< Første Krønikebog 16 >

1 De førte saa Guds Pagts Ark ind og stillede den midt i det Telt, David havde rejst den; og de ofrede Brændofre og Takofre for Guds Aasyn.
Улар Худаниң әһдә сандуғини көтирип кирип Давут униңға һазирлап қойған чедирниң оттурисиға қоюп, андин Худаниң алдида көйдүрмә қурбанлиқ билән енақлиқ қурбанлиғи сунди.
2 Og da David var færdig med Brændofrene og Takofrene, velsignede han Folket i HERRENS Navn
Давут көйдүрмә қурбанлиғи билән енақлиқ қурбанлиғи сунуп болғандин кейин Пәрвәрдигарниң намида хәлиққә бәхит тилиди.
3 og uddelte til hver enkelt Israelit, baade Mand og Kvinde, en Brødskive, et Stykke Kød og en Rosinkage.
У йәнә әр-аял демәй Исраилларниң һәр биригә бирдин нан, бирдин хорма пошкили, бирдин үзүм пошкили үләштүрүп бәрди.
4 Foran HERRENS Ark stillede han nogle af Leviterne til at gøre Tjeneste og til at takke, love og prise HERREN, Israels Gud;
Давут бир қисим Лавийларға Пәрвәрдигарниң әһдә сандуғи алдида хизмәттә болуш, йәни дуа-тилавәт оқуш, Исраилниң Худаси Пәрвәрдигарға тәшәккүр-рәхмәт ейтиш вә күй-мунаҗат оқушни буйруди.
5 Asaf var Leder, og næst efter ham kom Zekarja, saa Uzziel, Sjemiramot, Jehiel, Mattitja, Eliab, Benaja, Obed-Edom og Je'iel med Harper og Citre, medens Asaf lod Cymblerne klinge,
Уларниң йолбашчиси болса Асаф, андин Зәкәрия еди; башқилири болса Җәийәл, Шемирамот, Йәһийәл, Маттитияһ, Елиаб, Беная, Обәд-Едом вә Җәийәлләр еди. Улар тәмбур-чилтар челишқа қоюлди; Асаф болса чаңларни чалатти.
6 og Præsterne Benaja og Jahaziel stadig blæste i Trompeterne foran Guds Pagts Ark.
Беная билән Яһазийәлдин ибарәт икки каһин Худаниң әһдә сандуғи алдида һәрдайим канай челишқа қоюлди.
7 Den Dag, ved den Lejlighed, overdrog David for første Gang Asaf og hans Brødre at lovsynge HERREN.
Шу күни Давут Асаф вә қериндашлирини Пәрвәрдигарға тәшәккүр-рәхмәт ейтишқа бәлгүләп уларға биринчидин муну күйни тапшурди: —
8 Pris HERREN, paakald hans Navn, gør hans Gerninger kendte blandt Folkeslag!
«Пәрвәрдигарға тәшәккүр қилиңлар, Униң намини чақирип нида қилиңлар, Униң қилғанлирини әлләр арисида аян қилиңлар!
9 Syng og spil til hans Pris, tal om alle hans Undere,
Униңға нахшилар ейтип, Уни күйләңлар, Униң пүткүл карамәт мөҗизилири үстидә сеғинип ойлиниңлар.
10 ros jer af hans hellige Navn, eders Hjerte glæde sig, I, som søger HERREN,
Муқәддәс намидин пәхирлинип даңлаңлар, Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң көңли шатлансун!
11 spørg efter HERREN og hans Magt, søg bestandig hans Aasyn;
Пәрвәрдигарни вә Униң қудритини издәңлар, Униң йүз-һозурини тохтимай издәңлар.
12 kom i Hu de Undere, han øved, hans Tegn og hans Munds Domme,
Униң яратқан мөҗизилирини, Карамәт аламәтлирини һәм ағзидин чиққан һөкүмлирини әстә тутуңлар,
13 I, hans Tjener, Israels Sæd, hans udvalgte, Jakobs Sønner!
И униң қули Исраилниң нәсли, Өзи таллиғанлири, Яқупниң оғуллири!
14 Han, HERREN, er vor Gud, hans Domme naar ud over Jorden;
У, Пәрвәрдигар — Худайимиз, Униң һөкүмлири пүткүл йәр йүзидидур.
