2 Peter 3
1 Dette er allerede, I elskede! det andet Brev, som jeg skriver til eder, hvori jeg ved Paamindelse vækker eders rene Sind
ហេ ប្រិយតមាះ, យូយំ យថា បវិត្រភវិឞ្យទ្វក្ត្ឫភិះ បូវ៌្វោក្តានិ វាក្យានិ ត្រាត្រា ប្រភុនា ប្រេរិតានាម៑ អស្មាកម៑ អាទេឝញ្ច សារថ តថា យុឞ្មាន៑ ស្មារយិត្វា
2 til at komme de Ord i Hu, som forud ere sagte af de hellige Profeter, og eders Apostles Befaling, fra Herren og Frelseren,
យុឞ្មាកំ សរលភាវំ ប្រពោធយិតុម៑ អហំ ទ្វិតីយម៑ ឥទំ បត្រំ លិខាមិ។
3 idet I først og fremmest mærke eder dette, at i de sidste Dage skal der komme Spottere med Spot, som vandre efter deres egne Begæringer
ប្រថមំ យុឞ្មាភិរិទំ ជ្ញាយតាំ យត៑ ឝេឞេ កាលេ ស្វេច្ឆាចារិណោ និន្ទកា ឧបស្ថាយ
4 og sige: „Hvad bliver der af Forjættelsen om hans Tilkommelse? Fra den Dag, Fædrene sov hen, forblive jo alle Ting, som de vare, lige fra Skabningens Begyndelse.”
វទិឞ្យន្តិ ប្រភោរាគមនស្យ ប្រតិជ្ញា កុត្រ? យតះ បិត្ឫលោកានាំ មហានិទ្រាគមនាត៑ បរំ សវ៌្វាណិ ស្ឫឞ្ដេរារម្ភកាលេ យថា តថៃវាវតិឞ្ឋន្តេ។
5 Thi med Villie ere de blinde for dette, at fra fordums Tid var der Himle og en Jord, som var fremstaaet af Vand og ved Vand i Kraft af Guds Ord,
បូវ៌្វម៑ ឦឝ្វរស្យ វាក្យេនាកាឝមណ្ឌលំ ជលាទ៑ ឧត្បន្នា ជលេ សន្តិឞ្ឋមានា ច ប្ឫថិវ្យវិទ្យតៃតទ៑ អនិច្ឆុកតាតស្តេ ន ជានាន្តិ,
6 hvorved den daværende Verden gik til Grunde i en Vandflod.
តតស្តាត្កាលិកសំសារោ ជលេនាប្លាវិតោ វិនាឝំ គតះ។
7 Men de nuværende Himle og Jorden holdes ved det samme Ord i Forvaring til Ild, idet de bevares til de ugudelige Menneskers Doms og Undergangs Dag.
កិន្ត្វធុនា វត៌្តមានេ អាកាឝភូមណ្ឌលេ តេនៃវ វាក្យេន វហ្ន្យត៌្ហំ គុប្តេ វិចារទិនំ ទុឞ្ដមានវានាំ វិនាឝញ្ច យាវទ៑ រក្ឞ្យតេ។
8 Men dette ene bør ikke undgaa eder, I elskede! at een Dag er for Herren som tusinde Aar, og tusinde Aar som een Dag.
ហេ ប្រិយតមាះ, យូយម៑ ឯតទេកំ វាក្យម៑ អនវគតា មា ភវត យត៑ ប្រភោះ សាក្ឞាទ៑ ទិនមេកំ វឞ៌សហស្រវទ៑ វឞ៌សហស្រញ្ច ទិនៃកវត៑។
9 Herren forhaler ikke Forjættelsen (som nogle agte det for en Forhaling), men han er langmodig for eders Skyld, idet han ikke vil, at nogen skal fortabes, men at alle skulle komme til Omvendelse.
កេចិទ៑ យថា វិលម្ពំ មន្យន្តេ តថា ប្រភុះ ស្វប្រតិជ្ញាយាំ វិលម្ពតេ តន្នហិ កិន្តុ កោៜបិ យន្ន វិនឝ្យេត៑ សវ៌្វំ ឯវ មនះបរាវត៌្តនំ គច្ឆេយុរិត្យភិលឞន៑ សោ ៜស្មាន៑ ប្រតិ ទីគ៌្ហសហិឞ្ណុតាំ វិទធាតិ។
10 Men Herrens Dag skal komme som en Tyv; paa den skulle Himlene forgaa med stort Bulder, og Elementerne skulle komme i Brand og opløses, og Jorden og alt, hvad der er paa den, skal opbrændes.
