której będę ufał, moją tarczą i rogiem mojego zbawienia, moją wieżą i moją ucieczką, moim zbawicielem; wybawiasz mnie od przemocy.
4 Jeg paakalder HERREN, den Højlovede, og frelses fra mine Fjender.
Wzywałem PANA, [który jest] godny chwały, a będę wybawiony od moich wrogów.
5 Dødens Brændinger omsluttede mig, Ødelæggelsens Strømme forfærdede mig,
Ogarnęły mnie bowiem boleści śmierci i zatrwożyły mnie potoki bezbożnych.
Boleści piekła mnie oplotły, pochwyciły mnie sidła śmierci. (Sheol h7585)
7 i min Vaande paakaldte jeg HERREN og raabte til min Gud. Han hørte min Røst fra sin Helligdom, mit Raab fandt ind til hans Ører!
W moim utrapieniu wzywałem PANA i wołałem do mojego Boga. Ze swojej świątyni usłyszał mój głos, a moje wołanie [dotarło] do jego uszu.
8 Da rystede Jorden og skjalv, Himlens Grundvolde bæved og rysted, thi hans Vrede blussede op.
Wtedy ziemia poruszyła się i zadrżała, a posady nieba zatrzęsły się i zachwiały od jego gniewu.
9 Røg for ud af hans Næse, fortærende Ild af hans Mund, Gløder gnistrede fra ham.
Z jego nozdrzy unosił się dym, z jego ust [buchnął] ogień trawiący, węgle zapaliły się od niego.
10 Han sænkede Himlen, steg ned med Skymulm under sine Fødder;
Nachylił niebiosa i zstąpił, a ciemność [była] pod jego stopami.
11 baaret af Keruber fløj han, svæved paa Vindens Vinger;
Dosiadł cherubina i latał, i ukazał się na skrzydłach wiatru.
12 han omgav sig med Mulm som en Bolig, mørke Vandmasser, vandfyldte Skyer.
Z ciemności uczynił wokół siebie namiot, z ciemnych wód i z gęstych obłoków nieba.
13 Fra Glansen foran ham for der Hagl og Ildgløder ud.
Od jego blasku rozpaliły się węgle ogniste.
14 HERREN tordned fra Himlen, den Højeste lod høre sin Røst;
Zagrzmiał PAN z nieba, Najwyższy wydał swój głos.
15 han udslynged Pile, adsplittede dem, lod Lynene funkle og skræmmede dem.
Wypuścił strzały i rozproszył ich; błyskawicę – i ich rozgromił.
16 Havets Bund kom til Syne, Jordens Grundvolde blottedes ved HERRENS Trusel, for hans Vredes Pust.
I ukazały się głębiny morza, i odsłoniły się fundamenty świata od upomnienia PANA, od podmuchu tchnienia jego nozdrzy.
17 Han udrakte Haanden fra det høje og greb mig, drog mig op af de vældige Vande,
Posłał z wysoka, chwycił mnie, wyciągnął z wielkich wód.
18 frelste mig fra mine mægtige Fjender, fra mine Avindsmænd; de var mig for stærke.
Ocalił mnie od mojego potężnego wroga i od tych, którzy mnie nienawidzą, choć byli ode mnie mocniejsi.
19 Paa min Ulykkes Dag faldt de over mig, men HERREN blev mig et Værn.
Zaskoczyli mnie w dniu mego utrapienia, lecz PAN był moją podporą.
20 Han førte mig ud i aabent Land, han frelste mig, thi han havde Behag i mig.
Wyprowadził mnie na miejsce przestronne, wybawił mnie, bo mnie sobie upodobał.
21 HERREN gengældte mig efter min Retfærd, lønned mig efter mine Hænders Uskyld;
Nagrodził mnie PAN według mojej sprawiedliwości, oddał mi według czystości moich rąk.
22 thi jeg holdt mig til HERRENS Veje, svigted i Gudløshed ikke min Gud;
Strzegłem bowiem dróg PANA i nie odstąpiłem niegodziwie od mojego Boga.
23 hans Bud stod mig alle for Øje, jeg veg ikke fra hans Love.
Bo miałem przed oczyma wszystkie jego nakazy i od jego praw się nie odwróciłem.
24 Ustraffelig var jeg for ham og vogtede mig for Brøde.
Byłem wobec niego nienaganny i wystrzegałem się swojej nieprawości.
25 HERREN lønned mig efter min Retfærd, mine Hænders Uskyld, som var ham for Øje!
Dlatego oddał mi PAN według mojej sprawiedliwości, według mojej czystości przed jego oczyma.
26 Du viser dig from mod den fromme, retsindig mod den retsindige,
[Ty] z miłosiernym miłosiernie się obejdziesz, a z człowiekiem nienagannym postąpisz nienagannie.
27 du viser dig ren mod den rene og vrang mod den svigefulde.
Wobec czystego okażesz się czysty, a wobec przewrotnego postąpisz przewrotnie.
