< Første Krønikebog 16 >

1 De førte saa Guds Pagts Ark ind og stillede den midt i det Telt, David havde rejst den; og de ofrede Brændofre og Takofre for Guds Aasyn.
A gdy przynieśli arkę Boga i umieścili ją pośrodku namiotu wzniesionego przez Dawida, złożyli całopalenia i ofiary pojednawcze przed Bogiem.
2 Og da David var færdig med Brændofrene og Takofrene, velsignede han Folket i HERRENS Navn
A gdy Dawid skończył składanie całopaleń i ofiar pojednawczych, błogosławił lud w imię PANA.
3 og uddelte til hver enkelt Israelit, baade Mand og Kvinde, en Brødskive, et Stykke Kød og en Rosinkage.
I rozdał wszystkim Izraelitom, tak mężczyźnie, jak i kobiecie, po bochenku chleba i po kawałku mięsa oraz po bukłaku [wina].
4 Foran HERRENS Ark stillede han nogle af Leviterne til at gøre Tjeneste og til at takke, love og prise HERREN, Israels Gud;
Ustanowił też niektórych Lewitów sługami przed arką PANA, aby wspominali i chwalili [go], i dziękowali PANU, Bogu Izraela:
5 Asaf var Leder, og næst efter ham kom Zekarja, saa Uzziel, Sjemiramot, Jehiel, Mattitja, Eliab, Benaja, Obed-Edom og Je'iel med Harper og Citre, medens Asaf lod Cymblerne klinge,
Asafa, naczelnika, a po nim Zachariasza, Jejela, Szemiramota, Jechiela, Mattitiasza, Eliaba, Benajasza i Obed-Edoma: Jejela [do gry] na instrumentach: cytrach i harfach, a Asafa – na cymbałach;
6 og Præsterne Benaja og Jahaziel stadig blæste i Trompeterne foran Guds Pagts Ark.
A kapłanów Benajasza i Jachaziela, aby [stali] nieustannie z trąbami przed arką przymierza Boga.
7 Den Dag, ved den Lejlighed, overdrog David for første Gang Asaf og hans Brødre at lovsynge HERREN.
Wtedy w tym dniu Dawid postanowił po raz pierwszy, aby Asaf i jego bracia chwalili PANA [tym psalmem]:
8 Pris HERREN, paakald hans Navn, gør hans Gerninger kendte blandt Folkeslag!
Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie między narodami sprawy jego.
9 Syng og spil til hans Pris, tal om alle hans Undere,
Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.
10 ros jer af hans hellige Navn, eders Hjerte glæde sig, I, som søger HERREN,
Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się raduje serce szukających PANA.
11 spørg efter HERREN og hans Magt, søg bestandig hans Aasyn;
Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.
12 kom i Hu de Undere, han øved, hans Tegn og hans Munds Domme,
Przypominajcie sobie dzieła, które czynił, jego cuda i wyroki jego ust.
13 I, hans Tjener, Israels Sæd, hans udvalgte, Jakobs Sønner!
Wy, potomkowie Izraela, jego sługi; wy, synowie Jakuba, jego wybrańcy!
14 Han, HERREN, er vor Gud, hans Domme naar ud over Jorden;
On [jest] PANEM, naszym Bogiem, jego sądy na całej ziemi.
15 han ihukommer for evigt sin Pagt, i tusind Slægter sit Tilsagn,
Pamiętajcie zawsze o jego przymierzu, o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;
16 Pagten, han slutted med Abraham, Eden, han tilsvor Isak:
[O przymierzu], które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.
17 han holdt dem i Hævd som Ret for Jakob, en evig Pagt for Israel,
Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, jako wieczne przymierze dla Izraela;
18 idet han sagde: »Dig giver jeg Kana'ans Land som eders Arvelod.«
Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;
19 Da de kun var en liden Hob, kun faa og fremmede der,
Kiedy było was niewielu, [byliście] nieliczni i obcy w niej.
20 og vandred fra Folk til Folk, fra et Rige til et andet,
I wędrowali od narodu do narodu, z jednego królestwa do innego ludu;
21 tillod han ingen at volde dem Men, men tugted for deres Skyld Konger:
Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, [mówiąc];
22 »Rør ikke mine Salvede, gør ikke mine Profeter ondt!«
Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie [nic] złego.
23 Syng for HERREN, al Jorden, fortæl om hans Frelse Dag efter Dag;
Śpiewaj PANU, cała ziemio, opowiadajcie dzień po dniu o jego zbawieniu.
24 kundgør hans Ære blandt Folkene, hans Undere blandt alle Folkeslag!
Głoście wśród narodów jego chwałę, pośród wszystkich ludów – jego cudowne dzieła;
25 Thi stor og højlovet er HERREN, forfærdelig over alle Guder;
Wielki bowiem [jest] PAN i godny wszelkiej chwały, straszliwszy nad wszystkich bogów;
26 thi alle Folkeslagenes Guder er Afguder, HERREN er Himlens Skaber.
