1 Tessalonikerne 2
1 I vide jo selv, Brødre! at vor Indgang hos eder ikke har været forgæves;
ⲁ̅⳿ⲛⲑⲱⲧⲉⲛ ⲅⲁⲣ ⲧⲉⲧⲉⲛ⳿ⲉⲙⲓ ⲛⲉⲛ⳿ⲥⲛⲏⲟⲩ ⳿ⲙⲡⲉⲛⲙⲱⲓⲧ ⳿ⲉϧⲟⲩⲛ ⲉⲧⲁⲛϣⲱⲡⲓ ⳿ⲙⲙⲟϥ ϩⲁⲣⲱⲧⲉⲛ ϫⲉ ⳿ⲙⲡⲉϥϣⲱⲡⲓ ⲉϥϣⲟⲩⲓⲧ.
2 men skønt vi, som I vide, forud havde lidt og vare blevne mishandlede i Filippi, fik vi Frimodighed i vor Gud til at tale Guds Evangelium til eder under megen Kamp.
ⲃ̅ⲁⲗⲗⲁ ⲁⲛⲉⲣϣⲟⲣⲡ ⳿ⲛϭⲓϧⲓⲥⲓ ⲟⲩⲟϩ ⲁⲩϣⲟϣⲉⲛ ⲕⲁⲧⲁ⳿ⲫⲣⲏϯ ⲉⲧⲉⲧⲉⲛ⳿ⲉⲙⲓ ϫⲉ ⳿ⲛ⳿ϩⲣⲏ ⲓ ϧⲉⲛ ⲫⲓⲗⲓⲡⲡⲟⲓⲥ ⲁⲛⲟⲩⲟⲛϩⲉⲛ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ϧⲉⲛ ⲡⲉⲛⲛⲟⲩϯ ⳿ⲉⲥⲁϫⲓ ⲛⲉⲙⲱⲧⲉⲛ ⳿ⲙⲡⲓⲉⲩⲁⲅⲅⲉⲗⲓⲟⲛ ⳿ⲛⲧⲉ ⲫϯ ϧⲉⲛ ⲟⲩⲛⲓϣϯ ⳿ⲛⲁⲅⲱⲛ.
3 Thi vor Prædiken skyldes ikke Bedrag, ej heller Urenhed og er ikke forbunden med Svig;
ⲅ̅ⲡⲉⲛⲑⲱⲧ ⲅⲁⲣ ⳿ⲛϩⲏⲧ ⳿ⲛⲟⲩ⳿ⲉⲃⲟⲗ ϧⲉⲛ ⲟⲩ⳿ⲡⲗⲁⲛⲏ ⲁⲛ ⲡⲉ ⲟⲩⲇⲉ ⳿ⲛⲟⲩ⳿ⲉⲃⲟⲗ ϧⲉⲛ ⲟⲩϭⲱϧⲉⲙ ⲁⲛ ⲡⲉ ⲟⲩⲇⲉ ⳿ⲛⲟⲩ⳿ⲉⲃⲟⲗ ϧⲉⲛ ⲟⲩ⳿ⲭⲣⲟϥ ⲁⲛ ⲡⲉ.
4 men ligesom vi af Gud ere fundne værdige til at faa Evangeliet betroet, saaledes tale vi, ikke for at behage Mennesker, men Gud, som prøver vore Hjerter.
ⲇ̅ⲁⲗⲗⲁ ⲕⲁⲧⲁ⳿ⲫⲣⲏϯ ⲉⲧⲁⲩⲉⲣⲇⲟⲕⲓⲙⲁⲍⲓⲛ ⳿ⲙⲙⲟⲛ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲉⲛ ⲫϯ ⲉⲧⲉⲛϩⲟⲩⲧⲉⲛ ⳿ⲉⲡⲓⲉⲩⲁⲅⲅⲉⲗⲓⲟⲛ ⲡⲁⲓⲣⲏϯ ⲧⲉⲛⲥⲁϫⲓ ⳿ⲙ⳿ⲫⲣⲏϯ ⲁⲛ ⳿ⲛϩⲁⲛⲟⲩⲟⲛ ⲉⲩⲣⲁⲛⲱⲟⲩ ⳿ⲛⲛⲓⲣⲱⲙⲓ ⲁⲗⲗⲁ ⲫϯ ⲫⲏⲉⲧⲉⲣⲇⲟⲕⲓⲙⲁⲍⲓⲛ ⳿ⲛⲛⲉⲛϩⲏⲧ.
