1 Tessalonikerne 2
1 I vide jo selv, Brødre! at vor Indgang hos eder ikke har været forgæves;
ಹೇ ಭ್ರಾತರಃ, ಯುಷ್ಮನ್ಮಧ್ಯೇ ಽಸ್ಮಾಕಂ ಪ್ರವೇಶೋ ನಿಷ್ಫಲೋ ನ ಜಾತ ಇತಿ ಯೂಯಂ ಸ್ವಯಂ ಜಾನೀಥ|
2 men skønt vi, som I vide, forud havde lidt og vare blevne mishandlede i Filippi, fik vi Frimodighed i vor Gud til at tale Guds Evangelium til eder under megen Kamp.
ಅಪರಂ ಯುಷ್ಮಾಭಿ ರ್ಯಥಾಶ್ರಾವಿ ತಥಾ ಪೂರ್ವ್ವಂ ಫಿಲಿಪೀನಗರೇ ಕ್ಲಿಷ್ಟಾ ನಿನ್ದಿತಾಶ್ಚ ಸನ್ತೋಽಪಿ ವಯಮ್ ಈಶ್ವರಾದ್ ಉತ್ಸಾಹಂ ಲಬ್ಧ್ವಾ ಬಹುಯತ್ನೇನ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸುಸಂವಾದಮ್ ಅಬೋಧಯಾಮ|
3 Thi vor Prædiken skyldes ikke Bedrag, ej heller Urenhed og er ikke forbunden med Svig;
ಯತೋಽಸ್ಮಾಕಮ್ ಆದೇಶೋ ಭ್ರಾನ್ತೇರಶುಚಿಭಾವಾದ್ ವೋತ್ಪನ್ನಃ ಪ್ರವಞ್ಚನಾಯುಕ್ತೋ ವಾ ನ ಭವತಿ|
4 men ligesom vi af Gud ere fundne værdige til at faa Evangeliet betroet, saaledes tale vi, ikke for at behage Mennesker, men Gud, som prøver vore Hjerter.
ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರೇಣಾಸ್ಮಾನ್ ಪರೀಕ್ಷ್ಯ ವಿಶ್ವಸನೀಯಾನ್ ಮತ್ತ್ವಾ ಚ ಯದ್ವತ್ ಸುಸಂವಾದೋಽಸ್ಮಾಸು ಸಮಾರ್ಪ್ಯತ ತದ್ವದ್ ವಯಂ ಮಾನವೇಭ್ಯೋ ನ ರುರೋಚಿಷಮಾಣಾಃ ಕಿನ್ತ್ವಸ್ಮದನ್ತಃಕರಣಾನಾಂ ಪರೀಕ್ಷಕಾಯೇಶ್ವರಾಯ ರುರೋಚಿಷಮಾಣಾ ಭಾಷಾಮಹೇ|
5 Thi vor Færd var hverken nogen Sinde med smigrende Tale — som I vide — ej heller var den et Skalkeskjul for Havesyge — Gud er Vidne;
ವಯಂ ಕದಾಪಿ ಸ್ತುತಿವಾದಿನೋ ನಾಭವಾಮೇತಿ ಯೂಯಂ ಜಾನೀಥ ಕದಾಪಿ ಛಲವಸ್ತ್ರೇಣ ಲೋಭಂ ನಾಚ್ಛಾದಯಾಮೇತ್ಯಸ್ಮಿನ್ ಈಶ್ವರಃ ಸಾಕ್ಷೀ ವಿದ್ಯತೇ|
6 ikke heller søgte vi Ære af Mennesker, hverken af eder eller af andre, skønt vi som Kristi Apostle nok kunde have været eder til Byrde.
ವಯಂ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ಪ್ರೇರಿತಾ ಇವ ಗೌರವಾನ್ವಿತಾ ಭವಿತುಮ್ ಅಶಕ್ಷ್ಯಾಮ ಕಿನ್ತು ಯುಷ್ಮತ್ತಃ ಪರಸ್ಮಾದ್ ವಾ ಕಸ್ಮಾದಪಿ ಮಾನವಾದ್ ಗೌರವಂ ನ ಲಿಪ್ಸಮಾನಾ ಯುಷ್ಮನ್ಮಧ್ಯೇ ಮೃದುಭಾವಾ ಭೂತ್ವಾವರ್ತ್ತಾಮಹಿ|
7 Men vi færdedes med Mildhed iblandt eder. Som naar en Moder ammer sine egne Børn,
ಯಥಾ ಕಾಚಿನ್ಮಾತಾ ಸ್ವಕೀಯಶಿಶೂನ್ ಪಾಲಯತಿ ತಥಾ ವಯಮಪಿ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಕಾಙ್ಕ್ಷಮಾಣಾ
8 saaledes fandt vi, af inderlig Kærlighed til eder, en Glæde i at dele med eder ikke alene Guds Evangelium, men ogsaa vort eget Liv, fordi I vare blevne os elskelige.
