1 Korinterne 7

1 Men hvad det angaar, hvorom I skreve til mig, da er det godt for en Mand ikke at røre en Kvinde;

ಅಪರಞ್ಚ ಯುಷ್ಮಾಭಿ ರ್ಮಾಂ ಪ್ರತಿ ಯತ್ ಪತ್ರಮಲೇಖಿ ತಸ್ಯೋತ್ತರಮೇತತ್, ಯೋಷಿತೋಽಸ್ಪರ್ಶನಂ ಮನುಜಸ್ಯ ವರಂ;

2 men for Utugts Skyld have hver Mand sin egen Hustru, og hver Kvinde have sin egen Mand.

ಕಿನ್ತು ವ್ಯಭಿಚಾರಭಯಾದ್ ಏಕೈಕಸ್ಯ ಪುಂಸಃ ಸ್ವಕೀಯಭಾರ್ಯ್ಯಾ ಭವತು ತದ್ವದ್ ಏಕೈಕಸ್ಯಾ ಯೋಷಿತೋ ಽಪಿ ಸ್ವಕೀಯಭರ್ತ್ತಾ ಭವತು|

3 Manden yde Hustruen sin Skyldighed; ligeledes ogsaa Hustruen Manden.

ಭಾರ್ಯ್ಯಾಯೈ ಭರ್ತ್ರಾ ಯದ್ಯದ್ ವಿತರಣೀಯಂ ತದ್ ವಿತೀರ್ಯ್ಯತಾಂ ತದ್ವದ್ ಭರ್ತ್ರೇಽಪಿ ಭಾರ್ಯ್ಯಯಾ ವಿತರಣೀಯಂ ವಿತೀರ್ಯ್ಯತಾಂ|

4 Hustruen raader ikke over sit eget Legeme, men Manden; ligesaa raader heller ikke Manden over sit eget Legeme, men Hustruen.

ಭಾರ್ಯ್ಯಾಯಾಃ ಸ್ವದೇಹೇ ಸ್ವತ್ವಂ ನಾಸ್ತಿ ಭರ್ತ್ತುರೇವ, ತದ್ವದ್ ಭರ್ತ್ತುರಪಿ ಸ್ವದೇಹೇ ಸ್ವತ್ವಂ ನಾಸ್ತಿ ಭಾರ್ಯ್ಯಾಯಾ ಏವ|

5 Unddrager eder ikke hinanden, uden maaske med fælles Samtykke, til en Tid, for at I kunne have Ro til Bønnen, og for saa atter at være sammen, for at Satan ikke skal friste eder, fordi I ikke formaa at være afholdende.

ಉಪೋಷಣಪ್ರಾರ್ಥನಯೋಃ ಸೇವನಾರ್ಥಮ್ ಏಕಮನ್ತ್ರಣಾನಾಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕಿಯತ್ಕಾಲಂ ಯಾವದ್ ಯಾ ಪೃಥಕ್ಸ್ಥಿತಿ ರ್ಭವತಿ ತದನ್ಯೋ ವಿಚ್ಛೇದೋ ಯುಷ್ಮನ್ಮಧ್ಯೇ ನ ಭವತು, ತತಃ ಪರಮ್ ಇನ್ದ್ರಿಯಾಣಾಮ್ ಅಧೈರ್ಯ್ಯಾತ್ ಶಯತಾನ್ ಯದ್ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಪರೀಕ್ಷಾಂ ನ ನಯೇತ್ ತದರ್ಥಂ ಪುನರೇಕತ್ರ ಮಿಲತ|

6 Men dette siger jeg som en Indrømmelse, ikke som en Befaling.

ಏತದ್ ಆದೇಶತೋ ನಹಿ ಕಿನ್ತ್ವನುಜ್ಞಾತ ಏವ ಮಯಾ ಕಥ್ಯತೇ,

7 Jeg ønsker dog, at alle Mennesker maatte være, som jeg selv er; men hver har sin egen Naadegave fra Gud, den ene saa, den anden saa.