5 Thi vor Færd var hverken nogen Sinde med smigrende Tale — som I vide — ej heller var den et Skalkeskjul for Havesyge — Gud er Vidne;
ⲉ̅ⲟⲩⲇⲉ ⲅⲁⲣ ⳿ⲙⲡⲉⲛϣⲱⲡⲓ ⲉⲛⲉϩ ϧⲉⲛ ⲟⲩⲥⲁϫⲓ ⳿ⲛⲥⲟⲡⲥⲉⲡ ⲕⲁⲧⲁ⳿ⲫⲣⲏϯ ⲉⲧⲉⲧⲉⲛ⳿ⲉⲙⲓ ⲟⲩⲇⲉ ϧⲉⲛ ⲟⲩⲗⲱⲓϫⲓ ⳿ⲙⲙⲉⲧϭⲓ⳿ⲛϫⲟⲛⲥ ⲫϯ ⲡⲉⲧⲉⲣⲙⲉⲑⲣⲉ.
6 ikke heller søgte vi Ære af Mennesker, hverken af eder eller af andre, skønt vi som Kristi Apostle nok kunde have været eder til Byrde.
ⲋ̅ⲟⲩⲇⲉ ⲛⲁⲛⲕⲱϯ ⳿ⲛⲥⲁ ⲱⲟⲩ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ϧⲉⲛ ⲛⲓⲣⲱⲙⲓ ⲟⲩⲇⲉ ⳿ⲛⲧⲉⲛ ⲑⲏⲛⲟⲩ ⲟⲩⲇⲉ ⳿ⲛⲧⲉⲛ ϩⲁⲛⲕⲉⲭⲱⲟⲩⲛⲓ.
7 Men vi færdedes med Mildhed iblandt eder. Som naar en Moder ammer sine egne Børn,
ⲍ̅⳿ⲉⲟⲩⲟⲛ ⳿ϣϫⲟⲙ ⳿ⲙⲙⲟⲛ ⳿ⲉϣⲱⲡⲓ ϧⲁ ⲟⲩⲃⲁⲣⲟⲥ ⳿ⲙ⳿ⲫⲣⲏϯ ⳿ⲛϩⲁⲛⲁⲡⲟⲥⲧⲟⲗⲟⲥ ⳿ⲛⲧⲉ Ⲡⲭ̅ⲥ̅ ⲁⲗⲗⲁ ⲁⲛⲉⲣⲕⲟⲩϫⲓ ⳿ⲛ⳿ⲁⲗⲟⲩ ϧⲉⲛ ⲧⲉⲧⲉⲛⲙⲏϯ ⳿ⲙ⳿ⲫⲣⲏϯ ⳿ⲛⲟⲩⲙⲟⲛⲓ ⲉⲥⲉⲣⲑⲁⲗⲡⲓⲛ ⳿ⲉⲛⲉⲥϣⲏⲣⲓ.
8 saaledes fandt vi, af inderlig Kærlighed til eder, en Glæde i at dele med eder ikke alene Guds Evangelium, men ogsaa vort eget Liv, fordi I vare blevne os elskelige.
ⲏ̅ⲡⲁⲓⲣⲏϯ ⲉⲛⲧⲁϣⲉ ⲙⲉⲓ ⳿ⲙⲙⲱⲧⲉⲛ ⲁⲛ ϯⲙⲁϯ ⳿ⲉϯ ⲛⲱⲧⲉⲛ ⲟⲩ ⲙⲟⲛⲟⲛ ⳿ⲙⲡⲓⲉⲩⲁⲅⲅⲉⲗⲓⲟⲛ ⳿ⲛⲧⲉ ⲫϯ ⲁⲗⲗⲁ ⲛⲉⲙ ⲛⲉⲛⲕⲉⲯⲩⲭⲏ ⲉⲑⲃⲉϫⲉ ⲁⲧⲉⲧⲉⲛϣⲱⲡⲓ ⲛⲁⲛ ⳿ⲛϩⲁⲛⲙⲉⲛⲣⲁϯ.
9 I erindre jo, Brødre! vor Møje og Anstrengelse; arbejdende Nat og Dag, for ikke at være nogen af eder til Byrde, prædikede vi Guds Evangelium for eder.
