2 Korinterne 3
1 Begynde vi atter at anbefale os selv? eller behøve vi, som nogle, Anbefalingsbreve til eder eller fra eder?
ⲁ̅ⲁⲛⲁⲣⲭⲓ ⲟⲛ ⲛⲥⲩⲛϩⲓⲥⲧⲁ ⲙⲙⲟⲛ ⲙⲏⲧⲓ ⲧⲛⲣⲭⲣⲓⲁ ⲛϩⲉⲛⲉⲡⲓⲥⲧⲟⲗⲏ ⲉⲩⲥⲩⲛϩⲓⲥⲧⲁ ⲙⲙⲟⲛ ⲛⲏⲧⲛ ⲛⲑⲉ ⲛϩⲉⲛⲕⲟⲟⲩⲉ ⲏ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲛ ⲧⲏⲩⲧⲛ ⲛⲛⲁϩⲣⲛ ϩⲉⲛⲕⲟⲟⲩⲉ
2 I ere vort Brev, som er indskrevet i vore Hjerter, og som kendes og læses af alle Mennesker,
ⲃ̅ⲧⲉⲛⲉⲡⲓⲥⲧⲟⲗⲏ ⲛⲧⲱⲧⲛ ⲡⲉ ⲉⲥⲥⲏϩ ϩⲛ ⲛⲉⲛϩⲏⲧ ⲉⲩⲉⲓⲙⲉ ⲉⲣⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲉⲩⲱϣ ⲙⲙⲟⲥ ϩⲓⲧⲛ ⲣⲱⲙⲉ ⲛⲓⲙ
3 idet det ligger klart for Dagen, at I ere et Kristi Brev, udfærdiget af os, indskrevet ikke med Blæk, men med den levende Guds Aand, ikke paa Stentavler, men paa Hjerters Kødtavler.
ⲅ̅ⲉⲧⲉⲧⲛⲟⲩⲟⲛϩ ⲉⲃⲟⲗ ϫⲉ ⲛⲧⲉⲧⲛⲧⲉⲡⲓⲥⲧⲟⲗⲏ ⲙⲡⲉⲭⲥ ⲉⲁⲩⲇⲓⲁⲕⲟⲛⲓ ⲙⲙⲟⲥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲟⲟⲧⲛ ⲉⲥⲥⲏϩ ⲙⲙⲉⲗⲁ ⲁⲛ ⲁⲗⲗⲁ ϩⲙ ⲡⲉⲡⲛⲁ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉⲧⲟⲛϩ ϩⲛ ϩⲉⲛⲡⲗⲁⲝ ⲁⲛ ⲛⲱⲛⲉ ⲁⲗⲗⲁ ϩⲛ ϩⲉⲛⲡⲗⲁⲝ ⲛϩⲏⲧ ⲛⲥⲁⲣⲝ
4 Men en saadan Tillid have vi til Gud ved Kristus,
ⲇ̅ⲟⲩⲛⲧⲁⲛ ⲇⲉ ⲙⲙⲁⲩ ⲛⲟⲩⲛⲁϩⲧⲉ ⲛⲧⲉⲓⲙⲓⲛⲉ ⲉⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲟⲟⲧϥ ⲙⲡⲉⲭⲥ
5 ikke at vi af os selv ere dygtige til at udtænke noget som ud af os selv; men vor Dygtighed er af Gud,
ⲉ̅ϫⲉ ⲉⲛⲟ ⲁⲛ ⲛϩⲓⲕⲁⲛⲟⲥ ⲙⲙⲓⲛ ⲙⲙⲟⲛ ⲉⲧⲣⲉⲛⲙⲉⲉⲩⲉ ⲉⲩϩⲱⲃ ϩⲁⲡⲉⲛϩⲧⲟⲣ ⲁⲗⲗⲁ ⲧⲉⲛⲙⲛⲧϩⲓⲕⲁⲛⲟⲥ ⲉⲥϣⲟⲟⲡ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲙ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
6 som ogsaa gjorde os dygtige til at være en ny Pagts Tjenere, ikke Bogstavens, men Aandens; thi Bogstaven ihjelslaar, men Aanden levendegør.