15 han ihukommer for evigt sin Pagt, i tusind Slægter sit Tilsagn,
У Өзи түзгән әһдини әбәдий ядиңларда тутуңлар — — Бу униң миң әвлатқичә вәдиләшкән сөзидур —
16 Pagten, han slutted med Abraham, Eden, han tilsvor Isak:
Ибраһим билән түзгән әһдиси, Йәни Исһаққа ичкән қәсимидур.
17 han holdt dem i Hævd som Ret for Jakob, en evig Pagt for Israel,
У буни Яқупқиму низам дәп җәзмләштүрди, Исраилға әбәдий әһдә қилип берип: —
18 idet han sagde: »Dig giver jeg Kana'ans Land som eders Arvelod.«
«Саңа Қанаан зиминини беримән, Уни мирасиң болған несивәң қилимән» — деди.
19 Da de kun var en liden Hob, kun faa og fremmede der,
У чағда силәр аҗиз едиңлар, адимиңлар аз һәм у йәрдә мусапир едиңлар;
20 og vandred fra Folk til Folk, fra et Rige til et andet,
Бу әлдин у әлгә, бир қәбилидин йәнә бир қәбилигә көчүп жүргән.
21 tillod han ingen at volde dem Men, men tugted for deres Skyld Konger:
Пәрвәрдигар һәр қандақ адәмниң уларни бозәк қилишиға йол қоймиди, Уларни дәп падишаларғиму тәнбиһ берип: —
22 »Rør ikke mine Salvede, gør ikke mine Profeter ondt!«
«Мән мәсиһ қилғанларға тәгмә, Пәйғәмбәрлиримгә яман иш қилма!» — деди.
23 Syng for HERREN, al Jorden, fortæl om hans Frelse Dag efter Dag;
Пүтүн җаһан, Пәрвәрдигарни күйләңлар, Ниҗатини һәр күни елан қилиңлар!
24 kundgør hans Ære blandt Folkene, hans Undere blandt alle Folkeslag!
Униң җуласини әлләрдә баян қилиңлар, Униң мөҗизилирини барлиқ хәлиқләр арисида җакалаңлар.
25 Thi stor og højlovet er HERREN, forfærdelig over alle Guder;
Чүнки Пәрвәрдигаримиз улуқдур, Зор һәмдусанаға лайиқтур; У барлиқ илаһлардин үстүн, Униңдин қорқуш керәктур;
26 thi alle Folkeslagenes Guder er Afguder, HERREN er Himlens Skaber.
Чүнки барлиқ әлләрниң илаһлири — бутлар халас, Бирақ Пәрвәрдигар асман-пәләкни яратқандур.
27 For hans Aasyn er Højhed og Hæder, Pris og Fryd i hans Helligdom.
Шанушәвкәт вә һәйвәт Униң алдида, Қудрәт вә хушлуқ Униң җайидидур.
28 Giv HERREN, I Folkeslags Slægter, giv HERREN Ære og Pris,
Пәрвәрдигарға тәәллуғини бәргәйсиләр, и әл-қәбилиләр, Пәрвәрдигарға шан-шәрәп вә қудрәтни бәргәйсиләр!
29 giv HERREN hans Navns Ære, bring Gaver og kom for hans Aasyn, tilbed HERREN i helligt Skrud,
Пәрвәрдигарниң намиға лайиқ болған шан-шөһрәтни Униңға бәргәйсиләр; Соға-салам елип Униң алдиға кириңлар, Пәрвәрдигарға пак-муқәддәсликниң гөзәллигидә сәҗдә қилиңлар;
30 bæv for hans Aasyn, al Jorden! Han grundfæsted Jorden, den rokkes ikke.
Пүткүл йәр-йүзи, Униң алдида титрәңлар! Дуния мәзмут қилинған, у тәврәнмәс әсла.
31 Himlen glæde sig Jorden juble, det lyde blandt Folkene: »HERREN har vist, han er Konge!«
Асманлар шатлансун, вә йәр-җаһан хуш болсун, Әлләр арисида елан қилинсун: — «Пәрвәрдигар һөкүм сүриду!».
32 Havet med dets Fylde bruse, Marken juble og alt, hvad den bærer.
Деңиз-океан вә униңға толған һәммә чуқан селип җуш урсун! Далилар һәм улардики һәммә яйрисун!
