2 Peter 1
1 Simon Peter, Jesu Kristi Tjener og Apostel, til dem, der have faaet samme dyrebare Tro som vi ved vor Guds og Frelsers Jesu Kristi Retfærdighed:
យេ ជនា អស្មាភិះ សាទ៌្ធម៑ អស្តទីឝ្វរេ ត្រាតរិ យីឝុខ្រីឞ្ដេ ច បុណ្យសម្ពលិតវិឝ្វាសធនស្យ សមានាំឝិត្វំ ប្រាប្តាស្តាន៑ ប្រតិ យីឝុខ្រីឞ្ដស្យ ទាសះ ប្រេរិតឝ្ច ឝិមោន៑ បិតរះ បត្រំ លិខតិ។
2 Naade og Fred vorde eder mangfoldig til Del i Erkendelse af Gud og vor Herre Jesus.
ឦឝ្វរស្យាស្មាកំ ប្រភោ រ្យីឝោឝ្ច តត្វជ្ញានេន យុឞ្មាស្វនុគ្រហឝាន្ត្យោ រ្ពាហុល្យំ វត៌្តតាំ។
3 Saasom hans guddommelige Magt har skænket os alt, hvad der hører til Liv og Gudfrygtighed ved Erkendelsen af ham, som kaldte os ved sin Herlighed og Kraft,
ជីវនាត៌្ហម៑ ឦឝ្វរភក្ត្យត៌្ហញ្ច យទ្យទ៑ អាវឝ្យកំ តត៑ សវ៌្វំ គៅរវសទ្គុណាភ្យាម៑ អស្មទាហ្វានការិណស្តត្ត្វជ្ញានទ្វារា តស្យេឝ្វរីយឝក្តិរស្មភ្យំ ទត្តវតី។
4 hvorved han har skænket os de største og dyrebare Forjættelser, for at I ved disse skulle faa Del i guddommelig Natur, naar I undfly Fordærvelsen i Verden, som har sin Grund i Begær,
តត្សវ៌្វេណ ចាស្មភ្យំ តាទ្ឫឝា ពហុមូល្យា មហាប្រតិជ្ញា ទត្តា យាភិ រ្យូយំ សំសារវ្យាប្តាត៑ កុត្សិតាភិលាឞមូលាត៑ សវ៌្វនាឝាទ៑ រក្ឞាំ ប្រាប្យេឝ្វរីយស្វភាវស្យាំឝិនោ ភវិតុំ ឝក្នុថ។
5 saa anvender just derfor al Flid paa i eders Tro at udvise Dyd og i Dyden Kundskab
តតោ ហេតោ រ្យូយំ សម្បូណ៌ំ យត្នំ វិធាយ វិឝ្វាសេ សៅជន្យំ សៅជន្យេ ជ្ញានំ
6 og i Kundskaben Afholdenhed og i Afholdenheden Udholdenhed og i Udholdenheden Gudsfrygt
ជ្ញាន អាយតេន្ទ្រិយតាម៑ អាយតេន្ទ្រិយតាយាំ ធៃយ៌្យំ ធៃយ៌្យ ឦឝ្វរភក្តិម្
7 og i Gudsfrygten Broderkærlighed og i Broderkærligheden Kærlighed.
ឦឝ្វរភក្តៅ ភ្រាត្ឫស្នេហេ ច ប្រេម យុង្ក្ត។
8 Thi naar dette findes hos eder og er i Tiltagen, lader det eder ikke staa ørkesløse eller ufrugtbare i Erkendelsen af vor Herre Jesus Kristus;
ឯតានិ យទិ យុឞ្មាសុ វិទ្យន្តេ វទ៌្ធន្តេ ច តហ៌្យស្មត្ប្រភោ រ្យីឝុខ្រីឞ្ដស្យ តត្ត្វជ្ញានេ យុឞ្មាន៑ អលសាន៑ និឞ្ផលាំឝ្ច ន ស្ថាបយិឞ្យន្តិ។
9 den nemlig, som ikke har dette, er blind, svagsynet, idet han har glemt Renselsen fra sine fordums Synder.
កិន្ត្វេតានិ យស្យ ន វិទ្យន្តេ សោ ៜន្ធោ មុទ្រិតលោចនះ ស្វកីយបូវ៌្វបាបានាំ មាជ៌្ជនស្យ វិស្ម្ឫតិំ គតឝ្ច។
10 Derfor, Brødre! gører eder des mere Flid for at befæste eders Kaldelse og Udvælgelse; thi naar I gøre dette, skulle I ingen Sinde støde an.
តស្មាទ៑ ហេ ភ្រាតរះ, យូយំ ស្វកីយាហ្វានវរណយោ រ្ទ្ឫឍករណេ ពហុ យតធ្វំ, តត៑ ក្ឫត្វា កទាច ន ស្ខលិឞ្យថ។
11 Thi saa skal der rigelig gives eder Indgang i vor Herres og Frelsers Jesu Kristi evige Rige. (aiōnios g166)
យតោ ៜនេន ប្រការេណាស្មាកំ ប្រភោស្ត្រាត្ឫ រ្យីឝុខ្រីឞ្ដស្យានន្តរាជ្យស្យ ប្រវេឝេន យូយំ សុកលេន យោជយិឞ្យធ្វេ។ (aiōnios g166)
12 Derfor vil jeg ikke forsømme altid at paaminde eder om dette, ihvorvel I vide det og ere befæstede i den Sandhed, som er til Stede hos os.