ಯುಷ್ಮಭ್ಯಂ ಕೇವಲಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸುಸಂವಾದಂ ತನ್ನಹಿ ಕಿನ್ತು ಸ್ವಕೀಯಪ್ರಾಣಾನ್ ಅಪಿ ದಾತುಂ ಮನೋಭಿರಭ್ಯಲಷಾಮ, ಯತೋ ಯೂಯಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಸ್ನೇಹಪಾತ್ರಾಣ್ಯಭವತ|
9 I erindre jo, Brødre! vor Møje og Anstrengelse; arbejdende Nat og Dag, for ikke at være nogen af eder til Byrde, prædikede vi Guds Evangelium for eder.
ಹೇ ಭ್ರಾತರಃ, ಅಸ್ಮಾಕಂ ಶ್ರಮಃ ಕ್ಲೇಶಶ್ಚ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಸ್ಮರ್ಯ್ಯತೇ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕೋಽಪಿ ಯದ್ ಭಾರಗ್ರಸ್ತೋ ನ ಭವೇತ್ ತದರ್ಥಂ ವಯಂ ದಿವಾನಿಶಂ ಪರಿಶ್ರಾಮ್ಯನ್ತೋ ಯುಷ್ಮನ್ಮಧ್ಯ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸುಸಂವಾದಮಘೋಷಯಾಮ|
10 I ere Vidner, og Gud, hvor fromt og retfærdigt og ulasteligt vi færdedes iblandt eder, som tro;
ಅಪರಞ್ಚ ವಿಶ್ವಾಸಿನೋ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಪ್ರತಿ ವಯಂ ಕೀದೃಕ್ ಪವಿತ್ರತ್ವಯಥಾರ್ಥತ್ವನಿರ್ದೋಷತ್ವಾಚಾರಿಣೋಽಭವಾಮೇತ್ಯಸ್ಮಿನ್ ಈಶ್ವರೋ ಯೂಯಞ್ಚ ಸಾಕ್ಷಿಣ ಆಧ್ವೇ|
11 ligesom I vide, hvorledes vi formanede og opmuntrede hver enkelt af eder som en Fader sine Børn
ಅಪರಞ್ಚ ಯದ್ವತ್ ಪಿತಾ ಸ್ವಬಾಲಕಾನ್ ತದ್ವದ್ ವಯಂ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಏಕೈಕಂ ಜನಮ್ ಉಪದಿಷ್ಟವನ್ತಃ ಸಾನ್ತ್ವಿತವನ್ತಶ್ಚ,
12 og besvore eder, at I skulde vandre Gud værdigt, ham, som kaldte eder til sit Rige og sin Herlighed.
ಯ ಈಶ್ವರಃ ಸ್ವೀಯರಾಜ್ಯಾಯ ವಿಭವಾಯ ಚ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಆಹೂತವಾನ್ ತದುಪಯುಕ್ತಾಚರಣಾಯ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಪ್ರವರ್ತ್ತಿತವನ್ತಶ್ಚೇತಿ ಯೂಯಂ ಜಾನೀಥ|
13 Og derfor takke ogsaa vi Gud uafladelig, fordi, da I modtoge Guds Ord, som I hørte af os, toge I ikke imod det som Menneskers Ord, men som Guds Ord (hvad det sandelig er), hvilket ogsaa viser sig virksomt i eder, som tro.
ಯಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ಯೂಯಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಮುಖಾದ್ ಈಶ್ವರೇಣ ಪ್ರತಿಶ್ರುತಂ ವಾಕ್ಯಮ್ ಅಲಭಧ್ವಂ ತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ತತ್ ಮಾನುಷಾಣಾಂ ವಾಕ್ಯಂ ನ ಮತ್ತ್ವೇಶ್ವರಸ್ಯ ವಾಕ್ಯಂ ಮತ್ತ್ವಾ ಗೃಹೀತವನ್ತ ಇತಿ ಕಾರಣಾದ್ ವಯಂ ನಿರನ್ತರಮ್ ಈಶ್ವರಂ ಧನ್ಯಂ ವದಾಮಃ, ಯತಸ್ತದ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ವಾಕ್ಯಮ್ ಇತಿ ಸತ್ಯಂ ವಿಶ್ವಾಸಿನಾಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ತಸ್ಯ ಗುಣಃ ಪ್ರಕಾಶತೇ ಚ|
14 Thi I, Brødre! ere blevne Efterfølgere af Guds Menigheder i Judæa i Kristus Jesus, efterdi ogsaa I have lidt det samme af eders egne Stammefrænder, som de have lidt af Jøderne,
ಹೇ ಭ್ರಾತರಃ, ಖ್ರೀಷ್ಟಾಶ್ರಿತವತ್ಯ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಯಾಃ ಸಮಿತ್ಯೋ ಯಿಹೂದಾದೇಶೇ ಸನ್ತಿ ಯೂಯಂ ತಾಸಾಮ್ ಅನುಕಾರಿಣೋಽಭವತ, ತದ್ಭುಕ್ತಾ ಲೋಕಾಶ್ಚ ಯದ್ವದ್ ಯಿಹೂದಿಲೋಕೇಭ್ಯಸ್ತದ್ವದ್ ಯೂಯಮಪಿ ಸ್ವಜಾತೀಯಲೋಕೇಭ್ಯೋ ದುಃಖಮ್ ಅಲಭಧ್ವಂ|
15 der baade ihjelsloge den Herre Jesus og Profeterne og udjoge os og ikke behage Gud og staa alle Mennesker imod,
ತೇ ಯಿಹೂದೀಯಾಃ ಪ್ರಭುಂ ಯೀಶುಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಶ್ಚ ಹತವನ್ತೋ ಽಸ್ಮಾನ್ ದೂರೀಕೃತವನ್ತಶ್ಚ, ತ ಈಶ್ವರಾಯ ನ ರೋಚನ್ತೇ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಮಾನವಾನಾಂ ವಿಪಕ್ಷಾ ಭವನ್ತಿ ಚ;
16 idet de forhindre os i at tale til Hedningerne til deres Frelse, for til enhver Tid at fylde deres Synders Maal; men Vreden er kommen over dem fuldtud.
ಅಪರಂ ಭಿನ್ನಜಾತೀಯಲೋಕಾನಾಂ ಪರಿತ್ರಾಣಾರ್ಥಂ ತೇಷಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಸುಸಂವಾದಘೋಷಣಾದ್ ಅಸ್ಮಾನ್ ಪ್ರತಿಷೇಧನ್ತಿ ಚೇತ್ಥಂ ಸ್ವೀಯಪಾಪಾನಾಂ ಪರಿಮಾಣಮ್ ಉತ್ತರೋತ್ತರಂ ಪೂರಯನ್ತಿ, ಕಿನ್ತು ತೇಷಾಮ್ ಅನ್ತಕಾರೀ ಕ್ರೋಧಸ್ತಾನ್ ಉಪಕ್ರಮತೇ|
17 Men vi, Brødre! som en stakket Tid have været skilte fra eder i det ydre, ikke i Hjertet, vi have gjort os des mere Flid for at faa eders Ansigt at se, under megen Længsel,
ಹೇ ಭ್ರಾತರಃ ಮನಸಾ ನಹಿ ಕಿನ್ತು ವದನೇನ ಕಿಯತ್ಕಾಲಂ ಯುಷ್ಮತ್ತೋ ಽಸ್ಮಾಕಂ ವಿಚ್ಛೇದೇ ಜಾತೇ ವಯಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮುಖಾನಿ ದ್ರಷ್ಟುಮ್ ಅತ್ಯಾಕಾಙ್ಕ್ಷಯಾ ಬಹು ಯತಿತವನ್ತಃ|
18 efterdi vi have haft i Sinde at komme til eder, jeg, Paulus, baade een og to Gange, og Satan har hindret os deri.
ದ್ವಿರೇಕಕೃತ್ವೋ ವಾ ಯುಷ್ಮತ್ಸಮೀಪಗಮನಾಯಾಸ್ಮಾಕಂ ವಿಶೇಷತಃ ಪೌಲಸ್ಯ ಮಮಾಭಿಲಾಷೋಽಭವತ್ ಕಿನ್ತು ಶಯತಾನೋ ಽಸ್ಮಾನ್ ನಿವಾರಿತವಾನ್|
19 Thi hvem er vort Haab eller vor Glæde eller vor Hæderskrans, naar ikke ogsaa I ere det for vor Herre Jesus Kristus i hans Tilkommelse?
ಯತೋಽಸ್ಮಾಕಂ ಕಾ ಪ್ರತ್ಯಾಶಾ ಕೋ ವಾನನ್ದಃ ಕಿಂ ವಾ ಶ್ಲಾಘ್ಯಕಿರೀಟಂ? ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪ್ರಭೋ ರ್ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯಾಗಮನಕಾಲೇ ತತ್ಸಮ್ಮುಖಸ್ಥಾ ಯೂಯಂ ಕಿಂ ತನ್ನ ಭವಿಷ್ಯಥ?
20 I ere jo vor Ære og Glæde.
ಯೂಯಮ್ ಏವಾಸ್ಮಾಕಂ ಗೌರವಾನನ್ದಸ್ವರೂಪಾ ಭವಥ|