28 De arme giver du Frelse, hovmodiges Øjne Skam!
Lecz wybawiasz lud strapiony, a twoje oczy [są] na wyniosłych, by ich poniżać.
29 Ja, du er min Lampe, HERRE! HERREN opklarer mit Mørke.
Ty bowiem jesteś moją pochodnią, o PANIE; PAN rozjaśni moje ciemności.
30 Thi ved din Hjælp søndrer jeg Mure, ved min Guds Hjælp springer jeg over Volde.
Bo z tobą przebiłem się przez wojsko, z moim Bogiem przeskoczyłem mur.
31 Fuldkommen er Guds Vej, lutret er HERRENS Ord. Han er et Skjold for alle, der sætter deres Lid til ham.
Droga Boga jest doskonała, słowo PANA w ogniu wypróbowane. Tarczą jest dla wszystkich, którzy mu ufają.
32 Ja, hvem er Gud uden HERREN, hvem er en Klippe uden vor Gud,
Bo któż [jest] Bogiem oprócz PANA? Któż skałą oprócz naszego Boga?
33 den Gud, der omgjorded mig med Kraft, jævnede Vejen for mig,
Bóg [jest] moją siłą i mocą, on czyni doskonałą moją drogę.
34 gjorde mine Fødder som Hindens og gav mig Fodfæste paa Højne,
Moje nogi czyni jak u łani i stawia mnie na wyżynach.
35 oplærte min Haand til Krig, saa mine Arme spændte Kobberbuen?
Ćwiczy moje ręce do walki, tak że mogę kruszyć spiżowy łuk swymi ramionami.
36 Du gav mig din Frelses Skjold, din Nedladelse gjorde mig stor;
Dałeś mi też tarczę swego zbawienia, a twoja dobrotliwość uczyniła mnie wielkim.
37 du skaffede Plads for mine Skridt, mine Ankler vaklede ikke.
Rozszerzyłeś ścieżkę dla mych kroków, tak że moje stopy się nie zachwiały.
38 Jeg jog mine Fjender, indhentede dem, vendte først om, da de var gjort til intet,
Ścigałem moich wrogów i wytraciłem ich, nie zawróciłem, aż ich nie wyniszczyłem.
39 slog dem ned, saa de ej kunde rejse sig, men laa faldne under min Fod.
I wyniszczyłem ich, i powaliłem, tak że nie mogli powstać, upadli pod moje stopy.
40 Du omgjorded mig med Kraft til Kampen, mine Modstandere tvang du i Knæ for mig;
Przepasałeś mnie mocą do walki, powaliłeś pod moje stopy moich przeciwników.
41 du slog mine Fjender paa Flugt mine Avindsmænd ryddede jeg af Vejen.
Zmuszałeś moich wrogów do ucieczki, abym wykorzenił tych, którzy mnie nienawidzą.
42 De raabte, men ingen hjalp, til HERREN, han svared dem ikke.
Patrzyli, lecz nie było nikogo, kto by ich wybawił; [spoglądali] na PANA, lecz ich nie wysłuchał.
43 Jeg knuste dem som Jordens Støv, som Gadeskarn tramped jeg paa dem.
Starłem ich jak proch ziemi, zdeptałem ich jak błoto na ulicach, rozrzuciłem ich.
44 Du friede mig af Folkekampe, du satte mig til Folkeslags Høvding; nu tjener mig ukendte Folk;
Ty wyzwoliłeś mnie od kłótni ludzkich, zachowałeś mnie, abym był głową narodów. Będzie mi służył lud, [którego] nie znałem.
45 Udlandets Sønner kryber for mig; blot de hører om mig, lyder de mig:
Cudzoziemcy będą udawać uległość. Jak tylko usłyszą, będą mi posłuszni.
46 Udlandets Sønner vansmægter, kommer skælvende frem af deres Skjul.
Cudzoziemcy zmarnieją i będą drżeć w swoich warowniach.
47 HERREN lever, højlovet min Klippe, ophøjet være min Frelses Gud,
PAN żyje, niech będzie błogosławiona moja skała, niech będzie wywyższony Bóg, skała mojego zbawienia.
48 den Gud, som giver mig Hævn, lægger Folkeslag under min Fod
Bóg dokonuje za mnie zemsty i poddaje mi narody;
49 og frier mig fra mine Fjender! Du ophøjer mig over mine Modstandere, fra Voldsmænd frelser du mig.
Wyprowadza mnie spośród moich wrogów. Ty wywyższyłeś mnie ponad moich przeciwników, ocaliłeś mnie od gwałtownika.
50 HERRE, derfor priser jeg dig blandt Folkene og lovsynger dit Navn,
Dlatego będę cię, PANIE, sławił wśród narodów i będę śpiewał twojemu imieniu.
51 du, som kraftig hjælper din Konge og viser din Salvede Miskundhed. David og hans Æt evindelig.«
[On jest] wieżą zbawienia dla swego króla i na wieki okazuje miłosierdzie swemu pomazańcowi Dawidowi i jego potomstwu.