ಯತೋ ಮಮಾವಸ್ಥೇವ ಸರ್ವ್ವಮಾನವಾನಾಮವಸ್ಥಾ ಭವತ್ವಿತಿ ಮಮ ವಾಞ್ಛಾ ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರಾದ್ ಏಕೇನೈಕೋ ವರೋಽನ್ಯೇನ ಚಾನ್ಯೋ ವರ ಇತ್ಥಮೇಕೈಕೇನ ಸ್ವಕೀಯವರೋ ಲಬ್ಧಃ|

8 Til de ugifte og til Enkerne siger jeg, at det er godt for dem, om de forblive som jeg.

ಅಪರಮ್ ಅಕೃತವಿವಾಹಾನ್ ವಿಧವಾಶ್ಚ ಪ್ರತಿ ಮಮೈತನ್ನಿವೇದನಂ ಮಮೇವ ತೇಷಾಮವಸ್ಥಿತಿ ರ್ಭದ್ರಾ;

9 Men kunne de ikke være afholdende, da lad dem gifte sig; thi det er bedre at gifte sig end at lide Brynde.

ಕಿಞ್ಚ ಯದಿ ತೈರಿನ್ದ್ರಿಯಾಣಿ ನಿಯನ್ತುಂ ನ ಶಕ್ಯನ್ತೇ ತರ್ಹಿ ವಿವಾಹಃ ಕ್ರಿಯತಾಂ ಯತಃ ಕಾಮದಹನಾದ್ ವ್ಯೂಢತ್ವಂ ಭದ್ರಂ|

10 Men de gifte byder ikke jeg, men Herren, at en Hustru ikke skal skille sig fra sin Mand; (

ಯೇ ಚ ಕೃತವಿವಾಹಾಸ್ತೇ ಮಯಾ ನಹಿ ಪ್ರಭುನೈವೈತದ್ ಆಜ್ಞಾಪ್ಯನ್ತೇ|

11 men om hun virkeligt skiller sig fra ham, da forblive hun ugift eller forlige sig med Manden; ) og at en Mand ikke skal forlade sin Hustru.

ಭಾರ್ಯ್ಯಾ ಭರ್ತ್ತೃತಃ ಪೃಥಕ್ ನ ಭವತು| ಯದಿ ವಾ ಪೃಥಗ್ಭೂತಾ ಸ್ಯಾತ್ ತರ್ಹಿ ನಿರ್ವಿವಾಹಾ ತಿಷ್ಠತು ಸ್ವೀಯಪತಿನಾ ವಾ ಸನ್ದಧಾತು ಭರ್ತ್ತಾಪಿ ಭಾರ್ಯ್ಯಾಂ ನ ತ್ಯಜತು|

12 Men til de andre siger jeg, ikke Herren: Dersom nogen Broder har en vantro Hustru, og denne samtykker i at bo hos ham, saa forlade han hende ikke!

ಇತರಾನ್ ಜನಾನ್ ಪ್ರತಿ ಪ್ರಭು ರ್ನ ಬ್ರವೀತಿ ಕಿನ್ತ್ವಹಂ ಬ್ರವೀಮಿ; ಕಸ್ಯಚಿದ್ ಭ್ರಾತುರ್ಯೋಷಿದ್ ಅವಿಶ್ವಾಸಿನೀ ಸತ್ಯಪಿ ಯದಿ ತೇನ ಸಹವಾಸೇ ತುಷ್ಯತಿ ತರ್ಹಿ ಸಾ ತೇನ ನ ತ್ಯಜ್ಯತಾಂ|

13 Og dersom en Hustru har en vantro Mand, og denne samtykker i at bo hos hende, saa forlade hun ikke Manden!

ತದ್ವತ್ ಕಸ್ಯಾಶ್ಚಿದ್ ಯೋಷಿತಃ ಪತಿರವಿಶ್ವಾಸೀ ಸನ್ನಪಿ ಯದಿ ತಯಾ ಸಹವಾಸೇ ತುಷ್ಯತಿ ತರ್ಹಿ ಸ ತಯಾ ನ ತ್ಯಜ್ಯತಾಂ|

14 Thi den vantro Mand er helliget ved Hustruen, og den vantro Hustru er helliget ved Manden; ellers vare jo eders Børn urene, men nu ere de hellige.