33 Da fryder sig Skovens Træer for HERRENS Aasyn, thi han kommer, han kommer at dømme Jorden.
У чағда ормандики пүткүл дәрәқләр Пәрвәрдигар алдида яңритип нахша ейтиду; Чүнки мана, У пүтүн җаһанни сорақ қилишқа келиду!
34 Lov HERREN, thi han er god, og hans Miskundhed varer evindelig!
Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, Әбәдийдур Униң меһир-муһәббити.
35 Og sig: »Frels os, vor Frelses Gud, saml os og fri os fra Folkene, at vi maa love dit hellige Navn; med Stolthed synge din Pris!«
Вә: Бизни қутқузғин, и ниҗатимиз болған Худа! Бизни [йениңға] жиғивалғайсән, Муқәддәс намиңға тәшәккүр қилишқа, Яйрап Сени мәдһийиләшкә, Бизни әлләрдин қутқузуп чиққайсән! — дәңлар!
36 Lovet være HERREN, Israels Gud, fra Evighed og til Evighed! Da sagde hele Folket: »Amen!« og: »Lov HERREN!«
Исраилниң Худаси болған Пәрвәрдигарға, Әзәлдин та әбәткичә тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун! Пүткүл хәлиқ «Амин!» деди һәмдә Пәрвәрдигарға һәмдусана оқушти.
37 Saa lod han Asaf og hans Brødre blive der foran HERRENS Pagts Ark for altid at gøre Tjeneste foran Arken efter hver Dags Behov;
[Давут] шу йәрдә, йәни Пәрвәрдигарниң әһдә сандуғи алдида һәр күндики вәзипигә мувапиқ, әһдә сандуғи алдидики хизмәттә давамлиқ болушқа Асаф билән униң қериндашлирини қалдуруп қойди;
38 og Obed-Edom, Jedituns Søn, og Hosa med deres Brødre, i alt otte og tresindstyve, lod han blive som Dørvogtere.
Уларниң ичидә Обәд-Едом билән униң қериндашлиридин атмиш сәккиз киши бар еди; шуниңдәк Йәдутунниң оғли Обәд-Едом билән Хосаһ дәрвазивәнликкә қоюлди.
39 Men Præsten Zadok og hans Brødre Præsterne lod han blive foran HERRENS Bolig paa Offerhøjen i Gibeon
Каһин Задок билән униң каһин қериндашлири Гибеон егизлигидики Пәрвәрдигарниң чедири алдида,
40 for daglig, baade Aften og Morgen, at ofre HERREN Brændofre paa Brændofferalteret ganske som det er foreskrevet i den Lov, HERREN havde paalagt Israel;
Пәрвәрдигарниң Исраилға тапилиған қанун-әһкамлирида барлиқ йезилғини бойичә, һәр күни әтиси-ахшими көйдүрмә қурбанлиқ қурбангаһи үстидә Пәрвәрдигарға атап көйдүрмә қурбанлиқларни сунушқа қоюлди.
41 og sammen med dem Heman og Jedutun og de øvrige før nævnte udvalgte Mænd til at love HERREN med Ordene »thi hans Miskundhed varer evindelig!«
Улар билән биллә болғанлар, йәни Һеман, Йәдутун вә қалған талланғанлар, шундақла барлиқ исми тизилғанлар Пәрвәрдигарға тәшәккүр-рәхмәт ейтишқа қоюлди (чүнки Униң өзгәрмәс муһәббити әбәткичидур!).
42 Og de havde hos sig Trompeter og Cymbler til dem, der spillede, og Instrumenter til Guds Sange; men Jedutuns Sønner var Dørvogtere.
Һеман вә Йәдутун болса нәғмичиликкә, җүмлидин канай, җаң-җаң вә барлиқ мәдһийә сазлирини челишқа мәсъул қилинди. Йәдутунниң оғуллири дәрвазиға қарашқа қоюлди.
43 Derpaa gik alt Folket hver til sit, og David vendte hjem for at velsigne sit Hus.
Бу ишлардин кейин барлиқ хәлиқ өз өйлиригә қайтишти; Давутму өз өйидикиләргә бәхит тиләшкә қайтти.

< Første Krønikebog 16 >