យទ្យបិ យូយម៑ ឯតត៑ សវ៌្វំ ជានីថ វត៌្តមានេ សត្យមតេ សុស្ថិរា ភវថ ច តថាបិ យុឞ្មាន៑ សវ៌្វទា តត៑ ស្មារយិតុម៑ អហម៑ អយត្នវាន៑ ន ភវិឞ្យាមិ។
13 Men jeg anser det for ret at vække eder ved Paamindelse, saa længe jeg er i dette Telt,
យាវទ៑ ឯតស្មិន៑ ទូឞ្យេ តិឞ្ឋាមិ តាវទ៑ យុឞ្មាន៑ ស្មារយន៑ ប្រពោធយិតុំ វិហិតំ មន្យេ។
14 da jeg ved, at Aflæggelsen af mit Telt kommer brat, saaledes som jo vor Herre Jesus Kristus har givet mig til Kende.
យតោ ៜស្មាកំ ប្រភុ រ្យីឝុខ្រីឞ្ដោ មាំ យត៑ ជ្ញាបិតវាន៑ តទនុសារាទ៑ ទូឞ្យមេតត៑ មយា ឝីឃ្រំ ត្យក្តវ្យម៑ ឥតិ ជានាមិ។
15 Og jeg vil ogsaa gøre mig Flid for, at I til enhver Tid efter min Bortgang kunne drage eder dette i Minde.
មម បរលោកគមនាត៑ បរមបិ យូយំ យទេតានិ ស្មត៌្តុំ ឝក្ឞ្យថ តស្មិន៑ សវ៌្វថា យតិឞ្យេ។
16 Thi vi have ikke fulgt kløgtigt opdigtede Fabler, da vi kundgjorde eder vor Herres Jesu Kristi Kraft og Tilkommelse, men vi have været Øjenvidner til hans Majestæt,
យតោ ៜស្មាកំ ប្រភោ រ្យីឝុខ្រីឞ្ដស្យ បរាក្រមំ បុនរាគមនញ្ច យុឞ្មាន៑ ជ្ញាបយន្តោ វយំ កល្បិតាន្យុបាខ្យានាន្យន្វគច្ឆាមេតិ នហិ កិន្តុ តស្យ មហិម្នះ ប្រត្យក្ឞសាក្ឞិណោ ភូត្វា ភាឞិតវន្តះ។
17 nemlig da han fik Ære og Herlighed af Gud Fader, idet en saadan Røst lød til ham fra den majestætiske Herlighed: „Denne er min Søn, den elskede, i hvem jeg har Velbehag.‟
យតះ ស បិតុរីឝ្វរាទ៑ គៅរវំ ប្រឝំសាញ្ច ប្រាប្តវាន៑ វិឝេឞតោ មហិមយុក្តតេជោមធ្យាទ៑ ឯតាទ្ឫឝី វាណី តំ ប្រតិ និគ៌តវតី, យថា, ឯឞ មម ប្រិយបុត្រ ឯតស្មិន៑ មម បរមសន្តោឞះ។
18 Og vi hørte denne Røst lyde fra Himmelen, da vi vare med ham paa det hellige Bjerg.
ស្វគ៌ាត៑ និគ៌តេយំ វាណី បវិត្របវ៌្វតេ តេន សាទ៌្ធំ វិទ្យមានៃរស្មាភិរឝ្រាវិ។
19 Og des mere stadfæstet have vi det profetiske Ord, hvilket I gøre vel i at agte paa som paa et Lys, der skinner paa et mørkt Sted, indtil Dagen bryder frem, og Morgenstjernen oprinder i eders Hjerter,
អបរម៑ អស្មត្សមីបេ ទ្ឫឍតរំ ភវិឞ្យទ្វាក្យំ វិទ្យតេ យូយញ្ច យទិ ទិនារម្ភំ យុឞ្មន្មនះសុ ប្រភាតីយនក្ឞត្រស្យោទយញ្ច យាវត៑ តិមិរមយេ ស្ថានេ ជ្វលន្តំ ប្រទីបមិវ តទ៑ វាក្យំ សម្មន្យធ្វេ តហ៌ិ ភទ្រំ ករិឞ្យថ។
20 idet I fornemmelig mærke eder dette, at ingen Profeti i Skriften beror paa egen Tydning.
ឝាស្ត្រីយំ កិមបិ ភវិឞ្យទ្វាក្យំ មនុឞ្យស្យ ស្វកីយភាវពោធកំ នហិ, ឯតទ៑ យុឞ្មាភិះ សម្យក៑ ជ្ញាយតាំ។
21 Thi aldrig er nogen Profeti bleven fremført ved et Menneskes Villie; men drevne af den Helligaand talte hellige Guds Mænd.
យតោ ភវិឞ្យទ្វាក្យំ បុរា មានុឞាណាម៑ ឥច្ឆាតោ នោត្បន្នំ កិន្ត្វីឝ្វរស្យ បវិត្រលោកាះ បវិត្រេណាត្មនា ប្រវត៌្តិតាះ សន្តោ វាក្យម៑ អភាឞន្ត។