ಯತೋಽವಿಶ್ವಾಸೀ ಭರ್ತ್ತಾ ಭಾರ್ಯ್ಯಯಾ ಪವಿತ್ರೀಭೂತಃ, ತದ್ವದವಿಶ್ವಾಸಿನೀ ಭಾರ್ಯ್ಯಾ ಭರ್ತ್ರಾ ಪವಿತ್ರೀಭೂತಾ; ನೋಚೇದ್ ಯುಷ್ಮಾಕಮಪತ್ಯಾನ್ಯಶುಚೀನ್ಯಭವಿಷ್ಯನ್ ಕಿನ್ತ್ವಧುನಾ ತಾನಿ ಪವಿತ್ರಾಣಿ ಸನ್ತಿ|

15 Men skiller den vantro sig, saa lad ham skille sig; ingen Broder eller Søster er trælbunden i saadanne Tilfælde; men Gud har kaldet os til Fred.

ಅವಿಶ್ವಾಸೀ ಜನೋ ಯದಿ ವಾ ಪೃಥಗ್ ಭವತಿ ತರ್ಹಿ ಪೃಥಗ್ ಭವತು; ಏತೇನ ಭ್ರಾತಾ ಭಗಿನೀ ವಾ ನ ನಿಬಧ್ಯತೇ ತಥಾಪಿ ವಯಮೀಶ್ವರೇಣ ಶಾನ್ತಯೇ ಸಮಾಹೂತಾಃ|

16 Thi hvad ved du, Hustru! om du kan frelse din Mand? eller hvad ved du, Mand! om du kan frelse din Hustru?

ಹೇ ನಾರಿ ತವ ಭರ್ತ್ತುಃ ಪರಿತ್ರಾಣಂ ತ್ವತ್ತೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ ನ ವೇತಿ ತ್ವಯಾ ಕಿಂ ಜ್ಞಾಯತೇ? ಹೇ ನರ ತವ ಜಾಯಾಯಾಃ ಪರಿತ್ರಾಣಂ ತ್ವತ್ತೇ ಭವಿಷ್ಯತಿ ನ ವೇತಿ ತ್ವಯಾ ಕಿಂ ಜ್ಞಾಯತೇ?

17 Kun vandre enhver saaledes, som Herren har tildelt ham, som Gud har kaldet ham; og saaledes forordner jeg i alle Menighederne.

ಏಕೈಕೋ ಜನಃ ಪರಮೇಶ್ವರಾಲ್ಲಬ್ಧಂ ಯದ್ ಭಜತೇ ಯಸ್ಯಾಞ್ಚಾವಸ್ಥಾಯಾಮ್ ಈಶ್ವರೇಣಾಹ್ವಾಯಿ ತದನುಸಾರೇಣೈವಾಚರತು ತದಹಂ ಸರ್ವ್ವಸಮಾಜಸ್ಥಾನ್ ಆದಿಶಾಮಿ|

18 Blev nogen kaldet som omskaaren, han lade ikke Forhud drage over; er nogen kaldet som uomskaaren, han lade sig ikke omskære!

ಛಿನ್ನತ್ವಗ್ ಭೃತ್ವಾ ಯ ಆಹೂತಃ ಸ ಪ್ರಕೃಷ್ಟತ್ವಕ್ ನ ಭವತು, ತದ್ವದ್ ಅಛಿನ್ನತ್ವಗ್ ಭೂತ್ವಾ ಯ ಆಹೂತಃ ಸ ಛಿನ್ನತ್ವಕ್ ನ ಭವತು|

19 Omskærelse har intet at sige, og Forhud har intet at sige, men det at holde Guds Bud.

ತ್ವಕ್ಛೇದಃ ಸಾರೋ ನಹಿ ತದ್ವದತ್ವಕ್ಛೇದೋಽಪಿ ಸಾರೋ ನಹಿ ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರಸ್ಯಾಜ್ಞಾನಾಂ ಪಾಲನಮೇವ|