Gdyż wszyscy bogowie narodów [są] bożkami, a PAN uczynił niebiosa.
27 For hans Aasyn er Højhed og Hæder, Pris og Fryd i hans Helligdom.
Chwała i cześć przed nim, moc i radość w jego przybytku.
28 Giv HERREN, I Folkeslags Slægter, giv HERREN Ære og Pris,
Oddajcie PANU, rodziny narodów, oddajcie PANU chwałę i moc.
29 giv HERREN hans Navns Ære, bring Gaver og kom for hans Aasyn, tilbed HERREN i helligt Skrud,
Oddajcie PANU chwałę jego imienia. Przynoście dary i przychodźcie przed jego oblicze. Oddajcie PANU pokłon w ozdobie świętości.
30 bæv for hans Aasyn, al Jorden! Han grundfæsted Jorden, den rokkes ikke.
Zadrżyj przed nim, cała ziemio. Świat będzie utwierdzony, aby się nie poruszył.
31 Himlen glæde sig Jorden juble, det lyde blandt Folkene: »HERREN har vist, han er Konge!«
Niech się weselą niebiosa i niech się raduje ziemia, niech mówią wśród narodów: PAN króluje!
32 Havet med dets Fylde bruse, Marken juble og alt, hvad den bærer.
Niech zaszumi morze i to, co je napełnia, niech radują się pola i wszystko, co [jest] na nich.
33 Da fryder sig Skovens Træer for HERRENS Aasyn, thi han kommer, han kommer at dømme Jorden.
Wtedy radośnie wykrzykną leśne drzewa przed PANEM, bo idzie, aby sądzić ziemię.
34 Lov HERREN, thi han er god, og hans Miskundhed varer evindelig!
Wysławiajcie PANA, bo jest dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
35 Og sig: »Frels os, vor Frelses Gud, saml os og fri os fra Folkene, at vi maa love dit hellige Navn; med Stolthed synge din Pris!«
I mówcie: Zbaw nas, BOŻE naszego zbawienia, i zgromadź nas, i wybaw nas od pogan, abyśmy wielbili twoje święte imię i chlubili się twoją chwałą.
36 Lovet være HERREN, Israels Gud, fra Evighed og til Evighed! Da sagde hele Folket: »Amen!« og: »Lov HERREN!«
Błogosławiony PAN, Bóg Izraela, na wieki wieków. I cały lud powiedział: Amen i chwalił PANA.
37 Saa lod han Asaf og hans Brødre blive der foran HERRENS Pagts Ark for altid at gøre Tjeneste foran Arken efter hver Dags Behov;
I [Dawid] zostawił tam przed arką przymierza PANA Asafa i jego braci, aby nieustannie pełnili służbę przed arką, według potrzeby każdego dnia;
38 og Obed-Edom, Jedituns Søn, og Hosa med deres Brødre, i alt otte og tresindstyve, lod han blive som Dørvogtere.
Także Obed-Edoma i ich braci, sześćdziesięciu ośmiu; a Obed-Edoma, syna Jedutuna, i Chosę [uczynił] odźwiernymi.
39 Men Præsten Zadok og hans Brødre Præsterne lod han blive foran HERRENS Bolig paa Offerhøjen i Gibeon
Kapłana Sadoka i jego braci kapłanów [pozostawił] przed przybytkiem PANA na wyżynie w Gibeonie;
40 for daglig, baade Aften og Morgen, at ofre HERREN Brændofre paa Brændofferalteret ganske som det er foreskrevet i den Lov, HERREN havde paalagt Israel;
Aby składali PANU nieustannie, rano i wieczorem, całopalenia na ołtarzu całopaleń, zgodnie ze wszystkim, co jest napisane w Prawie PANA, które nadał on Izraelowi;
41 og sammen med dem Heman og Jedutun og de øvrige før nævnte udvalgte Mænd til at love HERREN med Ordene »thi hans Miskundhed varer evindelig!«
A z nimi [pozostawił] Hemana i Jedutuna oraz resztę wybranych, imiennie wyznaczonych, aby chwalili PANA, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
42 Og de havde hos sig Trompeter og Cymbler til dem, der spillede, og Instrumenter til Guds Sange; men Jedutuns Sønner var Dørvogtere.
I u nich, u Hemana i Jedutuna, [pozostawił] trąby i cymbały dla grających na tych i na [innych] instrumentach muzycznych dla Boga. Synowie zaś Jedutuna [byli] odźwiernymi.
43 Derpaa gik alt Folket hver til sit, og David vendte hjem for at velsigne sit Hus.
Potem cały lud się rozszedł, każdy do swego domu. Dawid też wrócił, aby błogosławić swojemu domowi.

< Første Krønikebog 16 >