1 Korinterne 8
1 Men hvad Kødet fra Afgudsofrene angaar, da vide vi, fordi vi alle have Kundskab — (Kundskaben opblæser, men Kærligheden opbygger.
Əmdi «butlarƣa atap nǝzir ⱪilinƣan taamlar» mǝsilisigǝ kelǝyli. «Ⱨǝmmimizdǝ bilim bar» dǝp bilimiz. Hox, biraⱪ bilim bolsa adǝmni kɵrǝnglitidu; meⱨir-muⱨǝbbǝt bolsa adǝmni ⱪuridu.
2 Dersom nogen tykkes at kende noget, han kender endnu ikke saaledes, som man bør kende.
«Mening bilimim bar» dǝp ⱨesabliƣan kixi, ǝmǝliyǝttǝ ⱨeqnemini tehi bilixkǝ tegixlik dǝrijidǝ bilmigǝn bolidu.
3 Men dersom nogen elsker Gud, han er kendt af ham.)
Əmma Hudani sɵygǝn kixi bolsa, u Uning tǝripidin tonulidu.
4 Hvad altsaa Spisningen af Offerkødet angaar, da vide vi, at der er ingen Afgud i Verden, og at der ingen Gud er uden een.
Hox, ǝmdi «butlarƣa atap nǝzir ⱪilinƣan taamlar» toƣruluⱪ — bizgǝ mǝlumki, «Jaⱨanda but degǝn ⱨeqnemǝ ⱨesablanmaydu», wǝ «birla Hudadin baxⱪa ⱨeq ilaⱨ yoⱪtur».
5 Thi om der end er saakaldte Guder, være sig i Himmelen eller paa Jorden, som der jo er mange Guder og mange Herrer,
Gǝrqǝ nurƣun atalmix ilaⱨlar bar bolsimu — mǝyli ular zeminda yaki asmanda turidu dǝp ⱪarilixidin ⱪǝt’iynǝzǝr (dǝrwǝⱪǝ «ilaⱨlar» kɵp, wǝ «rǝb»lǝr kɵptur)
6 saa er der for os dog kun een Gud, Faderen, af hvem alle Ting ere, og vi til ham, og een Herre, Jesus Kristus, ved hvem alle Ting ere, og vi ved ham.
biraⱪ biz üqün pǝⱪǝtla bir Huda, yǝni Ata bardur. Uningdin barliⱪ mǝwjudatlar apiridǝ bolƣan, bizmu Uning üqün mǝwjut bolƣanmiz; [xuningdǝk], birla Rǝb, yǝni Əysa Mǝsiⱨ bardur. Pütkül mǝwjudatlar U arⱪiliⱪ mǝwjut, bizmu U arⱪiliⱪ ⱨayatmiz.
7 Dog ikke alle have den Kundskab. Men der er nogle, som ifølge deres hidtidige Afgudsvane spise det som Afgudsofferkød, og deres Samvittighed, som er skrøbelig, besmittes.
Əmma bundaⱪ bilim ⱨǝmmimizdǝ tehi yoⱪtur; tehi butlarƣa kɵndürülginidin halas bolmiƣan bǝzi [ixǝngüqilǝr] bolsa muxundaⱪ taamlarni «butⱪa atap nǝzir ⱪilinƣan» dǝp bilip yǝydu; xundaⱪla ularning wijdani ajiz bolƣaqⱪa, bulƣanƣan bolidu.
8 Men Mad skal ikke bestemme vor Stilling over for Gud; hverken have vi Fortrin, om vi spise, eller staa tilbage, om vi ikke spise.
Əmǝliyǝttǝ taamlarning ɵzliri bizni Huda bilǝn yaraxturalmaydu; yemisǝk bizning kǝmqilikimiz ⱨesablanmaydu, yegǝn bolsaⱪ artuⱪqiliⱪmu ⱨesablanmaydu.
9 Men ser til, at ikke denne eders Frihed skal blive til Anstød for de skrøbelige!
Biraⱪ ⱨǝrⱨalda [yeyix] ǝrkinlikinglarning ajizlarƣa putlikaxang bolmasliⱪiƣa kɵngül ⱪoyunglar.
10 Thi dersom nogen ser dig, som har Kundskab, sidde til Bords i et Afgudshus, vil saa ikke Samvittigheden hos den, som er skrøbelig, blive opbygget til at spise Afgudsofferkødet?
Qünki ajiz bir bǝndǝ bilimi bar bolƣan sening buthanidiki dastihanda olturup yegǝnlikingni kɵrsǝ, undaⱪta u ɵz ajiz wijdaniƣa ⱪarxi ⱨalda butlarƣa atap nǝzir ⱪilinƣan taamlarni yeyixkǝ «ⱪurulup küqǝytilidiƣan» bolmamdu?
11 Den skrøbelige gaar jo til Grunde ved din Kundskab, Broderen, for hvis Skyld Kristus er død.
Xuning bilǝn Mǝsiⱨ uning nijati üqün ɵlgǝn, sening ⱪerindixing bolƣan bu ajiz bǝndǝ sening biliming wǝjidin ⱨalak bolidu.
12 Men naar I saaledes synde imod Brødrene og saare deres skrøbelige Samvittighed, synde I imod Kristus.
Xu yol bilǝn ⱪerindaxlarƣa ziyan yǝtküzüp gunaⱨ ⱪilip, ularning ajiz wijdanini zǝhimlǝndürüp, Mǝsiⱨkǝ ⱪarxi gunaⱨ ⱪiliwatisilǝr.
