2 Korinterne 5
1 Thi vi vide, at dersom vor jordiske Teltbolig nedbrydes, have vi en Bygning fra Gud, en Bolig, som ikke er gjort med Hænder, en evig i Himlene. (aiōnios g166)
అపరమ్ అస్మాకమ్ ఏతస్మిన్ పార్థివే దూష్యరూపే వేశ్మని జీర్ణే సతీశ్వరేణ నిర్మ్మితమ్ అకరకృతమ్ అస్మాకమ్ అనన్తకాలస్థాయి వేశ్మైకం స్వర్గే విద్యత ఇతి వయం జానీమః| (aiōnios g166)
2 Ja, ogsaa i denne sukke vi, længselsfulde efter at overklædes med vor Bolig fra Himmelen,
యతో హేతోరేతస్మిన్ వేశ్మని తిష్ఠన్తో వయం తం స్వర్గీయం వాసం పరిధాతుమ్ ఆకాఙ్క్ష్యమాణా నిఃశ్వసామః|
3 saa sandt vi da som iklædte ikke skulle findes nøgne.
తథాపీదానీమపి వయం తేన న నగ్నాః కిన్తు పరిహితవసనా మన్యామహే|
4 Ja, vi, som ere i dette Telt, sukke besværede, efterdi vi ikke ville afklædes, men overklædes, for at det dødelige kan blive opslugt af Livet.
ఏతస్మిన్ దూష్యే తిష్ఠనతో వయం క్లిశ్యమానా నిఃశ్వసామః, యతో వయం వాసం త్యక్తుమ్ ఇచ్ఛామస్తన్నహి కిన్తు తం ద్వితీయం వాసం పరిధాతుమ్ ఇచ్ఛామః, యతస్తథా కృతే జీవనేన మర్త్యం గ్రసిష్యతే|
5 Men den, som har sat os i Stand just til dette, er Gud, som gav os Aandens Pant.
ఏతదర్థం వయం యేన సృష్టాః స ఈశ్వర ఏవ స చాస్మభ్యం సత్యఙ్కారస్య పణస్వరూపమ్ ఆత్మానం దత్తవాన్|
6 Derfor ere vi altid frimodige og vide, at medens vi ere hjemme i Legemet, ere vi borte fra Herren —
అతఏవ వయం సర్వ్వదోత్సుకా భవామః కిఞ్చ శరీరే యావద్ అస్మాభి ర్న్యుష్యతే తావత్ ప్రభుతో దూరే ప్రోష్యత ఇతి జానీమః,
7 thi i Tro vandre vi, ikke i Beskuelse —
యతో వయం దృష్టిమార్గే న చరామః కిన్తు విశ్వాసమార్గే|
8 ja, vi ere frimodige og have snarere Lyst til at vandre bort fra Legemet og være hjemme hos Herren.
అపరఞ్చ శరీరాద్ దూరే ప్రవస్తుం ప్రభోః సన్నిధౌ నివస్తుఞ్చాకాఙ్క్ష్యమాణా ఉత్సుకా భవామః|
9 Derfor sætte vi ogsaa vor Ære i, hvad enten vi ere hjemme eller borte, at være ham velbehagelige.
తస్మాదేవ కారణాద్ వయం తస్య సన్నిధౌ నివసన్తస్తస్మాద్ దూరే ప్రవసన్తో వా తస్మై రోచితుం యతామహే|
10 Thi vi skulle alle aabenbares for Kristi Domstol, for at hver kan faa igen, hvad der ved Legemet er gjort, efter det, som han har øvet, enten godt eller ondt.
యస్మాత్ శరీరావస్థాయామ్ ఏకైకేన కృతానాం కర్మ్మణాం శుభాశుభఫలప్రాప్తయే సర్వ్వైస్మాభిః ఖ్రీష్టస్య విచారాసనసమ్ముఖ ఉపస్థాతవ్యం|
11 Efterdi vi da kende Frygten for Herren, søge vi at vinde Mennesker; men for Gud ere vi aabenbare; ja, jeg haaber, at vi ogsaa ere aabenbare for eders Samvittigheder.
అతఏవ ప్రభో ర్భయానకత్వం విజ్ఞాయ వయం మనుజాన్ అనునయామః కిఞ్చేశ్వరస్య గోచరే సప్రకాశా భవామః, యుష్మాకం సంవేదగోచరేఽపి సప్రకాశా భవామ ఇత్యాశంసామహే|
12 Ikke anbefale vi atter os selv til eder; men vi give eder Anledning til at rose eder af os, for at I kunne have noget at svare dem, som rose sig af det udvortes og ikke af Hjertet.
అనేన వయం యుష్మాకం సన్నిధౌ పునః స్వాన్ ప్రశంసామ ఇతి నహి కిన్తు యే మనో వినా ముఖైః శ్లాఘన్తే తేభ్యః ప్రత్యుత్తరదానాయ యూయం యథాస్మాభిః శ్లాఘితుం శక్నుథ తాదృశమ్ ఉపాయం యుష్మభ్యం వితరామః|
13 Thi naar vi „bleve afsindige‟, var det for Guds Skyld, og naar vi ere besindige, er det for eders Skyld.
యది వయం హతజ్ఞానా భవామస్తర్హి తద్ ఈశ్వరార్థకం యది చ సజ్ఞానా భవామస్తర్హి తద్ యుష్మదర్థకం|
14 Thi Kristi Kærlighed tvinger os,
వయం ఖ్రీష్టస్య ప్రేమ్నా సమాకృష్యామహే యతః సర్వ్వేషాం వినిమయేన యద్యేకో జనోఽమ్రియత తర్హి తే సర్వ్వే మృతా ఇత్యాస్మాభి ర్బుధ్యతే|
15 idet vi have sluttet saaledes: Een er død for alle, altsaa ere de alle døde; og han døde for alle, for at de levende ikke mere skulle leve for sig selv, men for ham, som er død og oprejst for dem.
అపరఞ్చ యే జీవన్తి తే యత్ స్వార్థం న జీవన్తి కిన్తు తేషాం కృతే యో జనో మృతః పునరుత్థాపితశ్చ తముద్దిశ్య యత్ జీవన్తి తదర్థమేవ స సర్వ్వేషాం కృతే మృతవాన్|
16 Saaledes vide vi fra nu af ikke af nogen efter Kødet; om vi ogsaa have kendt Kristus efter Kødet, gøre vi det dog ikke mere nu.
అతో హేతోరితః పరం కోఽప్యస్మాభి ర్జాతితో న ప్రతిజ్ఞాతవ్యః| యద్యపి పూర్వ్వం ఖ్రీష్టో జాతితోఽస్మాభిః ప్రతిజ్ఞాతస్తథాపీదానీం జాతితః పున ర్న ప్రతిజ్ఞాయతే|
17 Derfor, om nogen er i Kristus, da er han en ny Skabning; det gamle er forbigangent, se, det er blevet nyt!
కేనచిత్ ఖ్రీష్ట ఆశ్రితే నూతనా సృష్టి ర్భవతి పురాతనాని లుప్యన్తే పశ్య నిఖిలాని నవీనాని భవన్తి|
18 Men alt dette er fra Gud, som forligte os med sig selv ved Kristus og gav os Forligelsens Tjeneste,
సర్వ్వఞ్చైతద్ ఈశ్వరస్య కర్మ్మ యతో యీశుఖ్రీష్టేన స ఏవాస్మాన్ స్వేన సార్ద్ధం సంహితవాన్ సన్ధానసమ్బన్ధీయాం పరిచర్య్యామ్ అస్మాసు సమర్పితవాంశ్చ|
19 efterdi det jo var Gud, som i Kristus forligte Verden med sig selv, idet han ikke tilregner dem deres Overtrædelser og har nedlagt Forligelsens Ord i os.
యతః ఈశ్వరః ఖ్రీష్టమ్ అధిష్ఠాయ జగతో జనానామ్ ఆగాంసి తేషామ్ ఋణమివ న గణయన్ స్వేన సార్ద్ధం తాన్ సంహితవాన్ సన్ధివార్త్తామ్ అస్మాసు సమర్పితవాంశ్చ|
20 Vi ere altsaa Sendebud i Kristi Sted, som om Gud formaner ved os; vi bede i Kristi Sted: Bliver forligte med Gud!
అతో వయం ఖ్రీష్టస్య వినిమయేన దౌత్యం కర్మ్మ సమ్పాదయామహే, ఈశ్వరశ్చాస్మాభి ర్యుష్మాన్ యాయాచ్యతే తతః ఖ్రీష్టస్య వినిమయేన వయం యుష్మాన్ ప్రార్థయామహే యూయమీశ్వరేణ సన్ధత్త|
21 Den, som ikke kendte Synd, har han gjort til Synd for os, for at vi skulle blive Guds Retfærdighed i ham.
యతో వయం తేన యద్ ఈశ్వరీయపుణ్యం భవామస్తదర్థం పాపేన సహ యస్య జ్ఞాతేయం నాసీత్ స ఏవ తేనాస్మాకం వినిమయేన పాపః కృతః|