20 Hver blive i den Stand, hvori han blev kaldet!

ಯೋ ಜನೋ ಯಸ್ಯಾಮವಸ್ಥಾಯಾಮಾಹ್ವಾಯಿ ಸ ತಸ್ಯಾಮೇವಾವತಿಷ್ಠತಾಂ|

21 Blev du kaldet som Træl, da lad det ikke bekymre dig, men om du ogsaa kan blive fri, da gør hellere Brug deraf!

ದಾಸಃ ಸನ್ ತ್ವಂ ಕಿಮಾಹೂತೋಽಸಿ? ತನ್ಮಾ ಚಿನ್ತಯ, ತಥಾಚ ಯದಿ ಸ್ವತನ್ತ್ರೋ ಭವಿತುಂ ಶಕ್ನುಯಾಸ್ತರ್ಹಿ ತದೇವ ವೃಣು|

22 Thi den, der er kaldet i Herren som Træl, er Herrens frigivne; ligesaa er den, der er kaldet som fri, Kristi Træl.

ಯತಃ ಪ್ರಭುನಾಹೂತೋ ಯೋ ದಾಸಃ ಸ ಪ್ರಭೋ ರ್ಮೋಚಿತಜನಃ| ತದ್ವದ್ ತೇನಾಹೂತಃ ಸ್ವತನ್ತ್ರೋ ಜನೋಽಪಿ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ದಾಸ ಏವ|

23 Dyrt bleve I købte, vorder ikke Menneskers Trælle!

ಯೂಯಂ ಮೂಲ್ಯೇನ ಕ್ರೀತಾ ಅತೋ ಹೇತೋ ರ್ಮಾನವಾನಾಂ ದಾಸಾ ಮಾ ಭವತ|

24 I den Stand, hvori enhver blev kaldet, Brødre, deri blive han for Gud!

ಹೇ ಭ್ರಾತರೋ ಯಸ್ಯಾಮವಸ್ಥಾಯಾಂ ಯಸ್ಯಾಹ್ವಾನಮಭವತ್ ತಯಾ ಸ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ತಿಷ್ಠತು|

25 Men om Jomfruerne har jeg ikke nogen Befaling fra Herren, men giver min Mening til Kende som den, hvem Herren barmhjertigt har forundt at være troværdig.

ಅಪರಮ್ ಅಕೃತವಿವಾಹಾನ್ ಜನಾನ್ ಪ್ರತಿ ಪ್ರಭೋಃ ಕೋಽಪ್ಯಾದೇಶೋ ಮಯಾ ನ ಲಬ್ಧಃ ಕಿನ್ತು ಪ್ರಭೋರನುಕಮ್ಪಯಾ ವಿಶ್ವಾಸ್ಯೋ ಭೂತೋಽಹಂ ಯದ್ ಭದ್ರಂ ಮನ್ಯೇ ತದ್ ವದಾಮಿ|

26 Jeg mener altsaa dette, at det paa Grund af den forhaandenværende Nød er godt for et Menneske at være saaledes, som han er.

ವರ್ತ್ತಮಾನಾತ್ ಕ್ಲೇಶಸಮಯಾತ್ ಮನುಷ್ಯಸ್ಯಾನೂಢತ್ವಂ ಭದ್ರಮಿತಿ ಮಯಾ ಬುಧ್ಯತೇ|

27 Er du bunden til en Kvinde, da søg ikke at blive løst; er du ikke bunden, da søg ikke en Hustru!

ತ್ವಂ ಕಿಂ ಯೋಷಿತಿ ನಿಬದ್ಧೋಽಸಿ ತರ್ಹಿ ಮೋಚನಂ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ಮಾ ಯತಸ್ವ| ಕಿಂ ವಾ ಯೋಷಿತೋ ಮುಕ್ತೋಽಸಿ? ತರ್ಹಿ ಜಾಯಾಂ ಮಾ ಗವೇಷಯ|

28 Men om du ogsaa gifter dig, synder du ikke; og om en Jomfru gifter sig, synder hun ikke; dog ville saadanne faa Trængsel i Kødet. Men jeg skaaner eder.