ⲑ̅ⲁⲣⲓ⳿ⲫⲙⲉⲩⲓ ⲅⲁⲣ ⲛⲉⲛ⳿ⲥⲛⲏⲟⲩ ⳿ⲙⲡⲉⲛϧⲓⲥⲓ ⲛⲉⲙ ⲡⲉⲛ⳿ⲙⲕⲁϩ ⲉⲛⲉⲣϩⲱⲃ ⳿ⲛϫⲱⲣϩ ⲛⲉⲙ ⲙⲉⲣⲓ ϫⲉ ⳿ⲛⲧⲉⲛ⳿ϣⲧⲉⲙⲟⲩⲁϩⲃⲁⲣⲟⲥ ⳿ⲉϫⲉⲛ ⲟⲩⲁⲓ ⳿ⲙⲙⲱⲧⲉⲛ ⲁⲛϩⲓⲱⲓϣ ϧⲉⲛ ⲑⲏⲛⲟⲩ ⳿ⲙⲡⲓⲉⲩⲁⲅⲅⲉⲗⲓⲟⲛ ⳿ⲛⲧⲉ ⲫϯ.
10 I ere Vidner, og Gud, hvor fromt og retfærdigt og ulasteligt vi færdedes iblandt eder, som tro;
ⲓ̅⳿ⲛⲑⲱⲧⲉⲛ ⲉⲧⲉⲣⲙⲉⲑⲣⲉ ⲛⲉⲙ ⲫϯ ϫⲉ ϧⲉⲛ ⲟⲩⲧⲟⲩⲃⲟ ⲛⲉⲙ ⲟⲩⲙⲉⲑⲙⲏⲓ ⲛⲉⲙ ⲟⲩⲙⲉⲧⲁⲧⲁⲣⲓⲕⲓ ⲁⲛϣⲱⲡⲓ ⲛⲱⲧⲉⲛ ϧⲁ ⲛⲏⲉⲑⲛⲁϩϯ.
11 ligesom I vide, hvorledes vi formanede og opmuntrede hver enkelt af eder som en Fader sine Børn
ⲓ̅ⲁ̅ⲕⲁⲧⲁ⳿ⲫⲣⲏϯ ⲉⲧⲉⲧⲉⲛ⳿ⲉⲙⲓ ϫⲉ ⳿ⲙ⳿ⲫⲣⲏϯ ⳿ⲛⲟⲩⲓⲱⲧ ⲉϥϯϩⲟ ⳿ⲉⲛⲉϥϣⲏⲣⲓ.
12 og besvore eder, at I skulde vandre Gud værdigt, ham, som kaldte eder til sit Rige og sin Herlighed.
ⲓ̅ⲃ̅ⲡⲁⲓⲣⲏϯ ⲉⲛϯϩⲟ ⳿ⲉⲡⲓⲟⲩⲁⲓ ⲡⲓⲟⲩⲁⲓ ⳿ⲙⲙⲱⲧⲉⲛ ⲟⲩⲟϩ ⲉⲛⲑⲱⲧ ⳿ⲙⲡⲉⲧⲉⲛϩⲏⲧ ⲟⲩⲟϩ ⲉⲛⲉⲣⲙⲉⲑⲣⲉ ϫⲉ ⲧⲉⲧⲉⲛⲙⲟϣⲓ ⲉⲣⲉⲧⲉⲛ ⳿ⲙ⳿ⲡϣⲁ ⳿ⲙⲫϯ ⲫⲁⲓ ⲉⲧⲁϥⲑⲁϩⲉⲙ ⲑⲏⲛⲟⲩ ⳿ⲉϧⲟⲩⲛ ⳿ⲉⲧⲉϥⲙⲉⲧⲟⲩⲣⲟ ⲛⲉⲙ ⲡⲉϥⲱⲟⲩ.
13 Og derfor takke ogsaa vi Gud uafladelig, fordi, da I modtoge Guds Ord, som I hørte af os, toge I ikke imod det som Menneskers Ord, men som Guds Ord (hvad det sandelig er), hvilket ogsaa viser sig virksomt i eder, som tro.