កិន្តុ ក្ឞបាយាំ ចៅរ ឥវ ប្រភោ រ្ទិនម៑ អាគមិឞ្យតិ តស្មិន៑ មហាឝព្ទេន គគនមណ្ឌលំ លោប្ស្យតេ មូលវស្តូនិ ច តាបេន គលិឞ្យន្តេ ប្ឫថិវី តន្មធ្យស្ថិតានិ កម៌្មាណិ ច ធក្ឞ្យន្តេ។
11 Efterdi da alt dette opløses, hvor bør I da ikke færdes i hellig Vandel og Gudsfrygt,
អតះ សវ៌្វៃរេតៃ រ្វិការេ គន្តវ្យេ សតិ យស្មិន៑ អាកាឝមណ្ឌលំ ទាហេន វិការិឞ្យតេ មូលវស្តូនិ ច តាបេន គលិឞ្យន្តេ
12 idet I forvente og fremskynde Guds Dags Tilkommelse, for hvis Skyld Himle skulle antændes og opløses, og Elementer komme i Brand og smelte.
តស្យេឝ្វរទិនស្យាគមនំ ប្រតីក្ឞមាណៃរាកាង្ក្ឞមាណៃឝ្ច យូឞ្មាភិ រ្ធម៌្មាចារេឝ្វរភក្តិភ្យាំ កីទ្ឫឝៃ រ្លោកៃ រ្ភវិតវ្យំ?
13 Men vi forvente efter hans Forjættelse nye Himle og en ny Jord, i hvilke Retfærdighed bor.
តថាបិ វយំ តស្យ ប្រតិជ្ញានុសារេណ ធម៌្មស្យ វាសស្ថានំ នូតនម៑ អាកាឝមណ្ឌលំ នូតនំ ភូមណ្ឌលញ្ច ប្រតីក្ឞាមហេ។
14 Derfor, I elskede! efterdi I forvente dette, saa gører eder Flid for at findes uplettede og ulastelige for ham i Fred,
អតឯវ ហេ ប្រិយតមាះ, តានិ ប្រតីក្ឞមាណា យូយំ និឞ្កលង្កា អនិន្ទិតាឝ្ច ភូត្វា យត៑ ឝាន្ត្យាឝ្រិតាស្តិឞ្ឋថៃតស្មិន៑ យតធ្វំ។
15 og agter vor Herres Langmodighed for Frelse; ligesom ogsaa vor elskede Broder Paulus efter den ham givne Visdom har skrevet til eder,
អស្មាកំ ប្រភោ រ្ទីគ៌្ហសហិឞ្ណុតាញ្ច បរិត្រាណជនិកាំ មន្យធ្វំ។ អស្មាកំ ប្រិយភ្រាត្រេ បៅលាយ យត៑ ជ្ញានម៑ អទាយិ តទនុសារេណ សោៜបិ បត្រេ យុឞ្មាន៑ ប្រតិ តទេវាលិខត៑។
16 som han ogsaa gør i alle sine Breve, naar han i dem taler om disse Ting; i dem findes der Ting, vanskelige at forstaa, som de ukyndige og ubefæstede fordreje, ligesom ogsaa de øvrige Skrifter, til deres egen Undergang.
ស្វកីយសវ៌្វបត្រេឞុ ចៃតាន្យធិ ប្រស្តុត្យ តទេវ គទតិ។ តេឞុ បត្រេឞុ កតិបយានិ ទុរូហ្យាណិ វាក្យានិ វិទ្យន្តេ យេ ច លោកា អជ្ញានាឝ្ចញ្ចលាឝ្ច តេ និជវិនាឝាត៌្ហម៑ អន្យឝាស្ត្រីយវចនានីវ តាន្យបិ វិការយន្តិ។
17 Da I altsaa, I elskede! vide det forud, saa vogter eder, for at I ikke skulle rives med af de ryggesløses Vildfarelse og affalde fra eders egen Fasthed;
តស្មាទ៑ ហេ ប្រិយតមាះ, យូយំ បូវ៌្វំ ពុទ្ធ្វា សាវធានាស្តិឞ្ឋត, អធាម៌្មិកាណាំ ភ្រាន្តិស្រោតសាបហ្ឫតាះ ស្វកីយសុស្ថិរត្វាត៑ មា ភ្រឝ្យត។
The Great Flood