ⲋ̅ⲡⲁⲓ ⲉⲛⲧⲁϥⲧⲣⲉⲛⲣⲡϣⲁ ⲛⲣⲇⲓⲁⲕⲟⲛⲟⲥ ⲛⲧⲇⲓⲁⲑⲏⲕⲏ ⲛⲃⲣⲣⲉ ⲛⲧⲉⲡⲉⲥϩⲁⲓ ⲁⲛ ⲁⲗⲗⲁ ⲙⲡⲉⲡⲛⲁ ⲡⲉⲥϩⲁⲓ ⲅⲁⲣ ⲙⲟⲩⲟⲩⲧ ⲡⲉⲡⲛⲁ ⲇⲉ ⲧⲁⲛϩⲟ
7 Men naar Dødens Tjeneste, med Bogstaver indristet i Stene, fremtraadte i Herlighed, saa at Israels Børn ikke kunde fæste Øjet paa Mose Ansigt paa Grund af hans Ansigts Herlighed, som dog forsvandt,
ⲍ̅ⲉϣϫⲉ ⲧⲇⲓⲁⲕⲟⲛⲓⲁ ⲇⲉ ⲙⲡⲙⲟⲩ ⲉⲥϣⲉⲧϣⲱⲧ ϩⲛ ϩⲉⲛⲥϩⲁⲓ ϩⲛ ϩⲉⲛⲱⲛⲉ ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ϩⲛ ⲟⲩⲉⲟⲟⲩ ϩⲱⲥⲧⲉ ⲛⲥⲉⲧⲙϭⲙϭⲟⲙ ⲛϭⲓ ⲛϣⲏⲣⲉ ⲙⲡⲓⲥⲣⲁⲏⲗ ⲉϭⲱϣⲧ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡϩⲟ ⲙⲙⲱⲩⲥⲏⲥ ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲉⲟⲟⲩ ⲙⲡⲉϥϩⲟ ⲡⲁⲓ ⲉⲧⲛⲁⲟⲩⲱⲥϥ
8 hvorledes skal da ikke Aandens Tjeneste end mere være i Herlighed?
ⲏ̅ⲛⲁϣ ⲛϩⲉ ⲛϩⲟⲩⲟ ⲉⲛⲧⲇⲓⲁⲕⲟⲛⲓⲁ ⲁⲛ ⲙⲡⲉⲡⲛⲁ ⲛⲁϣⲱⲡⲉ ϩⲛ ⲟⲩⲉⲟⲟⲩ
9 Thi naar Fordømmelsens Tjeneste havde Herlighed, er meget mere Retfærdighedens Tjeneste rig paa Herlighed.
ⲑ̅ⲉϣϫⲉ ⲁⲩⲉⲟⲟⲩ ⲅⲁⲣ ϣⲱⲡⲉ ⲛⲧⲇⲓⲁⲕⲟⲛⲓⲁ ⲙⲡⲧϭⲁⲉⲓⲟ ⲡⲟⲥⲱ ⲙⲁⲗⲗⲟⲛ ⲥⲛⲁⲣϩⲟⲩⲟ ⲛϭⲓ ⲧⲇⲓⲁⲕⲟⲛⲓⲁ ⲛⲧⲇⲓⲕⲁⲓⲟⲥⲩⲛⲏ ϩⲙ ⲡⲉⲟⲟⲩ
10 Ja, det herlige er jo i dette Tilfælde endog uden Herlighed i Sammenligning med den endnu større Herlighed.
ⲓ̅ⲕⲁⲓⲅⲁⲣ ⲙⲡⲟⲩϯ ⲉⲟⲟⲩ ⲙⲡⲉⲧⲧⲁⲓⲏⲩ ϩⲙ ⲡⲉⲉⲓⲙⲉⲣⲟⲥ ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲉϩⲟⲩⲟ ⲙⲡⲉⲟⲟⲩ
11 Thi naar det, der forsvandt, fremtraadte med Herlighed, da skal meget mere det, der bliver, være i Herlighed.
ⲓ̅ⲁ̅ⲉϣϫⲉ ⲁⲡⲉⲧⲛⲁⲟⲩⲱⲥϥ ⲅⲁⲣ ϣⲱⲡⲉ ϩⲓⲧⲛ ⲟⲩⲉⲟⲟⲩ ⲛϩⲟⲩⲟ ϭⲉ ⲡⲉⲧⲛⲁϭⲱ ϥⲛⲁϣⲱⲡⲉ ϩⲙ ⲡⲉⲟⲟⲩ
12 Efterdi vi altsaa have et saadant Haab, gaa vi frem med stor Frimodighed
ⲓ̅ⲃ̅ⲉⲩⲛⲧⲁⲛ ϭⲉ ⲙⲙⲁⲩ ⲛⲧⲉⲉⲓϩⲉⲗⲡⲓⲥ ⲛⲧⲉⲓⲙⲓⲛⲉ ⲧⲛⲭⲣⲱ ϩⲛ ⲟⲩⲛⲟϭ ⲙⲡⲁⲣϩⲏⲥⲓⲁ
13 og gøre ikke som Moses, der lagde et Dække over sit Ansigt, for at Israels Børn ikke skulde fæste Øjet paa, at det, der forsvandt, fik Ende.