ⲓ̅ⲅ̅ⲟⲩⲟϩ ⲉⲑⲃⲉⲫⲁⲓ ⳿ⲁⲛⲟⲛ ϩⲱⲛ ⲧⲉⲛϣⲉⲡ⳿ϩⲙⲟⲧ ⳿ⲛⲧⲉⲛ ⲫϯ ⳿ⲛⲧⲉⲛⲭⲱ ⳿ⲛⲧⲟⲧⲉⲛ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ⲁⲛ ϫⲉ ⲉⲧⲁⲣⲉⲧⲉⲛϭⲓ ⳿ⲙⲡⲓⲥⲁϫⲓ ⳿ⲛⲧⲉ ⳿ⲡⲥⲱⲧⲉⲙ ⳿ⲛⲧⲉ ⲫϯ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲟⲧⲉⲛ ⲁⲣⲉⲧⲉⲛϣⲟⲡϥ ⳿ⲉⲣⲱⲧⲉⲛ ⳿ⲛⲟⲩⲥⲁϫⲓ ⳿ⲛⲣⲱⲙⲓ ⲁⲛ ⲡⲉ ⲁⲗⲗⲁ ⲡⲓⲣⲏϯ ⲁⲗⲏⲑⲱⲥ ⲟⲩⲥⲁϫⲓ ⳿ⲛⲧⲉ ⲫϯ ⲡⲉ ⲉⲧⲉ ⲫⲏ ⲡⲉ ⲉⲧⲉⲣϩⲱⲃ ϧⲉⲛ ⲑⲏⲛⲟⲩ ϧⲁ ⲛⲏⲉⲑⲛⲁϩϯ.
14 Thi I, Brødre! ere blevne Efterfølgere af Guds Menigheder i Judæa i Kristus Jesus, efterdi ogsaa I have lidt det samme af eders egne Stammefrænder, som de have lidt af Jøderne,
ⲓ̅ⲇ̅⳿ⲛⲑⲱⲧⲉⲛ ⲅⲁⲣ ⲛⲉⲛ⳿ⲥⲛⲏⲟⲩ ⲁⲣⲉⲧⲉⲛϣⲱⲡⲓ ⲉⲣⲉⲧⲉⲛⲟⲛⲓ ⳿ⲛⲛⲓⲉⲕ⳿ⲕⲗⲏⲥⲓⲁ ⳿ⲛⲧⲉ ⲫϯ ⲛⲏⲉⲧϧⲉⲛ ϯⲓⲟⲩⲇⲉ⳿ⲁ ϧⲉⲛ Ⲡⲭ̅ⲥ̅ Ⲓⲏ̅ⲥ̅ ϫⲉ ⲁⲣⲉⲧⲉⲛϣⲱⲡ ϩⲱⲧⲉⲛ ⳿ⲛⲛⲁⲓ⳿ⲙⲕⲁⲩϩ ⳿ⲛⲟⲩⲱⲧ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲟⲧⲟⲩ ⳿ⲛⲛⲉⲧⲉⲛ⳿ϣⲫⲏⲣ ⳿ⲙⲫⲩⲗⲏ ⲕⲁⲧⲁ⳿ⲫⲣⲏϯ ϩⲱⲛ ⲉⲧⲁⲛϭⲓ ⳿ⲛⲧⲟⲧⲟⲩ ⳿ⲛⲛⲓⲓⲟⲩⲇⲁⲓ.
15 der baade ihjelsloge den Herre Jesus og Profeterne og udjoge os og ikke behage Gud og staa alle Mennesker imod,
ⲓ̅ⲉ̅ⲛⲏⲉⲧⲁⲩϧⲱⲧⲉⲃ ⳿ⲙⲠ⳪ Ⲓⲏ̅ⲥ̅ ⲛⲉⲙ ⲛⲓⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲟⲩⲟϩ ⳿ⲁⲛⲟⲛ ϩⲱⲛ ⲁⲩϭⲟϫⲓ ⳿ⲛⲥⲱⲛ ⲟⲩⲟϩ ⳿ⲛⲥⲉⲣⲁⲛⲁϥ ⳿ⲙⲫϯ ⲁⲛ ⲉⲩⲟⲓ ⳿ⲛⲣⲉϥϯ ⳿ⲉϧⲟⲩⲛ ⳿ⲉ⳿ϩⲣⲉⲛ ⲣⲱⲙⲓ ⲛⲓⲃⲉⲛ.
16 idet de forhindre os i at tale til Hedningerne til deres Frelse, for til enhver Tid at fylde deres Synders Maal; men Vreden er kommen over dem fuldtud.
ⲓ̅ⲋ̅ⲉⲩⲧⲁϩⲛⲟ ⳿ⲙⲙⲟⲛ ⳿ⲉⲥⲁϫⲓ ⲛⲉⲙ ⲛⲓⲉⲑⲛⲟⲥ ϩⲓⲛⲁ ⳿ⲛⲥⲉⲛⲟϩⲉⲙ ⳿ⲉ⳿ⲡϫⲓⲛⲥⲉϫⲉⲕ ⳿ⲛⲟⲩⲛⲟⲃⲓ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ⳿ⲛⲥⲏⲟⲩ ⲛⲓⲃⲉⲛ ⲁϥ⳿ⲓ ⲇⲉ ⳿ⲉ⳿ϩⲣⲏⲓ ⳿ⲉϫⲱⲟⲩ ⳿ⲛϫⲉ ⲡⲓϫⲱⲛⲧ ϣⲁ ⳿ⲉⲃⲟⲗ.
17 Men vi, Brødre! som en stakket Tid have været skilte fra eder i det ydre, ikke i Hjertet, vi have gjort os des mere Flid for at faa eders Ansigt at se, under megen Længsel,
ⲓ̅ⲍ̅⳿ⲁⲛⲟⲛ ⲇⲉ ⲛⲉⲛ⳿ⲥⲛⲏⲟⲩ ⲁⲩϣⲟⲛϩⲉⲛ ⳿ⲙⲙⲱⲧⲉⲛ ⳿ⲡⲣⲟⲥⲟⲩⲥⲏⲟⲩ ⳿ⲛⲧⲉ ⲟⲩⲟⲩⲛⲟⲩ ϧⲉⲛ ⳿ⲡϩⲟ ⲟⲩⲟϩ ϧⲉⲛ ⳿ⲡϩⲏⲧ ⲁⲛ ϧⲉⲛ ⲟⲩⲙⲉⲧϩⲟⲩ⳿ⲟ ⲁⲛⲓⲏⲥ ⳿ⲉⲛⲁⲩ ⳿ⲉⲡⲉⲧⲉⲛϩⲟ ϧⲉⲛ ⲟⲩⲛⲓϣϯ ⳿ⲛⲉⲡⲓⲑⲩⲙⲓ⳿ⲁ.
18 efterdi vi have haft i Sinde at komme til eder, jeg, Paulus, baade een og to Gange, og Satan har hindret os deri.
ⲓ̅ⲏ̅ϫⲉ ⲁⲛⲟⲩⲱϣ ⳿ⲉ⳿ⲓ ϩⲁⲣⲱⲧⲉⲛ ⳿ⲁⲛⲟⲕ ⲙⲉⲛ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⳿ⲛⲟⲩⲥⲟⲡ ⲛⲉⲙ ⲃ̅ ⲟⲩⲟϩ ⲁϥⲧⲁϩⲛⲟ ⳿ⲙⲙⲟⲓ ⳿ⲛϫⲉ ⳿ⲡⲥⲁⲧⲁⲛⲁⲥ.
19 Thi hvem er vort Haab eller vor Glæde eller vor Hæderskrans, naar ikke ogsaa I ere det for vor Herre Jesus Kristus i hans Tilkommelse?
ⲓ̅ⲑ̅ⲛⲓⲙ ⲅⲁⲣ ⲡⲉ ⲧⲉⲛϩⲉⲗⲡⲓⲥ ⲓⲉ ⲡⲉⲛⲣⲁϣⲓ ⲓⲉ ⳿ⲡ⳿ⲭⲗⲟⲙ ⳿ⲛⲧⲉ ⲡⲉⲛϣⲟⲩϣⲟⲩ ⲙⲏ ⳿ⲛⲑⲱⲧⲉⲛ ⲁⲛ ⲡⲉ ⳿ⲙⲡⲉ⳿ⲙⲑⲟ ⳿ⲙⲡⲉⲛ⳪ Ⲓⲏ̅ⲥ̅ ⳿ⲛ⳿ϩⲣⲏⲓ ϧⲉⲛ ⲧⲉϥⲡⲁⲣⲟⲩⲥⲓⲁ.
20 I ere jo vor Ære og Glæde.
ⲕ̅⳿ⲛⲑⲱⲧⲉⲛ ⲅⲁⲣ ⲡⲉ ⲡⲉⲛⲱⲟⲩ ⲛⲉⲙ ⲡⲉⲛⲣⲁϣⲓ