ವಿವಾಹಂ ಕುರ್ವ್ವತಾ ತ್ವಯಾ ಕಿಮಪಿ ನಾಪಾರಾಧ್ಯತೇ ತದ್ವದ್ ವ್ಯೂಹ್ಯಮಾನಯಾ ಯುವತ್ಯಾಪಿ ಕಿಮಪಿ ನಾಪರಾಧ್ಯತೇ ತಥಾಚ ತಾದೃಶೌ ದ್ವೌ ಜನೌ ಶಾರೀರಿಕಂ ಕ್ಲೇಶಂ ಲಪ್ಸ್ಯೇತೇ ಕಿನ್ತು ಯುಷ್ಮಾನ್ ಪ್ರತಿ ಮಮ ಕರುಣಾ ವಿದ್ಯತೇ|

29 Men dette siger jeg eder, Brødre! at Tiden er kort, for at herefter baade de, der have Hustruer, skulle være, som om de ingen have,

ಹೇ ಭ್ರಾತರೋಽಹಮಿದಂ ಬ್ರವೀಮಿ, ಇತಃ ಪರಂ ಸಮಯೋಽತೀವ ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತಃ,

30 og de, der græde, som om de ikke græde, og de, der glæde sig, som om de ikke glæde sig, og de, der købe, som om de ikke besidde,

ಅತಃ ಕೃತದಾರೈರಕೃತದಾರೈರಿವ ರುದದ್ಭಿಶ್ಚಾರುದದ್ಭಿರಿವ ಸಾನನ್ದೈಶ್ಚ ನಿರಾನನ್ದೈರಿವ ಕ್ರೇತೃಭಿಶ್ಚಾಭಾಗಿಭಿರಿವಾಚರಿತವ್ಯಂ

31 og de, der bruge denne Verden, som om de ikke gøre Brug af den; thi denne Verdens Skikkelse forgaar.

ಯೇ ಚ ಸಂಸಾರೇ ಚರನ್ತಿ ತೈ ರ್ನಾತಿಚರಿತವ್ಯಂ ಯತ ಇಹಲೇಕಸ್ಯ ಕೌತುಕೋ ವಿಚಲತಿ|

32 Men jeg ønsker, at I maa være uden Bekymring. Den ugifte er bekymret for de Ting, som høre Herren til, hvorledes han kan behage Herren;

ಕಿನ್ತು ಯೂಯಂ ಯನ್ನಿಶ್ಚಿನ್ತಾ ಭವೇತೇತಿ ಮಮ ವಾಞ್ಛಾ| ಅಕೃತವಿವಾಹೋ ಜನೋ ಯಥಾ ಪ್ರಭುಂ ಪರಿತೋಷಯೇತ್ ತಥಾ ಪ್ರಭುಂ ಚಿನ್ತಯತಿ,

33 men den gifte er bekymret for de Ting, som høre Verden til, hvorledes han kan behage Hustruen.

ಕಿನ್ತು ಕೃತವಿವಾಹೋ ಜನೋ ಯಥಾ ಭಾರ್ಯ್ಯಾಂ ಪರಿತೋಷಯೇತ್ ತಥಾ ಸಂಸಾರಂ ಚಿನ್ತಯತಿ|

34 Og der er ogsaa Forskel imellem Hustruen og Jomfruen. Den ugifte er bekymret for de Ting, som høre Herren til, for at hun kan være hellig baade paa Legeme og Aand; men den gifte er bekymret for det, som hører Verden til, hvorledes hun kan behage Manden.

ತದ್ವದ್ ಊಢಯೋಷಿತೋ ಽನೂಢಾ ವಿಶಿಷ್ಯತೇ| ಯಾನೂಢಾ ಸಾ ಯಥಾ ಕಾಯಮನಸೋಃ ಪವಿತ್ರಾ ಭವೇತ್ ತಥಾ ಪ್ರಭುಂ ಚಿನ್ತಯತಿ ಯಾ ಚೋಢಾ ಸಾ ಯಥಾ ಭರ್ತ್ತಾರಂ ಪರಿತೋಷಯೇತ್ ತಥಾ ಸಂಸಾರಂ ಚಿನ್ತಯತಿ|

35 Men dette siger jeg til eders eget Gavn, ikke for at kaste en Snare om eder, men for at bevare Sømmelighed og en urokkelig Vedhængen ved Herren.