ⲓ̅ⲅ̅ⲉⲛⲕⲁⲧⲁ ⲑⲉ ⲁⲛ ⲙⲙⲱⲩⲥⲏⲥ ⲉϣⲁϥⲕⲱ ⲛⲟⲩⲕⲁⲗⲩⲙⲁ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲙ ⲡⲉϥϩⲟ ϫⲉ ⲛⲛⲉⲩϭⲱϣⲧ ⲛϭⲓ ⲛϣⲏⲣⲉ ⲙⲡⲓⲥⲣⲁⲏⲗ ⲉⲑⲁⲏ ⲙⲡⲉⲧⲛⲁⲟⲩⲱⲥϥ
14 Men deres Tanker bleve forhærdede; thi indtil den Dag i Dag forbliver det samme Dække over Oplæsningen af den gamle Pagt uden at tages bort; thi i Kristus er det, at det svinder.
ⲓ̅ⲇ̅ⲁⲗⲗⲁ ⲁⲩⲧⲱⲙ ⲛϭⲓ ⲛⲉⲩⲙⲉⲉⲩⲉ ⲛϩⲏⲧ ϣⲁ ϩⲣⲁⲓ ⲅⲁⲣ ⲉⲡⲟⲟⲩ ⲛϩⲟⲟⲩ ⲡⲓϩⲃⲥ ⲛⲟⲩⲱⲧ ϣⲟⲟⲡ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲙ ⲡⲱϣ ⲛⲧⲇⲓⲁⲑⲏⲕⲏ ⲛⲁⲥ ⲉⲛⲥⲉϭⲱⲗⲡ ⲙⲙⲟϥ ⲉⲃⲟⲗ ⲁⲛ ϫⲉ ⲉϥⲛⲁⲟⲩⲱⲥϥ ϩⲙ ⲡⲉⲭⲥ
15 Men der ligger indtil denne Dag et Dække over deres Hjerte, naar Moses oplæses;
ⲓ̅ⲉ̅ⲁⲗⲗⲁ ϣⲁ ⲡⲟⲟⲩ ⲉⲩⲛⲁⲱϣ ⲙⲙⲱⲩⲥⲏⲥ ⲟⲩⲛ ⲟⲩⲕⲁⲗⲩⲙⲁ ⲕⲏ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲙⲡⲉⲩϩⲏⲧ
16 naar de derimod omvende sig til Herren, da borttages Dækket.
ⲓ̅ⲋ̅ⲉϥⲉⲓ ⲇⲉ ⲉϥⲛⲁⲕⲟⲧϥ ⲉⲡϫⲟⲉⲓⲥ ϣⲁϥϥⲓ ⲙⲡⲕⲁⲗⲩⲙⲁ
17 Men Herren er Aanden, og hvor Herrens Aand er, er der Frihed.
ⲓ̅ⲍ̅ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲇⲉ ⲡⲉ ⲡⲉⲡⲛⲁ ⲡⲙⲁ ⲇⲉ ⲉⲧⲉⲣⲉⲡⲉⲡⲛⲁ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲛϩⲏⲧϥ ⲉⲥⲙⲙⲁⲩ ⲛϭⲓ ⲧⲙⲛⲧⲣⲙϩⲉ
18 Men alle vi, som med ubedækket Ansigt skue Herrens Herlighed som i et Spejl, blive forvandlede til det samme Billede, fra Herlighed til Herlighed, saasom det er fra Aandens Herre.
ⲓ̅ⲏ̅ⲁⲛⲟⲛ ⲇⲉ ⲧⲏⲣⲛ ϩⲛ ⲟⲩϩⲟ ⲉϥϭⲟⲗⲡ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲛⲉⲓⲱⲣϩ ⲙⲡⲉⲟⲟⲩ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ϩⲓⲧⲛ ⲟⲩⲉⲓⲁⲗ ⲧⲛϫⲓϩⲣⲃ ⲛϯϩⲓⲕⲱⲛ ⲛⲟⲩⲱⲧ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲟⲩⲉⲟⲟⲩ ⲉⲩⲉⲟⲟⲩ ⲕⲁⲧⲁ ⲑⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲙ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲡⲉⲡⲛⲁ
