1 Johannes 5
1 Hver den, som tror, at Jesus er Kristus, er født af Gud; og hver den, som elsker Faderen, elsker ogsaa den, som er født af ham.
ยีศุรภิษิกฺตสฺตฺราเตติ ย: กศฺจิทฺ วิศฺวาสิติ ส อีศฺวราตฺ ชาต: ; อปรํ ย: กศฺจิตฺ ชนยิตริ ปฺรียเต ส ตสฺมาตฺ ชาเต ชเน 'ปิ ปฺรียเตฯ
2 Derpaa kende vi, at vi elske Guds Børn, naar vi elske Gud og gøre hans Bud.
วยมฺ อีศฺวรสฺย สนฺตาเนษุ ปฺรียามเห ตทฺ อเนน ชานีโม ยทฺ อีศฺวเร ปฺรียามเห ตสฺยาชฺญา: ปาลยามศฺจฯ
3 Thi dette er Kærlighed til Gud, at vi holde hans Bud; og hans Bud ere ikke svære;
ยต อีศฺวเร ยตฺ เปฺรม ตตฺ ตทียาชฺญาปาลเนนาสฺมาภิ: ปฺรกาศยิตวฺยํ, ตสฺยาชฺญาศฺจ กโฐรา น ภวนฺติฯ
4 thi alt det, som er født af Gud, overvinder Verden; og dette er den Sejr, som har overvundet Verden, vor Tro.
ยโต ย: กศฺจิทฺ อีศฺวราตฺ ชาต: ส สํสารํ ชยติ กิญฺจาสฺมากํ โย วิศฺวาส: ส เอวาสฺมากํ สํสารชยิชย: ฯ
5 Hvem er den, som overvinder Verden, uden den, som tror, at Jesus er Guds Søn?
ยีศุรีศฺวรสฺย ปุตฺร อิติ โย วิศฺวสิติ ตํ วินา โก'ปร: สํสารํ ชยติ?
6 Han er den, som kom med Vand og Blod, Jesus Kristus; ikke med Vandet alene, men med Vandet og med Blodet; og det er Aanden, som vidner, thi Aanden er Sandheden.
โส'ภิษิกฺตสฺตฺราตา ยีศุโสฺตยรุธิราภฺยามฺ อาคต: เกวลํ โตเยน นหิ กินฺตุ โตยรุธิราภฺยามฺ, อาตฺมา จ สากฺษี ภวติ ยต อาตฺมา สตฺยตาสฺวรูป: ฯ
7 Thi tre ere de, som vidne:
ยโต เหโต: สฺวรฺเค ปิตา วาท: ปวิตฺร อาตฺมา จ ตฺรย อิเม สากฺษิณ: สนฺติ, ตฺรย อิเม ไจโก ภวนฺติฯ
8 Aanden og Vandet og Blodet; og disse tre forene sig til eet.
ตถา ปฺฤถิวฺยามฺ อาตฺมา โตยํ รุธิรญฺจ ตฺรีเณฺยตานิ สากฺษฺยํ ททาติ เตษำ ตฺรยาณามฺ เอกตฺวํ ภวติ จฯ
9 Dersom vi tage imod Menneskenes Vidnesbyrd, da er Guds Vidnesbyrd større; thi dette er Guds Vidnesbyrd, at han har vidnet om sin Søn.
มานวานำ สากฺษฺยํ ยทฺยสฺมาภิ รฺคฺฤหฺยเต ตรฺหีศฺวรสฺย สากฺษฺยํ ตสฺมาทปิ เศฺรษฺฐํ ยต: สฺวปุตฺรมธีศฺวเรณ ทตฺตํ สากฺษฺยมิทํฯ
10 Den, som tror paa Guds Søn, har Vidnesbyrdet i sig selv; den, som ikke tror Gud, har gjort ham til en Løgner, fordi han ikke har troet paa det Vidnesbyrd, som Gud har vidnet om sin Søn.
อีศฺวรสฺย ปุเตฺร โย วิศฺวาสิติ ส นิชานฺตเร ตตฺ สากฺษฺยํ ธารยติ; อีศฺวเร โย น วิศฺวสิติ ส ตมฺ อนฺฤตวาทินํ กโรติ ยต อีศฺวร: สฺวปุตฺรมธิ ยตฺ สากฺษฺยํ ทตฺตวานฺ ตสฺมินฺ ส น วิศฺวสิติฯ
11 Og dette er Vidnesbyrdet, at Gud har givet os evigt Liv; og dette Liv er i hans Søn. (aiōnios g166)
ตจฺจ สากฺษฺยมิทํ ยทฺ อีศฺวโร 'สฺมภฺยมฺ อนนฺตชีวนํ ทตฺตวานฺ ตจฺจ ชีวนํ ตสฺย ปุเตฺร วิทฺยเตฯ (aiōnios g166)
12 Den, som har Sønnen, har Livet; den, som ikke har Guds Søn, har ikke Livet.
ย: ปุตฺรํ ธารยติ ส ชีวนํ ธาริยติ, อีศฺวรสฺย ปุตฺรํ โย น ธารยติ ส ชีวนํ น ธารยติฯ
13 Dette har jeg skrevet til eder, for at I skulle vide, at I have evigt Liv, I, som tro paa Guds Søns Navn. (aiōnios g166)
อีศฺวรปุตฺรสฺย นามฺนิ ยุษฺมานฺ ปฺรเตฺยตานิ มยา ลิขิตานิ ตสฺยาภิปฺราโย 'ยํ ยทฺ ยูยมฺ อนนฺตชีวนปฺราปฺตา อิติ ชานียาต ตเสฺยศฺวรปุตฺรสฺย นามฺนิ วิศฺวเสต จฯ (aiōnios g166)
14 Og dette er den Frimodighed, som vi have over for ham, at dersom vi bede om noget efter hans Villie, hører han os.
ตสฺยานฺติเก 'สฺมากํ ยา ปฺรติภา ภวติ ตสฺยา: การณมิทํ ยทฺ วยํ ยทิ ตสฺยาภิมตํ กิมปิ ตํ ยาจามเห ตรฺหิ โส 'สฺมากํ วากฺยํ ศฺฤโณติฯ
15 Og dersom vi vide, at han hører os, hvad vi end bede om, da vide vi, at vi have de Ting, om hvilke vi have bedet ham.
ส จาสฺมากํ ยตฺ กิญฺจน ยาจนํ ศฺฤโณตีติ ยทิ ชานีมสฺตรฺหิ ตสฺมาทฺ ยาจิตา วรา อสฺมาภิ: ปฺราปฺยนฺเต ตทปิ ชานีม: ฯ
16 Dersom nogen ser sin Broder begaa Synd, som ikke er til Døden, han bede, og han skal give ham Liv, dem nemlig, som ikke synde til Døden. Der er Synd til Døden; for den siger jeg ikke, at han skal bede.
กศฺจิทฺ ยทิ สฺวภฺราตรมฺ อมฺฤตฺยุชนกํ ปาปํ กุรฺวฺวนฺตํ ปศฺยติ ตรฺหิ ส ปฺรารฺถนำ กโรตุ เตเนศฺวรสฺตไสฺม ชีวนํ ทาสฺยติ, อรฺถโต มฺฤตฺยุชนกํ ปาปํ เยน นาการิตไสฺมฯ กินฺตุ มฺฤตฺยุชนกมฺ เอกํ ปาปมฺ อาเสฺต ตทธิ เตน ปฺรารฺถนา กฺริยตามิตฺยหํ น วทามิฯ
17 Al Uretfærdighed er Synd; men der er Synd, som ikke er til Døden.
สรฺวฺว เอวาธรฺมฺม: ปาปํ กินฺตุ สรฺวฺวปำป มฺฤตฺยุชนกํ นหิฯ
18 Vi vide, at hver den, som er født af Gud, synder ikke; men den, som er født af Gud, bevarer sig selv, og den onde rører ham ikke.
ย อีศฺวราตฺ ชาต: ส ปาปาจารํ น กโรติ กินฺตฺวีศฺวราตฺ ชาโต ชน: สฺวํ รกฺษติ ตสฺมาตฺ ส ปาปาตฺมา ตํ น สฺปฺฤศตีติ วยํ ชานีม: ฯ
19 Vi vide, at vi ere af Gud, og hele Verden ligger i det onde.
วยมฺ อีศฺวราตฺ ชาตา: กินฺตุ กฺฤตฺสฺน: สํสาร: ปาปาตฺมโน วศํ คโต 'สฺตีติ ชานีม: ฯ
20 Men vi vide, at Guds Søn er kommen, og han har givet os Forstand til at kende den sande; og vi ere i den sande, i hans Søn Jesus Kristus. Denne er den sande Gud og evigt Liv. (aiōnios g166)
อปรมฺ อีศฺวรสฺย ปุตฺร อาคตวานฺ วยญฺจ ยยา ตสฺย สตฺยมยสฺย ชฺญานํ ปฺราปฺนุยามสฺตาทฺฤศีํ ธิยมฺ อสฺมภฺยํ ทตฺตวานฺ อิติ ชานีมสฺตสฺมินฺ สตฺยมเย 'รฺถตสฺตสฺย ปุเตฺร ยีศุขฺรีษฺเฏ ติษฺฐามศฺจ; ส เอว สตฺยมย อีศฺวโร 'นนฺตชีวนสฺวรูปศฺจาสฺติฯ (aiōnios g166)
21 Mine Børn, vogter eder for Afguderne!
เห ปฺริยพาลกา: , ยูยํ เทวมูรฺตฺติภฺย: สฺวานฺ รกฺษตฯ อาเมนฺฯ