ಅಹಂ ಯದ್ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಮೃಗಬನ್ಧಿನ್ಯಾ ಪರಿಕ್ಷಿಪೇಯಂ ತದರ್ಥಂ ನಹಿ ಕಿನ್ತು ಯೂಯಂ ಯದನಿನ್ದಿತಾ ಭೂತ್ವಾ ಪ್ರಭೋಃ ಸೇವನೇಽಬಾಧಮ್ ಆಸಕ್ತಾ ಭವೇತ ತದರ್ಥಮೇತಾನಿ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಹಿತಾಯ ಮಯಾ ಕಥ್ಯನ್ತೇ|

36 Men dersom nogen mener at volde sin ugifte Datter Skam, om hun sidder over Tiden, og det maa saa være, han gøre, hvad han vil, han synder ikke; lad dem gifte sig!

ಕಸ್ಯಚಿತ್ ಕನ್ಯಾಯಾಂ ಯೌವನಪ್ರಾಪ್ತಾಯಾಂ ಯದಿ ಸ ತಸ್ಯಾ ಅನೂಢತ್ವಂ ನಿನ್ದನೀಯಂ ವಿವಾಹಶ್ಚ ಸಾಧಯಿತವ್ಯ ಇತಿ ಮನ್ಯತೇ ತರ್ಹಿ ಯಥಾಭಿಲಾಷಂ ಕರೋತು, ಏತೇನ ಕಿಮಪಿ ನಾಪರಾತ್ಸ್ಯತಿ ವಿವಾಹಃ ಕ್ರಿಯತಾಂ|

37 Men den, som staar fast i sit Hjerte og ikke er tvungen, men har Raadighed over sin Villie og har besluttet dette i sit Hjerte at holde sin Datter ugift, han gør vel.

ಕಿನ್ತು ದುಃಖೇನಾಕ್ಲಿಷ್ಟಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಪಿತಾ ಯದಿ ಸ್ಥಿರಮನೋಗತಃ ಸ್ವಮನೋಽಭಿಲಾಷಸಾಧನೇ ಸಮರ್ಥಶ್ಚ ಸ್ಯಾತ್ ಮಮ ಕನ್ಯಾ ಮಯಾ ರಕ್ಷಿತವ್ಯೇತಿ ಮನಸಿ ನಿಶ್ಚಿನೋತಿ ಚ ತರ್ಹಿ ಸ ಭದ್ರಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಕರೋತಿ|

38 Altsaa, baade den, som bortgifter sin Datter, gør vel, og den, som ikke bortgifter hende, gør bedre.

ಅತೋ ಯೋ ವಿವಾಹಂ ಕರೋತಿ ಸ ಭದ್ರಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಕರೋತಿ ಯಶ್ಚ ವಿವಾಹಂ ನ ಕರೋತಿ ಸ ಭದ್ರತರಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಕರೋತಿ|

39 En Hustru er bunden, saa længe hendes Mand lever; men dersom Manden sover hen, er hun fri til at gifte sig med hvem hun vil, kun at det sker i Herren.

ಯಾವತ್ಕಾಲಂ ಪತಿ ರ್ಜೀವತಿ ತಾವದ್ ಭಾರ್ಯ್ಯಾ ವ್ಯವಸ್ಥಯಾ ನಿಬದ್ಧಾ ತಿಷ್ಠತಿ ಕಿನ್ತು ಪತ್ಯೌ ಮಹಾನಿದ್ರಾಂ ಗತೇ ಸಾ ಮುಕ್ತೀಭೂಯ ಯಮಭಿಲಷತಿ ತೇನ ಸಹ ತಸ್ಯಾ ವಿವಾಹೋ ಭವಿತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ, ಕಿನ್ತ್ವೇತತ್ ಕೇವಲಂ ಪ್ರಭುಭಕ್ತಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ|

40 Men lykkeligere er hun, om hun forbliver saaledes, som hun er, efter min Mening; men ogsaa jeg mener at have Guds Aand.

ತಥಾಚ ಸಾ ಯದಿ ನಿಷ್ಪತಿಕಾ ತಿಷ್ಠತಿ ತರ್ಹಿ ತಸ್ಯಾಃ ಕ್ಷೇಮಂ ಭವಿಷ್ಯತೀತಿ ಮಮ ಭಾವಃ| ಅಪರಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯಾತ್ಮಾ ಮಮಾಪ್ಯನ್ತ ರ್ವಿದ್ಯತ ಇತಿ ಮಯಾ ಬುಧ್ಯತೇ|